Nieweim już co robić

W ciągu 4 lat, przytyłam ponad 15 kilo. Załamuje sie gdy rpzymieżam spodnie z zeszłego roku i nie moge w nie wejśc:-(. Jestem młoda a przez moja nadwage boje sie wychodzić na dwór, spotykać z przyjaciółmi. :( . Nieweim juz co robic, zamiast sie ruszać siedzie w domu bo wstydze sie wychodzić na dwór:-) to jest straszne.I caly czas wmawiam sobie ze od jutra sie odchudzam, ale zawsze znajde sobie jakas wymowke. Tak bardzo chcialabym schudnac, ale jestem za slaba, mam za slaba sile woli!!! nie potrafie sie przelamac, to straszne. Najbardziej boje sie wakacji, upalne dnie a ja bede siedziec w domu, w obawie przed tym zeby nie pokazac swojego ciala. Te piekne ksztaltz chodz po ulicach a ja siedze w domu, wymyslajac jakies glupie powody przed znajomymi zeby nie wychodzic. :( [/code][/list]

Cóż pozwole sobie nie pogłaskac Cie po głowie i żałować, ale raczej stwierdze, że to załosne co napisałaś. Może zamiast siedziec w domu i sie obżarać to lepiej wyjśc ze znajomymi i sie czyms zająć, a nie zajadac smutki i się nad soba użalać. Skoro znajomi chca z Toba wychodzic to Cię lubia i nie jest dla nich wazna Twoja waga. Niestety co do diety to musisz sama podjąć decyzje, bo nikt Cie do niej nie zmusi, nikt Cie sprawdzac nie będzie. Tu możesz tylko liczyc na pomoc duchowa, ale reszta tylko i wyłącznie zalezy od Ciebie. Ale skoro wolisz tylko płakac i sie użalać no to mi przykro. Wg mnie lepiej działac, cos robic a nie siąść i płakać - dla mnie szkoda by mi takpłyneło zycie. Ja wole z niego korzystac, a nie zamknąć sie w 4ech ścianach. Ale cóz każdy jest kowalem swojego życia.


Pozdrawim i zycze owocnej decyzji

angel kochana nie jestes sama. My wszystkie to przezywamy albo przezylysmy.Ja tez wstydze sie wyjsc np w koszulce z krotkim rekawem na ulice zawsze zakladam kurtke nawet gdy jest upał :cry: ale najwazniejsze jest podjac ostateczna decyzje ze sie odchudzasz :!: ja taka decyzje podjelam miesiac temu i trzymam sie tego chociaz sama sie sobie dziwie bo zawsze konczylo sie to bardzo szybko :roll: ale moze przyszedl juz ten moj czas kiedy trzeba sie wziasc w garsc. Przeciez nikt sie nie bedzie nad nami użalał że jesteśmy grube. Razem damy rade. głowa do góry i uśmiechnij sie :P

znam ten ból i wiem co czujesz!!!
też często mam tak, że nie chce wychodzić z domu, bo czuje się gruba a żadne ciuchy na mnie nie wchodzą, jak już to tak obciskają te grube cielsko, że gdy widze się w lustrze to płakać mi się chce;
tylko ja wiem że taka postawa do niczego nie doprowadzi, im bardziej będziemy niezadowolone z własnego wyglądu tym mniej "wskóramy"
należy zaakceptować własna siebie, stanąć przed lustrem i powiedzieć sobie "Jestem piękna, ale także i silna, udowodnie sobie że potrafie schudnąć w zdrowy sposób!"
ja teraz jestem na pierwszym etapie ochudzania, czyli akceptacji siebie i pokonania choć ociupine własnych kompleksów - zwalczanie tego prowadze razem z "dietą" 1000-1200kcal; już kiedyś to pomogło dlatego teraz też w to wierze

nie poddawaj się!!!!!!WALCZ!!
człowiek jest w stanie wiele przezwycięzyć!
na początku, zwalcz własną siebie!! wyjdź do ludzi!! nie kryj się!!
siedzenie w domu wzmaga odkładanie tłuszczu!!
wiele dziewczyn z tego forum schudło bo zaczeło od aktywnosci fizycznej, ty zacznij chodzić ze znajomymi np na imprezy!
wiem że Ci się uda!
zwalczymy tłuszczyk razem!
głowa do góry! zmień tylko nastawienie a wszystko będzie dobrze! :wink:

Cytat:

---

Zamieszczone przez angel09

Jestem młoda a przez moja nadwage boje sie wychodzić na dwór
Nieweim juz co robic, zamiast sie ruszać siedzie w domu bo wstydze sie wychodzić na dwór:-) to jest straszne.

---

Rozumiem poniekąd co czujesz, ale nie możesz siedzieć ciągle w domu, musisz zacząc wychodzić ze znajomymi i przełamywać ten strach w sobie, a i motywacja się znajdzie.
Siedząc w domu raczej złapie Cię jeszcze większy dół - przynajmniej ja tak mam.
Zacznij walczyć ze swoim podejściem i pamiętaj, że znajomi są po twojej stronie.
Może porozmawiaj z nimi i powiedz o co chodzi, zrozumieją Cie na pewno i sami będą wyciągać z domu. I pamiętaj, że wszystko lepiej wychodzi kiedy ma się pozytywne podejście!
trzymam kciuki :lol:

Ja doskonale zdaje sobie sprawę że siedzienie w domu nie skutkuje nic dobrego, ale jakoś nie moge sie przełamac. Ale postaram się juz od dzisiaj, zaprę się w sobie i dam rade. Już zaczęłam od lekkiego śniadanka:-)Moze tym razem mi się uda!!!

Wszystko tkwi w naszej głowie, jeśli ktoś się mocno uprze to jest w stanie zrobić wszystko ... :lol:
a na jakiejś konkretniej diecie jesteś?

SUPER! kochana że zaczęłaś coś zmieniać!
jestem z tobą!
napisz coś o sobie i swojej walce z wagą

ja np dzisiaj zjadłam batonik 3BIT wiem zgrzeszyłam :oops: ale byłam zła bo pisałam mature z chemi i mi nie poszła, ale się nie przejmuje zjadłam mały obiad i jest ok, jutro sobie na nic słodkiego nie pozwole :D

a powiedz jeszcze skąd jesteś?
sorry ciekawośc :wink:

Wiedziałam że tak będzie, lekkie śniadanko i obiad, a tu nawieczór czekolada. Boże zjadłam cała tablicze i teraz tego cholernie żałuje, jaka jestem głupia:-(!!!!

Hej! Trzymam kciuki za Ciebie! Na pewno się przełamiesz! Wiem, jak to jest z dietami i ćwiczeniami - sama zbierałam się od dwóch lat, by zrzucić nadwagę. Aktywność fizyczna ograniczała się do dwóch dni, tak samo było z dietą. Dwa dni i koniec. Zawsze była jakaś wymówka ( co do ćwiczeń ) i obżarstwo ( jeszcze dziś sobie pozwolę ale od jutra....). Przełamałam się. I jestem szczęśliwa. Nie przekraczam 1200 kcal, a czasem nawet 1000 kcal. Po prostu tak komponuję posiłki, że mi starcza.
Ćwiczenia weszły mi w krew. Nie pójdę spać dopóki nie poćwiczę. Dla własnego dobrego samopoczucia. Nawet dziś miałam sobie odpuścić, ale jednak poćwiczyłam:)
Proponuję Ci może stopniowe ograniczanie kalorii. Np. zacznij jeść 1600 kcal, później 1500...aż zejdziesz do np. 1200 kcal i się tego trzymaj. Wyrzuć wrzystko co wysokokaloryczne, niech Cię nie kusi. Jedz zdrowo! I przede wszystkim : ruszaj się! Możesz w domu: np. rower stacjonarny, skakanka, gimnastyka. Najważniejsza jest systematyka i upór.
Sama zobaczysz, że efekty będzie widać już po tygodniu.

Pozdrawiam