Wersja do druku
To zależy tylko od nas, więc wpisujcie wasze recepty na zachowanie letniego nastawiania do życia :)Cytat:
Nadszedł nieuchronny czas powrotów. Ozłocone słońcem, szczuplejsze i wyluzowane, wracamy do codzienności. Jeszcze pamiętamy spacery brzegiem morza, wypady nad jezioro i nocne rozmowy przy ognisku, a już zaczyna się w nas jesień. Jak długo jeszcze pozostanie z nami dobra energia lata?
możecie mnie zabić, ale ja nie mam dobrego nastawienia do życia :shock: i nawet nie chcę mieć! mam huśtawki nastrojów, to samo było latem, niby się odchudzam, latem zawsze jest łatwiej, ale...nie cierpię sportu, więc robię to na siłę :? ogólnie NIE LUBIE LATA :shock: wolę piękną złotą Jesień :D niech ktoś spróbuje powiedzieć, że jesień nie jest śliczna :twisted: :roll: zyję chwilą, nie chcę powracać do tego, co bytło...może dlatego, że te wspomnienia są raczej smutne...ech, kocham jesień! nie chcę lata :roll:
Hehe, Xixa trochę Cię rozumiem. JA też bardzo lubię jesień, a w szczególności zimę. Nie dopada mnie żadna deprecha czy coś. Zawsze mam dużo energii i to właśnie w zimniejszej połowie roku udaje mi się zrealizować większość moich planów.
Nie przepadam natomiast za przełomem zimowo-wiosennym oraz wczesnej wiosny. Wtedy się czuję fatalnie i najchętniej coś bym sobie zrobiła złego-pocięła się czy coś :) No i nie wspominając już o tym, że zwykle trudno mi wtedy zapanować nad jedzeniem.
Jesień (i zima!) rulezzzz.
Pozdrawiam!