NIE ŻYJĘ PO TO BY JESC, JEM PO TO BY ŻYC
WITAM WSZYSTKIE GRUBASKI!
JUŻ CHYBA SETNY RAZ W ŻYCIU SIĘ ODCHUDZAM. TYM RAZEM POSTANOWIŁAM, ŻE BĘDZIE TO OSTATNI RAZ W ŻYCIU. MAM 21 LAT, 178 CM WZROSTU I 101KG!! KOSZMAR. JAK OBLICZYŁAM PRZED CHWILKĄ MAM 24 KG NADWAGI!!! JESTEM MŁODĄ, DZIEWCZYNĄ, KTÓRA NIE NALEŻY DO NAJBRZYDSZYCH, A PROWADZĘ TRYB ŻYCIA JAK 60- LETNIA ZDESPEROWANA KOBIETA PO ROZWODZIE. TO SIĘ MUSI SKOŃCZYC NATYCHMIAST.
NIE ZAWSZE BYŁAM TAKA GRUBA, TZN. NIGDY NIE NALEŻAŁAM DO CHUDYCH DZIEWCZYN, WYGLĄDAŁAM POPROSTU ZDROWO I CZUŁAM SIĘ Z TYM ŚWIETNIE. MIAŁAM NAWET POWODZENIE, CHOC TERAZ WYDAJE MI SIĘ, ŻE TO BYŁ JEDYNIE PIĘKNY SEN:( NIE CHODZI MI O POWODZENIE, PRZEDE WSZYSTKIM O TO BY CZUC SIĘ TAK JAK DAWNIEJ: DBAJĄCA O SIEBIE, AMBITNA I BARDZO ZADOWOLONA Z ŻYCIA DZIEWCZYNA. TAKA KIEDYŚ BYŁAM. DZISIAJ TO ZUPELNIE INNA BAJKA :( MOŻE NAWET KOSZMAR. MOJA PEWNOŚC SIEBIE SPADŁAM PONIŻEJ ZERA. POWINNAM MIEC NA IMIE KOMPLEKS, JEDEN WIELKI CHODZĄCY KOMPLEKS! NIE ZNOSZĘ KIEDY LUDZIE NA MNIE PATRZĄ, WYOBRAŻAM SOBIE WTEDY, ŻE PATRZĄ NA MÓJ WIELKI TYŁEK I ŚMIEJĄ SIĘ W DUCHU. NIE DOPUSZCZAM DO SIEBIE MYŚLI, ŻE MOŻE PATRZĄ DLATEGO BO MOŻE AKURAT PODOBAJĄ IM SIĘ MOJE OCZY. TO JEST STRASZNE. TAK NIE POWINNO BYC. ZASZYŁAM SIĘ W DOMU, NIGDZIE NIE WYCHODZĘ BO SIĘ WSTYDZĘ. ZAMIAST IŚC NA IMPREZĘ Z MOIMI KOLEŻANKAMI, KTÓRE MNIE WIECZNIE WYCIĄGAJĄ, ZOSTAJĘ W DOMU, TŁUMACZĄC SIĘ ŻE NIE MAM OCHOTĘ NA IMPREZĘ CHOCIAŻ W GŁĘBI DUSZY BARDZO CHCIAŁABYM IŚC I POBAWIC SIĘ (PRZY OKAZJI SPALIŁABYM TROCHĘ KALORII). I TU SIĘ ZAMYKA BŁEDNE KOŁO. ZOSTAJE W DOMU SMUTNA I UCIEKAM W JEDZENIE I MOJEGO NAJLEPSZEGO "PRZYJACIELA" TELEWIZORA I WŚCIEKAM SIĘ, PRZEPRASZAM TU ZA OKREŚELNIE, ŻE TAKA ZE MNIE DUPA WOŁOWA!!!
DLATEGO KONIEC!!! BIJE MÓJ OSTATNI DZWONEK, NIE CHCĘ STARCIC MOJEJ MŁODOŚCI, TYMBARDZIEJ, ŻE TERAZ TO MÓJ NAJLEPSZY, BESTROSKI OKRES. OBUDZIŁAM SIĘ, JEŻELI NIE TERAZ, TO KIEDY? JAK RZECZYWIŚCIE BĘDĘ 60- LETNIĄ KOBIETĄ?? O NIE!! STOSOWAŁAM SETKI DIET, DZIĘKI KTÓRYM CHUDŁAM 15 KG MIESIĘCZNIE I CO? EFEKT JEST TAKI, ŻE MAM 24 KG NADWAGI!!! PIERWSZY CHYBA RAZ W ŻYCIU DOROSŁAM DO TEGO ŻEBY SIĘ ODCHUDZAC. POWOLI, MĄDRZE I ZDROWO!! NAWET JEŻELI W CIĄGU ROKU SCHUDNĘ 5 KG TO UZNAM TO ZA SUKCES, BO BĘDĘ WIEDZIAŁA ŻE PRZEDE WSZYSTKIM NIE TYJĘ. A O TO W TYM CHODZI. CHUDNĄC PO MAŁU, CHUDNĄC TAK BY NASZA SWIADOMOŚC ZMIENIAŁA SIE WRAZ Z NASZYM CIAŁEM, NIE ODWROTNIE. CHCĘ ZNOWU MÓC CIESZYC SIĘ ŻYCIEM BO MOJA OBECNA SYTUACJA NIESTETY NIE POZWALA MI NA TO, A TAK NIE POWINNO BYC. TO JA TU ŻĄDZĘ, NIE JEDZENIE I TELEWIZOR!!! NIE ŻYJĘ PO TO BY JEŚC, JEM PO TO BY ŻYC...
P.S PRZEPRASZAM ZA TAK DŁUGI I NUDNY POST ALE MUSIAŁAM DAC UPUST MOIM EMOCJOM. ALE TAK SZCZERZE, TO MAM NADZIEJĘ, ŻE KTOKOLWIEK NA NIEGO ZAREAGUJE...:)
