Jak reagują Wasi domownicy?

Napiszcie, jak to u Was wygląda. U mnie wczoraj była awantura. Mój chłopak stwierdził, że wpadłam w paranoję (nigdy wcześniej nie widział, żebym się odchudzała). Naoglądał się programów o bulimii i anoreksji i prawie że pod drzwiami toalety podsłu****e, czy ja nie wymiotuję przypadkiem. A ja się naprawdę racjonalnie do tego wszystkiego zabrałam. Jem wszystko ale nie przekraczam 1000kcal dziennie. Do tego jakieś witaminki i tyle. Nie chodzę głodna, piję dużo wody. Podejrzewam, że on się wystraszył tego mojego ciągłego liczenia kalorii. Stwierdził też ,że ja się dla niego odchudzać nie muszę. A co do jasnej anielki-dla siebie to już nie można? Nie chcę wiecznie biegać w spodniach i t-shirtach!!! Nawet doszło do tego,że boję się przy nim coś tu pisać. Fakt, że nie rozumie po polsku, ale nie będę go okłamywać.
Trochę żalu z siebie wylałam, to mi lepiej.
A jak tam u Was: wspierają, czy pukają się w czoło?
pozdrawiam.Gośka.

Louna!

U mnie dosyc podobna sytuacja. Tak samo jestem na 1000kcal, jem calkiem sporo i baaardzo duzo pije. Tez mieszkam z chlopakiem ktory nie jest Polakiem:) (a twoj kim jest, bo moj to Niemiec) i on tez uwaza ze nie powinnam sie odchudzac, bo dla niego mam odpowiednie cialko. Tyle ze on bardziej mi ufa i widzi, ze odzywiam sie rozsadnie, wiec jako tako mnie wspiera, ciagle jednak powtarzajac, ze waze dla niego odpowiednio. Ale jak dla mnie to mam pare kg za duzo, wiec chce schudnac po prostu dla siebie. /mam 69kg, 175cm/

Pozdrawiam :)

Mój to Holender. Naoglądał się za dużo telewizji. Dzisiaj mieliśmy poważną rozmowę. To znaczy on miał poważny monolog. Otóż mam uważać co robię. Jak będę widziała, że coś jest nie tak to mam mu powiedzieć i takie tam. Nie jestem jakąś postrzeloną nastolatką chcącą ważyć 45kg!!! Ja chcę się poprostu dobrze czuć. I nie mam zamiaru doprowadzić się do jakiejś choroby.
To nie to, że on mi nie ufa. On poprostu nie widzi kiedy i co jem, bo cały dzień śpi (ma taką pracę, że tylko w nocy ma zmiany). I on zdaje sobie też z tego sprawę, że jak ktoś ma bulimię czy anoreksję, to sam często nie zdaje sobie z tego sprawy.A ja do tego nie dopuszczę,żeby się rozchorować.
pozdr.
Gdzie mieszkasz? Ja koło Aachen(Aken), ale to już Holandia.

Louna,
Z tego co piszesz, to on martwi sie o ciebie w sensie raczej pozytywnym :) Wez moze zrob tak: ustal jakas wage ktora oboje uznacie za rozsadna i obiecaj mu ze ponizej niej nie zejdziesz. Moze to go uspokoi.
Rozmawiacie po holendersku czy angielsku? Holenderski bardzo dziwnie brzmi jak dla mnie :) ale tez wszyscy Holendrowie ktorych poznalam (z pieciu ich bylo) mowili rewelacyjnie po angielsku.
A skad ty w ogole wzielas Holendra?? :) :) :) To rzadki okaz w sumie, nie za duzo ich na swiecie maja ;)

A ja mieszkam w Mainz i szczerze mowiac - nie wiem gdzie jest Aachen ;)

Na początku rozmawialiśmy po angielsku. Teraz po holendersku. Czasami z czymś po polsku też wyskoczę. A poznaliśmy się w pracy w drukarni. On jeździł Tirem a ja busem.
A co do wagi, to ustaliłam z nim, że odchudzam się maksymalnie do 60 kg. Nie miał przeciwskazań.

Nie łamią Ci się paznokcie na tym 1000kcal? Bo patrząc na swoje, zaczynam mieć podejrzenia.
cześć.

I jak z tą dietą 1000 kcal? Działa? Schudłyście coś?

Julcia,
Ja jestem na tej dziecie dopiero 9 dzien a do tego nie mam w domu wagi, zwaze sie za tydzien i licze na 2 kilo mniej.
Kobiety z mojego watka /Pamietniki -> Kilka slow o mnie/ odchudzaja sie glownie na diecie 1000kcal i po tygodniu maja kilogram mniej.
Jezeli zalezy ci na powolnym i stabilnym chudnieciu, po ktorym nie ma jojo, to chyba 1000 jest dobry.

Ja narazie jestem na tej Kopenhadzkiej (sałata bleeee). Zostało mi jeszcze 6 dni i zastanawiam się co dalej... :?:

a moi ...nie czepiaja sie, ale nie wspieraja:( Wy macie inaczej, chcecie schudnac troszke, a ja mam 80kg , tzn dzis juz moze mniej, ale to pewnie utrata wody raczej...no tak czy owak na 1000 jestem od 19. czerwca i wciaz slysze -czmeu nie chcesz koktajlu? -bo ten jest slodzony, dla misia zrobilam -a to wez sie tez napij, no nie zdziwiaj. a tata to tylko wypytal dokladnie o co chodzi i kupil wedlinke drobiowa, wase i juz sie nie wtraca:D mame tez trzeba ustawic, bo to trudne w sumie -ja dopiero zaczynam, wiec musze sobie wazyc wszystko, nie mam miarki w oku, a jak oni sie wtracaja do tego, to wiecie...utrudniaja. za to moj mnie wspiera bardzo bardzo, kochany jest (Polak 8) i mowi ze dam rade i w ogole. wiec reasumujac -wiecej dobrych postaw bliskich niz zlych:D pozdrowionka

Nawijajcie sobie o facetach, nawijajcie, dobijajcie biedną, samotną Ewcię, której nikt nie chce, bardzo proszę !!!!!!!!! To było na serio, ale jazcze bardziej seio gratuluje Wam tych cudnych chłopców, którym się podobacie takie, jakie jesteście. U mnie w domu to sytuacja jest tragiczna. Mama z jednej strony chce, żebym schudła, a z drugiej boi się, że wpadnę w anoreksję i wpycha we mnie jedzenie. Ja jej tłumaczę, że te 800 kalorii to nie tak mało, ale ona dalej swoje. Czasem to nawet musze chowac przed nia jedzenie ktorego nie zjadam ...

Ja się cieszę, że się wyprowadziłam z domu. Bo całe życie słyszałam, że jestem gruba. A jak nie chciałam jeść to była awantura.
I coś wam powiem:cieszę się zawsze na wyjazd do Polski, ale wracam po tym zestresowana. Jedna z ciotek za każdym razem twierdzi, że "chyba ci d... znowu urosła". Jakby mi tak za każdym razem rosła, to już bym przez drzwi nie mogła przejść. A tutaj jeszcze ani razu nie usłyszałam nic podobnego. I to nie chodzi o to, że jak powszechnie się twierdzi, holenderki są grube. Są grube i chude, ale tu nikt nie zwraca na to uwagi.
To tyle chciałam dodać na ten temat.

W moim domu istnieje cos takiego, jak kult idealnej sylwetki. Moja mama 8 lat temu, jak byla w ciazy, przytyla 26 kg. Wazyla 70 kg [ma 160 cm wzrostu]. Miala cesarskie ciecie, wiec odczekala 3 miesiace i zaczela sie odchudzac... za kolejne 4 miesiace wazyla 47 kg. Za malo. Teraz jej waga [od 8 lat] utrzymuje sie w granicach 50-54 kg. Jak widzi, ze sie w cos nie miesci, to naklada sobie rezim na 2-3 tygodnie... Mój tata to osobny temat... ma chory zoladek i do tego przepukline rozworu przelykowego.. a do tego to od zawsze sportowiec [pilka nozna, siatkowka, lekkoatletyka, narty]... od kilku lat co prawda nie ma sily juz na uprawianie sportu, ale teraz to wyciagam go na basen. No ale odbiegam od tematu... w kazdym razie on musi jest zeczy lekkostrawne. Mama nigdy mi nie powiedziala zlego slowa, ewentualnie radzila "powinnas troszke schudnac", ale tata czesto mi mowil wprost ze jestem gruba. A ja przez to plakalam [ o ja glupia:)]. Myslal, ze zaczne sie pod wplywem tych docinek odchudzac, ale one mnie tylko dolowaly i odbieraly mi sily...
Jak jeszcze bylam w Wawie w czasie roku akademickiego, to gotowala moja mama lub babcia. Babcia tlusto i niezdrowo, mama dietetycznie i zdrowo. Teraz ja rządze w kuchni:). Wszytskim smakuje, wszyscy sie przyzwyczaili do smazenia-bez-smazenia, czyli na teflonie bez tluszczu, do chudego mieska lub ryby, do ogromnych ilosci warzyw...
W domu mam naprawde ogromne wsparcie...
no i jeszcze budujace jest to, ze od czasu do czasu slysze "jezus maria, jaka ty sie laska zrobilas":)

No wlasnie, a u mnie jest dziwnie i źle. Nikt nie wspiera: mama krzyczy, że wpadne w chorobe, tata ma gdzies, a brat kupuje ciacha i plecie coś o odchudzaniu "z kości w ość" (no, z kosci, ze zwalow tluszczu, nie z kosci). O przyjaciółkach nie wspomnę, bo jedna, najbliższa, żre ile chce, a wygląda jak dziecko z Etiopii, a druga jeszcze lepiej, bo jak modelka.........

o jenyyy....tez bym chciala uslyszec ze sie laska zrobilam :cry: ale postaram sie to uslysze a nawet sama to sobie szczerze powiem :D a mnie tez wnerwia jak wieczorem, gdy ja juz ejstem dawno po kolacji, bo staram sie jesc kolo 7 a ide spac kolo polnocy, to wlasnie wtedy moja rodzinka zaczyna biesiade i laza mi przed nosem z kanapkami...takimi dobrymi..baily chelbek, kielbaska, pomidorek...i jakos tak samoistnie w brzuchu kreci. oj, trzeba sie chowac w pokoju

louna moja cala rodzina i moja matka przestali już wierzyć w moje schudnięcie i się ze mnie śmieją.Nie mam wsparcia w rodzinie ani nie mam wsparcia u mamy nie mówiąc już o znajomych.Ale ja im chce wszystkim pokazać i udowodnić że ja potrafię schudnąć i że mogę schudnąć oraz chcę tego.Pozdrawiam.Ania

i bardzo dobrze pokaż wszystkim niedowiarkom, że potrafisz
:evil: ciekawe komu będzie potem do śmiechu :?:
pozdrawiam i trzymam kciuki Agnes

Mój chłop sam mnie zaczoł namawiac na dietę, bo widział jak sie męczę. pomaga mi bardzo czyli nie marudzi przy jedzeniu, a ja nie robie mu czegoś innego je to co ja :)
Ćwiczymy razem, robi mi masarze i cieszy się ze mną z każdego kilograma :)
nie jadam kolacji, wiec on je sam tak, zeby mi smaka nie robic :)

tat tez mnie namawiał na diete, bo on mam manie na punkcie zdrowego zycia i wyglądu i nie wierzył, że mi się uda, ale jak mnie zobaczył po 15 kg w dół to widziałam łzy w jego oczach :D I jest teraz dumny i trzyma kciuki za reszte :D

moja rodzina. dopoki sie nie odchudzalam, mnie meczyla, mowili tylko jedno: CWICZ!!,

nigdy nie powiedzieli nie zryj tyle, tylko zawsze cwicz, ale nie wazne,... wtedy na KAZDYM kroku mi wytykali moj wyglad, a jak od 3 dni wiedza ze ja naprawd epowaznie do tego podeszlam, to matka (mam po niej sylwetke, 170 i ok 70-80)kg, nie wiem nie gadam z nia o tym) no i matka mowi ze tez kce, ale dopiero wtedy zacznie se dietetowac (jak to mowi) jak u mnie zobaczy ze to dziala... a starzy sie wciaz smieje, moj brat tez zaczal dietetowac... ogolnie sie niezle zapowiada.. musilam zaczac sie odchudzac, bo to jak wlasna rodzina mnie ranila tesktami i wogle dogryzala na kazdym kroku bylo naprawde okorpne, zamist mnie wpomoc, cos wymyslic to oni dokuczali, oj neiw azne, zecze syskim powodzenia ze starszymi i udchudzaniem sie =)