Za gruba dla chudych, za chuda dla grubych...

Rzadko zakładam nowe tematy. Aby takowy założyć potrzebny mi silny bodziec i niebłahy powód. Uważam, że taki powód mam. Moje "bardzo-inne-odchudzanie" przeszło na inny tor. jestem żywym przykładem na to, że odchudzanie może przerodzić się w obsesję, nawet u osoby o silnej psychice.
Pisałam już o swoim życiu...Gruby dzieciak, kompleksy, niska samoocena, wstręt do własnego ciała.
Odkąd się "ostatnio" odchudzam utraciłam miesiączke. Teraz przyjmuje hormony, a moi bliscy postawili sobie za punkt honoru utuczenie mnie. Popłakałam się u ginekologa. Czuję się poprostu jak w matni. W matni własnej psyche i ciała. Czuję się ohydnie we własnej skórze, nie trafiają do mnie słowa innych. Pani ginekolog wmawia mi, że jestem chora. Podejrzewam, że ma rację.Kazała mi przytyć.
Przytyć
Ale ja nie chcę.
Nie chcę dodatkowych kilogramów, nie są mi one potrzebne.
Napady. Kiedyś wydawało mi się, że napady to tylko wymówki osób o słabej silnej woli. Że nie isytnieje takie coś jak nieopanowane jedzenie. Dziś już wiem z całą pewnością, że zjawisko takie istnieje. Rzuciłam się dzisiaj na ciastka. Pochłaniałam je jak w amoku. Garściami wpychałam je sobie do ust, mimo że byłam już syta. Jeszcze jedno, dwa, trzy...Czuję się okropnie. Szkoda, że nie ma na tym forum podfora "Chcę normalnie żyć", bo takowe jest najodpowiedniejsze dla mojej osoby. Poprostu czuję, że wpadam w kanał. Grzęski, obślizgły z ogromnym, ohydnym jo-jo na końcu. Wpadłam jak w ruchome piaski. Pogrążam się powoli. Nie chcę przeżywać już tego od początku. Przecierpiałam już swoje. Mam już dosyć niezrozumienia, szyderstw. Muszę się nauczyć normalnie żyć, jeść, funkcjonować, bo to mnie zabija od środka. Powoli, skutecznie, niezauważalnie...
STABILIZACJA
To jest mój cel.

Trzymam za Ciebie kciuki :) !

Witam Kawo!
Niepotrzebnie masz wyrzuty sumienia, że zjadłaś pare ciastek! Również mam napady na słodkie, czuję się zaniepokojona, jak wiem, że w kuchni w szawce jest niedokończone opakowanie ciastek. Obiecuję sobie jeszcze jedno, jedyne i nie będę jadła więcej. Odpokutowuję później ćwicząc i serwując sobie dodatkowe pół godz na rowerze :) Nie ma się co zamartwiać, bo się zamarwiamy a ze zmartwienia sięgamy po następne ciacho i koło się zamyka. Raz się żyje, i nie warto się zamartwiać tym, że zajdliśmy o jedno ciastko za dużo. Od jednego, czy dwóch napadów nie tyje się od razu.
Zrozum swoją rodzinę, że się martwią o Ciebie. Gdyby tego nie robili, to wtedy byłby powód do zmartwienia! Pani doktor ma rację i prawidłowo reaguje. Najważniejsze, że zauważasz sama problem. Może warto zmienić sobie konika i całą swoją siłę skierować np w kierunku ćwiczeń i kondycji fizycznej, budowy mięśni a nie obsesyjnego odchudzania i liczenia kalorii. A najważniejsze jest to, żebyś siebie zaakceptowała i uwierzyła w siebie! Widocznie problem leży gdzieś indziej. Głowa do góry!
Pozdrawiam i trzymam kciuki za Ciebie!


http://tickers.TickerFactory.com/ezt...38a/weight.png

Dziękuje za odzew.
Cóż...Żeby to było "pare" ciastek jak to ładnie określiłaś....To było duuuużo więcej niż "pare ciastek". Mam nadzieję, że już mnie to nie spotka...

Jakbym czytała siebie!
też biorę hormony w tabletkcah, kiedyś zastrzyki.
Napady zawsze wydawały mi się że są dla slabych ludzi, a teraz czasem rzucam się na coś bez opamiętania a potem gloduję ;/
Od wczoraj zaczęlam stabilizację. 1500 kalorii.
Ja nie ważę aż tak strasznie mało aby mnie tuczyć chcieli, ale niby mam lekką niedowagę.
Scudłam 24 kg.
A jak u ciebie z wagą? wnioskuję że chcesz ją zatrzymać mimo iż jest niska. Ja też w życiu nie scierpiałabym przytycia kg. Tylko że ja nie musze naszczescie.

Lou ja też nie widzę u siebie potrzeby tycia...W żadnym wypadku...Tylko, że jak już nadmieniłam prośbą i groźbą zmuszają mnie do jedzenia. Zależy im na mnie, więc po części ich rozumiem.

Moja mam nie wie ile naprawdę ważę, raz slyszała u ginekologa ale wtedy bylam napchana po napadzie i w grubych ubraniach, to było 3 kg więcej niż normalnie. Ale nawet normalną moją wagą chyba by się nie zmartwiła.
Oczywiście też mnie dożywiają, ale ostatnio mialam okres wpieprzania za przeproszeniem, to się chyba uspokoiła. Nie wiem jak bedzie teraz gdy jem znowu nie za dużo. No i co bedzie jak hormony nie pomogą?
Lekarka się pytala czy sie odchudzam to ja zaprzeczylam, a moja mama palnęła że tak :twisted:

Ja sobie obiecałam ze nie będe ważyć wiecej, i utrzymam tą wagę.
Narazie jadę na 1500, i będe po 100 tygdoniowo dodawać.

A moja wizyta u ginekologa nie była nazbyt przyjemna. Pani ginekolog powiedziała, że "pierwszą rzeczą jaka się stała kobietom z Oświęcimia była utrata miesiączki" Nasłuchałam się jeszcze wielu równie "przyjemnych" uwag i nie wytrzymałam. Popłakałam się. No, ale to też trochę moja wina...

No to trafiłaś na paskudną babkę ;/
Ważysz 55 kg taak ? Nisko jak do takiego wzrostu, ale żeby aż takie przykłady? :?

Podobnie jak Ty byłam po "objedzeniu" i w grubych ubraniach, więc waga pokazała 57,5. Pani doktor stwierdziłam "ŻE MAM PRZYTYĆ I BASTA!"....Ech....

Ja bym się chyba trzasła...
Osiągnęłaś cel, co prawda niską wagę ale taka ci pasuje. Teraz musisz ją trzymać, nie chudnać ale też nie tyć.
Pff denerwują mnie tacy ludzie narzucajacy swoje racje.
Moja powiedziała że latwiej byłoby gdybym przytyła, ale jak nie chcę to nie muszę.
Boje się tylko jeśli mnie znów zważy a ja będe juz nie taka zapchana i zobaczy mniej :?
Ale może się obejdzie...no i wróci sam.
Już kiedyś wrocił po zastrzykach ..

Ja się będe musisała napchać przed wizytą u ginekologa. No chyba, że będe sie obżerać i sama z siebie przytyje :/

Hmm ja w sumie jak kiedyś przez odchudzanie nie miałam miesiączki to pani ginekolog słowa mi nie powiedziała że mam przytyć tylko od razu skierowała do psychologa ;/ dieta dietą tylko nie popadnij w paranoje ..powodzenia ;)

I jak leci ?
U mnie wreszcie wychodzi jedzenie regularnie. Jak naarazie udaje się nic nie glodować. Trzymam te 1500http://users.pandora.be/eforum/emoti.../happy/602.gif

Trzymaj się :* Miłego dnia.

Niedawno wróciłam do domu...Cóż staram się myśleć i odżywiać racjonalnie. Przyjmuje te hormony i witaminy...[/img]

Hm a mi się wydaję że mi jeszcze przez te dwa tygodnie coś spadnie poniżej tych 46 kg na 1500. I będe sie babce tłumaczyć :twisted:
No to dobrze że ci idzie racjonalne odżywianie, mi też :wink:

Oglądałam wczoraj reportaż o anorektyczce...:/ Boże, dobrze, że nie widzxieli go moi bliscy...

Witam :D

Kawko :D a przypomnij mi tylko ile ty masz wzrostu ??
Bo ja wcale nie uważam że ważysz mało. Mi się marzy twoja obecna waga ( i to będzie efekt koncowy).
Ale bardziej mnie niepokoi twoje podejście do odchudzania. To oszukiwanie rodziców, napychanie się przed wizytą u lekarza :roll:
uwierz mi , sama przez to też przechodziłam, i miałam już początki anoreksji. Na szczęście opamietałam się i sama z tego wyszłam.
NIe chce ci wmawiać problemu, ale zastanów się sama na spokojnie czy naprawdę nie ma powodu do obaw. I może jednak porozmawiasz z psychologiem (jedna rozmowa) i wtedy się wyjaśni czy rodzice panikują, czy naprawdę jest zagrozenie.

Uwierz mi , zdrowie jest najważniejsze.

Oceniono mnie na 1.75. i też nie uważam, że ważę mało...

Wiesz, myslałam że jesteś dużo niższa, skoro dążysz do tak niskiej wagi jak 50 kg.
Uważam że to stanowczo za mało. Ta waga którą masz jest już i tak niska. I na niej powinnaś się zatrzymać. Weź pod uwagę, ze często podczas wychodzenia z diety dalej się chudnie.

Kitolu, albo sie tyje....Ta waga absolutnie nie jest zbyt niska...
Cały czas widze za sobą widmo 80 kg....

kawko.w pamietnikach pojawila sie osoba o nicku "tocozemniezostalo"
potraktuj to jako przestroge.

http://forum.dieta.pl/viewtopic.php?t=67924

a prz ywychodzeniu z diety nikt nie powiedzial ze dojdziesz do 80.
poza tym jaką miałas dietę..przeciez wiesz ze to co Ty robilas to było "niejedzenie prawie wogole" tak ze potem z glodu rzucasz sie na ciastka..jadlabys wiecej i rozsadniej, o ciastkach bys nie pomyslala.. mialas cwiczyc..i jesc wiecej..i co ? nic.

kochana popieram kitolke. moze jednak sproboj porozmawiac z psychologiem.
juz CI nie bede truc. tylko po prostu przerazenie mnie bierze jak czytam Twoje podejscie do swojej wagi i odchudzania. ja przy Twoim wzroscie waze 15 kilo wiecej i wcale nie uwazam sie za gruba.. wrecz- wyglądam apetycznie. a nie jak wieszak. o co Cię niestety podejrzewam. przykro mi.
pamiętaj :!: zdrowie jest NAJważniejsze :!:

Dum teraz jem więcej. Jestem pod kontrolą. Codziennie mam obowiązek zjeść coś "normalnego". Kanapke z serem czy coś w tym stylu. Sytuacja jest inna...

to się cieszę że tak jest..tylko pytanie czy Ty tego też chcesz.. czy wmuszasz w siebie to "normalne" jak to nazwałas jedzenie, na siłę...

kawko..mam nadzieje ze uda Ci się znaleźć wyjście ze swojej sytuacji.. i wszystko poukładać. żeby tylko emocje zanadto nie zaczęły odgrywać roli. spokojnie i powolutku i odzyskasz równowagę..mam taką nadzieję..
pozdrawiam..