Wersja do druku
mam 18 lat 167 wzrostu i waze 74:( zamiast schudnac to przytylam 2 kg, juz nie mam sil;( mam starsza siostre o 4 lata i ona jest bardzo szczupla i nie ma problemow z nadwaga a ja mam:( wkurza mnie to jeszcze jak ona mowi ze jest gruba, strasznie wtedy sie zle czuje. preobowalam juz wszytskiego i nic :( jescze 2 lata temu bylam wsam raz a teraz strasznie przytylam i nie moge sobie nz tym poradzic....pomocy
Wiesz co Twoja waga się nie wzięła z nikąd(Ważyłam bardzo podobnie - więc mam w myślach Twój problem - też miałam takie rozkminy ;)). Po prostu teraz jak próbujesz się odchudzać i jak przypuszczam ograniczasz stanowczo jedzenie - widzisz np. jedzącą od Ciebie więcej szczupłą siostrę i jest Ci źle. Moja rada: nie patrz na innych. Każdy ma, że tak powiem swój świat :lol: i zawsze u siebie jakąś wadę znajdzie. Znajdź mi człowieka bez kompleksów, no. Jak już masz patrzeć na innych -to niech Cię to motywuje, a nie załamuje.
Ech powiem Ci, że odchudzanie jest teoretycznie strasznie łatwe. Nie musisz jeść totalnie mało - ba, musisz jeść wystarczjąco by podkręcic organizm do chudnięcia. Jeśli kochasz słodycze od czasu do czasu możesz sobie na nie pozwolić ale jesteś typem osoby, która nie zadowoli się paseczkiem czekolady a całą tabliczką to unikaj tego jak ognia.
Dodam, że łatwiej jest odchudzać się podczas roku szkolnego, bo jest mniej pokus :]
I kolejna ważna zasada - ruszaj się.
tak wlasnie jest ze nie potrafie zjesc calej tabliczki czekolady najwiecej to tylko pasek;P a co do schudniecia w roku szkolnym to sie mylisz, bo wlasnie przez ostatnie 2 lata tak przytylam czyli od poczatku liceum, a co do ruszania sie to bardzo duzo sie ruszam tylko nie wiem czemu nic nie trace:/ i to ejst najgorsze. dzieki za mile slowka:)
asia nie łam się :) ja też się namiętnie odchudzam od zawsze.. z lepszym lub gorszym skutkiem, jojo mnie nie omija (niestety).. jak mam Ci poprawić humor? hmm.. może tak: moja siostrunia (też Asia) jest w ciąży w 4 m-cu a ja nie mogę wejsc w jej ciuchy... a ona już sporo przytyła.. zawsze byłam w cieniu siostry, ale cóż.. poza tym ważę wiecej od mojego faceta :D musze cos z tym zrobic, bo jak mnie podnosi, to wkoncu mu kregoslup peknie (tfu, tfu).. sama widzisz..
są tu świetne dziewczyny, napewno beda Cie wspierały :) ja również potrezebuje wsparcia.. najgorsze jest to, że jak się odchudzam i mysle o diecie tonon-stop łążę głodna.. :twisted: i brakuje mi słodyczy, ale staram się wyłazić z domu i nie brac pieniedzy na batoniki/chipsy/paluszki/cole itd.. grunt to zdrowo się odzywiac.. zobaczysz, jak zmienisz troszke (na poczatku) diete to wyjdzie Ci to na zdrowie. Przykład: ja odstawiłam zupełnie białe pieczywo i nie męczą mnie już wzdęcia, zaparcia itd. Czuje się lekka. Jeszcze długa droga przede mną, ale dam rade! musisz uwierzyć w siebie.. wiem, że porażka powoduje zniechecenie i chcęc rzucenia tego wszytskiego w cholere.. ale uwierz, dasz rade słonko :) razem damy :)
ps. mi też jest trudniej odchudzac się w czasie roku szkolengo - a raczej akademickiego.. po prostu mam mniej czasu i jem byle co.. śniadania nie zdąże zrobić i jem bułki ze sklepiku.. a jak wracam do domu, to nawet nie chce mi się nogą ruszyc :)
Efelineczko dziekuje Ci za mile slowa:) moj chlopak tez wazy mniej ode mnie i ciagle mi mowi ze nie jestem gruba a ja mu nie daje z tym zyc wiec nie wiem jak ona ze mna wytrzymuje. a od poniedzialku wracam do ostrej diety:D moze mi sie udam wytrzymac zobaczymy:) wierze ze wam sie uda: ) buzka
asia, nie od poniedziałku ale od dzisiaj!! wiesz ile u mnie było tych poniedziałkow? :) już nawet nie zlicze.. zjedz sobie jakas mniejsza kolacyjke i bedziesz od razu czuła się lepiej :)
co do faceta to też mi nie mówi, że jestem gruba czy coś.. nie przeszkadza mu to.. to ja mu truję non-stop jaka to nie jestem.. hehe.. już ma mnie dosyć.. ale cóż.. przynajmneij się mobilizuje :) musze ważyć mneij niż on, a że nie mogę Go utuczyć (super przemiana materii...), mimo, że masła to mu tonę kładę na kanapki, to musze schudnąć JA :)
w gruncie rzeczy to niesprawiedliwe, że niektórzy mogą jeść co chcą i nic nie tyją, a mi jeden pączuszek się trafi i... kilo do przodu :P ale cóż.. zauważyłam po sobie, że schudnąć to nie problem, ale jak to później utrzymac??? i nie przytyc.. to jest sztuka :)
Asiu, trzymam kciuki bardzo mocno za Ciebioe, za siebie i za wszytskie kobietki tutaj :) jak to mówią "w kupie razniej" :D
i wlasnie tak zrobilam:) pozniej jescze pojezdze na rowerku i bedzie luz:) a od jutra zaczynam juz tak na prawde a nie jak zawsze konczy sie po tygodniu czy po dwoch:D teraz mam nadzieje ze wytrwam:) dzieki za wszystko. trzymaj sie cieplutko:)