Wersja do druku
Co myślicie o odchudzaniu w wieku 12 lat??? Moja mama jest temu przeciwna. Uważa, że teraz powinnam dużo jeść bo rosnę. I mówi, że mam taką budowę ciała więc i tak nie schudnę. Ja jednak staram się i jakieś efekty są. Lecz nie jestem pewna czy mój organizm nie jest za młody na dietę.
Napiszcie co wy o tym sądzicie. Pomóżcie, proszę...
w takim wieku to ewentualnie można odstawić słodycze, słodkie napoje, fast foody a jeść dużo warzyw i owoców. I dużo ruchu na podwórku ;)
uwazam dokladnie tak samo jak efelineczka.
jestes za mloda aby samej ustalac jakas diete, jesli bardzo Ci na tym zalezy idz z mama do dietetyka.
no i bez zadnych problemow zdrowotnych mozesz odstawic slodycze. powinno pomoc :)
Jak narazie odstawiłam słodycze, słodkie napoje, smażone potrawy. Piję dużo wody, staram się dużo ruszać. I nie jem białego pieczywa. Mam chrupkie kupione i dziennie zjadam dwie kromki. Wogóle ograniczam jedzenie. Teraz jem jedną czwartą tego co kiedyś. Mój obiad najczęściej składa się z pomidorów i jednej kanapki z chrupkiego pieczywa oczywiście.
no to malo rozsdanie. takie jedzenie tylko oslabi Twoj organizm i spowolni przemiane materii, czyli bedziesz wolniej chudla az w koncu rzucisz sie na jedzenie.
albo z drugiej strony mozesz popasc w anoreksje...
zastanow sie nad tym, czy warto...
Witaj!
Nie ograniczaj jedzenia tak drastycznie, jak to robisz! To nie jest dobry pomysł. Jeśli udało Ci się rzucić słodycze itp, to jest bardzo dużo i tego się trzymaj.
Pewnie jeszcze rośniesz i rozwijasz się fizycznie, więc ważne, żebyś sobie nie zaszkodziła brakiem ważnych składników odżywczych.
A ile w ogóle masz wzrostu? Skąd pomysł, że trzeba schudnąć i czemu akurat taki plan, jak masz na suwaczku?
Napisz nam więcej :)
ciekawi mnie ile masz wzrostu? Troche mnie niepokoi to, ze dziewczyny w twoim wieku juz sie odchudzają, ale jeśli uwazasz, ze wazysz za dużo, to tak jak radzą Ci dziewczyny zrezygnuj ze słodyczy i na rowerku pojeżdzij, albo na spacerki chódz.
Mój brat w Twoim wieku tez zaczął sie ograniczac w jedzeniu, ale on ważył duzo wiecej niż Ty, bo około 70 kilo, z resztą był bardzo wyrośniety, jak na swój wiek. Jego odchudzanie polegało na zrezygnowaniu ze słodkich napoi gazowanych i słodyczy. Do tego zaczął trenowac piłke ręczną.ładnie schudł. Nadal jest potężny, ale ma ładnie umięśnione ciało i nie jest juz otyły.
Imię: Mariola
Wzrost:151cm
Talia: 79cm
Klatka piersiowa: 88cm
Biodra: 98cm
Pomysł na odchudzanie wziął się przeważnie z dogryzek rówieśników.
A w anoreksję nie wpadnę, jeszcze dużo mi do tego brakuje.
Bizia, dzięki za podanie wymiarów.
Docinkami nie ma co się przejmować. Ważne, żebyś Ty chciała być zdrowa (!), szczęśliwa i zadbana :) Dawno przestałaś jeść słodycze itp?
Jestem przekonana, że jeśli odstawisz słodycze i będziesz uprawiać jakiś sport, choćby rower, to wymiary Ci się poprawią, a nie zaszkodzisz zdrowiu.
Nikt, a zwłaszcza młoda dziewczyna, nie może ograniczać białka, minerałów itp. Dlatego staraj się jeść wszystko (prócz fastfoodów i czekolad), w rozsądnych ilościach, i się ruszać.
My Cię tu chętnie wesprzemy :)
Ja sobie myśle, ze powinnaś miec w nosie dogryzki innych. Nic nie piszesz, ze nie lubisz swojego ciała, albo ze za dużo wazysz, albo, ze przeszkadza Ci to cz tamto. Czyli wynika, ze presja innych na Ciebie tak działa. jesli siebie akceptujesz i lubisz, to moze nie potrzebane Ci zadne odchudzanie.
Dzięki za słowo otuchy. Ale słodycze odstawiłam trzy może więcej miesięcy temu, ruszałam się dużo, a wyników nie widać było. Teraz te wyniki są i się cieszę. Czasami naprawdę nie przeszkadza mi to, że mam nadwagę. Ale są momenty kiedy mam chęć wyskoczyć z mojego ciała. Odchudzam się przeważnie przez te dogryzki. Nie jest łatwo się nie przejmować swoim wyglądem kiedy nawet własny ojciec mówi do Ciebie szafa trzydzwiowa albo coś w tym stylu.
Jasne, że nie jest łatwo. Ale najważniejsze, żebyś sobie nie zaszkodziła... Pamiętaj o tym. Jeśli to jest dla Ciebie naprawdę duży problem, idź z Mamą do dietetyka, ale niech ktoś mądry ustawi Ci dietę, a nie sama ograniczaj sobie posiłki.
Powodzenia!
zgadzam sie z moimi przedmowczyniami!
nie warto szkodzic sobie tylko dlatego ze ktos ma niepokolei w glowie i Ci dogryza!
a co do chleba- biale pieczywo nalezy wykluczyc , ale razowe ciemne z dodatkami soi slonecznika czy graham jest bardzo zdrowe! :)
smażone potrawy sa zle-racja, ale musisz jesc tez tluszcze by zachowac rownowage w organizmie :) tluszcze transportuja hormony ktore odpowiedzialne sa za wzrost dojrzewanie rozwoj komorek i narzadow itp. dlatego nie mozna z nich zupelnie zrezygnowac w diecie.
tymbardziej gdy we wrzesniu zacznie sie szkola nie mozesz stosowac drastycznej diety.
napisz nam swoj przykladowy jadlospis a my pomozemy ci zmodyfikowac go tak, bys sobie nie zaszkodzila , skoro juz tak bardzo chcesz schudnac :)
pozdrawiam
Moim zdaniem dieta nie jest aż tak drastyczna.
Dzisiaj rano się ważyłam i waga pokazywała 53kg, a teraz się zważyłam i waga pokazuje 54. A na dworze byłam ze trzy godziny i ciągle w ruchu. Napoczątku siatkówka, później z rówieśnikami trochę biagałam. Między czasie zjadłam tylko pare śliwek i gotowaną kukurydzę noi piłam dużo wody. I nie rozumiem czemu waga poszła w górę.
A moje posiłki to są raczej takie:
Na śniadanie zjadam kanapkę z papryką bez masła,
obiad to jogurt, albo pomidory, ostatnio też zjadłam trochę leczo,
kolacja to owoc albo jakieś warzywko.
A czasami jeszcze mnie mama przymusi do jedzenia to najczęściej jem kanapkę z chrupkiego pieczywa z wędliną, bez masła.
Moim zdaniem moja dieta jest dobra.
Słonce, jesz za mało i dlatego twój oragnizm moze nie bedzie spalac kalorie i taknke tłuszczowa, bo trzyma tak jakby na zapas. A jesli na śniadanko zdjadłabyś np. serek wiejski z pomidorkiem i ogóreczkiem i do tego dwa-trzy plasterki jakiejs wędlinki, na obiadek łudko, lub piers z kurczaka i do tego jakas sałatka, potem na podwieczorek jakis owoc, może jabłuszko i na kolacje jakąs sałatke. I miałabys siłe i energie i wiecej kalorii w jedzeniu, ale też bys troszke szybciej schudła. Tak duzo sie ruszasz, biegasz, grasz, ze bedziesz wkrótce zmęczona i nie bedziesz miec siły na nic, jak będziesz tak malutko jeść.
Mówisz, ze daleko Ci do anoreksji, a ja jestem innego zdania, widząc ile jesz przez cały dzień.
Jak dotrę do 40 kg to wtedy porozmawiamy o anoreksji. Jak za pare dni moja waga nie pójdzie znów w dół to się zobaczy, może zastosuję Twoje rady. Nie wiem jeszcze, ale chcę dużo się ruszać i to dla mnie podstawa.
Powinnaś zastosować się do rad dziewczyn. W takim wieku twoj oraganizm potrzebuje wielu składników żeby się rozwijać a takim jedzeniem ich nie dostarczasz. Najlepszym wyjściem jest wizyta u dietetyczki, która dobierze Ci odpowiednie menu.
P.S. Pięknie piszesz jak na 12 -latkę 8)
No i prawie nie ma białka w tym, co napisałaś, że jesz... No i to zdecydowanie za mało, nie będziesz tak chudnąć, bo organizm będzie się bronił...
A waga w ciągu dnia zawsze rośnie, nie należy się ważyć kilka razy dziennie. Najlepiej jest raz, rano, i w ogóle nie co dzień, bo i po co? ;)
pamiętaj, anoreksja to kwestia głowy, a nie tylko wagi. Chodzi o nastawienie do siebie i do jedzenia. Naprawdę trzeba na to uważać.
Pozdrówka :)
Trafiłam na twój wątek i nie jestem zaskoczona. Zdziwiłam się już na innym wątku dlaczego tak bardzo chcesz schudnąć, ale teraz już mam odpowiedź.
Chce ci coś napisać i mam nadzieję , że cię nie zanudzę.
Mając 11 lat przeprowadziłam się na wieś i poszłam do nowej szkoły. To była mała szkoła, w której wszyscy się znali a ja od razu jakoś nie zostałam tam zbytnio miło przyjęta. Przez cały czas byłam "tą z miasta". Miałam ok 160 cm wzrostu i ważyłam ok60 - 63 kg. Więc sama wiesz po sobie jakich słów musiałam wysłuchiwać. NIe bede ich przytaczać bo i dla mnie i z pewnością dla ciebie nie są one miłe. Wytrzymałam rok. Mając 12 lat zaczęłam się odchudzać. Przez 2 miesiące ponad prawie nic nie jadłam. I schudłam. Al wyniki miąłam tragiczne i przez cały czas mdlałam. Okazało się że miałam anemię i mama kazaa mi jeśc. Zresztą po takim odwyku miałam ochotę coraz większa na jedzenie i znowu przytyłam tym razem prawie 2 razy tyle co schudłam. Wiec znowu zaczęłam się odchudzać, ale żeby nikt się nie czepiał to jadłam wszystko a póxniej wymiotowałam. Bulimię ukrywałam przez ponad 4 lat. W końcu zorientowała sie mama i zaczęło się leczenie. Wyniki, badania, pobyty w szpitalu, leczenie przez psychiatrę. Odwiedziłam ponad 10 psychiatrów i psychologów a oni wciąż wmawiali mi że jestem ładna i to tylko dogryzki. Ja oczywiście nie wierzyłam! w końcu wylądowałam w klinice, gdzie leczono bulimiczki, anroektyczki. Przeszłam mnóstwo badań bardzo nieprzyjemnych (kilka krotnie gastroskopię czego niekomu nie życzę). Teraz mam 19 lat i uważam, że jestem zdrowa. Tego jak bardzo żłąuję co robiłam mając 12 - 16 lat nie da się opisać! Nie chcę pamiętać tego co było ale nadal mam i już zawsze bede miała problemy z żołądkiem, jelitami i całym układem pokarmowym (skutek wieloletnich prowokowanych wymiotów, środków przeczyszczających itp). Teraz też chcę schudnąć i mimo takich przejść nadal popełniam błędy żywieniowe, ale teraz wiem, że świat to nie jest tylko dieta. Zmienisz szkołę ,wydoroślejesz i UWIERZ MI będzie inaczej. Ja mam wspaniałego chłopaka i faceci się za mną non stop oglądają bo mam seksown pupę i śliczne pełne piersi. Wiem, że jestem wartościową kobietą!
Bizia proszę cię, nie psuj sobie zdrowia i wspomnień ze szkolnych lat. Ja nie zabraniam i nie mówię ci że masz się nie odchudzać, ale NIE RÓB TEGO TAK JAK TO ROBISZ. Wiem z doświadczenie że z wizyt ą u dietetyka to różnie bywa. Ale przeczytaj może chociaż jakąś wartościową książkę na temat żywienia, idź do pielęgniarki czy pedagoga w szkole oni ci pomogą. i Pamiętaj, żeby w swojej diecie jakkolwiek by ona nie była zawsze zawrzeć te składniki, które są ci potrzebne !
powodzenie i bede do ciebie zaglądać no chyba, że nie chcesz, po tych moich wywodach.
Pozdrawiam serdecznie
Jem śniadanie. Kanapka z chrupkiego pieczywa z wędliną lub z papryką.
Obiad Pomidory z wędliną. Lub leczo.
A kolacja koło 17.00 to najczęściej owoc lub warzywo.
Po osiemnastej nie jem.
Dużo się ruszam i zawsze jem winogron. Ponieważ u mnie jest go dużo. Mieszkam na wsi więc mam owoce i warzywa swoje. Prosto z ogrodu.
A jak narazie mam dobre samopoczucie. Bo czasami naprawdę miałam dość. Jak sobie pomyślę, że moja siostra która ma 25 lat nosi taki sam rozmiar jak ja albo i mniejszy to tylko usiąść i płakać. Były również takie momenty, że ona ważyła mniej odemnie.
Wiem, że robię trochę głupio, ale chcę przed początkiem roku schudnąć. Może jak moi rówieśnicy zobaczą, że szczupleje to skończą się te dogryzki
Solitude, twoja historia jest naprawdę ciekawa i szczerze mówiąc mnie trochę przestraszyła. Ale ja niestety jestem strasznie uparta i zawsze muszę się przekonać sama. A co do psucia dzieciństwa to i tak już jest zepsute.
Twoje przeżycia dały mi dużo do myślenia. Lecz jak narazie moja dieta będzie taka jaka jest. Teraz postanowiłam przez tydzień się nie ważyć i nie mierzyć. Jeśli naprawdę nic nie zejdzie ze mnie żaden cm ani żaden kg. To spróbuję 1000kcl dzennie. Ale narazie jest ok.
Bizia, dobrze trzymam Cię za slowo, jak Ci nie pójdzie z tym odchudzaniem po Twojemu, to przerzucasz sie na 1000, ja tu będę zaglądać i sprawdzać.
Na 1000? :shock: Przecież to będzie o jakieś 1500kcal mniej niż wynosi zapotrzebowanie energetyczne dla dziewczyny w wieku Bizi... A prawidłowo powinno się zmniejszyć o 300-500!
Już teraz, Biziu, jesz za mało - trzy maleńkie posiłki dziennie, przecież energia z nich pochodząca to chyba tyle, co na diecie kopenhaskiej, która jest często niepolecana nawet dorosłym, a co dopiero osobie w Twoim wieku! Zaczynasz się rozwijać, pewnie niedługo będziesz szybko rosnąć... Rozumiem, że chcesz schudnąć - pierwsze próby odchudzania (za zgodą i wiedzą mamy, polegające praktycznie na niepodjadaniu) miałam mniej więcej w Twoim wieku - i wtedy ładnie straciłam 2kg w ciągu dwóch tygodni, gdy po prostu zamiast dwóch kromek zjadłam jedną itp... (potem zazwyczaj wyjeżdżałam na jakieś kolonie czy coś, i dlatego nie traciłam więcej - moje odchudzanie zaczynało się wtedy, kiedy przestawałam się dopinać w spodniach, a po odchudzaniu już się normalnie zapinałam ;) ) Jeśli tak sposób odżywiania nie pomoże, to może znaczy to, że masz problemy z tarczycą? Może powinnaś zrobić jakieś badania?
Moja waga nie ma raczej nic wspólnego z tarczycą. Pamiętam jak byłam mała to za dobre zachowanie czy pomaganie dostawałam coś słodkiego.
Mi jak narazie wystarcza siły i energi. Dzisiaj pływałam ze cztery godziny i było ok. Nauczyłam się skakać do wody i sił mi nie brakło. A potem i tak jeszcze dużo biegałam.
Myślę, że będzie ok.
oj Bizia uparta jesteś niesamowicie! A co na twoje dietkowania mówi mama? nie buntuje się??
Jeśli na prawdę chcesz schudnąć to głównie śłodycze i fast foody idą weg. Tylko nie oszukuj i nie rezygnuj z kromki chleba z serem czy szynką na rzecz batonika!!
A jeśli już na prawdę nic do ciebie nie dociera (zadne nasze słowa) to przynajmniej obiecaj nam że jeśli nadal tak będziesz jeść to zrobisz sobie jakies badania, żeby sprawdzić czy na 100% wszytsko jest ok.
Mama buntuje się to proste. Już miałam i zakazy na kompa i na wychodzenie na dwór i raz wyciągnięta zostałam za uszy, ale to przez moją siostrę, a nie mamę. Czasami moja mama to normalnie chodządzy wulkan. Ale jakoś żyje, he he... Mama jeszcze przejdzie ale siostra to ma trochę niepokolei. Naopowiadała mamie bajek, że jak jestem głodna to piję wodę itp. I teraz jak chce mi się pić to mama wydziera się na mnie i każe mi napychać się. Trochę mnie nie było bo byłam zrodzicami na weekend nad jeziorem białym. Boże myślałam, że tam zwarjuję. Wszędzie gdzie się nie popatrzę to fast foody. Miałam z mamą gyrosa na pół bo powiedziałam, że nie będę jadła. Ale i tak później mama dokończyła mojego gyrosa, a szczególnie frytki.
A uparta jestem straszliwie. Jak mam cel i postanowienie to nikt i nic tego nie zmieni.
Hmmm badania??? Nie ma mowy. Jak narazie wszystko jest pod kontrolą. Jestem w pełni radości i zdrowia. Badania to by się przydały, ale mojej, przewrażliwionej siostrze...
...jasnowidzem jesteś :? ? Z punktu widzenia dietetyki twój jadłospia to tragednia i głodówa do kwadratu. Ale to tylko taka notka :roll:Cytat:
Zamieszczone przez Bizia
ja też uważam, ze za mało jesz, ale moze sie nie znam. :roll:
Grzibcio łatwo ci mówić. Nie wiem ile masz lat, ale wiem, że w tali masz o 18cm mniej odemnie. I ty mi mówisz, że nie warto się odchudzać??????? Tobie jest prosto, jesteś chuda jak patyk w przeciwieństwie do mnie.
Postaw się na mijscu dwunastolatki która w tali ma 80 cm. Nie jest prosto żyć komuś kto tak wygląda. jutro jest przymiarka mundurków. I co???? I mam ochotę się zapaść pod ziemię, bo się boję, że mundurek się nie zapnie na mnie. To nie jest łatwe. Mam już dość obcinania spodni. Koszulek które są szersze niż dłuższe. Nie chcę już tak. Czy naprawdę tak trudno to zrozumieć????
To mi wygląda jak prowokacja :?
Ciekawe do czego miała bym Cię prowokować???
Poprostu już mam dość tych gorzkich łez. wyzwisk wszelkiego rodzaju.
Już parę osób mi kiedyś powiedziało, że mam jagby podkrążone oczy. A czemu????
Zawsze mówiłam, że się im zdaje i wykręcałam się rzartem. A tak naprawdę to mam podkrążone oczy po nocy która na pół była przepłakana.
Chcę być jak inne dziewczyny.
Ok skoro to nie prowokacja to jestes hiper rozwinieta jak na swój wiek, Mam brata (12 lat) i jego najwiekszym problemem jest to czy uda mu sie przejść kolejny poziom w jakijś grze a jak umiera mu tamagoczi to ma żałobe :? Stąd moje podejrzenia, twoje wypowiedzi są bardzo dojrzałe jak na twoj wiek nie mówiąc już ze robisz bardzo mało błedów jezykowych czy składniowych (pomijając ostatniego posta) :shock:
Wbrew pozorom nie jestem chuda jak patyk i dość dobrze wiem co ze sobą za problemy niesie odchudzanie - od 15roku życia walczę z ciężkimi kompulsami, 6lat walki i rok mieszkania w jednym pokjoju z anorektyczką i bulimiczką. Jednak nie tak obce mi słowo dieta.
Btw. - ja nie mówię, że nie warto się odchudzać - ja tylko mówię, że ty to tragicznie robisz. Nichts mehr.
Mag dzięki za słowo otuchy. Ale jak każdy wie chłopcy dojżewają o dwa lata później od dziewczynek. A ja niestety musiałam zacząć trochę wcześniej dorastać ponieważ dziecku w mojej rodzinie było strasznie ciężko wytrzymać. Zaczęłam myśleć jak starsza osoba, robiłam jak moja siostra. Bo inaczej bym chyba zwariowała.
A co do moich błędów to jestem dysortogerafem. Robię zadania z ortografii i ostatnio dużo czytam i moja pisownia się poprawiła.
Miło mi, że o mnie tak myślisz...
No cóż, poprzedniczki napisały już chyba wszystko. (;
Mi w Twoim wieku, jak i dziś, pomaga samo to, że nie jem wszystkich tych niezdrowych rzeczy: słodycze, fast foody itd.
A jeść powinnaś zdecydowanie normalnie, w porcjach takich, jakie podaje Ci mama, nie mniejszych, ale zdrowych! Warzywa, owoce, kurczak.
Bo tak to tylko chorób się nabawisz, a jesteś jeszcze młoda...
Uważaj na siebie!
Słodycze, słodkie napoje fast foody odstawiłam już dawno. Starałam się nie jeść smażonego, ale nie było widać efektów, a teraz jakieś są. Niedługo już szkoła. To naprawdę ciężko będzie mi oprzeć się słodyczom i chipsom bo moi rówieśnicy będą je połykać, ale się nie poddam mówię nie i już!
Już nie mam siły kłucić się z mamą i siostrą o to, że mam jeść. Chcę zacząć się odchudzać 1000 kcal. Lecz nie wiem czego powinnam unikać a co jeść. Proszę pomuszcie. Do końca roku bym chciała schudnąć 10 kg. Na początku stycznia mam urodziny i bym chciała sama sobie sprawić prezent. A mianowicie tym prezentem by było 10 kg w dół.
Proszę pomóżcie mi. Teraz już postaram się normalnie odchudzać.