daleka droga...by być szczęśliwą...

Witam Wszystkich Odchudzających się ale i tych którzy zbędne kilogramy mają już za sobą!!!

Nie chcę Nikogo zarażać jakimś swoim negatywnym nastawieniem, bowiem wiem, że tutaj ludzie ,,zarażają,, innych pozytywnym nastawieniem i siłą do walki...jednak ja narazie nie mogę Wam Kochani nic zaoferować...

Mam 22 lata...i chciałabym powiedzieć, że jestem zwyczajną dziewczyną...brunetką o prawidłowej masie ciała...ale to byłoby kłamstwo..zresztą pewnie wtedy nigdy bym się tutaj nie pojawiała...bo nie ważę ani 80...ani 90...tylko 120 kg:( i ciaglę czuję jak rosnę...Nie potrafię sobie sama pomóc..a jeśli już zabieram sie do odchudzania to trwa to chwil kilka a może dwie...brak siły walki...brak motywacji ( choć ona gdzieś głęboko we mnie drzemie) i ogrom żalu, nieszczęścia, że przez moją otyłość wali się cały wokół świat...

ja też mam problem z wagą i doskonale Cię rozumiem co czujesz, dziś nawet dentystka mi powiedziała, ze coś mi sie przytylo od ostatniej wizyty :( zycze powodzenia i w koncu musi nam sie udac

Dziękuję anulaaa, że mnie odwiedziłaś:) wiesz...a ja dziś byłam u geanaloga:) i mi też powiedział, że będę tak długo żyła jak zechce...ale dłużej jeśli schudnę!Z każdej strony cios...tylko widzisz, one powinny motywować,a mnie znów dołują i sprawiają, że lodówka staje sie moim najlepszym przyjacielem...jakoś dziwnie skonstruowana jestem??

Znam ten ból, jeśli ktoś mi mówi, że mi sie przytyło ja zamiast wziać się w garść idę się obżerać, ale dzisiaj powiedziałam dość, koniec tego, teraz będą mi mówili, że schudłam. Ja zaczynam od jutra, ponieważ dziś i tak już nic nie zjem.

Witaj. Moim przyjacielem tez jest jedzenie. I nic w tym zlego, tylko trzeba pilnowac zeby wlasciwe zarelko bylo z nami ;) Na pewno nie musze Cie uczyc zasad zdrowego odzywiania. Zmieniajac swoje nawyki zywieniowe na pewno niedlugo zmienisz siebie, swoje cialo. Zcalego serca Ci tego zycze. Oczywiscie bede wspierala ;)

już Cię odwiedziłam:) A co Ty na to by zacząć od dziś?? już nic nie brać do usta...prócz kieliszka pysznej...wody niegazowane...na lodówke patrzeć jak na największego insecta w naszej kuchni?? a barek z słodyczami ,,zamknąć,, szczelnie na klucz...bo przecież tam same świństwa sie znajdują??? Więc od dziś...TAK???!!!

Dymka17 Tobie również dziękuję za odwiedziny i wsparcie;) wiesz...kodeks prawidłowego żywienia to ja wyśpiewam nawet o drugiej w nocy...tylko tak trudno jest wkleić go na stałe w życie...a wiesz, co jest najdziwniejsze??że ja uwielbiam warzywa...owoce...wszystkie te cudowne i zdrowe i wartościowe produkty...ale zwyczajnie wybieram to co szybko i ogólniedostępne...i masz...

Hejka!! Jak widzisz ja wage wyjsciowa mialam niewiele mniejsza od Twojej, wiec jestem zywym przykladem ze mozna :)

Bede wpadac i dopingowac, dasz rade!!! Buziaki!!

Ciesze sie ze zaczelas odchudzanko:):)I trzymam kciuki:):)Niech poleca pierwsze zbedne kiloski:):)

Taak od dziś, ja juz nic dzis nie jem, a od jutra tylko do 18-stej i zdrowe jedzonko :) i duuuzo wody mineralnej :)

Hej Nika!
bardzo dobrze, że napisałaś. Na pewno znajdziesz u nas dużo wsparcia. Skoro tak dobrze znasz zasady, to wybierz się teraz na megazakupy, zaopatrz kuchnię w same zdrowe i smaczne rzeczy i zaczynaj śmiało :)
Najfajniejsze jest to, że na początku dietki kilogramy będą bardzo szybko lecieć, więc to Cię dodatkowo zmotywuje.
I uszka do góry. Nie Ty pierwsza i nie ostatnia zmagasz się z taką wagą. To forum zna już wiele historii osób, które były w podobnej do Twojej sytuacji i dały radę. :)
A jeżeli zdarzą Ci się potknięcia, to ich nie rozpamiętuj. Nie pozwól żeby wyrzuty sumienia doprowadziły Cię do stanu nieużywalnosci, bo wtedy dietka całkiem padnie. CZasem trzeba sobie odpuścić, żeby następnego dnia zacząc ze zdwojoną siłą.
Życzę powodzenia! :D

Nie jestes sama , jestesmy z Tobą. Napisze Ci w skrócie moją historię może ona da Ci odrobine mobilizacji.... Urodziałam się jako małe szuplutkie dziecko z tego co pamietam wazyłam 2900 czy cos takiego :wink: W wieku 5 lat zaczełam jesc tabletki hormonalne poniewaz mialam skaze białkową która niezle dawała mi w kośc.... i w tedy zaczełam momentalnie tyc.Juz w zerówce dzeci przezywały mnie od grubasów itp.... Najgorzej było w 4,5 klasie przy wzroscie 147, 150 ważyłam 60 kg.... jak oglądam dzis zdjecia z tamtego okresu to przychodzą nie mile wspomnienia i cisną sie lzy do oczu... W 6 klasie czułam ze staje się kobieta zaczełam sie interesowac chlopakami... :arrow: pierwsze zauroczenia, ale problem był w tym ze zaden mnie nie chcial. Byłam załamana nigdy nie myślałam ze moge być atrakcyjną dziewczyną, byłam zakompleksiona, wstydziłam sie swojego wygladu, a srodowisko dawało mi do zrozumienia ze wygladam jak wyglądam. Przygode z odchudzaniem zaczełam w całkiem nietypowy sposob. W związku z tym ze jestm osobą bardzo religijną z jakies okazji to bylo dawno juz nawt nie pamietam pościłam przez 3 dni, jadłam tylko chleb i piłam czystą wode. Po 3 dniach poczułam się dziwnie lekka, miałam lepszy humor, a moj brzuszek zmalal... nigdy przedtem nie czułam się tak dobrze. Miłam 12 lat i poczułam ze to ten czas kiedy musze zmienic swoje zycie. Zaczęłam odwiedzac czesciej niz dotychczas basen nie opychałam sie w ciagu dnia a kolacje wykluczyłam z mojego jadłospisu.... i tak chudłam kilogram za kilogramem. W pewnym momencie zauważyłam ze jedznie stało się moim zyciem ...a raczej nie jedzenie. W ciagu 2 miesięcy schudłam 12 kg....Dzis uważam ze byłam stanowczo za chuda, miałam zaczątki anoeksji...Ale szybko z tego wyszłam dzieki kochanym rodzicom :) Wiec jojo tez mnie nie omineło :arrow: wróciłam do wagi. obecnie mam 167 wzrostu i waze 60 kg i nie uwazam sie za osobe otyłą, ale chciałabym dla lepszego samopoczucia zzucic te kilogramy. Gdy schudłam zauwazyłam ze jestem atrakcyjną kobietą, zaczełam miec powodzenie u mezczyzn i znalazłam miłosc mojego zycia. Z tym własnie mezczyzna ktorego poznałam 3 latat temu chce planowac wspolna przyszłosc i dlatego warto zyc i zainwestowac w siebie... Wiele wyrzeczen, łez, burczenia w brzuszku, ale uwierz mi warto bo Twoje zycie moze stac sie piekniejsze. Trzymam za Ciebie kciuki!!!! :) i mam nadzieje ze w jakims stopniu moja historia Cie wsparła na duchu!

zawalilam:( jestem taka beznadziejna...dlaczego????????????????

karolajan:* wiesz...czytając Twoją historę zaczełam płakać ( nie myśl, że z przerażenia...to nie tak) może nałożyły się na to melancholijne piosenki, których słuchałam...a może po prostu jestem pod wrażeniem, że Ktoś może tak pomóc Komuś obcemu, jak Ty mnie...ja wiem, że takich ludzi jak Ty jest tutaj mnóstwo...popatrz jakie to dziwne...nacodzien, nie dostajemy wsparcia od ludzi najblizszych ( przynajmniej ja) a tutaj w wirtualnym swiecie ,,KTOS obcy" poda Ci dłon...czytając Twoja historę szczególnie tą częsc zwiazana z relacjami z chlopcami czulam jakby to bylo o mnie samej...
tylko, ze ja nie potrafie sie zmotywowac..nie potrafie powiedzien NIE swoim slaboscia...:(:(

kochana, nie jestes beznadziejna. żadnej z nas odchudzanie nie przychodzi ot tak. chwile załamania są tu na porządku dziennym. trzeba wstać, otrzepać się i iśc dalej. rozpamiętywanie i uzalanie się nad sobą na pewno Ci nie pomoże. wiem, bo przerabiałam.
dasz radę. to nie jest aż takie trudne.
głowa do góry!

:) będzie dobrze :)

Jak idą Ci postępy, w naszym planie ?

Chę Ci pomoc jak i wielu osobom z forum.... pomocna dłon przychodzi mi tak łatwo byc moze dlatego ze sama to wszystko przezylam i bede Cie wspierac :) Nie załamuj sie nie mozesz odrazu zakładac ze nie dasz rady bo jestes slaba musisz do tego podejsc inaczej !Uwierz w siebie kazda z nas jest piekna, ale to piekno trzeba wydobyc! :) Na początek ustal sobie ile chcesz zzucic ja proponuje Ci 5 kg. Odchudzanie polega na tym aby zmienic nawyki zywieniowe. Pamiętaj ze najgorsze sa posiłki po godzinie 17.... Na początek spróbuj zrezygnowac tylko z kolacji... To bedzie bardzo trudne ale efekty beda widoczne juz po kilku dniach.... A jezeli dopadnie Cie wielki głód nocny :arrow: ugotuj sobie garnek kisielu bez cukru! Wypcha Ci brzuszek a nie przytyjesz. Spróbuj kochana trzymm kciuki!:* i koniecznie napisz co postanowilas! Tylko nie pisze ze nie dasz rady prosze!

Ja za to na nocny głód polecałabym raczej odtłuszczony twaróg. Białko na noc jest dobre dla organizmu, w przeciwieństwie do węglowodanów. Poza tym taki ser bardzo zapycha i nie da się go dużo zjeść, dzięki czemu nadal lekka pójdziesz spać.


miłego dnia!

No tak masz racje twarozek to nawet lepsza sprawa tylko tak jak pisalas odtluszczony...

Witajcie Kochane:)
Wracam do Was po dwóch dniach nieobecności...dwóch dniach nie tylko ponownego wrzucania w siebie wszystkiego co pod ręką, ale przede wszystkim dwóch dniach przemyśleń, zmotywowań, dwóch dnia...które wiem, że doprowadzą mnie do sukcesu...Już nie płaczę, już nie dołuję się tym, że pozwoliłam sobie nad zbyt wiele zakazanych rzeczy...najważniejsze, że zaczęłam wierzyć w to, że uda się, mnie się uda i Wam również...Wam już się udaje;)
Zawsze było tak, że chciałam wszystko już...teraz...natychmiast...tak samo z odchudzaniem...niecierpliwiec taki ze mnie, że szkoda gadać...ale uświadamiam sobie z każdą sekundą, że nie można zrzucić nadmiaru jakiś 50 kg, które się chodowało przez całe dwudziestu dwu letnie życie za jedną noc...żegnam diety cud...a zaczynam nową erę w której muszę...co ja gadam...chcę zmienić nie tylko sposób odżywiania, ale także sposób myślenia i patrzenia na siebie i innych...ja nie mam kompleksów...naprawdę...ale jak dziś odprowadzałam mamę na przystanek i miałam zadyszkę po przejściu 100 metrów, a kręgosłup mnie bolał tak jakbym przeszła conajmniej całe Himalaje to powiedziałam sobie...o nie maleńka...tak dalej być nie może...

Mam nadzieję, że wytrwam...ktos powiedział...że wszystko co ja sama mogę zrobić jest do zrobienia...jest realne...on miał rację...

Więc Kochane moje (Kochani) proszę o wsparcie...o kopniaka od czasu do czasu, byle nie za dużego bo since strasznie długo się goją:)

Jutro plan działania...plan zmieniania siebie...na lepsze;)

Hej, napewno dasz radę, każdy z nas ma chwile słabości, które w końcu pokona. Trzeba wierzyć, że nam się uda, wiadomo, że nie od razu. W końcu nadejdzie ten dzień gdzie powiesz "jestem zadowolona ze swojego wyglądu" Obie tak powiemy, zobaczysz :) U mnie to różnie bywa, wiadomo, że mam chwile słabości, ale jak narazie daje rade. Mam nadzieje, że wytrwam. Życze więcej wiary w siebie, a napewno osiągniesz swój cel.

Kolorowych snów :**

No! I takim pozytywnym nastawieniem możemy "góry przenosić", a przy okazji tracić zbędne kilogramy... :wink:
Chwile zwątpienia są i dopadają nas w najmniej oczekiwanym momencie, ale nie sztuką jest nie upaść, sztuką jest po upadku powstać i iść dalej! Z większą siłą, większą mocą... Każda z nas upada, potyka się na tej drodze! Ale powstajemy...
No już! Raz, dwa... :wink:

Zobaczycie, że w końcu dopiszemy się "sukcesy w odchudzaniu" :)

Bezwzględnie! :wink:

nieszczesliwaNika, co się z Tobą dzieje .. ?

Właśnie, co tu taka cisza się zrobiła????????? :(