otyłość, która niszczy wszystko....potrzebuję pomocy????!!!!

Mam 22 lata i parę...dwa miesiące życia za sobą...życia można powiedzieć szczęśliwego, bowiem patrząc chociażby za okno, widząc realia życiowe...warto powiedzieć...mam naprawdę wiele...ale to nie tak...ja wiem, że to moja i tylko moja wina, że moje życie jest nijakie...dokładnie nijakie...i to przez te wstrętne kilogramy, których najadłam się sama...jest mi zwyczajnie źle w tym moim życiu, przez to, że wyglądam tak a nie inaczej...Odchudzam się odkąd pamiętam...świetne diety cud, które sprawiają, że po odstawieniu człowiek puchnie jakby był balonem...wyjazdy sanatoryjne, które owszem pomagały, ale co z tego, skoro jojo- najwierniejszy przyjaciel wracał jak bumerang...mam za sobą osobisty sukces...22 kg mniej...ale to było...a teraz jest tylko więcej...wiem, że można...wiem, że nie ma nic z niczego...ale co z tego?? skoro moje wyrzuty sumienia pojawiają się po zamknięciu lodówki...pustej lodówki...jaki jest sposób na stanowecze NIE dla rzeczy zakazanych?? jaki?? i nie chodzi, żeby to na chwilę...bo tak już potrafię...a potem bum...znowu brzusio rośnie...115kg...koszmar...tylko, ze ja ciągle tylko gadam, i gadam...a nic nie robię...jest Ktoś Kto potrafiłby mi pomóc to zmienić???? będę wdzięczna do konca życia...szczupłego życia...

Witaj Monaaa, pierwszy krok już zrobiłaś, dołączyłaś do nas :lol:
Wiem co czujesz, już tysiące razy byłam na dietach cud i kilogramy wracały. I gdyby nie dziewczyny z forum dalej tkwiłabym w swym obżarstwie i tyła. Najważniejsze nic na siłę.
Najważniejsze mniej jeść i więcej się ruszać, a na pierwszy miejscu pisanie tutaj o swoich sukcesach i grzeszkach abyśmy mogły dać kopa i porządnie zmotywować do dalszego dietkowania :lol:
Głowa do góry i do dzieła :lol:
Napisz może jak teraz zamierzasz dietkować.

Nie wiem czy moj post bedzie pomocny dla Ciebie na ale mysle ze kazdy pomysl jezeli pomaga nam w realizacji celow jest wart uwagi :D

Dla mnie wielka pomoca sa i byly strony w necie czy tez ksiazki poswiecone motywacji, wyznaczniu celow zyciowych, okresleniu wlasnych potrzeb a przede wszystkim uswiadamiajace nam czego wlasciwie od zycia oczekujemy.

Wiem ze moze wydac Ci sie to teraz belkotem jakims ale warto poczytac, bo moze sie okazac ze przeszkoda w odchudzaniu nie jest cos fizycznego (glod, apetyt) tylko pewnego rodzaju lek strach przed brakiem akceptacji czy tez obawa zwiazana z mozliwa porazka

ja czasami czytam np teksty na stronce "dla siebie" albo cos takiego wpisz w googlach jak cos :P
no i jest tam wiele kompetentych osob ktore pomoga w razie czego;)

mona ciesze sie ze jestes tu z nami. Wsrod osob z takimi samymi problemami na pewno osiagniesz cel. Bo kto Cie zrozumie tak jak my? ;) Pisz tu czesto i wpadaj na forum, to pomaga ;)

czesc ..
Fakt faktem.. krok pierwszy juz zrobilas.. to forum jest ogromna motywacja.. a dziewczyny sa naprawde swietne..
Jesli bedziesz tu pisac wprost co jadlas etc.. dziewczyny pomoga i ja tez..
Wiem czym sa diety.. zbene kilogramy wracaja .. ale trzeba wreszcie uwierzyc w siebie i walczyc.. nie dla innych tylko dla siebie..
JESTESMY Z TOBA :!: :D

ja sie jak najbardziej podpisuje pod poprzedniczkami ;) wydaje mi sie ze kazda tutaj w wiekszym lub mniejszym stopniu doskonale zdaje sobie sprawe z twojego nieszczescia... bo tak wychodzi ze twoje problemy sa spokrewnione z naszymi. ja raz przechodziłam przez porzadna diete, fajnie, schudłam 13 kg ale przybrałam je w 2 miesiace... teraz od poczatku roku obrezam sie i głodze naprzemian. zobaczymy jak pojdzie mi teraz... pozdrawiam i 3mam kciuki.

Witaj!

Najważniejsze, jest to, byś nie opuściła tego miejsca! Forum, i wspólna pomoc, pochwały, nagany, zachęty, sukcesy i porażki, działają cuda!:)

Wchodź tu do nas jak najczęściej, dziel się tym jak sobie radzisz, jakie masz plany, tym co czujesz... "Spowiadaj" się tutaj ze swoich jedzeniowych "grzeszków", a będzie o niebo łatwiej... Zaufaj temu miejscu, nam i przed wszystkim SOBIE, że dasz radę!

Powodzenia!!!

Witaj. I ja nie wniosę nic nowego trzeba uwierzyć w siebie i wziąć się do roboty! I pamiętaj, że zgubione kilogramy nie uczynią Cię mądrzejszą, ani niekoniecznie szczęśliwszą - to jak się czujesz i co w życiu robisz zależy głównie od Ciebie...

Jak będziesz mieć ciężkie chwile (na jedzenie) pisz tutaj, porozmawiaj z kimś zaufanym, nie duś żalów/smutków/złości (itd.) w lodówce...

Trzymam kciuki za udane odchudzanie! :)

ściska mnie z głodu...a może to nie głód, a moj głos, który był zawsze przy mnie od tylu lat...ale wkońcu postanowiłam powiedzieć mu STOP...dla Ciebie nie ma już miejsca w moim życiu...
Przede wszystkim chciałabym podziękować Perełeczkom podtrzymującym mnie na duchu i dodającym siły do walki...bo jest to walka ciężka i długa...nie sądziłam, że tak szybko i trwale można otrzymać tak doskonałe wsparcie...może to dziwne...ale jestem tutaj od dwóch dni...a piszę dopiero drugi raz...ale jak mam ochote na coś zakazanego...tzn. na wiele takich rzeczy...to myślę o Was..i o tym co Wy byście powiedzieli...a więc jednym słowem, nie jem tego bo byłoby mi wstyd...
Myślę, że nastąpił jakiś przełom w moim życiu...zresztą było ich wiele nie tylko tych dotyczących odchudzania...przełom polegający na tym, że ja nie chce stosować zadnej diety...nie chce się katować...już nie mam złudzeń, że moje fiufiu bardzo dużo nadmiernych kilogramów można zrzucić przez dwa tygodnie od tak...wiem,że nie mam do zrzucenia 5, ani 10 kg...że żadna dieta nie pomoże...ja muszę zmienić całkowicie stosunek do jedzenie i jego wartości...no i sport...a raczej ruch..mój odwieczny wróg...ale to się zmienia...czuję to;)
wczoraj zjadłam lody...hehe z polewą czekoladową...szczerze?? nie smakowały mi...i wiem, że nie prędko się skuszę...więc może lepiej, że zjadłam je wczoraj??;)
dzisiejszy dzien to sukces...dużo ruchu, mało jedzenie...morze wody...kupiłam sobie peeling do twarzy...zaczęłam dbać o wszystko...tyle zmian...mówie Wam:)
Kupiłam sobie dziś także brązowy ryż i kasze gryczaną...zobaczymy czy wylonduje w misce u pieska..czy na moim talerzu:)
Kochane...powiedzcie mi, jak dbacie o skórę?? szczególnie biustu?? bo u mnie to jest po prostu katastrofa...jakieś rady??
dziękuję za Wszystko...i mam nadzieję, że będę Was mogła często u mnie gościć:)

eh...najważniejsze...zapomniałam powiedzieć:) dziś nie było już 115, a 113kg:D

Moniu gratulacje! Każdy sukces jest ważny i należy się z niego niezmiernie cieszyć. :)

Wsparcie tutaj jest niesamowite, jeszcze niedawno cieszyłam się z ubytku 13kg, głównie dzięki pisaniu tutaj. Myśl o nas często, to naprawdę pomaga. :)

Nie wiem jak Ty, ale ja często zajadam smutki/nudy i naprawdę ciężko jest sobie z tym poradzić... :roll: Ale zawsze może liczyć na nasze wsparcie! :)

Co do biustu ja miałam kiedyś spore rozstępy i pomogło mi znacznie serum ujędrniające do biustu z Eveline, więc polecam...

wiem, że każdu sukces jest ogromnie ważny..bez tych malutkich kroczków nie byłoby mety:)
za radę z serum dziękuję:) na pewno sobie zafunduję...i na pewno Kochana odwiedzę Twój profil:) zresztą zaraz na niego wskakuje...:)

najważniejsze są małe sukcesy, bo to one przybliżają nas do celu
tak z własnego życia spostrzegłam, że czasem warto raz a dobrze sięgnąć gdzieś blisko dna, bo potem docenia się wszystko, to małe i to duże, każdy dzień :wink:

i chyba wiem co czujesz, co prawda "osiągnęłam" 80 kg, miałam dość, nogi szły za mną, taka byłam ociężała, nadal się czuję taka niestety, bo trochę nadrobiłam :? ale teraz ponawiam to, nie walkę, ale tą przyjemność jaką jest nabieranie ładnych kształtów :D

hah, sie rozpisałam! :shock:

Moniu (mogę tak do Ciebie pisać?) :) Takie małe cele są bardzo ważne i pewnie podzielenie odchudzania na takie drobne cele ułatwiłoby Ci osiągnięcie tego dużego celu. A jak tam u Ciebie dzisiaj? Jak dietka, jak humorek? :) Pozdrawiam cieplutko!

Witaj Mona :lol:
Widzę że pierwsze efekty już są i super, małymi kroczkami do celu :lol:
A to serum Eveline jest naprawdę dobre, mam duży biust więc używam i widzę że naprawdę działa.
Trzymaj się dzielnie swoich postanowień i odwiedzaj nas a zobaczysz jak kilogramki zaczną uciekać :wink:

powinnam dostać porządnie po tyłku....ale to tak chyba z bicza jakiegoś...
jestem po ,,małej,,porcji bochenka chleba...i snikersa....i nie lubię bardzo siebie...dlaczego tak jest, że cały dzień moge cudownie się trzymac...marzyć...snić o wspaniałej utracie wagi...a wieczorem wlatuje we mnie taki szatan...ze mogłabym zjeść całą lodówkę...nawet tego czego nie lubię:(:(:(:(:( koszmarnie się czuję...nie powinnam się tutaj użalać nad sobą tylko dzielic pozytywnymi wrazeniami, a ja co?? błedne koło...znów to samo..identyczny schemat...wiecie co...ja nie wierze w to, ze mi sie uda...jestem i bede zawsze bardzo gruba:(

Oj, nie smuć się. Wiadomo, że dieta nie jest łatwą sprawą. Ale może i jest wytłumaczenie takiej sytuacji? Jeżeli jesz za mało w dzień, to wieczorem pewnie nachodzi Cię mega głód... Spróbuj rozłożyć sobie posiłki: 5 w ciągu dnia, co ok. 2-3h, o określonych porach, po jakimś czasie Twój organizm się przyzwyczai, że tylko wtedy się je. Drugi pomysł jest taki, że może podjadasz z nudów? Siedzisz w domu, myślisz, patrzysz na to jedzenie, kręcisz się koło lodówki... Jak Cię najdzie taka chęć wieczorem to: poćwicz z 15min przed jedzeniem, wez kumpelę na szybki spacer, pojezdzij chwilę na rowerku, zajmij się czymś, po czym być może odechce Ci się jeść? Wszystko można opanować, prędzej czy później - byleby się nie poddawać. :)

No i najlepiej wszystkie "tuczące" rzeczy wyrzucić z domu, o ile jest taka możliwość. :)

ja tazke polecam spacer, albo rower
wazne zeby sie nie załamywac i walczyc dalej
a takie porazki podbudowuja;)

powodzenia;)

ja tez wlasnie rozpoczelam walke ze zbednymi kolgramami. jestem grubasem i wstydze sie tego. moim najwiekszym problemem jest... slaba wola...;/ nie umiem sie powstrzymac przed podjadaniem... moglabym jesc jesc i jesc bez konca.

jak to sie mowi... w kupie sila a kupy nikt nie ruszy:) trzymajmy sie razem a uda nam sie zrzucic zbedne kilody i byc szczuplymi ponetnymi dziewczynami:):):) wierze w Ciebie i w siebie i w was wszystkie!:)

Jak tam dzionek minął? Mam nadzieję, że nam już nie znikłaś na dobre? :(