To chyba bardziej kwestia chorej psychiki, aniżeli ciała :(

Słońca moje! :D
Powiedzcie mi jak to jest, że człowiek nie będąc w ogóle głodnym, wciąż myśli o jedzeniu? Dlaczego każda chwila, każda czynność musi być okraszona kwestią "żarcia" ? :shock: :( Nie jest normalnym, że mimo dopiero wszamanego posiłku, znów rozmyślam co zjem za moment i choćby żołądek pękał mi w szwach, zażarcie planuję co to będzie! :cry: Mój organizm buntuje się- a i owszem- ale nie z powodu ssania z głodu, tylko kosmicznego obżarstwa! Jak pokonać samą siebie? Czy Wy także macie takie problemy? A może ktoś już ma za soba tak potworne chwile? Próbowałam zająć sie czymś kokretnym, ale nie ma takiej godziny, by moje myśli nie były zdominowane przez smaki podniebienia :oops:
Nienawidzę siebie za to, a jednoczesnie nie mogę sobie poradzić z zaistaniałą sytuacją. To wszystko wymyka mi się spod kontroli. Poradźcie cos Kochani!

droga ago, ja tez tak mam :( dlatego caly dzien nosze przy sobie wode i ja popijam :(
Eh, ja wieczorem zasypiajac rozmyslam o tym co zjem na sniadanko anawet na obiad.
eh i podjadam miedzy posilkami (a mam 5 posilkow :!: ) tylko jakies marcheweczki itd wiec nie tyje... :(
ciezkie jest takie zycie. najlepiej zajac sie czyms bardzo zeby nie bylo czasu na myslenie o jedzeniu. dlatego moze szkola mi to ulatwi..

największa ochotę na jedzenie mam po jedzeniu :x Nawet jak sie objem mam ochote na batonika, kawałek czekolady, który przechodzi w pół tabliczki..Ale ostatnio znalazłam świetny sposób: wypicie 2 szklanek wody zaraz po jedzeniu lub między posiłkami, albo zielonej herbaty-jest tak wstrętna, że odechciewa się jeść...przynajmniej ja taka mam :D

AGO nie martw sie..to nie tylko twoj problem..ja niestety tez tak mam i tez sobie z tym poradzic nie umiem :(
to jest straszne, ze jem i jem..czuje, ze juz nie moge, ale pakuje w siebie dalej co sie da :evil: nawet jak mam wrazenie, ze mnie zaraz rozerwie :shock:
to poprostu jak jakas choroba :o nie wiem czym ja pokonac :?
nigdy tak nie mialam..owszem jadlam sporo, ale nie do tego stopnia, zebym sie potem ruszyc nie mogla i plakala z bolu brzucha :x
bez sensu to jest :?

TEz tak mam.Jesli nie ejstem na czyms skupiona , to odrazu w mojej glowie pojawia sie jedzenia! Mimo ze jestem na 1000 to jem obiady takie jak rodzina i juz dzien wczesniej pytam mamy co na obiad, ciagle rozmyslam co zjem w ciagu dnia, ile to kalorii, chodze mysle, patrze, licze...czasami mnie to denerwuje, ale staram sie unikac takiej obsesji, nie wychodzi zawsze, ale trzeba sie zajac czyms:)

Skąd ja to znam :oops: Już wieczorem, po zjedzeniu ostatniego posiłku układam menu na dzień następny, wyobrażam sobie, że jem, jakie to będzie dobre :D Nie mogę się tego doczekać. Każdy obiad, każde sniadanie jest wielką nagrodą dla mojego żołądka :D Dawniej tak nie doceniałam czasu obiadu :roll: Ani smaku każdego kawałka wędliny, czy nawet wydawałoby się zwykłego chleba. Wszystko jest takie wspaniałe, smaczne, mniammm 8)

Hej laseczki:) dzieki wieelkie za odpowiedzi:** hmm.. a myslalam, ze jestem sama z tym gigantycznym obzarstwem:/ gdzies czytalam ostatnio tu na forum o psychologicznym podejsciu do tego problemu :( Nie sadze bym wybrala sie na jakas rozmowe do specjalisty -chyba nawet nie bardzo potrafie :/ ale moze sa jakies "madre"ksiazki na ten temat? A moze ktoras z Was byla w tej wlasnie sprawie u psychologa? A tak poza tym, to jak sadzicie Slonka-czy nam -wszystkim odchudzajacym sie, jest potrzebna pomoc specjalisty? czy takie "domowe", samodzielne odchudzanie nie przemienia sie powoli w jakas paranoje?

lean niestety ale picie po jedzieniu bardzo zaburza trawienie, wyplukuje soki zoladkowe i wtedy trawisz dwa razy dluzej...
powinno sie pic co najmniej godzine po jedzieniu...mnie juz to weszlo w nawyk i bardzo jestem z tego dumna...
w odchudzaniu to tez napewno pomoze WIEC DZIEWCZYNY NIE POPIJAJCIE PO JEDZENIU!!!!!!!!!!!! :P