Całkiem nowa duża foczka

Witam!

jestem tu pierwszy raz i od razu proszę o pomocę... wiem, że to nie ładnie, więc się przedstawię.
Mam 20 lat i 32 kg do zrzucenia (do prawidłowego BMI).
do tego mam bardzo słabą silną wolę i zero motywacji (no może poza moją mamą i zdrowiem).
Proszę Was wszystkich o pomoc w doborze najlepszego sposobu na zrzucenie mojego sadełka, ale tak raz na zawsze! Pomożecie mi, no nie? Nie interesują mnie "diety cud", bo w nie nie wierzę i nie lubię grać w jojo, więc chodzi mi o coś co naprawdę zadziała. Może ktoś ma podobne wymiary do moich i chce się przyłączyć? Czekam na propozycje!

spodobał mi ię tekst

Cytat:

---

bardzo słabą silną wolę

---

hehe...
a ile tak wogóle masz wzrostu??
ja kidyś też tyle ważyłam...

teraz ładnie staram ię trzymać 1000 kcal... i jets ciagle w dól :P

Czesc buraczq :) Dziekuję, że się odezwałaś :)

Co do wzrostu to mam tylko 168 cm, więc przy tej wasze wyglądam jak całkiem duża foczka ;) właśnie jem drugie śniadanko- pomidorek i papryczka. Też staram się trzymać 1000 kcal ale ciągle jestem strasznie głodna. Jak mam się bronić przed głodem???

Witam Cie foczka, po pierwsze gratuluje podjęcia decyzji o odchudzaniu, to już pierwszy krok. Dla zabicia głodu proponuję ci pic wodę lub czerwoną herbate. Ja tak robię i naprawde pomaga. Czasami jestem tak potwornie głodna, że konia z kopytami bym zjada ale jak się napiję i odczekam troszkę to przechodzi. A jeszcze lepszym sposobem jest pomyslenie sobie o celu do którego dążysz. Ja jak sobie pomyślę to od razu nie to, że odechciewa mi sie jeść ale wiem, że nie warto.

Trzymam kciuki :D

no tak, cały czas piję, ale wiecie jak to jest- pierwsza faza odchudzania- największy głód...

No bo cała sprawa wygląda tak, że to już moja tysiąc pięćset sto dziewięćset dwunasta decyzja o odchudzaniu :) Kiedyś udało mi się zejść do wagi 60 kg, ale później jakoś tak... no wiecie jak to bywa czasami... bo te wszystkie słodycze mnie atakują!!! Siedzą w barku i wołają do mnie "Kasiu zjedz mnie!!!", a że ze mnie dobre dziecko jest... no to jadłam... ale teraz wszystkie słodycze zostały schowane, do lodówki wjechały warzywka, owoce, jogurty i serki. No i Kasia powiedziała "dość!!!", muszę coś ze sobą zrobić, bo będę wyglądać jak wieloryb... no i jestem... już kolejny raz, tym razem pod zupełnie nowym nickiem, z zupełnie nowymi kg do zrzucenia, ale z taką samą słabą silną wolą... ale wiem, że mogę na Was wszystkie liczyć, że z Wami mi się uda. nic mnie tak nie dopinguje jak sukcesy innych, kiedy widzę ile ich to pracy kosztowało i jak bardzo są zadowoleni z tego co osiągnęli. Jesteście wszystkie najlepszym przykładem dla mnie, przykładem, że się DA!

no to mi też chyba się uda, co nie? no chociaż troszkę.... :?

Na pocieszenie ci powiem że ja mam 30kg nadwagi do zrzucenia i przy wzroście 165cm ważę 93kg.Także nie jesteś sama.Jestem parę lat starsza od ciebie.Pozdrawiam.Ania

aniu i powiedz mi- jak sobie radzisz? jaką dietkę stosujesz? może masz jakieś ciekawe ćwiczenia do polecenia? :)

właśnie zakupiłam karnet na basen i na siłownię. to chyba najlepszy czas na przyniesienie steppera z piwnicy i ustawienie go w pokoju :) Jak na razie 800 kcal, jeszcze przekąska i kolacja, myślę, że dzisiaj się uda :)

Cytat:

---

Zamieszczone przez duza85foczka

mam bardzo słabą silną wolę i zero motywacji

---

Zupełnie jak ja :(

Cytat:

---

Zamieszczone przez duza85foczka

No bo cała sprawa wygląda tak, że to już moja tysiąc pięćset sto dziewięćset dwunasta decyzja o odchudzaniu Kiedyś udało mi się zejść do wagi 60 kg, ale później jakoś tak... no wiecie jak to bywa czasami... bo te wszystkie słodycze mnie atakują!!! Siedzą w barku i wołają do mnie "Kasiu zjedz mnie!!!", a że ze mnie dobre dziecko jest... no to jadłam...

---

Jakbym siebie widziała :(

Cytat:

---

Zamieszczone przez duza85foczka

no i jestem... już kolejny raz, tym razem pod zupełnie nowym nickiem, z zupełnie nowymi kg do zrzucenia, ale z taką samą słabą silną wolą...

---

Cała ja :(

Różnimy się tylko tym, poza paroma detalami, że mnie w przeciwieństwie do ciebie, wcale nie motywują sukcesy innych - wręcz przeciwnie, dołują mnie, mówią: "patrz, wszystkim się udaje, tylko ty nie potrafisz, jesteś beznadziejna!" Może to egoistyczne, ale ... tak właśnie czuję...
I poprawiam sobie humor jedzeniem... właśnie kończę 2 już czekoladę dzisiaj... aż mi niedobrze, ale wiem, że wepcham ją w siebie na siłę. :cry:

mój ojciec pracuje w niemczech i to od lat, więc w tych najcięższych czasach, kiedy byłam maluchem jeszcze, u nas w domu było wszystko. od owoców po góry słodyczy. ojciec nadal pracuje za granicą i nadal przywozi tony słodyczy. co gorsza- mój starszy brat też wyjechał na eksport i zgadnijcie co przywiózł... pełną siatkę czekolad... ehhh

tak żeby było jasne- nie uważam, że przyczyną mojej otyłości jest ojciec czy brat albo fakt, że przywozili słodycze. ja sama jestem winna i ja sama muszę sobie pomóc. poprostu zaznaczam skąd mi się to wszystko wzięło


W tej chwili moimi jedynymi słodyczami będą cukierki "tic tac" bo tak dłużej być nie może!!!

Joasiu, a może byś chciała czasami pogadać? no wiesz tak ogólnie, jakoś się wesprzeć wzajemnie... Wiem jak to jest jak wpychasz w siebie te wszystkie pyszności/świństwa, a potem cholernie tego żałujesz... zaglądaj do mnie, coś na to wszystko poradzimy....