Wątek: Całkiem nowa duża foczka

Witam!

jestem tu pierwszy raz i od razu proszę o pomocę... wiem, że to nie ładnie, więc się przedstawię.
Mam 20 lat i 32 kg do zrzucenia (do prawidłowego BMI).
do tego mam bardzo słabą silną wolę i zero motywacji (no może poza moją mamą i zdrowiem).
Proszę Was wszystkich o pomoc w doborze najlepszego sposobu na zrzucenie mojego sadełka, ale tak raz na zawsze! Pomożecie mi, no nie? Nie interesują mnie "diety cud", bo w nie nie wierzę i nie lubię grać w jojo, więc chodzi mi o coś co naprawdę zadziała. Może ktoś ma podobne wymiary do moich i chce się przyłączyć? Czekam na propozycje!

spodobał mi ię tekst

bardzo słabą silną wolę

hehe...
a ile tak wogóle masz wzrostu??
ja kidyś też tyle ważyłam...

teraz ładnie staram ię trzymać 1000 kcal... i jets ciagle w dól :P

Czesc buraczq Dziekuję, że się odezwałaś

Co do wzrostu to mam tylko 168 cm, więc przy tej wasze wyglądam jak całkiem duża foczka właśnie jem drugie śniadanko- pomidorek i papryczka. Też staram się trzymać 1000 kcal ale ciągle jestem strasznie głodna. Jak mam się bronić przed głodem???

Witam Cie foczka, po pierwsze gratuluje podjęcia decyzji o odchudzaniu, to już pierwszy krok. Dla zabicia głodu proponuję ci pic wodę lub czerwoną herbate. Ja tak robię i naprawde pomaga. Czasami jestem tak potwornie głodna, że konia z kopytami bym zjada ale jak się napiję i odczekam troszkę to przechodzi. A jeszcze lepszym sposobem jest pomyslenie sobie o celu do którego dążysz. Ja jak sobie pomyślę to od razu nie to, że odechciewa mi sie jeść ale wiem, że nie warto.

Trzymam kciuki

no tak, cały czas piję, ale wiecie jak to jest- pierwsza faza odchudzania- największy głód...

No bo cała sprawa wygląda tak, że to już moja tysiąc pięćset sto dziewięćset dwunasta decyzja o odchudzaniu Kiedyś udało mi się zejść do wagi 60 kg, ale później jakoś tak... no wiecie jak to bywa czasami... bo te wszystkie słodycze mnie atakują!!! Siedzą w barku i wołają do mnie "Kasiu zjedz mnie!!!", a że ze mnie dobre dziecko jest... no to jadłam... ale teraz wszystkie słodycze zostały schowane, do lodówki wjechały warzywka, owoce, jogurty i serki. No i Kasia powiedziała "dość!!!", muszę coś ze sobą zrobić, bo będę wyglądać jak wieloryb... no i jestem... już kolejny raz, tym razem pod zupełnie nowym nickiem, z zupełnie nowymi kg do zrzucenia, ale z taką samą słabą silną wolą... ale wiem, że mogę na Was wszystkie liczyć, że z Wami mi się uda. nic mnie tak nie dopinguje jak sukcesy innych, kiedy widzę ile ich to pracy kosztowało i jak bardzo są zadowoleni z tego co osiągnęli. Jesteście wszystkie najlepszym przykładem dla mnie, przykładem, że się DA!

no to mi też chyba się uda, co nie? no chociaż troszkę....

Na pocieszenie ci powiem że ja mam 30kg nadwagi do zrzucenia i przy wzroście 165cm ważę 93kg.Także nie jesteś sama.Jestem parę lat starsza od ciebie.Pozdrawiam.Ania

aniu i powiedz mi- jak sobie radzisz? jaką dietkę stosujesz? może masz jakieś ciekawe ćwiczenia do polecenia?

właśnie zakupiłam karnet na basen i na siłownię. to chyba najlepszy czas na przyniesienie steppera z piwnicy i ustawienie go w pokoju Jak na razie 800 kcal, jeszcze przekąska i kolacja, myślę, że dzisiaj się uda

Zamieszczone przez duza85foczka

mam bardzo słabą silną wolę i zero motywacji

Zupełnie jak ja

Zamieszczone przez duza85foczka

No bo cała sprawa wygląda tak, że to już moja tysiąc pięćset sto dziewięćset dwunasta decyzja o odchudzaniu Kiedyś udało mi się zejść do wagi 60 kg, ale później jakoś tak... no wiecie jak to bywa czasami... bo te wszystkie słodycze mnie atakują!!! Siedzą w barku i wołają do mnie "Kasiu zjedz mnie!!!", a że ze mnie dobre dziecko jest... no to jadłam...

Jakbym siebie widziała

Zamieszczone przez duza85foczka

no i jestem... już kolejny raz, tym razem pod zupełnie nowym nickiem, z zupełnie nowymi kg do zrzucenia, ale z taką samą słabą silną wolą...

Cała ja

Różnimy się tylko tym, poza paroma detalami, że mnie w przeciwieństwie do ciebie, wcale nie motywują sukcesy innych - wręcz przeciwnie, dołują mnie, mówią: "patrz, wszystkim się udaje, tylko ty nie potrafisz, jesteś beznadziejna!" Może to egoistyczne, ale ... tak właśnie czuję...
I poprawiam sobie humor jedzeniem... właśnie kończę 2 już czekoladę dzisiaj... aż mi niedobrze, ale wiem, że wepcham ją w siebie na siłę.

mój ojciec pracuje w niemczech i to od lat, więc w tych najcięższych czasach, kiedy byłam maluchem jeszcze, u nas w domu było wszystko. od owoców po góry słodyczy. ojciec nadal pracuje za granicą i nadal przywozi tony słodyczy. co gorsza- mój starszy brat też wyjechał na eksport i zgadnijcie co przywiózł... pełną siatkę czekolad... ehhh

tak żeby było jasne- nie uważam, że przyczyną mojej otyłości jest ojciec czy brat albo fakt, że przywozili słodycze. ja sama jestem winna i ja sama muszę sobie pomóc. poprostu zaznaczam skąd mi się to wszystko wzięło


W tej chwili moimi jedynymi słodyczami będą cukierki "tic tac" bo tak dłużej być nie może!!!

Joasiu, a może byś chciała czasami pogadać? no wiesz tak ogólnie, jakoś się wesprzeć wzajemnie... Wiem jak to jest jak wpychasz w siebie te wszystkie pyszności/świństwa, a potem cholernie tego żałujesz... zaglądaj do mnie, coś na to wszystko poradzimy....