Ja chcę być normalna! Bulimii mówię nie!

Tak, znowu to zrobiłam... Dzisiaj, dokładnie półtorej godziny temu. Czuję do siebie obrzydzenie i wstręt. Jak mogę być taka głupia, żeby upokarzać w ten sposób samą siebie?! Narazie nie przedstawię się wam z imienia, ale powiem tylko, że w październiku skończę 17 lat, mam 167 cm wzrostu i ważę ok. 50 kg. Poza tym mam nietypową odmianę bulimii: obrzeram się, ale zamiast wymiotować (nie potrafię wywołać wymiotów), a nawet połykać jedzenie, przetrzymuje je w buzi, a potem wypluwam do zlewu, śmietnika, toalety... Rano miałam kolejny napad. Nie było w domu żadnego z rodziców. To było takie proste: poszłam do sklepu, kupiłam najtańszy krem czekoladowy jaki udało mi się znaleźć i 180 gram tego "cuda" wyplułam w zlew. Ja już nie mam siły z tym żyć. Ja chcę być normalna! Odżywiać się racjonalnie i zdrowo... Czy ktoś może mi pomóc? Błagam...

Ostrzegam Was! Diety "cud" powodują anoreksje, następstwem której jest bulimia. Znam to z własnego doświadczenia. Odchudzałam się. Przed dietą ważyłam 63,3 kg. Po dwóch latach schudłam do 46kg. Teraz ważę 50 i borykam się z tą straszną chorobą. Kiedyś było gorzej. Plułam w zlew codziennie. Ostatnio ataki mam coraz rzadziej: raz w tygodniu. Ale ja nie chcę już tak żyć. Mam nadzieję, że po ujawnieniu tego będę się wstydziła każdej kolejnej porażki, dlatego nie dopuszczę, żeby żarcie mną rządziło. Naprawdę, tylko cierpliwość i wytrwałość pozwoli Wam osiągnąć wymarzoną sylwetkę. Ja mam niestety tak słabą wolę...

ja miałam tak samo,ale to trwało u mnie bardzo krótko i jakoś z tego wyszłam..
moim zdaniem sama sobie nie poradzisz,najlepiej jak najszybciej zgłoś się do psychologa,jak nie masz kasy,to możesz iść do publicznego,ew. do pedagoga/psychologa szkolnego..
to najlepsze wyjście,uwierz mi!
chyba,że masz bardzo silny charakter i potrafisz sama się z tego wydostać.
powodzenia i głowa do góry!
jeśli chcesz,to napisz na pw..
chętnie z Tobą porozmawiam..

Coz moglabym ci powiedziec... sadze, ze nie jest z toba az tak zle, skoro jestes swiadoma tego, ze to co robisz nie jest w porzadku w stosunku do samej siebie. masz odwage sie do tego przyznac a to juz duzy plus. ja dopiero zaczynam swoja przygode z odchudzaniem i wierze, ze mi sie uda. nie zamierzam sie glodzic, bo moj mozg przyjal do wiadomosci, ze to moze tylko i wylacznie wyniszczyc moj organizm, a ja mam jeszcze tyle rzeczy do zrobienia w zyciu :) ucze sie, jak zamienic swoj sposob odzywiania w zabawe. A tobie, tobie zycze wytrwalosci i oswiadczam ci, ze bede cie wspierala :) Bulimii powiedz NIE! :)

Z jednej stron ywspolczuje Ci, ale z drugiej to powinnas sie cieszyc! wiesz dlaczego ? bo skoro plujesz w zlew to nie masz obciazonego zoladka i nie czujesz tego wsyzskiego w brzuchu .. to jest najgorsze uczucie jakie mozna sobie wyobrazic

Motylku, bez komentarza...

Może i nie czuć ciężaru w żołądku, ale czuć ciężar na duszy... Mam tego dosyć. Mam dosyć siebie. Jestem beznadziejna. Przez to wszystko zawale szkołę, zawale swoją przyszłość... Ja już nie mam siły. Chciałabym wpaść pod samochód i smażyć się w piekle, bo jestem pewna, że tak będzie. A dzisiaj jeszcze kolejna porażka... Nienawidzę siebie za to. Po prostu nienawidzę...

Zgadzam się z Minelką, Motylqu, takie uwagi to pasują do typowej anorectic beauty, wszytskie chwyty dozwolone :/ :/ :/

Też kiedyś miewalam takie ataki... teraz juz coraz rzadziej... Staram się wierzyć w siebie, choć nie bardzo wychodzi...

Pozdrawiam i trzymam kciuki, cierpliwości.., przyszłość będzie lepsza i naszykuje nam sam niespodzianki...te miłe. Już co gorsze, to masz za sobą. Może psycholog, pedagog lub zwyczajnie osoba zaufana okaże się dobrym doradcą, słuchaczem?

Staram się nie myśleć o jedzeniu, skup się na tym, co sprawia, że pojawia się uśmiech na Twojej twarzy. Choćby ulubione kreskówki z dziecinstwa ;) ;) zrób coś szalonego. Kiedy ja miałam doła, wydrukowałam całe sterty kolorowych motyli. Rózne okazy. Wycięłam je wszystkie i nakleiłam na dzrzwiach. :) Wokół mapy Ameryk, która wisi, bo musi - będę z tego pytana... ;)

Zyczę szczęscia!

no coz...
ja tez tak mam...pluje :oops:
nie jest codziennie ale za zwyczaj sa to slodkie potrawy
weglowodany proste juz w buzi zazynaja sie trawic wiec nic dziwnego ze nawet od samego plucia mozna przytyc
pisze powaznie
trzeba sie kontrolowac,starac sie a potem powinno byc lepiej :)

TRAWIENIE. Owszem tak, ale

WCHŁANIANIE tych substancji zaczyna się później... :p

Nie można przytyć od plucia...

No to ja dziwna jakas jestem bo przytylam 1kg od tego
Wiem ze wchlanianie w jelicie,ale zawsze wszystkiego nie wyplujesz a to co juz strawione przeciez sie wchlonie tak czy siak.
W kazdym badz razie -NIE WARTO :roll:

I tutaj się w pełni z Tobą zgodzę.

Trzeba skupić uwagę na czym innym, niż na dadmiernym jedzeniu. Kalorie (niezdrowe i nadprogramowe) szczęscia, niestety, nie dają...

Przyznam się szczerze, ze ja z tym przyrkym "nałogiem" :/ zerwałam w niezwykle prosty sposób. Starałam się zawsze coś robić, zająć czymś ręce (nie, nie jedzeniem ;) rysowanie, czytanie książek) , dużo spotykałam sie z ludzmi, lub po prostu spedzałam czas z innymi (rodzice, rodzenstwo, glownie siostra, która ma je, kiedy ma ochotę i zawsze potrafi mnie pocieszyc, czy rozbawic ;) gdyby to przeczytała, chybaby ją zatkało :D )

POzdrawiam serdecznie... :)

Wiecie, jestem w liceum i dzisiaj było zakończenie klas trzecich. Kiedy popatrzyłam na te wszystkie usmiechnięte buzie odbierające świadectwa z paskiem i nagrody, to aż im zazdrościłam! Ja też tak chcę! Nabrałam ochoty do życia, do nauki! Chcę wyjść tam, na środek za dwa lata i powiedzieć, że czuję się naprawdę dowartościowana, że moja praca była warta poświęceń, braku snu...
I wcale nie mam ochoty obżerać się, pluć w ten zlew, marnować sobie życia. Tyle przede mną pięknych dni w życiu! Wiem, że w chwilach smutku to wróci, ale zwalczę to. Na pewno! Trzymajcie za mnie kciuki. Od trzech dni nie plułam i mam nadzieję, że już nie będę. :D :D :D Dzięki Wam wszystkim!

Witam:) Jesli mozna to przylacze sie do waszego watku...
Ja tez dzisiaj bylam na zakonczeniu klas trzecich i powiem Ci nawet, ze wychodzilam na srodek, po ten czerwony pasek, ktory mnie jednak nie za bardzo cieszyl, bo ostatnio moje zycie kreci sie tylko wokol jedzenia.Odchudzalam sie odkad pamietam, ale zawsze z porazkami,az w listopadzie2004 r uwierzylam ze dam rade i dalam, schudlam z ok 72 kg do ...47 i wpadlam w anoreksje. Trwalo to do lutego 2006 r kiedy to chec jedzenia i presja srodowiska byly juz tak wielkie ze zaczelam miec ataki bulimi. Potem skonczylo sie na tym ze przez ostatnie 2 miesiace objadalam sie ale juz bez wymiotowania i przytylam do 65 kg. Za kazdym razem mowilam sobie, ze to juz ostatni raz, ze od jutra jem normalnie, ze musze schudnac, bo juz zalkiem stracilam szacunek do siebie, a zaczelam sie nienawidziec.. Teraz wreszcie od poniedzialku udaje mi sie jakos wytrwac bez objadania.. Ja tez chce zyc normalnie, przestac myslec o tym co mi wolno zjesc, z czego nie, bo przeciez w zyciu sa wazniejsze rzeczy.. Przeszlam teraz na diete bo chce sie znowu podobac sama sobie i dobrze czuc w moim ciele, ale nie chce aby ta dieta kierowala moim zyciem, tylko wlasnie nie potrafie za bardzo od tego odwrocic uwagi i skupic sie na czyms innym..