Kenzo na dobrej drodze...

Dziewczyny, wypowiadałam się już na tym forum nie raz! Kojarzę wasze nicki, problemy, z chęcią słucham waszych podpowiedzi i sama ich udzielam. Dziś postanowiłam za to "otworzyć swój wątek" - nie wiem dlaczego....Może ze strachu, a może w celu zrobienia "czegoś nowego". Wiosna to dobra pora na zmiany:)

Błyskawiczna historia moich zabaw z wagą to:

styczeń 2005 - 8kg mniej w ciągu 2tygodni (powód -> stresy)
maj 2005 - lipiec 2005 - odkrycie anemii, apetyt, apetyt i...ogromny apetyt
październik 2005 - waga wskazuje ponad 12kg więcej niż w styczniu, idę do dietetyczki
listopad 2005 - gubię 7 nadprogramowych kilogramów, czuję się znacznie lepiej
styczeń 2006 - nadal na diecie ułożonej przez dietetyka dostrzegam, iż zaczynam tyć. W ciągu 2 tygodni przybywa mi 6kg - lekarka wysyła mnie na badania
styczeń-marzec 2006 - 15 pobrań krwi, lekarze różnych specjalności i zawsze ta sama odpowiedź "coś Pani jest, ale nie wiem co..proszę iść do innego specjalisty". Płaczę po kątach, nie mieszcząc się w żadne z moich rzeczy (ani sprzed dużego schudnięcia w styczniu 2005 ani po)
marzec 2005 - lekarze każą mi przejśc na dietę dla diabetyków. Jem co 2godziny, eliminuję z diety wiele produktów (co prawa wczesniej też ich nie jadłam, no ale teraz wiem, że " nie mogę". W zapomnienie odchodzi mój ukochany miód). Raz na tydzień robię sobie wolne i...celebruję :)


Jak widzicie jestem na etapie walki...walczę z samą sobą, z chorobą, z kilkoma kilogramami za dużo i kilkunastoma centymetrami, które dzielą mnie od upragnionych spodni. Czy wy też boicie się sprawdzić, czy schudłyście? 1 kwietnia minie miesiąc mojej diety, jednak ja nadal nie przymierzyłam żadnych spodni, w które się nie mieściłam...boję się, że nie schudłam. Wiem, że muszę dać sobie czas - mój organizm musi wrócić do normy, bo aktualnie "szwankuje" (złe hormony, cukier), a wtedy wszystko będzie dobrze. Wiem też, że nic nie pomoże mi bardziej niż wiara, że będzie dobrze.

Pomożecie? :)

Pozdrawiam i trzymam kciuki :)

Kenzo pomimo przeszkod jakie napotkalas nie podajesz sie. To bardzo dobrze o Tobie swiadczy. Trzymam kciuki za te spodnie ;) i oczywiscie Twoja motywacje.

pozdrawiam

Dzięki wani :). Chyba w sobotę dokonam próby przynajmniej jednych, które wiem, że są większe. Miesiąc jestem już na diecie, może się zmieszczę? Boję się tylko, że jeśli nie to podłamię się psychicznie :/

Kenzo przyszedł na mnie taki czas że bardzo dobrze cie rozumiem . Bardzo boje sie zważyc zmierzyc letnie ciuchy. Takze załozyłam swój topic, ale na " Sukcesach" wpadnij:
"Co zrobic żeby sukces nie zmienił sie w porażke?"

Chyba wierzyć, że się uda!

Yasmin koniecznie przeczytaj "Francuzki nie tyją" to twoje zadanie weekendowe odemnie...wtedy poczujesz się lepiej i zrozumiesz, że dieta i zdrowe odżywianie to nie liczenie kalorii (choć i ja tak robię), ale filozofia!


Dziś miałam założyć spodnie - minął miesiąc od mojego przejścia na dietę dla diabetyków, ale się boję i chyba stchórzę :(

kenzo- pozdrawiam i trzymam kciuki za te spodnie- ja mam podobnie przymierzam tylko te co do których jestem pewna, że wejdę. Wszystkie ciuchy mam zakodowane w łepku przy jakiej wadze w nie wchodziłam więc z niektórymi wiem, ze nie ma szans jeszcze :( .Ale moim zdaniem miesiąc na dietce powinnaś trochę zgubić- tylko nie wiem jak to jest przy twojej chorobie. Dużo słoneczka życzę :D
http://www.tapety4u.pl/albums/krajob.../normal_58.jpg

powodzenia w dietkowaniu :wink:

http://applegreen.blog.excite.it/img/pimboli.gif

Pokusiłam się o dwie większe pary - wchodzę, ale na styk, jeszcze nosićm nie będę. Na wadze 66 - 1kg mniej. Marzę o beżowych, letnich spodniach...Oby do lata się udało!

Mimo wszystko optymistycznie nastawiona...

P.S. Jutro mój dzień jedzenia - w planach tort czekoladowy ;)

Ja też chudne do konkretnych beżowych spodni :). I też jeszcze ich nie przymierzyłam :(. Boję się rozczarować.
Pozdrawiam ciepło życząc sukcesu.

Kenzo - witam.
Z tego co piszesz, to wnioskuję, że chyba jesteś "insulinoodporna" ???
Myślę, że jemy podobnie, bo stosuję Metodę Montignaca
Powodzenia :D

waszkaNo więc podobno nie jestem "insulinoodporna", ale....nigdy nie mów nigdy jak powiedział lekarz i muszę być na diecie. Do tego staram się umiejętnie łączyć dietę diabetyków z dietą odchudzającą...Czy mi się udaje? Na razie mam 3kg mniej na wadze, ale od dwóch dni na za dużo sobie pozwalam. W niedzielę duuużo kalorii z racji urodzin dziadka, ale to było w planach; za to wczoraj trochę musu czekoladowego i obfita kolacja (kolejna uroczystość rodzinna), a dzis zupa jarzynowa przed chwilą...Czuję się słaba :/. Trzymajcie kciuki bym jutro wróciła do normalnoności!

Pocieszam się tym, że wybieram "mniejsze zło" - zamiast kolacji mogłam zjeść ciasta, zamiast zupy pączka, a w pracy obajdać się makowcem..wybrałam jabłko/...

Coś trzeba jeść - nie rób sobie wyrzutów

Po 3 dniach na Mazurach z ukochanym - analizuję, czy uległam pokuysie, czy nie...Chyba nie - 1dzień słodyczowy w tygodniu był zgodnie z "umową" z samą sobą, a 2 kolejne dni wyjazdu...jadłam trochę więcej ale nigdy więcej niż 1200...Zo baczymy, co będzie jutro:)