Dzien za dniem powoli do przodu ...

W koncu sie odwazylam...
Zarejstrowalam sie i postanowilam zalozyc swoj wlasny "pamietnik" ...
Mam 18 lat
166 cm wzrostu i 59 kg
Historia mojego odchudzania jest dosc dluga. Poczatki tej " przygody" siegaja 6 klasy podstawowki. Brak akceptacji wlasnego ciala to cos co idzie za mna juz od dluzszego czasu. Staram sie to zmieniac, staram sie walczyc z soba, swoja waga i swoimi urojeniami. Moja najmniejsza waga to 52 kg (rok temu) a najwieksza 61(1.5 roku temu).Biorac pod uwage terazniejsza wage(elektroniczna) ktora pokazuje 2 kg wiecej niz stara byly to 54 i 63 kg . Odchudzanie nie jest mi obce. Przesiadywalam b dlugo na forach o tematyce hmm bardziej "hardcorowej" tj anoreksja bulimia itd...Tam wszystkie rozumialysmy sie..Ja z zaburzeniami jedzenia bo tak to mozna nazwac, znalazlam tam zrozumienie, pomoc, rady i akceptacje...Czesto miewam tzw napady, one sa moja najwieksza zmora, wszystko moze isc dobrze az tu nagle bum i nagle 3 tys wiecej na liczniku :( Postanowialam oderwac sie z tamtego swiata,ed coraz glebiej wchodzilo w moja glowe, postanowilam przeniesc sie na forum "zdrowsze", forum ktore bedzie rowniez wspieralo i pomagalo ale gdzie nie bedzie mowy o wymiotach, przeczyszczaniu itd. Postaram sie odchudzac z "glowa", nie za wszelka cene...nie dam sie zwariowac...
Glownym moim problemem jest brzuch w tali mam 73cm a oponka wynosi 86, takze jak widac jest nad czym pracowac...Podobaja mi sie szczuple lekko umiesnione ciala i do takiego tez bede dazyla...Co prawda mojemu chlopakowi podobam sie taka jaka jestem, nie chce bym cos zmieniala ale wiem ze poki nie dokonam tego czego chce to nie bede zadowolona do konca ze swojego wygladu, a co za tym idzie poniekad bedzie sie to odbijalo na naszym zwiazku ...Jezu ale pisze bez ladu i skladu
Moj plan jak narazie to aeroby+dieta1000-1500kcal+cwiczenia na brzuch...
Jesli ktos ma ochote sie przylaczyc, powspierac nawzajem to bedzie mi milo...:]

dasz rade :) powodzenia :)

dziekuje... no i mam nadzieje ze dam...

jestem z Tobą : ) niezwykle ważne jest to że człowiek nie jest bierny i wierzy że może dokonać zmian



MOC Z NAMI :twisted:

:) hej nareszcie ktoś z gliwic ...a może masz czas to pojezdzimy razem na rowerze?albo pobiegamy?

witam

chetnie sie przyłacze :D :D
a co do tych napadów to bardzo dobrze je znam :evil: :wink:

pozdrawiam

milka ja jestem z okolic Gliwic ale nie pisze skad bo nie chce sie ujawniac...
milo ze ktos sie przylaczyl, razem zawsze razniej...

powodzenia!
rowniez pracuje nad brzuchem, mam podobne wymiary

damy rade :)

zapomnialam napisac dokladne wymiary
waga 59
wzrost 166
talia 73/72
oponka 86
udo 56
łydka 37
biust 91
pupa 94
nad kolanem 39

Witamy na forum :!: Tutaj nie masz się czego wstydzić bo każda z nas ma jakieś kompleksy i dlatego tu wszystkie jesteśmy :!:

Najważniejsze jest to, żebyś uwierzyła w siebie, w to, że możesz schudnąć. Nie zamęczaj się myśleniem o jedzeniu, bo wtedy oszalejesz :!: wiem, że to trudne, bo sama to przechodzę :wink:

Pamiętaj żeby uśmiechać się każdego dnia, bo wtedy kiloski spadają same :!:

Pierwszy tydzień będzie najtrudniejszy, ale wszystkie razem damy radę :!: i będą z nas jescze EXTRA laseczki :!:

Buziole :!:

:) no rozumiem że nie chcesz sie ujawniać ale mozesz jeśli bedziesz chciała napisać mi przecież prywatna wiadomość...powodzenia

Nie radze sobie ze slodyczami..
Caly dzien idzie mi swietnie nagle zjem cos slodkiego i zaczyna sie napad ...
Potem leci wszystko ...
:(
Dzis sie zdziwilam. Wstaje rano waze sie a tam 60.1 kg...
Przychodze z pracy a tam 58.4...
Dziwne...
O wczorajszym dniu lepiej zapomniec. Do godziny 16 szlo idealnie a potem...eh zawalilam na calej lini ...
Dzis jak narazie idzie mi dobrze ale znow mam ochote na slodkie... boze to mnie przerasta, nie radze sobie z tym, napiszcie co wy wtedy robicie, poradzcie cos...

witam

róznica wagi moze byc spowodowana iloscia płynów w organizmie albo poprostu nie strawiłas tego co wczoraj zjadłas.
nie mysl w ten sposób ze cie to przerasta i ze nie dasz rady, mysl ze jestes silna i nie potrezbujesz do zycia takich rzeczy jak słodycze, przezyjemy bez tego. jest takie motto Człowiek je zeby zyc a nie zyje zeby jesc, czasem sobie to powtarza, no i pracuje nad sposobem myslenia, psychika jest najwazniejsza w odchudzaniu.
pomysl sobie inni potrafia to ty tez i ze to nic trudnego, czyli duuuuuzo optymizmu. wiem ze czasem z tym jest problem ale z czasem mam nadziee bedzie łatwiej.

pozdrawiam

no rano to się wstaje i ma się tyyyyle energii i tyyyyyle ochoty na odchudzanie a potem z każdą godzinką nasze samozaparcie słabnie

nie martw się :!: każda z nas tak ma :!: na początku może ogranicz słodycze :?: wiesz lepiej zjeść coś słodkiego rano bo przez cały dzień to spalisz a jak nie będziesz sobie odmawiała wszystkiego to łatwiej Ci pójdzie, bo teraz myślisz sobie, że nie możesz jeść słodyczy a potem pożerasz wszystko - ja tak miałam :wink: - lepiej zjeśc rano kawałek czekoladki a potem nie jeść

musisz przyzwyczaić organizm, że nie dostaje tyle cukru co kiedyś bo jeśli tak drastycznie przestaniesz jeść słodycze to Twój organizm się go domaga i masz taki cukierkowo-ciaskowo-czekoladowo-lodowo-..... głód

każda z nas to przechodzi bo każda z nas to łakomczuch, a gdyby była taka kategoria w Księdze Guinessa "Największy łakomczuch" to ja bym go wygrała :!: :!: :!:

Buziaki i nie łam się :!: :!: :!: jesteśmy z Tobą :!: :!: :D :D :D

Dzieki dziewczyny za cieple slowa...:]
Justynia tyle ze ja mam tak ze jak zaczne jesc cos slodkiego np kostke czekolady to na jednej kostce zazwyczaj sie nie konczy..ba nawet nie na jednej tabliczce czasem...
No ale sprobuje..Jutro np do pracy wezne princesse i zjem na przerwie ooo :]

skąd ja to znam :lol: czasem jak się do czekoladki dorwę to nie wiem kiedy ona znika a ja po następną sięgam i następną, i następna... Potrafię zjeśc taki cały półkilowy słoiczek z czekoladą - wiecie jaką- i mi jeszce mało :shock: :shock:

więc nie jesteś sama :!: razem się zmotywujemy i przemęczymy jakoś :!: :!: :!:

a ja to mam sposób z tą czekoladą :wink: bo moja mama to też słodożerca i jak czekoladka jest to ja 1 kostkę, a potem uciakam na 10 min i jak wracam to już czekoladki nie ma :wink: ale wykorzystuję tą moją mamę co :?: ale to rzadko bywa, bo w domku tylko na weekenty i większość czasu to z moim boyem spędzam, więc narażenie na mnie maleje w roku szkolnym :D no a teraz to się odchudzam :D :D :D

Powodzonka :!: :!: :!:

Hejka. Dobrze ze tu jestes. 3mam kciuki, wszystkie 3mamy kciuki. Damy rade :D :D Jest nas wiele- PIEKNYCH CUDOWNYCH WSPANIAŁYCH LASECZEK

no i kolejny dzien walki
wrocilam z pracy po 16 do 16 mialam w ustach tylko 1.5 serka danio...wiem ze zle no ale coz rano brak czasu a w pracy tylko 1 przerwa;/
po pracy zjedzona parowka, 2 kartofelki, 1 ogorek i kawaleczek sernika...nie jest zle...przedemna jeszcze mizeria i na tym mam zamiar zakonczyc...
waga po pracy pokazala 58.2 kg ...
3majcie sie dzielnie
pozdrawiam... :]

Hej Gosiu :) Z Twojego pierwszego posta wynika, że mamy trochę wspólnego, a przynajmniej jesteśmy tego samego wzrostu i zgadzają się wagi minimalne i maksymalne ;) (kiedyś moją najniższą było właśnie 52, a najwyższą prawie 62 kg). Calkiem nieźle Ci idzie, tylko martwi mnie to, że im późniejsza pora tym więcej jesz. Powinno być na odwrót - znajdź rano czas na porządne śniadanie, w pracy też w ciągu tej 1 przerwy staraj się zjadać coś pożywnego, a po pracy w miarę możliwości lżej. A pociąg do słodyczy z biegiem czasu się zmniejszy, wiem to po sobie :) Pozdrawiam!

no to pięknie :D

już ci nawet tego serniczka rozgrzeszymy, a co tam :wink: :wink: :wink:

kawałek sernika co to jest bejbe ja gdybym pół roku temu zjadła go to po nim całą blaszke to jest dopiero problem : ) trzyamj sie cieplutko

:] potraficie dodac otuchy

Wkurza mnie ta jedna przerwa w pracy...Musialabym zjesc duzo a potem po pracy wlasciwie znikome ilosci, tak powinno logicznie rzecz biorac wlasnie byc bo im pozniej tym mniej powinnam jesc...A ja w pracy jem zazwyczaj 2 kromki albo serek a po pracy obiad i zazwyczaj jeszcze cos sie dobrego znajdzie :oops: i tak zawsze... :(
Dzis juz za mna 1000kcal i do tego doliczmy jeszcze jakies 3 piwa bo na impreze ide, ehh to na to wychodzi ze dzis nienajlepszy bedzie calkowity bilans...
No ale nie warto sie poddawac..:]
krok za krokiem powoli do przodu...

No nic, jak nie ma innej możliwości z tymi posiłkami to musi dać radę tak, jak jest ;) Łaski nie robi :lol: Trzymaj tylko ładnie tysiaka i bądź wytrwała :) A jak się imprezka udała? Miłej niedzieli :)

Witam po krotkiej przerwie..
Imprezka byla b udana:] bawilam sie swietnie...
Dzis wolne w pracy wiec w koncu mam czas i okazje na chwilke wpasc tutaj i napisac co u mnie...
Ostatnio troszke zleniwialam no i nie ma co ukrywac zawalilam troszke diete...
Ale nie uzalam sie tylko walcze dalej...
Dzis dzien na pelnych obrotach.
Zaraz jade na zdjecia do dowodu, potem na male zakupy, wieczorem przyjezdza moje kochanie, takze bedzie malo czasu by myslec o jedzeniu.
Staram sie by moja "dieta" nie byla przeklenstwem. Staram sie nie myslec tak jak kiedys non stop co jem ile jem ile cwicze itd...To bylo bledne kolo ktore prowadzilo zazwyczaj i tak do napadow...
3majcie sie cieplo ...
A jak wam idzie??
Pozdrawiam :]

No to git, że się nie załamujesz tylko walczysz dalej :) Takie podejście to recepta na sukces! A zabiegane dni są najlepsze w czasie diety, bo faktycznie nie myśli się ciągle o jedzonku :) Udanego dzionka, pozdrawiam!

Witam
Nie wiem czy ktos to czyta czy nie, niewazne...Wazne ze mi ulzy :(
Od srody do soboty mialam dni napadowe...
Sobota waga 61.2
Dzis juz lepiej bo 59.2... Zdaje sobie sprawe ze tak duze wahania wagi zle wplywaja na moj wyglad, na moj brzuch i piersi chyba najbardziej...:(
Brzuch mam naprawde duzy, nie wiem czy to jest wina genow czy co...
Od wczoraj robie a6w mam nadzieje ze pomoze, no i znow zbieram sie jakos...
Dzis 2 dzien diety i a6w boze zebym tylko znowu nie zawalila :(
Niedawno bylo 55 na wadze, powoli przestawalam sie wstydzic wlasnego ciala przed sama soba, a teraz znow to samo....Znow ten lek ze ktos zobaczy ten duzy brzuchol, ze K...go dotknie...Wiem wiem mu to sie podobam taka jaka jestem i taka mnie kocha...Ale ja dla siebie chce sie zmienic....chce przestac sie wstydzic, myslec o tym jak wygladam w tych spodniach czy w tamtych, czy aby te mnie nie pogrubiaja, czy aby w tej bluzce nie mam za duzego biustu itd...Dla kogos to moze wydawac sie smieszne, albo nawet ze przesadzam ale ja na prawde zle sie z soba czuje :(

Gosiu, z tym brzuchem to po prostu jakbym sama to napisała! Mimo, że zrzuciłam kilka kilosków on został i nadal jest okropny :? Strasznie się go wstydzę i może to brzmi głupio, ale odbiera mi on całą radość z tego, że schudłam i dalej źle się ze sobą czuję. Nie potrafię się cieszyć tym, że ciuchy są na mnie za duże, że wchodzę w mniejsze spodnie, bo i tak pod koszulką rysuje się "cudnie" mój okrągły brzuchol :? Ale podjęłam z nim walkę, robię ćwiczonka (ostatnio niestety coś mało regularnie :oops: ) i się nie poddam! Życzę Ci dużo cierpliwości i wytrwałości, bo już ja wiem najlepiej ile trzeba się z tym brzuchem namęczyć.. A w chwilach zwątpienia zapraszam do mnie, mamy ten sam problem, więc razem napewno damy sobie jakoś radę :) Buziaki :*