Znowu i znowu

W ubiegły poniedziałek oglądałam zdjęcia i przeraziłam się , jak zobaczyłam to wielkie, zwaliste babsko w opinającym sweterku. To ja tak wyglądam?
Niestety. 168 cm wzrostu 108 kilosów na wadze 112 cm w pasie, 125 w biodrach i biuście.
Odchudzam się - pomyślałam i od wtorku podjęłam swój ( mam nadzieję ,że nie syzyfowy)bój. Minęło 6 dni. Dziś waga wskazuje 105, ale zaczynam odczuwać potrzebę mówienia o diecie, a moje otoczenia nie jest skłonne podejmować tego tematu.
Odchudzam się jak zawsze- bez specjalnego planu, bez starannie przemyślanych diet- niestety, nie jestem osobą systematyczną, nie potrafię trzymać się ślepo przepisów i nie chce mi się gotować dwóch róznych posiłków : dla siebie i reszty rodzinki.Staram sie więc gotować tak, żeby oni mieli dobre syte jedzonko, a ja zjadam z tego to co nie tuczy. dziś była to filiżanka zupy pomidorowej, 5 dag mięsa , duża gotowana marchew. Na śniadanie był jogurt naturalny z papryką w kosteczkę, na 2 śniadanie jabłko, na podwieczorek piwo porter 0,5 l a na kolację pół bułki serowej z ociupinką wędlinki, 2 łyżki stołowe sałatki ze śledzia cebulki kukurydzy i czerwonej fasolki w oleju. W porównaniu do mojej codziennej , zwykłej diety to niewiele. Wiem, to piwo zbędne, ale miałam taką straszną ochotę!

Fajnie, ze trafilas na to forum :) Wzajemne wspieranie sie na prawde pomaga. A codzienna "spowiedz" z tego co sie zjadlo sprawia, ze sie mysli, zanim sie zje :)
Trzymam kciuki za sukcesy i bede zagladac Cie mobilizowac :) Pozdrawiam :)

jest nieźle, gratuluję spadku :D
i z nami zawsze można pogadać o wszyskich aspektach diety
Ja też gotuję w ten sposób, że część obiadu zjadam, np
na obiad jest miesko, ryż z sosem, surówka
odpuszczam ryż z sosem, bo jestem na Monignacu

na forum trafiłam po raz pierwszy już 5 lat temu. Wtedy schudłam 37 kilogramów. Niestety dopadło mnie jojo przy okazji próby rzucania palenia. rok temu znów tu trafiłam. Startowałam ze 112 kilo i znów trochę w dół i znów powróciłam do starych nałogów. Stąd tytuł wątku: znów i znów. Wiem już , że właściwie samo schudnięcie to stosunkowo najmniejszy wysiłek gorzej jest utrzymać wagę. Ale co mi pozostaje , jak nie wiara, że tym razem będzie inaczej. W końcu chociaż za każdym razem tłuszczyk wraca, to jednak zawsze nie pozwalam mu wrócić do poprzedniego stanu i w krytycznym momencie mówię sobie stop.
Dziś siódmy dzień odchudzania. Rano 8 dkg białego sera półtłustego ze 100g jogurtu naturalnego i małym pomidorkiem. Pierwszy raz w życiu nie posoliłam twarogu. Na obiad filiżanka ogórkowej zupy bez ziemiaków za to leciutko zabielonej, do tego micha surówki z tartej marchewki z jabłkiem. Na kolację planuję puszkę180 g sałatki pikantnej z makreli.
Nie jest mi trudno utrzymać dietę, gorzej z piciem. mam naprawdę niewielkie zapotrzebowanie na płyny, nie cierpię pić wody, herbata mi nie smakuje,a nie mogę przecież wypijać więcej niż 4 kubki kawy. próbuję zastąpić kawę czerwoną herbatą, i dziś wpadłam na pomysł, żeby do wody dodawać cytrynę , wtedy ta woda ma jakiś smak i "wchodzi". W ogóle to z wodą jest śmiesznie, bo po zwykłej wodzie zawsze odczuwam zwiększony głód. Więc spróbuję z tą cytryną, może będzie lepiej.

Dzień kolejny minął i całkiem niechcący wyszła mi suuuuper dietka. Rano tradycyjnie już biały ser z jogurtem i pomidorkiem. Dziś odeszłam od stołu mniej głodna. Może to dlatego, że nie miałam zbyt dużo czasu na zastanawianie - moje pociechy dały mi trochę do wiwatu. Potem w pracy uniknęłam poczęstunku pączkiem,wypiłam tylko kawę. Po pracy prawie biegiem do ortopedy. I tu niespodzianka- pan doktor przyjmował z dwugodzinnym poślizgiem . W czasie oczekiwania na wizytę usłyszałam burczenie w brzuchu. O 15 nie wytrzymałam i poszłam do pobliskiego sklepiku po żarcie. Kupiłam jabłko i wodę mineralną. Skonsumowałam to brudne jabłko pod sklepem popiłam wodą i wreszcie ból żoładka ustąpił. O 16 dotarłam do domu teściów, gdzie czekali na mnie moi panowie. Wymówiłam się od poczęstowania obiadem bo przecież niedawno jadłam, skusiłam się tylko na 10 fistaszków. Pycha! tak przyjemnie chrupały w zębach.I wreszcie o 17.30 dotarliśmy do domu. Tu , mimo że nie czułam głodu postanowiłam coś zjeść, w końcu nie chcę się zamorzyć, tylko schudnąć . Zjadłam koło 200g indyka w galarecie i kawałek czerwonej papryki. Teraz popijam czerwoną herbatkę i jestem zadowolona, że ten dzień mam już za soba, że udało mi się nie gotować obiadu. Jutro też czeka mnie taki przelatany dzień, więc znów nie będzie czasu na skupianiu się na własnym brzuchu.

No to widze, ze jestes weteranka odchudzania :) To teraz tylko powtorzyc to, co Ci sie juz udalo kiedys :) No i utrzmac... Bedzie dobrze!

Hehe ja tez zauwazam, ze jak neimam czasu to nie mysle o jedzeniu. Dlatego staram sie byc jak najbardzoj zalatana i jak najmniej czasu spedzac w domu:)
Pozdawiam :)

Gratuluje udanego dnia i straconych juz kg.
To prawda, ze bedac zalatanym nie ma sie czasu skupic na sobie i swoim glodzie, nie mysli sie az tak bardzo o diecie i jedzeniu, a siedzenie w domu sprzyja tyciu, ta lodowka tak wola.. :wink:

Zycze powodzenia i oby dalej szlo Ci tak ladnie :P

Trzymam kciuki. Uda Ci sie na pewno skoro już raz sie udało :D

Dzięki dziewczyny za pocieszanki.
Też mam nadzieję , że mi się znów uda, chociaż z każdym rokiem cięzej się pozbyć nadmiaru kilogramów. Z wiekiem spada zapotrzebowanie na kalorie i faktem jest że 20 lat temu wystarczyło nie jeść kolacji i się traciło na wadze, przy czterdziestce potrzeba już dużo drastyczniejszej diety- a jeśc się chce tak samo jak w młodości :wink:
Dziś 5 posiłków. Sniadanko tradycyjne- to receptura sprawdzona już kilkakrotnie . biały serek uwielbiam, pomidorki też więc sama radość. W południe schrupałam jabłko, na obiad za to ciut sobie pofolgowałam, bo zamiast zaspokoić się indykiem w galaretce i zupą pieczarkową( zabielaną niestety ale bez ziemniaków) to skusiłam się jeszcze na 2 kawałki ( w sumie 60g duszonych polędwiczek z kurczaka w sosie czosnkowym. Podwieczorek pomidor, kolacja znów 3 polędwiczki( ok 100g) ale tym razem sos opłukałam wodą, do tego dwa małe jabłka. 1000kcal nie przekroczyłam na pewno, ale mam problem z piciem- po prostu nie mam pragnienia. Do szesnastej wypiłam dwie kawy i potem jak zaczęłam trzeci kubek o 16 to skończyłam go przy kolacji o 18. Wiem, że to za mało, naparzyłam sobie pu-erh i wciskam w siebie już drugi kubek. Ale wiem że muszę więc choćby siłą wleję w siebie jeszcze z jedną szklankę :( . postanowiłam ograniczyć czytanie grubych listów. To nie tylko uzależnia, ale dodatkowo powoduje, że zamiast zapominać o niedojadaniu, problemach z głodem , myślę o tym na okrągło. To już lepiej pouczę sie z synem tabliczki mnożenia.

Grube listy pomagają :D ale i uzależniają :)

Podam Ci mój sposób na zabielanie zupy - prawie nie podnosi kaloryczności a zacznie zmienia smak: odstawaim zupe z ognia i dolewam maślanki - najlepsza jest z krasnegostawu. jeśli zupa już nie wrze, nie warzy się i jest bez maki - tylko potem zagotowac nie mozna!!

Witam:)

Bardzo mi przykro, ze po utracie 37kg wrocilo troche, ale dokladnie tak jak dziewczyny mowia, ze skoro raz Ci sie udalo, to napewno i 2 raz sie powiedzie, moze juz nie tak szybko jak kiedy, ale badzmy dobrej mysli:)

Poza tym jestemy podobnej wagi i wzrostu:) Waga moja jest na liczniku a wzrost 164:) I jeszcze jedno mamy to samo imie:) Nieprawdaz, ze jest piekne :?: :?: :?: :lol:

Ja bede trzymac kciuki i wpadac jak czesto bede mogla, a i Ciebie serdecznie zapraszam do Nas :lol:

Witam Was dziewczyny! Dzięki za rady na zabielanie!
Alishja do wczorajszego ranka nawet wagę miałyśmy taką samą, niestety , dwa ostatnie dni da się określić tylko jednym słowem: porażka. W sobotę składałam wizyty. pojechałam wcześnie, oparłam się podwieczorkowi, nie powąchałam nawet przepysznych ciastek, ktorymi opychał się moj mąz, za to nie odmówiłam wina i niestety to zapoczątkowało napad obżarstwa. Dziś powtórka z rozrywki bo z kolei my mieliśmy gości. I znów całodzienna grzeczna dietki poszła w kąt wobec słonych orzeszków i chipsów. Co z tego ,że nie zjadłam żadnej z przygotowanych przez siebie samą potraw, skoro siedząc przy zastawiopnym stole nie potrafiłam trzymać łap przy sobie? Wlazłam na wagę i pokazała mi całe 105 kg. Wiem, waga jest stara, wieczorem pokazuje zawsze więcej, ale ja czuję się strasznie, gdy pomyślę że tak łatwo zniszczyć starania całego tygodnia.A jeżeli nie potrafię powstrzymać się teraz to co będzie w święta? Co z tego,że nie jem chleba, ziemniaków, makaronu, schabowych ani ciastek skoro na widok sałatki z majonezem tracę rozum, a sam dźwięk chrupiących chipsów powoduje że wszystko w środku aż mi się skręca z głodu a ślina napływa strumieniem? Nie , nie rezygnuję z odchudzania. Będę walczyć ze swoimi słabościami i cieszę się strasznie ,że mamten kącik, w którym mogę się wyżalić, bo na zrozumienie męza nie mam raczej co liczyć. On jak powie sobie nie jem to nie zje i koniec a ja? ciągle się odchudzam i tyję , jak na chuśtawce.