Jak WIELORYB... chcę i muszę pozbyc się 40 kg!

Witajcie wszyscy,
od długiego czasu przeglądam forum i podziwiam tych, którym udaje się walka, współczuję tym, którym nie wychodzi. Ze wszystkich zaś wpisów wynika, że wspieracie się nawzajem i to jest najważniejsze :)
Kilka słów o mnie: moja nadwaga a potem otyłość ma ok. 5 lat, zaczełam tyć po lekach przeciwdepresyjnych, wcześniej miałam prawidłowe parametry: 168/60 ale zawsze bylam jedzeniowym hedonistą ;) Potem rzuciłam palenie i rozrosłam się do monstualnych 110 kg - jest mi ciężko, bolą mnie stopy, waga zaczęła mnie ograniczać a tego nie zniosę, chcę WOJNY!!! Mam cichą nadzieję, że dostanę od Was trochę wskazówek i wsparcia. Pozdrawiam ciepło!

pewnie ze dostaniesz :)
ułóz sobie plan diety, rozpocznij walke w kilogramami i od razu poczujesz sie lepiej, nawet nie wiesz jaka przyjemnosc daje odchudzanie :)

pozdrawiam i całuje ;*

Hej, dzięki za dobre słowo, właśnie zaczynam korzystać ze wskazówek:
1. Wyznaczam sobie 10 kg etapy - po co się zniechęcać.
2. Ograniczenie żarcia do 1000 kcal
3. Na razie basen i dużo spacerów.
Dziś pierwszy dzień zmagań.
Buziaki :*

No to trzymam kciuki:) i zycze zeby pierwszy etap skonczyl sie jak najszybciej:)

Witaj na forum :lol:
Ciesze sie ze postanowilas zawalczyc o lepsza jakos zycia :lol:
Jesli moge wtracic swoje 3 grosze - uwazam ze 1000 na poczatek to za malo, zacznij od 1300 - 1200, i tak bedziesz ladnie chudla a unikniesz napadow glodu.
Po drugie: mam nadzieje ze tylko zapomnialas o tym napisac - woda, woda, woda! Co najmniej 2 litry dziennie!
Za basen nalezy Ci sie ogromny plus! :lol:
Pozdrawiam i zycze wspanialego weekendu! Z dietka! :D

W ogóle to widzę, że jesteś Warszawianką ;) A z jakiej dzielnicy?
Ja też chętnie bym chodziła na basen, ale jak na razie to się jeszcze wstydzę... :/

Przede wszystkim przywitam Cię na forum :)
I napiszę, że naprawdę warto tu być...
No i powtórzę za Buttermilk, że 1000 to za mało... nepwno lepiej będziesz się czuła na 1200-1300kcal, a nie zauważysz różnicy :) Za basen na pierwszy rzut należy się pochwała :)
Trzymam kciuki za każdy kg na minus :)

beba75 [color=indigo]– WITAMY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ja zaliczam się BEBKO do tej II grupy – czyli do tych którym należy współczuć - bo wciąż nie udaje mi się schudnąć. Dlaczego – powód tylko jeden – brak silnej woli.
Mam nadzieję ze wspólnie będziemy się wspierać. Mam też nadzieję że wkrótce i Ciebie i Mnie dopadną małe sukcesy – czyli strata paru kilosków :D [/color]

http://forum.dieta.pl/viewtopic.php?t=67913

Bardzo Wam dziękuję za przywitanie, napisalam 1000 kcal, ponieważ jestem strasznie niecierpliwa i to mnie gubi, niby wiem, że przy takiej ilości kg szybko się nie da, że będzie jo-jo gigant, znam mechanizmy przemiany materii jak Biblię ale jednak... Postaram sie nie schodzic poniżej 1200. Generalnie nie mam napadów głodu, ja jem gdy mi smutno, gdy się nudzę, typowe kompulsywne jedzenie. Muszę nad tym popracować :)
Anisko, silna wola jest tylko jakaś słaba pewnie ;) ja tam w Ciebie wierzę, uda się bo musi, to tylko jedzenie, nie będzie nami rządziło!
Podpusia, nie wstydz się, ja olewam co inni myślą, mieszkam tuż przy Łazienkach, poganicze Dolnego Mokotowa ze Śródmieściem.
A propos wody, polecacie pewnie niegazowaną, mogę lekko gazowaną, nienawidzę bez żadnych bąbli...
Raz jeszcze bardzo Wam dziękuję za ciepłe słowo :*

Cześć;* Ja dołącze swoje kciukasy ;) Pamiętaj ,zę nie zawsze uda ci się ciągnąć diete bez małych wyskoków ... ja mialam tak jakoś od 3 dni .źle się z tym czuję ,ale dajkę radę....wiem że mam wsparcie ;)

Pozdroofki :)

Witaj!

Na pewno Ci się uda :) Jak mi się udaje, to każdy da radę :!: :!: :!:

Będę trzymać kciuki za prawie sąsiadkę :D Ja mieszkam przy Chmielnej od strony Nowego Światu :)

Niestety na temat diety się nie mogę wypowiedzieć, bo nie stosuję, staram się jeść mniej, i nie jeść po 17, ale jak wiadomo różnie z tym bywa. Też mam problem z podjadaniem w stanie stresu :( Pocieszam się jedzeniem :(

Pozdrawiam serdecznie i życzę skucesu i wytrwałości :)

Wsparcie z tej testosteronowej strony mocy też leci ;)

Czytam Wasze posty i podziwiam, jednak można to zrobić. Dzięki za słowa otuchy :)

Zastanawiałam nad taką sprawą: zaobserwowałam, że im jestem grubsza tym bardziej zamykam się w jakimś hermetycznym świecie tzn. np: mówię sobie, że zrobię coś gdy schudnę, uzależniam swoje marzenia i plany od tego czy schudnę - robię to permanentnie i strasznie mnie to wkurza bo w efekcie czas ucieka a ja dalej nic nie zrobiłam / np. jak schudnę to zapiszę się na jogę i milion innych pomysłów. Napiszcie czy też tak macie, a jeśli tak to jak z tym walczycie.

Wczorajszy dzień był średni, wieczorem przyszedł kryzys ale zmieściłam się w 1500 kcal wiec chyba nie ma tragedii. Głodu nie było ale zły łakomy duch ;) cały czas mnie kusił.

Carolimo, witaj sąsiiadko :)

Kuba, dzięki - jestem pod wrażeniem Twojej precyzji.

Również trzymam kciuki za Was wszystkich!

Witaj :D

Dietka 1200 - 1300 kcl, basen + dużo wody niegazowanej i na pewno Ci się uda :D

Basen to chyba najlepszy rodzaj ruchu dla takich grubasków jak my. Aerobik + masaż w jednym :D
Nie zapomnij o smarowaniu się balsamem ujędniającym. To pomoże skórze przetrwać te 40 kg w dół :D Polecam wątek Margolki "Cel: ładne ciało" .

Pozdrawiam i życzę wytrwałości. Sukces przyjdzie sam :D

Witaj :D
Ja również uzależniam swoje plany od swojej wagi :) Po prostu planuje coś co ma być dla mnie nagrodą :) Np: wczoraj zaplanowałam że jesli w lipcu bede wazyć nie wiecej niż 75 kg to spełnie jedno ze swoich marzen i zapisze sie na nauke jazdy konnej :) Nawet nie wiesz jak to motywuje :D ale tez są takie mniejsze plany :) W pierwszym tygodniu obiecałam sobie że jeśli nie zjem nic słodkiego to kupie sobie kolczyki :) No i nic nie zjadłam, poszłam wczoraj do sklepu i kupiłam przepiekne kolczyki które kosztowały jedyne 5zł :) To była cudowna nagroda i moim zdaniem opłacało sie :)
Na Tym forum są cudowni ludzie którzy pomogą nam dojsc do celu - zobaczysz:)



tu jestem

Witaj, beba :)

Podobnie jak dziewczyny byłabym za zwiększeniem kalorii - 1400, 1500 to ilość, która bezproblemowo pozwoli osobie otyłej, nie stroniącej wcześniej od jedzenia, zrzucić pierwsze kilogramy. Jednocześnie nie będzie to szokiem dla organizmu, łatwiej przyzwyczai się on do nowej diety, a co za tym idzie, mniejsze będzie ryzyko zakłócenia metabolizmu oraz efektu jojo...

Druga ważna sprawa to zbliżające się święta. Wybrałaś chyba jeden z najtrudniejszych okresów na rozpoczęcie odchudzania i jeżeli mogę coś doradzić, to na twoim miejscu zastanowiłabym sie nad kontynuacją diety, przynajmniej w tej drastycznej postaci. Nie jest łatwo powstrzymać się od jedzenia, kiedy samemu się gotuje, w domu pełno smakowitych potraw i generalnie panuje odprężająca atmosfera zachęcająca do relaksu, zapomnienia o zasadach (bo to wyjątkowy okres :? ) i ręka sama sięga po kolejny kawałek tak pysznego, a przecież na codzień niedostępnego ciasta. Są osoby obdarzone silną wolą, które wychodzą zwycięsko z tego rodzaju zmagań, ja do nich niestety nie należę, a potem dość głupio się przyznawać, że przegrało się z makowcem... Chociaż makowiec babcinej roboty to prawdziwe arcydzieło ;)

Przydługi wstęp, a zmierzam do tego, że warto się zastanowić, czy jesteś w stanie sprostać świątecznemu szaleństwu. Jeżeli odpowiedź jest odmowna, uważam, że lepiej byłoby przerwać dietę, zanim rozpoczęła się na poważnie i wrócić do niej po Nowym Roku (noworoczne postanowienie dobrze mobilizują :)), niż męczyć się przez cztery tygodnie, a potem rzucić się na jedzenie. Nie dość, że nie poprawi to metabolizmu, to dodatkowo wyposzczona wcześniej wątroba czy też woreczek żółciowy potrafią zareagować wyjątkowo gwałtownie i boleśnie. W takiej sytuacji lepiej byłoby przyzwyczajać się do regularnych posiłków, zmniejszać stopniowo ich kaloryczność oraz ilość, obkurczyć żołądek, dzięki czemu zwiększają się nasze szanse na zwycięskie wyjście ze starcia z makowcami, sernikami, piernikami etc.

Nie chcę ciebie zniechęcać, bardzo się cieszę, że kolejna osoba podejmuje próbę odchudzania i to wśród forumek, które tak wspaniale potrafią dodawać otuchy, wspierać, a i okrzyczeć, kiedy potrzeba. Po Nowym Roku sama planuję wrócić do odchudzania po kilkumiesięcznej przerwie, dużo o tym myślę, stąd to moje rozpisanie i pseudofilozofowanie :)

Gratuluję każdego zgubionego grama i trzymam kciuki, z całych sił :D !

Bardzo dziekuje za slowa otuchy :) Trzymam sie i jestem bardzo twarda, staram sie nie zaglebiac w pojecie diety i jak najmniej myslec o jedzeniu. Szukam zajecia, ciagle cos robie i przy okazji wiecej spalam. Bylam tez na basenie, plywalam bita godzine a potem sauna :)
Wzielam sobie do serca wskazowki o zwiekszenie liczby kcal, jem ok. 1300-1500.
Moomin, swieta mnie nie przerazaja, bardziej przygotowania do nich, bede po prostu musiala zmusic familje do roboty ;) Nie chce czekac do nowego roku, mam faze silnej motywacji i chce poplynac na fali sukcesu ;) Moje postanowieia noworoczne zwykle nie wypalaly.
Ogolnie jest dobrze, glod nadchodzi wieczorem ale walcze dzielnie :)
Wszystkim zycze znikajacych kilosow :)
Buziaki dla wszystkich :*

Widzę, że motywację masz bardzo silną, więc napewno będzie dobrze :) Waga szybko spadnie :)

U mnie ostatnio gorzej, mam potwornego lenia, nie chce mi się ćwiczyć, ciąge głodna :(((
Humor tez kiepski, pewnie dlatego, ze moja niunia zaczyna zabkowac, ciagle placze, strasznie mnie to stresuje :(

Zdarza mi sie bardzo czesto uzalezniac plany od wagi.

Myślę, że na początek może być lekko gazowana, a później może przyzwyczaisz sie do braku bąbelków. Gaz rozpycha żołądek, dlatego nie jest wskazany.

Pozdrawiam!!!

Witam !!!!!
Carolima i moomin są dla nas wzorem do naśladowania. TYLE SCHUDŁY l!!!
brawo, brawo!!! Oj jak mi się marzy taki sukces.
Tak czytam i czytam wasze posty i wydaje mi się że często gubimy się w swoim odchudzaniu z powodu zbyt wygórowanych celów, marzeń.
Może rzeczywiście nie ma co sie nastawiać że od razu będzie się super laską, a np. postrać się schudnąć 2 kg, 5 kg, a potem to już leci :wink: (oby!)
Może pierw obiecać sobie że chociaż raz w tygodniu jakiś sport a potem systematycznie zwiększać swoje wizyty w fitness klubach.
Proszę o podpowiedź Carolimę i Moomin'a [/b]

Anisko ja sobie wyznaczam 5 kg etapy :) A tak wogóle mam obsesję na ptk BMI, jeszcze 4kg i będę miała nadwagę a nie otyłość Ist. I tak jestem w szoku, że w tak krótkim okresie czasu udało mi się aż tyle schudnąć, zwłaszcza, że karmię piersią (a może dzięki temu :) ) Diety nie stosuję, jak narazie, potem pewnie przejdę na 1000. Jak dotąd to codziennie pedałuję na rowerku stacjonarnym, owijam się wtedy folią (więcej się pocę). Po każdym pedałowaniu waga trochę spada, głównie z odwodnienia, i przeważnie pozostaje, chyba że mam chwilowe załamanie i podżeram. Waga potrafi mi stać 2 tygodnie, a potem nagle spada 4-5kg :shock: :shock: :shock: w ciągu 3 dni. Taki spadek daje niezłego kopa do dalszego odchudzania.

Wiecie co, nawet nie boje sie swiat, a nawet mocno sie ciesze, ze bede mogla sobie posiedziec przy garach :P Uwielbiam gotować, eksperymentować w kuchni :)

Myślę, że na etapie gubienia wagi najlepsze są ćwiczenia aerobowe:
puls wylicza się ze wzoru 60-75% z tętna max. A tętnomax = 220 - wiek.

Czyli jak dla mnie, 60-75% ze 194 czyli 116 - 145, przy takim tętnie najefektywniej spalane są tłuszcze, ale dopiero po 30 minutach ćwiczenia. To może być właśnie rower, szybkie marsze, spacery, bieganie (ja nie dam rady biegać 5 minut a co tu mówić o minimum pół h :shock: :shock: :shock: ). A póżniej kiedy już osiągnie się zamierzoną wagę najlepsze będą ćwiczenia siłowe, które wymodelują nam sylwetkę. Ale to jeszcze trochę...

Pozdrawiam :D

Carolima, patrze na Twoj suwaczek i zazdroszcze z calego serca :) Nie poddawaj sie zlemu nastrojowi, trzeba wszystko przetrwac; dzieciece zeby szybko mijaja, stres tak ale w granicach normy (mowi mama 10 latka, ktory nie spal przez pierwsze 3 lata swojego zycia :) Jestes niesamowita, mnostwo osiagnelas, to tylko chwilowy dolek, juz wlasciwie go nie ma...
Wezme do serca Twoje wskazowki, dzieki.

Anisko, masz 100% racji, Carolima i moomin sa wzorem, wiec pamietajcie, ze dla nas jestescie wzorem :)
Racja, nie ma co sie spieszyc, powoli, powolutku, malymi kroczkami i bedzie oki.
Buziaki dla wszystkich :*

Dzięki, dzięki już mnie tak nie chwalcie, bo osiądę na laurach hehe :D :D :D

To nie tylko moja zasługa, przy dwójce maluchów nie ma kiedy usiąść na dłużej, jedna córcia ma 3 lata a druga 4,5 miesiąca. Poza tym mąż mnie mocno wspiera i mobilizuje :) :D

Zobaczycie dziewczyny, że już wkrótce i wasze suwaczki pójdą do przodu :D :D :D

Będę trzymać kciuki!

Też dziękuję i chociaż nie jestem wzorem zdrowego, konsekwentnego i racjonalego odchudzania, to jakaś pochwała na pewno mi się należy :D Po raz pierwszy udało mi się zrzucić tyle kilogramów, ale co ważniejsze, po raz pierwszy udało mi się nie przerwać odchudzania po kilku miesiącach, żeby nie tylko wrócić do wyjściowej wagi, a i przebić ją o kolejne kilka, kilkanaście kilogramów. Nieraz mi się tak przytrafiało w mojej kilkunastoletniej walce z nadwagą, z tym że na początku było to kilka kg do zrzucenia, a pod koniec już kilkadziesiąt :?

Najważniejsze jest przyzwyczajenie się do stałych i regularnych posiłków, liczenie kalorii, a potem staranie się, by to, co jemy, było tym, czego nasz organizm naprawdę potrzebuje. Bo wbrew temu, co sama robię, jest różnica między 1400 z drożdżówek i kawy, a tymi samymi kaloriami z surówek, ryb i ciemnego pieczywa ;)

Nie lubię ćwiczyć, przynajmniej zazwyczaj nie lubię :) A ruch jest potrzebny, bo nie tylko pomaga schudnąć, poprawia naszą sprawność, ale co najważniejsze wspaniale wpływa na samopoczucie. Byle tylko nie ćwiczyć na siłę, nie przymuszać się, robić to, co najbardziej lubimy. Jak wspomniałam, ćwiczyć nie lubię, więc od paru dni bawię się w mój prywatny aerobic, który oczywiście jest bardzo odległy od pierwowzoru. Najważniejsze, że się ruszam :) Nie cierpię wykonywać kolejnych ćwiczeń, patrzeć na kartkę/monitor i rozpaczać, że jeszcze tyle powtórzeń, a potem machamy łapkami i robimy brzuszki, skończymy pewnie za godzinę najwcześniej i po co ja to w ogóle robię :shock: Więc wymyśliłam ostatnio coś specjalnie dla mnie, żebym miała przede wszystkim zabawę, żeby endorfiny szalały, tłuszcz się spalał i żebym nie musiała pilnować zegara. Włączam szybką, wesołą muzykę i zaczynam od tańczenia. Proszę wyobrazić sobie wielorybka mojej postury, który bawi się w pseudo taniec brzucha i rozmaite wersje tańców latynoskich nie umiejąc w ogóle tańczyć! Rodzina oczywiście ma zakaz wchodzenia do pokoju pod groźbą okrutnej i bardzo bolesnej śmierci :D Ale zabawa przednia, od razu poprawia mi się nastrój, więc bez problemu i żadnego zmuszania po 20-25 min. takiego szaleństwa robię kilkanaście ćwiczeń na brzuch i wewnętrzą stronę ud, potem wskakuję na chodzik i kończę zajmując się nieco dłużej ramionami - bardzo zależy mi na poprawie ich wyglądu. I to wszystko :) Ćwiczy się naprawdę łatwo, szybko i przyjemnie...

I jeszcze jedna ważna sprawa. Nie wolno przejmować się przesadnie, kiedy nam coś nie wyjdzie, kiedy zjemy więcej, niż powinnyśmy. Nie wolno traktować tego w kategoriach porażki, która przekreśla dotychczasowe osiągnięcia i każe nam zaczynać od nowa, gdyż własnie takie podejście, a nie samo przekroczenie limitu kalorii, łatwo prowadzi do rzucania się na jedzenie - skoro już i tak zaszalałyśmy, po co się ograniczać, od jutra będzie lepiej :? Na pewno nieraz zjemy za dużo, jedzenie jest smaczne, jedzenie jest kuszące, a my czasami zbyt wygłodzone i zbyt wymęczone, by móc mu się oprzeć. I nic złego się nie stanie, byle nie zdarzało się to za często, a przekroczenie ograniczało się do kilkuset, nie zaś kilkutysięcy kalorii :D

Niektóre z nas szybciej, niektóre wolniej, ale w końcu wszystkie zeszczuplejemy :)

Moomin, ja tez raczej nigdy nie bede wzorem zdrowego zywienia, chociaz moze w koncu naucze sie jesc prawidlowo. Schudlas tyle, ze na 100% nalezy Ci sie jakas ooogromna nagroda :)

Na razie jest tak: licze kcal - nie przekrazczam 1500, latam na basen, trzymam sie jak najdalej od piekarni i cukierni (zapachy) i trzymam sie calkiem dzielnie.

Z tym cwiczeniem to tez raczej u mnie jest kiepsko :( generalnie jestem bardzo ruchliwa jak na moja wage, wszyscy znajomi mowia, ze powinnam byc nitka przy takim szwendaczu ;) faktycznie, najchetniej przemieszczam sie perpedes, maratonczyk - np. z mokotowa na zoliborz (warszawianki-cy wiedza, ze dystans jest niezly) Nigdy nie mialam zamilowania do cwiczen, silownia mnie nudzi, aerobik...be, najchetniej plywanie, podobal mi sie tez aquaaerobik...mhhh moze warto powrocic do dawnych praktyk?

Muminku, Twoj aerobik bardzo mi sie podoba, wazne, ze skaczesz :)

W sobote dzien wazenia, ale juz czuje, ze bebenek jakis troszke mniejszy :)

Carolima, bedziemy chwalic bo dzieki Wam mamy motywacje i wiare w to, ze mozna.

Pa :*

Hej dziewczęta co tu taka cisza???
Gdzie jesteście? Mam nadzieję, że się nie poddałyście :evil: :evil: :evil:

Moomin również Cię podziwiam :) Wiem ile pracy Cię to kosztowało. Jak mówi mój mąż KREW, POT I ŁZY...tylko to działa, więc dziewczęta zaciskamy zęby i bierzemy się do roboty :!: :!: :!:


Pozdrawiam i dalej dopinguję :!: :!: :!:

Cześć;) Basen do b. dobry ruch. Miałam jeździć ,ale facet mnie żucił i nie mam z kim :(:)

Znalazlam w moich rupieciahc na dvd ćwiczenia..możeby tak zacząc je sobie robić?:D:D Heh pomyslę ;)


POwodzenia;)

Złośnica przykro mi :(

Może spróbuj sama popedałować, wiem, że w dwójkę raźniej, ale wydaje mi się, że wolniej, żeby móc pogadać... A jak sama wyjdziesz to tylko wiatr we włosach, pęd i gubienie kalorii :D