Moja transgresja

Witajcie,
Nie jestem nowa na tym forum. Wręcz przeciwnie. Bywałam tu juz wieeele razy, jednak ostatnio bardzo zaiedbałam to forum.
Mam dużą nadwage. Obecnie ważę 84kg przy wzroście 165 cm czyli jakby na to nie patrzeć ciąży mi prawie 30 kg. Mam 22 lata i strasznie chciałabym schudąc. Moje próy odchudzania? Moznaby o nich trylogie napisać.
Moja najmniejsza waga to 73 kg, największa 95 kg.
Mnóstwo za mną zmarnowanych lat. Chciałabym żyć normalniej, szczuplej, oddychać pełną piersią nie wstydząc się samej siebie.
W mojej wadze przeszkadza mi wszystko- od galaretowatej skóry poprzez ocięzalośc.
Ostatnio wpadłam w nałóg chipsowo- słodyczowy. Codziennie jadłam mnóstwoooo cukru. Wstyd. Ja stara krowa, która o odchudzaniu wie całkiem sporo, pomaga innym i udziela rad nie mogę uporać się ze sobą! No poprostu nie mogę!! Tu zacznę dietę, zaraz przerwę. Jestem nie wytrwała i niekonsekwenta a do teg motywacja siada mi w trmiga. Mam nadzieję że znajdzie się ktoś chetny do pomocy i wspólnego odchudzania.
Póki co staram się wdrożyć diete 1000 kcal + basen.
Pozdrawiam,
Kasia

witaj Transgresjo :)
mam ten sam problem. waga waha mi się strasznie. wiem co powinnam jeść,ale mam takie dni,a nawet miesiące, że objadam się tak, że wstyd :oops: razem napewno damy radę :)

Witam :D
Chętnie się przyłączę do odchudzania. Też jestem z tych co wiele o odchudzaniu wiedzą a robią co innego :lol:
Ale trzeba z tym walczyć i walczyc o "lepszą" siebie. Na początek spokojnie wystarczy 1200 - 1300 kcal i waga na pewno zacznie spadać. A najważniejsze - zero chipsów (też chipsowałam kiedyś codziennie) no i słodyczy też (ja zastępuję płatkami fitness lub batonikami musli ale nie za często). Najgorsze jest zrezygnować z tego co się lubi najbardziej - dla mnie to np salami którą pochłaniałam nie do ale raczej zamiast kanapek. Ale można się powstrzymać, czasem pozwolić sobie na coś co się lubi bardzo ale w niewielkich ilościach.
Pozdrawiam i życzę powodzenia :D

Witaj :)
Moge Ci potowarzyszyc w walce o lepsze jutro :)

Witajcie!
Przepraszam za dłuższą nieobecność. Dopadła mnie choroba. Nie miałam ochoty nic robić a co dopiero myśleć o diecie i kaloriach. Jadłam co popadnie w tym mnóstwo słodyczy.
Ale jutro pierwszy marca! Początek nowego miesiąca co jest idealnym pretekstem do podjęcia walki. Zaczynam.
Jak na początek 1500 kcal, jedzenie do 18 a potem już tylko płyny, ograniczenie węglowodanów a postawienie na świeże warzywa i owoce. Jutro kupię też czerwoną herbatkę.
Ze sportu to narazie trochę dywanowców bo po chorobie za wcześnie na basen.
I koniecznie balsamowanie!

Dlaczego chce schudnąć?
źle się czuję sama ze sobą
wstydzę się swojego ciała i wyglądu
mam problem z kupieniem spodni i innych ubrań
bmi znów pokazuje ponad 30 czyli otyłość a to słowo mnie drażni
chcę być pewniejsza siebie i pokazać samej sobie że jestem piękna
aby pokazać innym jak bardzo mylili się oceniając mnie "po wyglądzie"
aby nie wstydzić się gdzieś wyjść

TAK, mam problem. Ale wierzę że z Waszą pomocą teraz mi się uda!

Poza tym planuje też codziennie dbać o twarz (mam problemy jeszcze z trądzikiem) robić maseczki smarować kremy bo często sobie odpuszczałam wmawiając że i tak jestem brzydka i gruba.
Chcę sie też zająć swoimi hormonami, bo szaleją jak chcą. W tym tygodniu pójdę i zrobię badania na ich poziom, a potem pójdę do endokrynologa.
Mam też zamiar zająć się bardziej sobą. Bo narazie to siebie stawiam na ostatnim miejscu. I to mi się nie podoba. Ale z tego co czytam na wątkach, zaniedbywanie siebie w wielu strefach jest charakterystyczne dla nas grubasków. Ostatnio pracuję i pomagam innym tak dużo że nie mam dla siebie w ogóle czasu. O efekty tego nie trudno- non stop poddenerwowanie, stres a stąd i łatwiej łapię choroby...

Jak widzicie pragnę gruntownej i trwałej przemiany. Chcę sobie z tym poradzić, ale wiem że nie dam rady- nie sama. Probowałam sama już wiele razy i zawsze kończyło sie fiaskiem. Czy ktoś mógłby mi pomóc? Stale dopingować, pilnować i kopać w razie potrzeby? Bardzo proszę.

Czas start.
:) :arrow:


Carolima - bardzo chętnie skorzystam z Twojej propozycji o ile jest jeszcze aktualna. :)

Asiecka - eh, niestety ale trzeba zrezygnować, masz rację.... szkoda tylko że to nie jest takie łatwe.... :|

Halsowapanna - eh, u mnie obżarstwo przeplata się z dietami. Wiem że to najgorszy mix świata... ale no nie umiem z tym walczyć.... Oby nam sie udało!

Aktualna jak najbardziej :) No to ruszamy pelan para :) Mi tez sie przyda jakis kopniak na rozruch, bo jakas ospala jestem...
Plan wyglada rozsadnie :) Zycze szybkiego powrotu do formy :)

Czesc :D
Super że wróciłaś :D :D :D
Założenia masz naprawdę fajne, warto zadbać o siebie, wiem coś o tym - po zgubieniu 18 kilo już patrze na siebie z satysfakcją w lusterko. To naprawdę super buduje. Zobaczysz pierwsze efekty i poczujesz że warto.
Na forum na pewno uzyskasz wsparcie, pisz jak Ci idzie, co jesz, a będziesz mogła tutaj liczyć na kopniaki i pochwały (oby pochwał było więcej :D ).
Początek miesiąca to dobry moment, zwłaszcza że marzec to zbliżająca się WIOSNA. Tak więc czas START.

Witajcie dziewczyny!
Postanowienia wcielam w życie!
Dzień 1

Byłam u kosmetyczki na czyszczeniu twarzy. Nacierpiałam się przy tym jak nigdy... miałam mnóstwo doczyszczennia więc spędziłam tam 3 godziny :roll:
Teraz siedzę sobie z maseczką na twarzy.
Do tego z kremem na stopach, olejkami zmieszanymi z balsamami na całym ciele, w pasie neoprenowym i kremem a dłoniach. Ach, pełen serwis! Dziś jest dzień dbania o siebie.

Na śniadanko zjadłam jogurt jogobelli 250 kcal. Na obiad troche sałatki z tuńczykiem - ok 250 kcal, potem pół pomelo - nie wiem ile kcal to ma :|
za godzike dojem sałatke tak aby zmieścić się w 1000 kcal. Popijam też czerwoną herbatke.
Czuję przypływ sił i energii do dietkowania. Zawsze mam tak na początku- sztuką jest wytrwać jednak bo mój słomiany zapał szybko się we mnie budzi. Narazie jest jednak idealnie. Ze sportu to tylko podróż do lekarza (trafił mi się wyjątkowy gbur) i wędrówka po supermarkecie w poszukiwaniu składników na sałatkę. Za wcześnie na ćwiczenia. A tak marzy mi się basen..ale ten najwczesniej za 2 tygodnie jak w pełni wyzdrowieję.


Carolimko. Kopniak przygotowany. Zapraszam po odbiór :mrgreen:

Asiecko. U mnie jest troche inaczej.... mam na początku przypływ sił i energii a potem :| klops. Upadam. Szukam motywacji i wiem że wciaż muszę mieć jakieś bodźce aby wytrwać.

Z moją motywacją jest podobnie - zawsze jest na początku :-)

Trzymam kciuki by ci poszło dobrze ! :-)

ooo super :) :) :) przyda sie jak nigdy... Masz czasami tak, ze nic Ci sie nie chce??? Jakbym nie musiala, to chyba oddychac, by mi sie nie chcialo... Totalna niemoc... Nie chec... a powiem, ze nawet nudzi mi sie... ale jak pomysle co musze zrobic, to mi sie odechciewa....

Ostatnio szorowalam fuge soda oczyszczona i palec albo starlam, albo mi soda zezarla :shock: :shock: :shock: Choc obstawiam na tarcie :) No nic musze sie zabrac za fuge w kuchni, ale jak juz mowilam nie chce mi sie :) Musze to chyba przeczekac... Bo jak sie zmusze do czegokolwiek, to bedzie jeszcze gorzej...

Fakowy taki dziec tylko dla siebie... Dawno takiego nie mialam... a mam taka fajowa maske na cellulit, tylko nie mam kiedy tego nalozyc... bo ciezko sie biega w folii za dzieciakami...

Witaj Transgresjo:)

przeczytałam to co napisałaś w pierwszym poście, i jakbym siebie widziała. Dzisiaj - ten sam wzrost (no ja mam 1cm więcej) i ta sama prawie waga (mam 82kg). Jak piszę tę ósemkę na początku to nie mogę uwierzyć, że piszę o sobie. Straszne to, a zarazem jednak widzę światełko i motywację, chociaż ja odchudzam się bez przerwy (z wpadkami) to mój problem myslę, że leży głównie w sferze psychiki - zamykam się w domu, jem, nigdzie nie wychodzę, nie mam sie w co ubrać, odkładam właśnie zabiegi na inne części ciała ( skoro jestem gruba to po co?) itp. Myślę, że jak zaczniemy całościowo myslec o sobie w ten sposób, że dieta to najelpsze co możemy teraz dla siebie zrobić - powinno się udać, ja zwykle właśnie czułam się źle na diecie, że to za karę, że dlaczego inni jedzą a ja nie mogę chipsów itp. Życzę Ci dużo wytrwałości i optymizmu. Niebawem założę swój wątek więc zapraszam do siebie.

WITAM :)
chętnie sie przyłączę. Doskonale rozumie to co piszesz o słomianym zapale i reszcie. Wage też mamy podobną więc droga do przejścia czeka nas prawie taka sama. Chętnie będe do Ciebie zaglądać i wspierać Twoją konsekwencję :)
POZDRAWIAM

Cześć kobietki
ja sie zgłaszam dzisiaj po wielkiego kopala za grzeszną impreze wczorajszą :oops:
Ale nie załamuje się i lecę zaraz do lasu pomaszerować coby choć trochę odrobić tych okropnych kalorii wypitych wczoraj. :evil:

Dzisiejszy dzień - ok. Bardzo wręcz dobrze.
Serek wiejski *2
Banan *2
zupa grzybowa - 3 łyżki wazowe
naleśnik z wisniowym dżemem*2
parówka
naleśnik sam *2
do tego morze czerwonej herbaty

kalorii może nie idealny 1000, ale jak na dotychczasowe wspomnienie 4000 dziennie to jestem z siebie bardzo dumna.

Czuję się w środku taka przyjemnie pusta.
Dzień był dla mnie dość refleksyjny i trochę wypełniony łzami z troski o to co jest i jak jest źle. Wiem jednak że trzeba się podnieść i iść dalej.Dieta i walka o siebie jest moją szansą- jedyną jaką mam. Czy tego chcę czy nie przyszło mi walczyć samej w wymiarze rzeczywistym. Nikt mi w tym nie pomoże w sensie z ludzi w realu. Wiem że wszyscy tylko mi to utrudnią- a zwłaszcza rodzice. Ale to w końcu nie ich życie.
Eh, na sczęście mam Was.

Dziś znalazłam w biurku zachomikowane sprzed tygodnia ciacha. Zostały 3. Dylemat co z tym zrobić. W przypływie złości na konieczność rozwiązania tak drażliwego dylematu wyrzuciłam je wprost do kosza. W łowie zaszumiał tylko głos o dzieciach afryki i marnowaniu jedzenia. Trudno - gdybym zjadła i tak by sie zmarnowały. Ja bylabym jeszcze bardziej wściekła i 2 dniowe wysiłki poszłyby na marne. Zamiat Wisłę odwiedzą inne rejony. A co do Afryki to będę relistką - 3 ciastka z cukrem nie zażegnalyby głodu.

PS. Czy Wy tez macie syndrom "Kończenia bo się zmarnuje. Wyrzucić szkoda. Jak zostawisz to się zepsuje. Rach ciach i w buzię wrzut. " Matko, jaka ja głupia jestem... w brzuchu przecież też jeżeli patrzeć na to pod kątem diety sie zmarnuje. :roll: Szczęśliwi Ci co mają psy... :wink:


Kasikowa- cieszę się że nie jestem sama, dziękuję!

carolima - oj tak,mam takie dni.Zwłaszcza ostatnio. Tak szczerze to część mnie nie chce tej diety ani walki o siebie. Najchętniej część mnie gniłaby w łózku do końca świata. Wtulona w poduszkę i użalająca się nad własnym położeniem. Eh. A tu trzeba więcej niż kiwnąć palcem. :roll:
Oj nie wymigujemy się, nie wymigujemy! Dzieciom prosze dać zajęcie, ululac w kojcu lub włączyć Myszkę Miki na vhs a samej się ofoliować. Koniecznie! Wszystko, byleby nie miec po odchudzaniu kalafiora zamiast brzucha... o skórę musimy dbać z czułością!

Latte - z niecierpliwoscią czekam na Twoj wątek. Jak tylko założysz- daj znać.
Czuję dokładnie to samo co Ty. Otyłość(niestety ale nie zasługujemy jeszcze na tylko nadwagę, bmi nieubłaganie wskazuje >30) mnie (nas?) ogranicza i wpycha w zaniedbania własnej osoby.(a może jest na odwrót i otyłość to tylko konsekwencja?) Nie ważne; wybacz ale mam humor reflexyjny.
Ja już tak NIE CHCĘ w każdym razie. DOŚĆ takiego życia. Izolacji, odosobnienia, olewania samej siebie, trucia siebie i zaniedbań. Czujęsiewinna że sama siebie krzywdzę ale nie przeszkadza mi to aby brnąć w to dalej. Czy też ogarnia Cię poczucie czasem że zmarnowałaś kilka lat? że na tym tracisz? bo ja nieustannie...tylko gorzej z mobilizacją aby to zmienić....

Agata1001 dziekuję że mnie odwiedziłaś :) mam nadzieję, że razem damy radę.

Asiecka, ukryć sie nie da, jestem w refleksyjnym nastroju. WIęc spytam dlaczego wczoraj bylo grzesznie? Co takiego sie stało że dopuściłaś sie tego grzechu? I czy warto było? Jakieś pozytywy z tego są?
Zamiast kopala, pstryczek w ucho tym razem. Ostrzeżenie!

hej :D
przyjmuję pstryczka z pokorą. już jestem grzeczna.
Co do jedzenia zakazanych rzeczy u mnie świetnie sprawdza się zasada "czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal". W sklepach, na zakupach jest spoko, nic do mnie nawet nie krzyczy "zjedź mnie", mogę przejśc obok nawet ukochanej salami i kupic chudą gotowaną szynkę. Ale gorzej jak cos w domku się znajdzie, wtedy czasem ciężko jest wyrzucic sobie z głowy: "przecież jedno ciastko, garstka orzeszków itd.. nie zaszkodzi". Ale staram się bardzo i głównie pękam na imprezach. Nad tym muszę popracowac, bo przecież nie odizoluje się od znajomych z powodu diety.

Miłego pierwszego dnia tygodnia :D

Heh mam ten syndrom, tzn ja nie lubię wyrzucać jedzenia :wink:
Ale ostatnio daje sobie mniejsze porcje i nie muszę nic wyrzucać 8)
Zrobiłaś mi smak na zupę grzybową, chyba jak będę u rodziców to poczynię mmm

Pozdrawiam i miłego dnia życzę :wink:

Ja tz juz wracam na dietke :) A bajki oglada tylko starsza, mlodsza jeszcze nie potrafi sie na tyle skupic :( Ale moze w koncu cos wymysle :)

Gratuluje dobrego poczatku :) oby sil Ci wystarczylo do mety i jeszcze dluzej :)

witam ;)
znam to dziwne uczucie kiedy trzeba co s wyrzucić i zal, że sie zmarnuje. Można sie tego oduczyć czego najlepszym przykładem jestem ja :) Wiesz ja czasem też tak mam, że najcetniej zaległabym w łóżku i użalała sie nad soboą tylko tłmacze sobie zaraz, że to nie ma sensu bo to nic nie zmieni. Dobrze, że Ty sie nie poddajesz, a to że nie masz pomocy - nir przejmuj sie wejdz sobie na forum tu zawsze ktoś pomoże . Robisz to tylko dla siebie :wink:
POZDRAWIAM GORACO

Transgresja

Cytat:

---

Czy też ogarnia Cię poczucie czasem że zmarnowałaś kilka lat? że na tym tracisz? bo ja nieustannie...tylko gorzej z mobilizacją aby to zmienić....

---

Mam dokładnie tak jak piszesz, czuję że marnuję lata i to te jedne z najważniejszych, lata młodości. Chciałabym pójść na imprezę, do klubu (chociaż nie przepadam za klubami, ale nie wiem czy to właśnie jak wyglądam nie jest tym co nie pozwala mi tam iść), poznawania innych ludzi. Ciągle człowiek siedzi sam, wychodzi mało, i obiecuje sobie wieczorem przed snem, że od jutra wszystko się zmieni -SAMO....ale, ale zaraz! przecież nic sie samo nie zmieni....to my musimy zmienić to co nam przeszkadza, wiadomo wszystkiego się nie da zmienić, ale na pewne rzecyz, które nam przeszkadzają mamy wpływ, tylko jeszcze o tym nie wiemy, i sie boimy, że znowu się nie uda, tym razem się uda, nie 'musi' się udac, tylko po prostu wyjdzie nam, miejmy odwagę stawic czoło temu. Jadąc dzisiaj autobusem i rozmyślając o tym, że brakuje mi chipsów (jak pomyślę, o tym jakie to mam płytkie myśli, zaśmiewam się do łez, ale tak, my stale myslimy o jedzeniu nieprawda?), pomyślałam o Was, że Wy też dizsiaj staracie się przetrwać ten dzień na diecie od rana do wieczora, i jutro znowu, i pojutrze.....że to będzie nagrodzone! Myslę o Was i od razu mi się odechciewa złego jedzenia.

Ślę uściski:)

hej!
Wczorajszy dzień był strasznie zabiegany.
Wstałam o 10 (bo usnełam dopiero o 4), na 11:30 do pracy. A tam kocioł. Przygotowujemy projekt na sobotę i jak to wg polskiej tradycji bywa, na ostatnią chwilę pracuje się najefektywniej :wink: Wyszłam dopiero o 20.
Z tej racji posiłki były bardzo rozbiegane:

10: 00 serek wiejski z miodem 210 kcal
12: 00 jagodzianka 300 kcal :?
15: 00 1/3 drożdzówki 100 kcal
19:00 2 soczki marchwiowe 256 kcal
20:00 obiado-kolacja:
ziemniaki: 100 kcal
kurczaka pierś smażona panierowana: 500 kcal
3 ogórki kiszone 25 kcal

razem 1491 kcal :x
y, myślałam że wyjdzie mniej :| najbardziej zawiniłam przy drożdzówce: (dziś wezmę kanapkę) i kurczaku (zjadłam z głodu co było bo już nie miałam siły robić sobie oddzielnego obiadu- dziś, zaraz na parze przygotuję sobie kuraka aby czekał na mnie wieczorem.) no, i te soczki ... 1 by mi przecież wystarczył :?

Tragicznie nie było. Bo 1500 kcal mnie satysfakcjonuje,ale popełniłam kilka błędów nad którymi muszę popracować. Najgorzej z tą kolacją bo wczesniej niestety nie mogę zjeść niczego ciepłego.
Na szczęscie nie zjadłam prażynek! Wracając z pracy zachaczyłam o sklep i nakupowałam tego kilka paczek dla pracowniczej załogi. I stojąc w kolejce do kasy jużmiałam w planac że jak tylko wejde do samochoodu to sobie jedną paczkę otworzę. Na szczęście kolejka była długa wiec miałam czas na wybicie sobie tego z głowy.
No dobra, ide przygotowywać posiłki.... :roll:


Latte Mam tak samo. Sama się odizolowuję ze wstydu za wygląd, a jednocześnie chciałabym szaleć bez oporów. Dziwne to :| Masz 10% racje, nic się samo nie zmieni. To my musimy i siebie i nasze zachowanie zmienić. Szkoda że na to nie ma pigułki po której zażyciu już być akceptowała siebie. No właśnie. Bo to bardziej niż w sadełku tkwi w naszych głowach...

Agatko1001 Hm, ja też czasem zaczynam się użalać nad sobą. Ale to chyba po prostu kobieca cecha, bo wiem że prawie wszystkie dziewczyny tak mają :wink:
Mam ochote zostawić wszystko i wyjechać gdzieś daleko. Właśnie teraz, zaraz, już! Zostawić co było daleko i zacząć żyć inaczej, zdrowiej, otwarciej. Tabula rasa. Jak od czystej strony. Ale się nie da. Poza tym od przeszłości i tak by się nie udało nam uciec.


Carolimo,wierzę że coś uda Ci się wykombinować. :wink: Ja również trzymam za Ciebie kciuki.

Kasikowa to zapraszam do mnie. Zostało pól gara grzybowej. :) chętnie oddam w dobre ręce.

Asiecka, O, ja też ta kmam ! byleby nie widzieć,nie czuć nie dotykać! i jakoś pójdzie A jak czasem znajde w domu jakiś słodycz... to rzucam się naniego jak dzika bestia.... :oops:

witam
widzę, że dzień bardzo zapracowany. Powiem Ci szczerze, to jest najorsze wrócic do domu i zacząć robić jedzenie. Człowiek albo cos podje albo zje w koncu to czego nie powinien. Ja sobie przygptowuje dzień wcześniej coś albo wybieram dania, które szybko można zrobić. Ostatnio jem dużo warzyw na patelnie. Troszkę je zmodyfikowałam bo przecież nie będę codziennie tyle tłuszczu jeść ile w przepisie podają no wiec je gotuje na małej ilości rosołku ;) dla chcącego nic trudnego :)
To, że wyszło Ci 1400 to nić najważniejsz, że nie wiecej ;) liczy sie wygrana wojna a nie bitwy :)
POZDRAWIAM GORACO

Oj dziewczynki, z tym przygotowywaniem posiłków to wiadomo jak to jest. Idealnie byłoby dzień przed gotowac. Niby nic trudnego. Przychodzisz z pracy, jesz i zabierasz sie za obiad na kolejny dzień. Tylko czemu mi to jakoś nie wychodzi :x
Staram się czasem coś na 2, 3 dni z wyprzedzeniem zrobic, ale zdarza sie często że wpadam jak burza po pracy i sie zabieram za gotowanie.

Widze, ze dzielnie sie trzymasz :) :D :D :D

ładnie Ci idzie :-)

Kusisz tą grzybową hihi :lol:

Witajcie dziewczyny!
Nie było mnietu długo. Poległam już 3 dnia...
nie moge się pozberać,nie wiem co zrobić.
czuję jakby przygniatał mnie betonowy kamień :(
sory że tak smęcę ale dopadł mnie dół i wrażenie że nigdy nie uda mi sie schudnąć. Żarcie nade mną panuje, a ja nie potrafię sobie go odmówić.. Źle mi z tym ale jednocześnie nie mam siły już walczyc... poprostu mi się nie chce. Każda próba kończy się fiaskiem :(
sama nie wiem co teraz z tym począć....

dziękuję za wszystkie odwiedziny! pozdrawiam

Warto próbowac i próbować aż się uda ;)

Może przrzucic się na nieludzkie ilości warzyw? Zapchasz się nimi a kcal mało...później stopniowo zmniejszac objętość posiłków, żeby zmniejszyć "pojemność" żołądka?

Dasz radę! Po upadku nalezy wstac i się otrzpeać ;)

Dzięki Czukereczku zaszybką reakcje...
:D strasznie mi miło na serduszku się zrobiło
oj wiesz z tymi warzywami to nie wiem jakby wyszło...
a/ mieszkam z rodzicami i jak nie zem ich obiadu to dym na 5 fajerków
b/ strasznie ciagnie mnie do słodkiego :roll:

a myślisz że długo powinnam sietylko żywić warzywkami ?

Ja oabsolutnie nie miałam na mysli tlyko warzyw! ;)

Co to to nie ;) Na głoda słodyczowego polecam owoce, ewentualnie owoce z puszki w lekkim syropie (np. ananasy mają ok. 65kcal na 100g) i jogurty owocowe z Lidla Diat (moje ostatnie odkrycie, tzn zgapione od dziewczyn), maja zamaist cukru słodzik tzn nieludzkie ilości a kcal 58/100g).

rodzice...cóż, uprzedź ładnie, że domowych obidów jeść nie będziesz i niech szykuja ich mniej...u mnie też sie mam trochę złości, ale dlatego, że np. nikt nie mówi, że nie będzie jadł, ona gotuje i siedziw graach a później z 5 osób do obiadu siadają 2. Wytłumacz im, że to przecież dla Twojego zdrowia. Uwierz...rodzice nie będa Ci chcieli krzywdy robić...


A warzywa dodawaj do każdego posiłku, a jak czujesz, że jesteś głodna dalej to dorzucaj warzyw. dobrym rozwiązaniem są mrożonki, tu polecam w jakims hipermarkecie bo naprawdę jest taniej. W lidlu 450g warzyw do zypy kosztuje 1,7zł (całe opakowanie ma 130kcal), możesz zrobić zupe z kostką buionową, podsmażyć na łyżce oliwy lub mniej (później dolewac ciut wody, żeby się nie rpzypaliło), ugotowac na parze w ziołach i polac ketchupem (jest polecany na diecie podobno)...taki posiłek waży pół kilo, choćby nie wiem co musisz się najeśc a dam sobie ręce uciąć, że prawdopodobnie nei zjesz wszystkiego za jednym zamachem.

Przygotuj tez sobie rpzekądki na głoda...najlepsze są chyba ogórki (zielone, ksizone, konserwowe), marchewki, jabłka (mnie osobiście straznie zapychają, chociaż średnioprzpadam). Pamiętaj, żeby w diecie znalazła się ok. łyżka oliwy (smażona się nie liczy), bo pomaga na jędrność skóry poprzez ułatwianie przyswajania witamin etc z warzyw, których będziesz jeść dużo :D

Hej hej

Teraz to ja zaglądam do nieobecnej koleżanki. I namawiam do powrotu. Ja wracam właśnie. Pewnie lekko nie będzie, ale próbować trzeba. Dla własnego zdrowia. Właśnie przeczytałam książkę o diecie weekendowej, w której wskazano wiele różnych przyczyn problemów z nadwagą, często niezależnych od nas. I to uświadomiło mi, że trzeba próbować i w końcu uda się na pewno znaleźć odpowiednią dietkę, która przyniesie pożądane efekty.
Tak apropos książki to jakiś znak chyba był dla mnie, bo dwa miesiące temu wysłałam kupon z "Superlinii" zupełnie przypadkowo (nigdy wcześniej nie wysyłałam), a kilka dni temu przyszła paczka z wygranymi książkami.
Tak więc wracam i Tobie też życzę siły do powrotu.
:D :D :D