Brak mi zapału już - może z Wami się uda

Po wyjściu za mąż, w ciągu pół roku przytyłam 7 kilo, potem była ciąża i doszło kolejne 25. No po porodzie dyszka od razu spadała. Znajomi mnie pocieszali, że karmiąc piersią szybko wrócę do swojej wagi. Nic z tego niestety. Ani w trakcie karmienia ani jak przestałam nic się praktycznie nie ruszyło, no może z 5 kilo w sumie. Juz kilka razy próbowałam się odchudzać, ograniczać jedzenie, stosować jakieś diety. Wstaje rano pełna entuzjazmu, postanawiam co będę jadła danego dnia...ale koło 14 szlak trafia postanowienia, a o 18 to już mi się płakać chce, że znów zawaliłam. No i kolejnego dnia to samo.
Doradźcie błagam co mogę zrobić by w końcu wytrwać, jaką dietę stosować by było i dobre i proste i skuteczne :)

ja bym zaczęłam od dietki oczyszczającej. jakiejs rygorystycznej trzydniówki, dla zmniejszenia żoładka i oczyszczenia jelit, a potem 1200 kcal., 4-5 posiłków dziennie; rano węglowodany, ku wieczorowi więcej białek. duuużo warzyw i sporo owoców(ale nie za dużo bo to zawrotne ilości cukru) i rezygnacja z wysokoprzetworzonych produktów., takich jak białe pieczywo, białe makarony...
zresztą.. poczytaj początki naszych wątków, tam zazwyczaj są założenia diety, które powinny Ci pomóc w ułożeniu własnej :)

A czy mogę prosic o przepis na taą trzydniówkę?

witaj,
a moze powiesz cos wiecej o sobie
wzrost waga
cel
powodzenia:)

tak napisz nam coś o sobie! ;)
i przede wszystki zrobiłaś ważny krok do odchudzania - ząłożyłaś wątek na tym forum ;) naprawdę wsparcie innych dziewczyn daje siłę i mobilizuję do wytrwania w postanowieniu ;)

Czesc.
Ja tez chudne po ciazy, z wagi okolo 64, skoczylam na 75 zaraz po porodzie. Karmienie tez nic nie dalo, dieta dla karmiacej rowniez.
Lamalam sie codziennie, szczegolnie widzac inne mamy, ktore mialy dzieci z wrzesnia jak ja mega szczuple. I one potrafily sie zapytac 'no ale jak to nie chudniesz'. No 'takto' :P


Po pierwsze musisz zmienic myslenie. Aktualnie jak sama napisalas, znajdujesz sie w takim zamknietym ciagu.
Musisz zaczac myslec, ze dieta nie jest czyms zlym. Musisz zaczac uwazac, ze na diecie rowniez mozna sie najesc, ze na diecie rowniez istnieja slodkosci, tylko inne niz do tej pory.

Ja rowniez polecam Ci diete z limitem kcal. I pewnie 1200 bedzie ok po tej ciazy..
Zasada tez jest latwa, tak jak pisala Kolorka.
Jedze czesto (5 posilkow, regularnie!). Nie jedz jasnego pieczywa, chociaz na pierwsze 2 tygodnie ogranicz sie do chrupkiego albo ciemnego.
I uwazaj generalnie z pieczywem, bo z tego co mi powiedziala znajoma wlascicielka piekarni, wiekszosc ciemnych pieczywek jest barwiona. Ja kupowalam grahamki...
Pij wode mineralna, ale nie zrodlana. To jest wazne. Generalnie ogranicz slodzone napoje i soki. One sa takim picem na wode hehe, pelnym kalorii.
Mleko zwykle zastap mlekiem 0,5% tluszczu, jedz duzo warzyw, nabialu (szczegolnie polecam serek wiejski)...
To mniej wiecej ja stosuje...Od 17 maja prawie 5 kilo schudlam :) Dla mnie to duzo, bo po ciazy mam trudne cialo, ze tak powiem... a generalnie to jak w suwaczku...

o wlasnie! Zaloz sobie suwak, to pomaga mi bardzo...

I pij duzo wody!

--------------------------------------
aha, a z ta dieta 1200 to jest tak, ze jesli masz ochote na boczek, to go jesz, ale liczysz ile kalorii w sobie mial i dodajesz... jak osiagniesz 1200 mowisz stop! ja mialam raz taki dzien, ze mialam ciagle ochote na slodkie i caly limit na slodkie wykorzystalam :P

oczywiscie najlepiej jesc dobra, zdrowa zywnosc, kalorie w tych 'niedozwolonych' produktach sa jakby puste, ale przynajmniej nie czujesz ograniczen i nie czujesz, ze to dieta rzadzi Toba, ale ty dieta :)



ale mega post. Mam nadzieje, ze pomoglam.


Ile dokladnie twoj brdzac ma? I jak sie miewa w upaly?

http://www.gotowanie.v9.pl/diety/22.php
proszę :)

Dzięki za tyle wsparcia.
Z tego co piszecie to ja już powinnam być szczuplak, pieczywa nie jem, no sporadycznie, soków nie pijam, słodycze czasami...niestety najgorsze jest to że ja zawsze miałam bardzo słabą przemianę materii. Wyliczyłam sobie ostatnio, że zjadam około 1200 do 1400 kcal i jakoś waga w miejscu stoi. Co cóż może jak wypróbuję dietę oczyszczającą to coś się ruszy.

A co do charakterystyki mojej osoby :)
mam 25 lat, dziś ważę 76,2 kg, mam 165 cm, jestem raczej budowy kobiecej ale dość masywnej, zbitej :) To znaczy nie wylewają mi się tłuszczyki, sama się czasem zastanawiam gdzie mi sie te kilogramy pochowały.

Dziś obudziłam się z pozytywnym nastawieniem i mam zamiar walczyć. A mam okazje bo mąż wyjechał na miesiąc wiec nie będę musiała pod niego niczego gotować, no i nie będzie kuszenia ciasteczkami.

cześć! :) na diecie naprawdę można się najeść :) np. obiad - pyszna salata z kurczakiem grillowanym. do tego ogórek, pomidor... są pyszne sosy Kotanyi ( w proszku), które robi się z jogurtem. Niskokalorycznie a pysznie :) takiej sałatki mozesz zjeść mnóstwo,a kalorii tam niewiele :) pieczywo białe zamien na pelnoziarniste, to samo z makaronem...

po tej trzydniówce powinno coś ruszyć. powodzenia! :)

Miło poczuć, że ludzie starają ci się pomóc w walce z kilogramami. To naprawdę motywuje do walki o siebie.

tak strasznie motywuje:)

hej :)
miłego dnia!
ciekawa jestem jak się będziesz czuła po oczyszczanku i czy da to już jakieś rezultaty w postaci ubytku choćby kilograma. :) To bardzo prawdopodobne :)

niestety dietę oczyszczającą mogę zacząć po weekendzie bo mam jeszcze jeden egzamin i muszę sie uczyć, a wyczytałam że taka dieta bardzo osłabia i dekoncentruje. Ale jak tylko zalicze to nie ma wymówek :)

Tak sobie myślę.. niedawno miałam w planach dietkę oczyszczającą, ale się zniechęciłam, bo byłam akurat w kompulsywnym dołku.. może byśmy się umówiły na wspólne oczyszczanie od poniedziałku? powspierałybyśmy się, bo to jest dość restrykcyjna dietka :) wprawdzie przeżyłam całą kopenhaską, no ale tu się prawie nic nie je... więc nie jest łatwo..
Co Ty na to? :)

Pomysł super :) Ale może od wtorku? Ja nie lubię niczego w poniedziałek zaczynać bo to się zawsze sie udaje. A poza tym mam w poniedziałek wieczorem ten egzamin i dobrze by było być jeszcze w dobrym humorze :)

Chciałbym się Ciebie zapytać jak się czujesz na diecie? Jeśli to dla Ciebie przymus, psychiczna męczarnia postaraj się zmienić nastawienie, w moim mniemaniu najważniejsze jest nastawienie. Jeśli czujesz się dobrze z tym w jaki sposób sie odchudzasz to jest dobra droga. Myślę, że najważniejsze to uświadomić sobie " Odchudzam się, jestem na diecie tzn. dbam o siebie" a kto nie lubi mieć świadomości jak "dbać o siebie" Pomyśl sobie że fundujesz swojemu ciału niesamowicie ekskluzywne SPA, pijąc wodę, zielona i czerowną herbatkę oczyszczasz organizm, jedząc zielone warzywa, przyśpieszasz trawienie i dostarczasz być może wypłukanych składników których tak rozpaczliwie potrzebujesz a ruszając się wprawiasz swoje serce w zachyt (bo nawet 20 min spaceru dla twojego serca 3 razy w tygodniu to niesamowity luksus). Bardzo ważne jest też wsparcie... rodziny. Ja zawsze wstydziłam się przyznać, że jestem na diecie i udawałam przy wszystkich, że ja się wcale nie odchudzam tylko po prostu nie mam ochoty na ten czy owen kawałek ciasta. Zmieniałam to, komunikują każdemu któ mi proponuje cokolwiek słodkiego, że dziękuję ale jestem na diecie. Łatwiej jest sobie utrwalić postanowienie, kiedy wypowiesz je na głos. Powodzenia!

no to od wtorku :D
damy radę razem :)

mikolasia nastawienie to ja mam dobre, sam fakt diety mnie nie przeraża, tylko brakuje mi samozaparcia w dążeniu do celu. Też odkąd pamiętam wałczę z kilogramami, raz w życiu udało mi się schudnąć i byłam z siebie zadowolona, niestety w ciąży sobie pofolgowałam i teraz od roku już na nowo próbuję się zmobilizować.
Moje ostatnie odchudzanie, gdy to ważyłam 61 kilo przyniosło efekty ale niestety było to spowodowane kilkoma czynnikami - zostawiłam zażyczonego po 4 latach związku, byłam na obczyźnie sama, paliłam papierosy (nigdy więcej!!!) i miałam czas tylko dla siebie. Przez cały dzień potrafiłam być na 3 kawach i miseczce ryżu z warzywami. Poza tym koło domu miałam bieżnie i dzień w dzień biegałam. Dieta zapewne wyniszczyłam mocno mój organizm, teraz chce to zrobić zdrowo.
Co do wsparcia rodziny...to można powiedzieć, że mam. Tata ciągle gada "schudnij wreszcie", mama "daj jej spokój przecież ona dziecko urodziła", mąż niby mówi, że rozumie ale ciągle w domu są jakieś chipsy i ciasteczka wiec podjadam, a poza tym mówi mi, że ja go taka podniecam bardzo. Gdyby mi może powiedział - grubasku weź coś zrób ze sobą to było by mi łatwiej.
Ale fakt jest taki, że ja to robie tylko dla siebie, źle czuję sie w swojej skórze, znów chcę chodzić po sklepach i wybierać sobie ciuszki a nie patrzeć czy moją cokolwiek w moim rozmiarze.
trzykolory to ja się psychicznie i lodówkowo przygotowuję :)

w takim razie ćwicz silną wolę i trzymam kciuki:)

Hmmm myślę, że problem polega na odkładaniu odchudzania, to błąd.... Jeżeli będziesz przekładać swoje plany na początek tygodnia, miesiąca lub innye okazje to cała sytuacja nie bedzie miała końca. Musisz zacisnąć zęby i powiedzieć sobie jestem silna chce być piękna i zacząć wlke od teraz. Nastepnym ważnym elementem jest ruch, najważniejsze żebyś nie siedziala godzinami mozez robic cokolwiek sprzatac, chodzic na spacery itp. Ruch to dobra sprawa, w ogole zajmwanie się czymś ponieważ po pierwsze nie myślisz o jedzeniu, a po drugie spalasz kalorie. Dla mnie dobrym rozwiązaniem sprawy jest kolacja o 17 a jeżeli jestem głodna w póżniejszych godzinach gotuje sobie cały garnek kisielu bez cukru ! Uwierz wypycha zołądek a nic nie tuczy:) Pozdrawiam i trzymam kciuki :)

No wiem wiem, odkładanie to najgorszy problem. Dlatego już od wczoraj pilnuje się by mieścić się w 1200 - 1400 kcal. A od wtorku biorę sie ostro za siebie.
Niestety zawsze jak sobie coś postanawiam to wychodzą niespodziewane okoliczności. Nie chce was nimi zadręczać ale mój cały dzisiejszy entuzjazm, który miałam (nie tylko dotyczący odchudzania ale w ogóle poprawy siebie i otoczenia) wyparował, wyczekuje jedynie by ten dzień się skończył bo może jutro jakoś się to poukłada.
Jedyna dobra rzecz to fakt, że jak jestem smutna to nie mam apetytu.

Witaj barola :)
Widze ze sie jakies oczyszczanko szykuje. Bede 3mala za Ciebie kciuki ;)

hej,
witaj. będę Cię dopingować. skutecznie mam nadzieję. mam podobne problemy. już od daaaaawna próbuję się zmobilizować, ale nie umiem i mijają zbędne miesiąca, a waga nic. trzymam kciuki. pa

ja tez 3mam za Ciebie mocno kciuki:)

i jaaaaaaa:)

No niestety nie udało mi się dziś wytrwać w postanowieniach dietowych :( Na szczęście nie było ciasteczek i innych straszności. Dostałam okres i ślęczę nad książkami tak więc mam wymówkę - jak zwykle ;(
A zjadłam dziś:
śniadanie: kawa z mlekiem, parowka i kromka wasy z masłem
II śniadanie: herbatka i kalarepka
III śniadanie :): kawa z mlekiem i jogurt z musli
obiad: zupa pomidorowa z makaronem
podwieczorek: garść bobu
i było by wszystko pięknie gdyby nie:
18:00 2 talerz pomidorówki, kromka chleba z masłem i parówka - to są właśnie te idiotyczne ataki głodu
no a teraz to już nie mam humoru i pije sobie lampkę czerwonego wina, to chyba nie ma jakiś kosmicznych kalorii.
Generalnie od jutra znów postanawiam ograniczać jedzenie, może tym razem nie będę miała ataku okupowania lodówki. Powinnam mieć jakąś blokadę na drzwiach do kuchni po 18.

O nie właśnie się dowiedziałam, że babcia ma jutro imieniny. A ona robi takie dobre torty aaaaaaaaa

ja podczas imienin dziadka robiłam kopenhaską. i w dzień 'imprezy' wyskoczył mi dzień siódmy, czyli całkowity post. makabra, ale dałam radę. Ty też spróbuj.

co do zawalenia dietki ja bym radziła jeść do 17, a potem koniec. definitywnie. najwyzej herbatki. EWENTUALNIE chudy biały ser bez dodatków. po pierwsze to białko, po drugie konkretnie zapycha.


.. tak się mądrzę, a sama wpierdzielałam chipsy podczas oglądania meczu ;)..
ale mało. ;)

Oj mogłas sobie ugotowac kisiel i tez by Ci brzuszek wypchał oczywiście bez cukru najwyzej z owocami. kisiel ma bardzo mało kalorii a jest sycący naprawde polecam na nocne głody :)

aaa to ja też będę wspomagać Cię ;**

Wczoraj wieczorem jak bardzo chciało mi się jeść, to wtranżoliłam korniszona. Pomogło bo mocno zadziałało na smak. A w dodatku sprawdziłam, że mają bardzo mało kalorii :)
Już 3 dzień staram się zapisywać to co jem i wieczorem sobie analizuje i na czerwono zaznaczam czego nie powinnam była. Chyba taki sposób samokontroli jest dobry bo czarno na białym widać grzechy. Podoba mi się taki program gdzie kobita pokazuje ludziom co zjedli przez cały tydzień. Kładzie to na jednym stole, w niechlujny sposób. Mnie też ktoś mógłby tak zrobić, pewnie bym się za głowę złapała .

zapisywanie to zdecydowanie genialny pomysł :wink: powodzenia :*

dzienniczek kalorii zawsze pomaga :)
niedługo będziesz znała na pamięc kalorycznosc produktów i obędzie się bez zapisywania. na razie ćwicz tę matematykę ;)

a ja nie lubie tego programu... przynajmniej polskiej edycji... prowadząca jest absolutnie niesympatyczna. :/ a szkoda, bo mogło to fajnie wypaść...


powodzenia w diecie! :) napewno szybko się przyzwyczaisz i zapamiętasz ile co ma kalorii ;) to samo wchodzi do glowy :)

W polskiej też nie lubię, za duży miszmasz a tylko pół godziny, nic człowiek nie wynosi. Chodzi mi o tą blondynkę z WB, ona jest taka konkretna i bezpośrednia :)
Niestety wczoraj nie udało mi się utrzymać żadnej diety na imieninach, no ale przynajmniej jadłam sałatki i trochę wędliny, zero chleba. Za to dziś ciąg dalszy pilnowania się. Czekam do wtorku na to małe oczyszczanie, mam nadzieję, ż będzie ono zarówno fizyczne jak i psychicznie - stresuje się coraz bardziej przed tym ostatnim egzaminem w poniedziałek.

ważne że dzisiaj znowu będziesz się dalej pilnować :wink: a na egzaminie na pewno dasz sobie radę, nie ma co się stresować :wink:

No, Linkinka wie co mówi, bo niedawno się stresowała przed mikroekonomią :)

A naszego oczyszczania już się nie mogę doczekać, bo wiem jak lekko się człowiek po takich 3 dniach czuje :)

Miłego, dietkowego dnia! :D

No wczoraj niestety po obliczeniu kalorii z całego dnia wyszło 1600 :( Ale z 2 strony z porównaniu z tym co było jakiś czas temu to pewnie i tak z połowę mniej jem. Dziś już mam zamiar nie przekroczyć 1200. W sumie jak się denerwuje to i tak mało jem, byle do jutra i wakacje.
Wczoraj się pomierzyłam, ostatni raz robiłam to na początku tego roku. Byłam w szoku, w biodrach zeszło mi 12 cm. Normalnie szok, teraz mam jeszcze większą wolę walki.

Egzamin zaliczony! Tak więc od dziś zabieram się za dietę. Wszystko sobie już na dziś przygotowałam, Zuzi też. Więc będę się starała wchodzić do kuchni tylko w momentach kiedy naprawdę trzeba. Po co kusić :)
Trzymajcie za mnie kciuki bo po raz pierwszy w życiu rocie sobie taką głodówkę.

A i nie pochwaliłam sie, od tego pilnowania by się nie objadać spadł mi kilogram, może to nie wiele ale ja się tam cieszę :)