Wersja do druku
czy mozna się uzaleznić od słodyczy??Ja po normalnym posilku jak nie zjem Pawełka (batonik z nadzieniem toffi) to "chodzę po ścianach" :evil: ...czasem sie udaje nie zjeść ale do ch...to nie jest chyba normalne co?
Co Wy o tym Kochane myslicie??Mozna się uzaleznić od słodkosci??
Buziaaa
Witaj ! bomba temat ! mam coś podobnego, nie codziennie ale jak mnie najdzie to wystawiam "rozum i sumienie" za okno i wsuwam ! Potem mam doła i na jakiś czas spokój. Nie wiem czy próbowalaś chromu, podobno pomaga, ale czy jest taki zdrowy ? zdania są podzielone więc lepiej ostrożnie. Na początek podziel batonika na kawałi i zjadaj tylko kawalek, potem coraz mniejsze porcje i może samo minie. Powodzenia aresek :lol:
Wiesz... ja to mam tak że jem słodycze tylko te które mi smakują a jest ich dość mało. Ale za to uzależniłąm się od hherbaty karmelowej kokosowej zwykłej wszystkich rodzajów herbat i kawy z mlekiem! A niestety nie potrafię pić tego bez cukru :(
Ja tez mam taki problem. Z tym, ze jak nie jem i nie widze to jest ok, ale jak już zacznę to końca nie ma :) Wiec wole nie mieć i oduczać się drastycznie. Pozdrawiam
u mnie zawsze sie w domu mowilo ze gdziekolwiek slodycze nie bylyby ukryte to ja i tak je znajde. odkad sie odchudzam jest adsze takie poszukiwanie.. poprosilam zeby nikt do domu nie przynosil. jak nie ma to nie jem. a jak juz baaardzo chce to szamam sliwki suszone i morele ..slodziutkie ze cmok:-) ewentualnie 2 kosteczki gorzkiej czekolady czy corny to tez nie takie przestestwo;-)
:D aniur uśmiałam się u mnie mama tez chowała słodycze na prożno.W domu też już swoim nie mogę mieć bo wystraczy kakao a ja je potrafiłam łychami jeść jak czekoladę.Ale jestem dziś dzielna .Tylko mąż się wkurza i pyta czy może sobie coś do domu kupić bo On nie rozumie że ja jestem jak alkoholik nie skończe póki wszystkiego nie wyjem :lol:
Hihi, właśnie moja mama siedzi i obzera sie ptasim mleczkiem :( Ale cóż , juz po 18, żarcia nie ma :) skóra mnie piecze, chyba przegięłam trochę z tym solarium. w dodatku kolorek mam buraczkowy :) Wyglądam jak swinka pigi hehe
Jestem absolutnie uzalezniona od coca-coli. Wersja "light" napawa mnie obrzydzeniem. No i co? Klapa... :cry:
ja jestem uzalezniona od wsyztskigo co slodkie i chyba nie m takich slodyczy ktore nie lubie, najchetniej pochlaniam ciastka wszelkiego rodzaju, najlepsze sa te z czekolada ,ajak nie ma nic takiego w domu to swietnie sobie radze i robie kogel mogel i ubijam piane z bialek ehh moja slabosc,no albo nalesniki z duza iloscia cukru tez sa pyszne :( i to jest moj problem zawsze z niczego zrobie cos co bedzie slodkie i styrasznie kaloryczne:( z glupiego jajka i cukru robie sobie bombe kaloryczna, nie da sie nic ukryc przede mna.ale chrom wcinam i czasem pomaga choc jak przychodzi miesiaczka to skutki chromu wogole nie sa odczuwalne
a mnie wczoraj kroz nieswiadomnie pewnie uratowal od mojej wlasnej zarlocznosci:-) a mianowicie: wychodzac z domu wiedzialam ze w lodowce znajduje sie kolo moich sliwek suszonych, pol tabliczki gorzkiej czekolady. przypomnialam sobie o ytm wracajac do domu i az milo sie zrobilo jak sobie uwiadomilam ze limit kaloryczne pozwala mi na trche z tej polowki podjesc. a tu...nic a nic i papierek w koszu! haha, i komu to dziekowac;-) <ale ytlko zadny slokosci grubasem wie co przezylam ech..>
buziaki!
Marta! Napisz, jak dajesz sobie radę bez Pawełków....Będziesz przykładem dla innych słodyczomaniaków :) Bo muszę Wam zdradzić, że wiem o tym, iż Marteczka swietnie daje sobie radę ćwicząc na siłowni o wschodzie słońca i stając się moim Idolem!
A mnie słodycze niestety dopadają, i to okrutnie....Już nawet wstydzę się płacąc przy kasie za hurtowe ilości słodkości (cała moja rodzinka to pożeracze tychże) i jeden nędzny batonik nas absolutnie nie satysfakcjonuje....Muszę się wreszcie nauczyć, że jeden kawałek czekolady smakuje dokładnie tak samo, jak cała tabliczka! Bo inaczej szkoda zdrowia i forsy! Trzeba się brać za siebie! Od dzisiaj trzymam się zdrowego odżywiania! I nie rezygnuję wieczorem robiąc napad na własną lodówkę!
Ja też nie wyglądałabym tak jak wyglądam gdybym nie była uzależniona od pewnych, nieco innych smakowitości hamburgerki i frytki , oj potrafiłam to jeść dzień w dzień, i mleko najtłuściejsze, swobodnie mogę wypić cały litr w przeciągu kilku godzin, a tu w 100g ponad 50 kcal. A ze słodyczmi (które lubi każdy dobry człowiek :P ) też mam problemy. Zawsze po posiłku chce mi się słodkie, raz na dzień pozwalam sobie na kratkę czekolady, nie słodzę napojów, jem mało owoców, cukier też w organiżmie potrzebny-tak sobie tłumaczę- a czasem kupię tego batonika płatkowego ciniminis itp bo one maja w porównaniu z innymi łakociami dość mało kcal.
Hej, mnie przed słodyczami broni mój mąż. U nas w domu nigdy nie ma słodyczy, bo on ich nie lubi i mnie skutecznie powstrzymuje przed kupowaniem. Ale jak pojade do rodziców, to się zachowuje jak narkoman na głodzie , jem na zapas bez opamiętania. Nie potrafię siępowstryzmać, tym bardziej, ze moja mama i siostra w ogóle się nie przejmują i pochłaniają dowolne ilości wszystkiego, co słodkie.
Na szczęście, jestem u rodziców raz na 2 tygodnie, a odkąd zaczełam sięodchudzać, to jeszcze u nich nie byłam. Pierwsze starcie dopiero w święta :-)
Buziaki!
Camille
a za mna od dwoch dni chodzil baton kitkat :lol: I własnie go pożarłam w dwie minuty ale pycha.Trudno nie zjem np innej rzeczy ale nie mogłam sie powstrzymać. :( Szkoda,że się skończył.Tylko,że najbardziej niebezpieczne jest to,że jak się zje to chce mi się jeszcze więcej.Macie też tak???Czy tylko ja jetsem taka obłemna??
owszem tez tak mam.. tylko z powazymi konsekwencjami,jak zaczne, nie potrafie skonczyc na jednym niezdrowym czyms. poznije jest lawina.. a po lawinie jest poczucie winy.. a pozniej jest nawrot bulimiczny.. poznije poczucie winy.. rezygnacja.. bledne kolo. .. od wczoraj znow w nim ugrzezlam.
Mam to samo :oops: :oops: :oops:
to błedne kolo jest tragedią i trudno z tego wyjść
szkoda zenie ma osobnej czesci forum dlatych co walcza nietylko zkilogramami ale tezzesoba po traoszccei slabosciami tego typu. bulimia to okrutna choroba, nie daje o sobie zapomniec...
Aniur? Próbowałaś to leczyć? Ja myślę, że dobry psycholog jest bardzo wskazany....W ostatnich numerach "Super linii" utworzono nawet kąciki dla osób z problemami anoreksji i bulimii, więc z pewnością stają się one problemem dotykającym wielu osób. Nie wstydź się i szukaj fachowej porady! Bo wiele osób zwyczajnie nie wie, jak można pomóc...A stwierdzenie, że trzeba się wziąć za siebie nie każdemu pomaga.
Trzymaj się Aniur, pisz tutaj, jesteśmy z Tobą. I walcz!
ja walcze..juz pare lat walcze.sa nawet roczne czy polroczne przerwy. wiem ze sie nasila jak stres jest, i jak nie tzrymam diety.dzis jest lepiej:-) spowrotem na 1000 kcal po dwoch bardzo ciezkich dniach. batrdzo dziekuje za wsparcie. wiem ze w SL ten problem jest poruszany. juz nawet sie wybieralam do psychologa.. ale zaczelam dietowac i jako wszytsko si epoprawilo.teraz tylko male i rzeadkie nawroty..ale jakze bolesne:-|
jeszcze raz dziekuje za mile slowa, bardzo pomaga swiadomosc ze ktos jestzyczliwy i rozumie.
Moje Kochane Dziewczyny!:)
Przepraszam,ze długo nic nie pisałam ale szef mnie mocno zagonił do pracy :evil:
Nie sądziłam, że ten temat wywoła takie zainteresowanie, nie sądziłam że sa takie osoby, które maja ze słodyczami dokładnie to co ja...no moze oprócz jednej (Asiu :lol: )
Powiem Wam Dziewczyny, że cos sie zmieniło w moim zyciu-narazie wytrwałam zobaczymy jak długo.Od soboty (27 marca) chodze codziennie na siłownię, a w tygodniu startuje o 6 rano:)poniewaz po pracy nie mam zwyczajnie siły...po pracy marzę o kanapie i kocyku :)
za to rano!uhhh...góry mogę przenosić i spróbowałam to wykorzystać. Zaczełam narazie od aerobów (bieznia, stepper, rower)-muszę zrzucić to sadło zimowe, a potem zajmę się rzeźbieniem sylwetki i pracą nad miesniami. W zwiazku z tym musialam rzucić słodycze!Tak tak ja nie potrafie zjesc jednej kanki czekolady i resztę tabliczki odlozyć na pozniej. Jak juz zacznę to jem tyle az mi niedobrze, że juz mam wstręt i mnie mdli.Okropne, wiem ale nie umiem po trochu więc wolę się wyrzec.Przerwe zrobię sobie w świeta-będę u rodziców:(troche sie boje bo mam tak jak Ty camille, że u nich zawsze jest pelno slodkosci i najadam sie na zapas-wiedząc ze jak wróce do domku to nie będę juz ich jeść bo dieta.
Poza tym mam tak jak Bacha, bo jak nie mam nic slodkiego w domku to zawsze cos wymodzę-nalesniki, kogel mogel...a nawet potrafie jeść Nesquik-kakao:(
Chrom firmy natturell brałam przez rok i tak sobie działał...nie mówiąc juz ze w czasie przed miesiaczką nic nie działał.
Ponoć dobre efkty hamujące od słodyczy daje Chromdiet-100 tabl ok 37 zl.Musze spróbować, może pomoże.
Tymczasem dietka kurczakowa plus siłownia od pon. do piatku. Uwierzcie mi dziewczyny dla takiego uczucia jak po wysiłku fizycznym warto iść pocwiczyć!Ja po siłowni czuje sie wspaniale, mam poczucie ze cos robie dla siebie i najważniejsze:jak ide do sklepu i mam siegnac po słodycze to pomysle ile rano przebieglam i jak sie meczyłam i wtedy automatycznie reka sie cofa...i wychodzę zadowolona ze sklepu ze nie pozwoliłam śłodyczom rządzić sobą!
Dziewczyny zyczę Wam,żebyście podjęły walkę z tym uzależnieniem, tym bardziej ze idzie lato i trzeba bedzie odsłonić więcej ciała!
Buziaki dla Was Kochane :lol:
Zgadzam się w pełni z Martą. Rzeczywiście porządny wysiłek fizyczny daje do myślenia, gdy stoimy przy kasie i patrzymy na te Marsy i MilkyWaye i inne Kitkatty. Szkoda po prostu tego potu. :!: Choć przyznam się, że czasami działa to zupełnie w przeciwną stronę. Mówię sobie: "tak się dziś namęczyłam, więc jak zjem jeden taki mały batonik, to chyba od razu nie spuchnę?" No i kupuję. I doznaję tej rozkoszy jedzenia, którą znają tylko osoby odmawiające sobie. W pracy ze mnie to juz nawet śmieją się ze mnie, gdy jem np. codziennie rano dokładnie 4 łyżki musli z pół szklanki mleka i łyżeczką cukru i zachwycam się tak, jakby to były najwspanialsze na swiecie słodkości.
A wracając do tematu, to powiem Wam Kochane Kobitki, że życie bez słodyczy naprawdę nie ma sensu i ktoś, kto je lubi nie będzie potrafił wyrzec się ich na zawsze. Ja już przestałam z tym walczyć. Też imałam się wszystkiego, między innymi chromu, ale nic nie dawał. Bo to w głowie na widok czegoś słodkiego zapala się lampka :idea: że to przecież jest takie pyszne. Nauczyłam się więc dogadzać sobie od czasu do czasu - jem czekoladę, ciastko czy batonik raczej rzadko, a na co dzień - kanapeczkę z dżemem lub miodem. I życie jest słodkie...Pozdrawiam Was wszystkie!!!
marbi:)tez tak mam czasem, ze jak stoje w sklepie i mysle sobie, że nie kupie słodyczy bo nie po to sie tyle pociłam to czasem jest tez tak (a szczególnie gdy juz uda mi sie sporo zrzucić) ze myslę sobie: ok, jeden Snickers nie zaszkodzi, przeciez od niego nie utyję...a to jest najgorsze jak sie chce zrzucić koncowe "2-3 kg".Ja tak miałam własnie latem w tamtym roku-do wymarzonej wagi brakowało mi 2-3 kg mniej...chodziłam codziennie na siłownię i nic....obwody nie malały-bo w zasadzie przy ćwiczeniach to o obwody sie licza nie kg- bo miesnie tez sporo ważą a nie nalezy sie tym sugerowac. Moje obwody wtedy nie malały bo codziennie albo co drugi dzien zjadałam Snickersa(małam wtedy jakąś jazdę na ten batonik)....i w sumie wiedziałam,że nie powinnam, bo zalezała mi zeby miec perfekcyjna figurke a i tak jadłam usprawiedliwiając się ćwiczeniami. Z tymi slodyczami to jest troche takie błędne koło...i tak jak piszesz ten kto je kocha, nie uwolni sie od nich tak raz na zawsze....tak mi sie wydaje...a sposoby jakie Ty masz marbi (kanapka z dzemem czy miodem itp) tez stosuję :lol: .....i jest ok:)tyle ze teraz nie mogę....bo sie zawziełam z ta siłownia i dietą kurczakową :roll: zobaczymy....
może zabrzmi to trochę nieladnie i nieskromnie ale tesknię za męskimi spojrzeniami na ulicy i siłowni:) na mój widok a tak było latem-i powiem Wam Dziewczyny ze to tez mobilizuje!;)mobilizuje jak cholera
Buźka!Trzymajcie się!
Moja imienniczko właśnie przeżywam to samo co Ty rok temu. :( Chciałabym zrzucic jeszcze 3 kilo ale właśnie zaczynam podjadać jakieś dobroci.Ale od dziś koniec słodycze raz w tygodniu nawet z deserka bakomy(ktory jem codziennie) zrezygnuje. :o
Martuś:)No jeśli już własnie finiszujesz z dietka i brakuje Ci tych paru cm w obwodach do ideału to owszem czemu nie rzucić deseru i osuiagnąć cel.Ale jesli cięzko Ci rzucić słodkosci to mysle ze od czasu do czasu taki deserek nie zaszkodzi...bo kurde nie tak sie tak zupełnie rzucić słodkości jak papierosów np?nie ?zawsze ans bedzie cigneło....byle tylko naczyć sie je jeś w rozsądnych ilościach i z umiarem i bedzie git!
Pozdrawiam!
no brakuje mi 3 kilo :o Juz spadło 12 kg.Martha wiem ja nie jem tego deserku ponad norme (1200 kcal) ale czasem mysle ,że to znowu początek rzucania sie na słodycze .Miałam tak w ubiegłym roku dokładnie ta sama waga i potem 12 kg do przodu :o
Hej Dziewczyny! Przechadzajac się po tym forum można zauwazyc ze nasz slodyczowy problem jest bardzo powszechny, watek ten pojawia się w wielu postach. Zauważyłam absurdalność sytuacji i wkurzylo mnie to, tym bardziej ze sama jestem slodyczoholiczka. Cholera! Co to jest, ze słodycze tak nami rzadza? Mechanizm jest prosty: chodzi o przemiany biochemiczne glukozy i podwyższanie poziomu insuliny. Niektórzy twierdza, ze cukier to legalnie sprzedawany narkotyk. Powoduje on wiele niekorzystnych procesow, miedzy innymi utrate mikroelementów z organizmu, które zużywane sa na wyrównanie poziomu cukru we krwi po obfitym dostarczeniu sobie tegoz. No i okazuje się tezy o uzaleznieniajacym dzialaniu cukru (batoniki poprawiaja nam humor) nie sa bezpodstawne.
Trzeba cos z tym zrobic! Nie prawda ze się nie da. Znam kobiete, która całkowicie wyrzekla się słodyczy. Wiec do boju! Tylko ze sa rozne szkoly i zastanawiam przy stosowaniu której jest najmniejsze prawdopodobieństwo ‘rzucania się na slodycze’:
1 – jedz słodycze raz w tygodniu (raz na jakis czas itp.)
2 – zapomnij co to slodki smak
No i jeszcze trzecia: substytuty w postaci bakalii, ewentualnie gorzkiej czekolady.
Ja nie wiem do której się przychylac, a przeciez startując z oduzaleznianiem trzeba mieć okreslona strategie.
A Wy do czego się przychylacie?
Hmm... zapomnialam sie zalogowac, ten gosc to bylam ja :D
CZYTAM I CZYTAM.. I WAS DOSKONALE ROZUMIEM
rozumiem co to jest niepohamowana chec na słodkiego snickersa, 3 bit, krówki, czekolade...naprawde
Jesli ktoś chce wiedziec jak mi sie udało pokonac ten nałóg to niech sobie poczyta :lol:
Od kilku lat bezskutecznie próbuję powrócic do wagi z czasów szkoły sredniej, bo czułam się dobrze i szczupło...jednak byłam uzalezniona od słodyczy do bólu- nawet na diecie wskazówka wagi zamiast opadać to wzrastała :cry: bo nie mogłam sie powstrzymać i w diecie 1000 kcal zawsze było 300 zarezerwowane dla słodyczy...obowiazkowo co dzień do wyboru: grzeski princessa, snickers etc Choć zaczęłam od nowego roku i wytrzyamałam na tej diecie przez 3 tygodnie to coś mnie podkusiło :evil: i spałaszowałam na raz cały tygodniowy zapas wafelków :x byłam zrezygnowana bo w kilka dni nadrobiłam to, co straciłam przez te 3 tygodnie :x na moje szczęscie poszłam do szpitala na operacje...przyzam że jeszcze wieczór pzez operacja poprosilam mojego chlopaka zeby mi nakupował czekolade, ciastka, pączki i to wszystko spałaszowałam chociaz nie wolno mi było bo miałam nie jesć kolacji...jednak nie mogłam się powstrzymać tak bardzo odczuwałam brak słodkości...nastęspnego dnia po udanej operacji 13 lutego w piątek wymiotowałam tym całym syfem...a potem nie miałam ochoty nawet na miód ktory lezał w nakastliku :wink: uznałam że to znak : skoro nie czuję takiej potrzeby więc musze to wykorzystać i przestac teraz jesc słodycze organizm potrzebował prostego jedzenia jak chleb z masłem...kilka dni i wróciłam do domu. Bałam się tego, ale uparłam się że skoro nie zjadłam przez te kilka dni to uda mi sie przez tydzień a potem następny :lol: odżywiałam się tak żeby nie przytyć bo żadnego ruchu nie miałam więc tylko bułki pełnoziarniste, troche owocków i twarożki :lol: wsłuchałam się w potrzeby orgaznimu i pomogło :!: :!: :!: potem dodałam tylko kiełbaske, fasolkę i tłuste sery typu camembert.
Nie schudłam dużo ale zmieniłam nawyki żywieniowe nadal nie jem nic słodkiego i teraz po zdjęciu gipsu zaczynam chodzić, jeżdzić na rowerku, ćwicze brzuszki i wiem że schudne :!: :!: :!:
w moim wypadku tak jak poloninka sugeruje- skuteczne okazało sie rzucenie słodyczy do 100 diabłów :evil:
UWIERZCIE ŻE WARTO
WSŁUCHAJCIE SIĘ W SWÓJ ORGANIZM
DOJRZYJCIE DO SWIADOMOSCI ZE MOZECIE BYC SZCZUPLE JESLI TYLKO POKONACIE SŁABOŚCI
najfajniejsze jest to że rekalmy słodyczy mnie nie kuszą :lol:
teraz wiem, że podczas świat nie rzuce sie na ciastka, tylko zjem pełnowartosciowy posiłek. u mnie w kuchni zawsze leżą świeże pączki domowników, a mnie to nie rusza- czuje sie wyzwolona i tego wam wszystkim życzę
Hej! U mnie niestety, ze słodyczami podobnie - po jedzeniu MUSZĘ, po prostu muszę zjeść np kostkę lub dwie gorzkiej czekolady, a już nie daj Boże, żeby na mojej drodze pojawiło suę otwarte pudełeczko waniliowego ptasiego mleczka....
W tym kontekście nadchodzące święta przerażają mnie ...;-)
Pozdrowienia dla Was wszystkich.
Magda
witam :o Ja ostatnio też mam napady na coś slodkiego.Ale pora z tym skonczyć .Obiecuję,że słodycze będą raz w tygodniu a nie jak ostatnio codziennie(choc wliczone w dawkę kcal ,którą obecnie stosuję)bo czuję,że brzydko mówiąc przegne pałkę i jak tak dalej pójdzie to zjem całe opakowanie ptasiego mleczka :? KONIEC OBIECUJĘ
Poloninka!Earlgrey!Posty trafione w samo sedno! :!:
Poloninka, napisałaś to co ja chcialam napisać ale nie mogłam sie zebrać.O tych drogach rzucana słodyczy!Mysle ze tak jest!Ja chyba bede musiala z nimi zupelnie skonczyć i z róznymi substytutami tez:)
Kiedyś rok nie jadlam słodyczy i wiem ze jak wytrzymam miesiac to juz wytrwam!
Wybieram droge-słodycze precz!To jedyne wyjscie dla mnie! :wink:
ściskam Was wszystkie mocno :!:
Marteczka? Przez rok nie jadłaś słodyczy?....Coś podobnego....Jestem w szoku....I "Pawełki" się na Ciebie nie rzucały?...
Dziewczyny, ja nie wiem. Mam mieszane uczucia, bo czy wyrzeczenie się na stałe czegoś, co się lubi nie jest dowodem mniejszej siły woli, niż jedzenie z umiarem? Czy pełna kontrola nad sobą nie powinna polegać na tym, że umiem jeść to co chcę i tyle ile chcę, a nie rezygnuję zupełnie z czegoś, co bardzo lubię? Wiem, że ze słodyczami akurat jest tak, że po ich zjedzeniu wzrasta poziom glukozy we krwi, wydziela się insulina proporcjonalnie do ilości glukozy i po rozłożeniu jej mamy uczucie tzw. głodu glukozowego (insulinowego). Czyli błędne koło: jemy, przerwa na procesy biochemiczne i znowu musimy jeść. Więc z tego punktu widzenia zwyczajnie łatwiej jest nie jeść słodkości wcale.
Ale ja je tak uwielbiam, że zrezygnować z nich całkowicie zwyczajnie nie chcę. Wolę pracować nad zachowaniem umiaru i delektowania się paskiem czekolady, a nie całą tabliczką.
Uczmy się umiaru!
Asia :lol:
No nie jadłam przez rok-wtedy jeszcze nie było Pawełków....ale to było dawno...w liceum jakjeszcze miałam silna wolę i ooogromne zacięcie :wink:
a teraz?hmm...zobaczymy...jednak cosik mi opornie idzie to rzucanie słodyczy bo odkąd koleżanka z pracy kupiła ptasie mleczko i postwiła na stole to cały czas myslę o tym cholerstwie zamiast pracować :evil: jestem nienormalna??cholera jeszcze nie wziełam ani kawałka...
a w ogóle to ideałem było by umieć jeść z umiarem te słodkości...ale wg. mnie i u mnie to marzenie scietej głowy :cry:
albo nic albo jem tak ze aż mi niedobrze....fuj...okropne ale tak jest :(
Właśnie mi się przypomniało, że w niedzielę znajoma mówila mi o tym,że kiedyś jadła tak słodycze ze az wymiotowała z mdłości...codziennie cos słodkiego a raz na jakis czas tak do mdłości....i mineło 10 lat teraz jak rzuciła słodycze w cholere przez 9 lat w ogole nie jadla słodkości nawet żadnych substytutów w postaci kanapek z dżemem itp. i teraz przez ostatni rok...nauczyła się jeść slodycze ale zje np jednego cukierka na miesiac?Jak jest u znajomych, jak ja ktos poczetsuje itp. i nie czuje juz tego przymusu zjedzenia całej bombonierki....powiedziała,że czuje sie wolna od tego nalogu...kurde jak ja bym tak chciała!
Tyle,że nadal ma nadwagę, ale to generalnie dlatego ze kocha jeść i duzo je...i tym optymistycznym :wink: akcentem żegnam się z Wami!
pa :mrgreen
no własnie martha ja licze na to że jak odzwyczaje sie od słodkiego smaku to potem mi będzie łatwiej jeśc słodycze z umiarem- wiem, że jest to możlwie bo np. matka mojego chłopaka kiedy jeszcze była na studiach to uwielbiała słodkości jednak podczas ciąży jadła dużo mięsa i jakoś tak się uniezalezniła od słodyczy, że teraz po prostu ją nie kręcą- owszem na święta zje jakieś ciastko przy różnych okazjach też sobie nie odmaiwa, ale nie kupuje ich do domu ale nie sięga po nie nagminnie już od urodzenia swojego pierworodnego :D węc jestem pewna że i ja tak będę robić :P
więc martha może się nawzajem będziemy wspierac w niejedzniu słodyczy :?:
cześć to ja :( wczoraj pełna zapału i energii a dziś znowu zjdłam deser bakomy z bitą śmietanką i kawę z bita śmietaną(niby zmieściłam sie w 1200 kcal) ale chyba naprawdę jestem uzależniona od slodkiego. :( No cóż jutro kolejny dzień.Może będzie oki. :P
Ja też tak mam, że jak już zaczynam wcinać słodkości, to jem aż do mdłości.....Więc z pewnością nic mi nie da jedzenie aż "do odruchu wymiotnego", w nadziei, że mi przejdzie chętka na słodkości. Nie ma takiej możliwości, bo zwykle tak właśnie słodycze jem.... :oops:
Więc pozostaję przy opcji jedzenia z umiarem....choć przyznaję, że mi się to nie udaje....Bo wiecie co? To jest chyba taki mechanizm, że jak się już zje kawałeczek, to czlowiek się usprawiedliwia "ach, dzisiaj już zjadłam tego słodkościa, zawaliłam i tak dietkę, więc może się tak już ostatni raz najem, a od jutra pełna dieta!".....Ja przynajmniej tak mam, niestety....Chcę wszystko, albo nic. A muszę MUSZĘ!!! nauczyć się wreszcie robić tak, że nawet jak już zawalę ten mój limit 1500 ponadprogramową wieczorną kanapką czy batonem, to na tym poprzestaję! Trudno, przekroczyłam limit, ale lepsze to, niż kompletne obżarstwo. Uch.....Jak mi dobrze idzie w teorii....
A dzisiaj tak cudownie świeci słońce (mimo tego, że jest zimno...), że z pewnością nam się uda zamierzona dietka!
Buźka wszystkim!
Od słodyczy można sie uzależnić!!Może to smiesznie brzmi ale ja byłam uzależniona od czekolady.Mogłam nie jeść obiadu,kolacji,owoców w ciągu dnia ale musiłam zjeść czekoladę,i to całą a nawet dwie tabliczki dziennie.Naprawde trudno mi było się pozbyć tego nawyku.I to nie było tak ,że miałam słabą wole ,wtedy akurat byłam bardzo szczuplutka ale ja musiałam bo jak nie zjadłam czekolady czułam się osłabiona kręciło mi sie wgłowie itd.I to chodziło głównie o czekoladę,nie istaniały dla mnie ciastka,cukierki ,chipsy(nadal nie lubię chipsów)ale czekolada była mi poprostu potrzebna. :!:
Moje kochane!
Temat ma najwyraźniej wzięcie i spory odzew. :)
A najśmieszniejsze jest to, że w Waszych postach odnajduję siebie i podejrzewam, że tak naprawde wszystkie mamy podobne z tym problemy i przemyślenia.
Martha – podziwiam Twój rok. Mój rekord to trzy miesiące (dwa lata temu :wink: )
Dziewczyny, ja też mam problemy z umiarkowanym jedzeniem słodyczy i też najadam się jak idiotka, co więcej, 1000 razy już próbowałam z tym zrywać i zawsze dzień przed urządzałam sobie ‘słodyczową ucztę na dowidzenia’.
Mam tysiące przemyśleń na ten temat i jestem PEWNA, że moje zachowania związane ze słodyczami są stricte nałogowe. Zbyt dużo miejsca zajmują one w moim życiu, zbyt dużo mam z nimi kłopotów, nie potrafię bez nich żyć, ale z nimi też nie jestem w pełni szczęśliwa… chociaż nie, właściwie to jestem i zauważyłam to właśnie podczas moich dłuższych odwyków – szczęście bo jestem WOLNA – to przed wszystkim i bo wreszcie chudnę. A z tym kontrolowaniem – to byłoby naprawdę idealne! Zazdroszczę ludziom, którzy nie wpadli w to błędne koło i jedzą słodycze z umiarem i czystą przyjemnością. Tylko, że nie wiem na ile nałogowcy mogą sobie na to pozwolić i zastanawiam się czy nie działa tu mechanizm alkoholika… ale mimo to, chce wierzyć, że to możliwe, tak jak pisze Earlgrej.
Staram się właśnie rzucać słodycze powoli, nie zrywami, ale na zasadzie substytutów w postaci słodkich jogurtów, słodkich bakalii itp., ale chyba nie długo, bo czuję, że powoli przestają mi tak bardzo smakowac :) Zastanawiam się natomiast nad gorzką czekoladą w maleńkich ilościach. Oj, nie wiem, nie wiem, co z tego będzie… problem polega właśnie na utrzymaniu się w ryzach, bo na tym etapie rzucania, łatwo skusić się na ‘tylko jedną drożdżówkę, bo to przecież nic takiego, to koniec tygodnia, a ja mogę sobie przecież pozwolić, byle z umiarem’. No jasne, tylko, że ta drożdżówka to często zamek otwierający furtkę, za którą sypią się już po łańcuszku dalsze kroki… więc boję się po prostu na ile to się dalej potoczy, a na ile będzie kolejną bezowocną próbą, jakich mam za sobą już bardzo wiele.
Wkurzam się ostatnio na swoją nadwagę i obwiniam ją o to, że jestem sama, kiedy mam pod nosem takiego fajnego faceta… ach, ach, jak to by było pięknie, gdybym teraz była z nim, zamiast z komputerem :wink: Ech… :(
PSAcha, moje najnowsze odkrycie :idea: – podejście typu CHCĘ nie jeść słodyczy, to zupełnie co innego niż NIE MOGĘ jeść słodyczy… jeśli nie mogę, to ‘ktoś’ mi tego zabrania, a ja na zasadzie przekory zrobię odwrotnie :)
Dziewczyny!!Jestem beznadziejna!Jestem cholernym slabiakiem :cry:
W zeszłym tygodniu wszystko poszło zgodnie z planem-rano siłownia od 6-8 plus dieta, słodyczy nie jadłam:(
a wczoraj!??wczoraj wszystko popsułam :cry: zjadłam CAŁĄ czekoladę wedla z nadzieniem truskawkowym, kinder delice i PAWEŁKA:(
Na domiar złego dziś zaspałam na siłownię i ze złości zjadłam rano!!jak tylko wstałam-2 delicje i 2 pierniczki (zostało po wczorajszej imprezce).Mam dziś totalnego doła :cry:Mojemu facetowi(biedak)od rana marudziłam,że jestem potwornym grubasem i że nienawidzę swojego ciała...tak tak nienawidzę...a on mi wpajał ze jestem piękna i ze do lata na pewno wyrzezbię sobie ładnie sylwetkę i zruce te parę (8) kilo...
Tyle ze ja na dzień dzisiejszy straciłam wiarę, że mi sie to uda:(stara juz jestem chyba i nic z tego nie wyjdzie....brak silnej woli:(co jest?Tak bardzo bym chciała juz nie mysleć o tej diecie po prostu byc szczupłą , cwiczyć regularnie i nie mysle o tym czy moge dzis zjesc kankę czekolady czy lepiej nie:(.....to uzależnienie to chyba jakieś przekleństwo :cry: :cry: :cry:
Pomocy!!!! :cry: :cry: