Wersja do druku
hehe...to sie zrozumiałyśmy :P
hmm... makaron i sos to weglowodany wiec zawsze to lepsze niz jakis 'misz-masz' z bialak , weglowodanow i tluszczy ;) poza tym, makaron bardzo sycący jest a taki spaghetti z tzw. twardej pszenicy durum nawet podobno zdrowy ;) są na to rozne teorie, ale ja sie wlasnei tej trzymam ;)
pozdrawiam, buziaki Młoda ;)
Też jadłam makaronik z sosem- skonczyło się na 800 kcal. Mówi sie trudno i ćwiczy się dalej! :)
co do tych 800 kcalorii powtarzac sie nei będę... wyraziłam swoje zdanie już u siebie.... :(Cytat:
Zamieszczone przez Pring
od jutra chce widziec w wieczornym podusmowaniu conajmniej 1000 kcalorii bo inaczej sie chyba Młoda pogniewamy :evil:
miłego wieczoru ;]
Jutro to juz na 100% bedzie 1000 kcal bo mama robi kotlety :). Taaak ślicznie pachnie tym mięskiem... ehh..
Pozdrawiam Gosiu i dzieki za troskę, złota z Ciebie dziewczynka! :*
zapraszam do Krakowa na studia...;-)
i jedz wiecej, prosze.
Oj... Kraków to ( boję się podpaść) takie piekne miasto, ale przy całej swojej wspaniałości nie jest Warszawą:). Jem jem! Podaj prosze link do swojego wątku! :*
No. Padam na pysk, ale przyszłam jeszcze do Ciebie :)
Co do planowania.. zacznę od autentycznej opowieści mojej przyjaciółki.
Działo się to w okolicach marca. Tuż przed rozpoczęciem zajęć grupa się zbiera, no i rozmawiają o tym, co tam mieli przeczytać na ćwiczenia (kierunek: kulturoznastwo). Przyjaciółka pyta koleżankę Ł., czy ta przeczytała zadany tekst..
Ł. mówi: Nie, nie przeczytałam. Planowałam wczoraj jadłospis na Boże Narodzenie.
Hihihi. No tak właśnie przyjaciółka mi to opowiadała, jak same rozmawiałyśmy o planowaniu, bo obie też to lubimy. Uwelbiam snuć sobie plany, które niekoniecznie się spęłnią.. lubię też mieć zaplanowany dzień, denerwuje mnie, jak czas przecieka przez palce i sama nie wiem gdzie uciekł..
Natomiast co do pokoju.. pomyliłaś się ;) co prawda lubię, jak jest w nim porządek, ale na co dzień jestem straszną bałaganiarą. I z pewnością nie jestem "normalna".. potwierdzi to każda osoba z mojej grupy :D Chociaż ogólnie rzecz biorąc, pojęcie normalności jest bardzo ciężkie do zdefiniowania i względne.. nie uznaję go jako jakiś wyznacznik czegokolwiek, w końcu każdy jest po prostu inny od pozostałych.
Lubię sobie czasem powygadywać straszne głupoty, powygłupiać się, poszaleć.. i od tej strony też zna mnie większość ludzi, tą poważną, rozsądną i smucącą się Izę ciężej dostrzec. No ale, to chyba lepiej. Przyjaciele są od tego, żeby poznawać nas do spodu.
Odchudzanie.. ja skupiam na nim tak bardzo moje myśli, bo.. możliwe, że błędnie.. ale wydaje mi się, że schudnięcie będzie rozwiązaniem dużej ilości moich problemów. To wzbudza we mnie nadzieję, że kiedy pokonam te kilogramy, będzie znacznie lepiej - pokażę sobie, że nie ma takiej przeszkody, której nie potrafię pokonać. Bo z tą borykam się już stanowczo zbyt długo. A inne problemy.. cóż, może to i prawda, że skupianie się na diecie odciąga myśli od złych rzeczy, moją zmorą jest rozpamiętywanie.. i liczę też na to, że odchudziwszy się.. zamknę jeden rozdział swojego życia i wejdę w nowy, i może w ten sposób uda mi się odgrodzić od przeszłości.
Smęcę strasznie.
Trzymaj się cieplutko kochana :)
C.
Izulku!
Ja uwielbiam sprzątać w pokoju, ale od poniedziałku do piątku nie panuje tam wielki porządek... To właśnie w moim pokoju rodzina znajduje zagubione łyżeczki, szklanki, kubki, noże itp. Zawsze przy łóżku mam stos książek i gazet a korkowa tablica ugina się od setek karteczek z tym co i kiedy mam zrobic. No i przychodzi godzina zero... wpadam w szał lub robię się smutna i sprzątam- mam wrażenie, że panuje nad życiem... Wtedy zaczynam planowac z tego samego powodu co sprzątać.
Opowieść o koleżance jest super! Jesli pozwolisz puszczę ją w obieg jako anegdotkę:).
Odchudzanie- też myślę, że kiedy już zacznę wyglądać jak chcę moje życie się zmieni. Oby Kochana! Tez mam problem z rozpamiętywaniem... moje odchudzanie to też próba ucięcia tego nieszczęsnego wracania do przeszłości... Chcę aby ktoś zastanowił się nad tym co mówił (lub robił) kiedyś, kiedy zobaczy mnie w ulepszonej wersji, ale to już chyba choroba...
oooo to ja zasmuciłam sobie wątek!
Doceniam, że mimo wyczerpania do mnie wpadłaś
Wielki Buziak Izulku :*
link do mojego wątku w podpisie
Dzieki Julcyś! Rozleniwiłam się i to mi było bardzo potrzebne :)