Motywacja

Motywacja to bardzo ważna rzecz w diecie, kto wie czy nienajważniejsza.
Chciałabym wiedzieć co Was zmotywowało do rozpoczęcia diety, co Was nadal motywuje, co powtarzacie sobie kiedy przychodzi dół, aby nie zaprzestać diety?

MOJE MOTYWACJE ŻEBY ZACZĄĆ I WYTRWAĆ W ODCHUDZANIU


:!: ZAWSZE czułam się "za gruba" i miałam kompleksy i od zawsze chciałam schudnąć
ale jakoś nie starczało mi cierpliwości i samozaparcia

:!: Fajne ciuchy w sklepach -a nie dla mnie rozmiarowo.Teraz mam
apetyt na fajne dzinsy....

:!: na początku diety byłam NIEBEZPIECZNIE BLISKO 100kg (95kilo)

:!: Chcę utrzeć NOSA jednemu facecikowi, który mnie nieźle swojego czasu
potraktował

:!: no i chcę pokazac co niektórym laskom z mojego otoczenia że nie tylko one
mogą "królować", JA TU JESTEM GÓRĄ !!!

To chyba z większego wsio.
Takie moje podstawowe motywacje....

Mnie zmotywowało:
:arrow: moje dawne zdjęcia ,na których jestem chudzinką
:arrow: moja za duża pupa którą muszę oglądfać co dzienie
:arrow: jak chciałam jakieś czaderskie spodnie ,to zawsze były za małe....
:arrow: to że będem później zdrowsza
:arrow: nie bedęm słyszała głupich komentarzy
:arrow: pieniądze o które się z tatuśkiem założyłam żę schudnę :D
http://www.3fatchicks.com/weight-tra...4/kg/67/57/67/

OTO JA podziwiam Cię 18kg i to z tego co załapałem przez rok czyli dzięki zdrowej diecie wow! Ja nie wiem czy wytrzymałam tyle na zdrowej dietce- nie miałabym tyle cierpliwości.
Mnie zmotywował chyba przede wszystkim facet, no i ta opinia otoczenia, które nagle spostrzegło, że z chudego dziecka przistoczyłam się w "pulchne dziewcze", gdy przyjechała po roku babcia która przywiozła mi piękną, francuską koszuklę nocną w rozmiarze 36 gdy nosiłąm 40/42, a i dawano mi na oko 75kg, gdy ważyłam w rzeczywistości 10 kg mniej powiedziałąm sobie dość.

Ja zaczelam dla samej siebie :!:
Nie mialam kolezanek i bylam niesmiala, a o ciuchach juz nie wspomne...

Mnie zmotywowało to, że zawsze byłam grubym dzieckiem(pionad 80 cm w pasie przy 150 cm wzrostu :shock: ) i dużo się z tego powodu nacierpiałam: przede wszystkim docinki dzieci, trudności na wf, chęć dorównania innym... W końcu po kilku latach, gdy zmieniłam towarzystwo i nie dokuczano mi, gdy urosłam, gdy stałam sie starsza i bardziej samodzielna - wzięłam sprawy w swoje ręce. Dziś jestem w połowie drogi do celu i nie żałuję! Jestem zadowolona z siebie, choć miałam wiele przeciwności, głównie dezaprobata mamy.
Dziewczyny, uda nam się!
OTO JA, też podziwiam i gratuluję! Sukcesu i sposobu, w jaki się go osiągnęło. Powodzenia w dalszej walce!

ja zawsze mialam problemy z rowiesnikami, smaino sie itp.. nawet rodzice sie smiali i moja rodzina.. no i postanowilam wziasc sprawy w swoje rece!

meegy no myślę że zdrowej, poprostu MŻ taka metoda to podstawa i już.
A ja się poprostu ZAPARŁAM i powiedziałam dość.

Dzięki i buźka :lol:

teraz ja

:arrow: stare spodenki pieknie ale jak je włozylam (przed dieta) rozeszły sie ...no i do wyrzucenia..to bylo okropnie uczucie
:arrow: rodzinka która muwiła, ale z ciebie duza dziewczynka
:arrow: która laska w czesci nie mialam motywacji FACET??
:arrow: ciuchy w sklepach
:arrow: modelki
:arrow: chudsze kolezanki

a jeszcze koledzy mówili że ładnie mi z masywnymi udami wrrr.....