Dobry wieczór

Żadna metoda odchudzania nie jest łatwa.Potrzeba dużo samozaparcia, bardzo ważne jest wsparcie ze strony bliskich.J ato wsparcie mam i miałam wtedy, kiedy podjęłam decyzję o operacji.Każdy kto ma wysokie BMi-moje wynosiło ponad 53, kłopoty z ciśnieniem, cukrzycę, choroby ukadu krązenia, kwalifikuje się do operacji.Ja pzymierzałam się do tej operacji długo wcześniej, lecz błądziłam na oślep.Tylko przypadek sprawił że tak szybko zostałam zoperowana.Znalazłam się w pogotowiu ratunkowym gdzie oglądał mnie chirurg i spytał czy nie chciałabym schudnąć( wiecie jak patrzą wszędzie na grubasów).Ja na to że tylko o tym marzę!! Pokierował mnie do ordynatora, dr. Michalika.Poszłam od razu.Pytał o wiele rzeczy, przede wszystkim CZY ZDAJE SOBIE SPRAWE Z TEGO, CO MNIE CZEKA I CO TO JEST TAKA OPERACJA.Wiedziałąm.Dostałam skierowania na potrzebne badania-psychiatra, endokrynolog i gastroskopia.Z wynikami znowu do ordynatora.Wyznaczył mi termin.To już za niecałe 3 tygodnie!! Przeraziło mnie to trochę, ale tego włąśnie chiałam.Nie uśmiechała mi się poerspekywa siedznia na fotelu, a za kilka lat na WOZKU INWALIDZKIM.Nie żałuję swojej decyzji.Miałam i mam dla kogo walczyć,Mam 4 wspaniałych dzieci i kochającego męza.Są ze mną .Wtedy kiedy jest dobrze, i wtedy kiedy mam doła.Bo jednak psychika daje o sobie znać, organiżm chce DUżO JEść...A TU SZLABAN!!.kiedy mam ochotę popłakać, to po prostu to robię, nie wstydzę się łez, bo to nie jest oznaka słabości, a mazgajem nie jestem.Poza tym łzy oczyszczają
pozdrawiam wszystkich sedecznie[/url]