Witam.... Mam 17 lat i kiedy moja waga pokazala 100kg przezylam szok. Moze od początku... Kiedy byłam jeszcze małą dziewczynką byłam bardzo ale to bardzo chuda... moi rodziece uważali że za chuda... mimo że jadłam normalnie. Po jakimś czasie zaczęli na siłę wpychać we mnie jedzenie, faszerowali mnie jakimiś lekami, a po jakimś czasie zaczęłam tyć, przybierać na wadze, jeść dużo więcej..... i więcej.... doszło do tego, że uzależniłam się od jedzenia. Patrząc na siebie (nie w lustrze) nie widziłam tego, że okropnie wyglądam, przyzwyczaiłam się do tego, dla mnie to było normalne i dobrze mi tak było. Próbowałam różnych diet ... tylko że przez kilka dni i to zazwyczaj byly diety wykluczające niektóre produkty, więc moja teoria opierała się na tym, żę skoro niektórych nie wolno to za to inne można bez ograniczeń, więc w związku z tym zamiast chudnąć tyłam. Jadałam kilka posiłków dziennie nie dużych, kiedy moi rodzice to zauważyli powiedzieli ze tak nic nie zdziałam ... i że mam jeść 3 duże posiłki.... To wszystko było jedna wielka pomyłką.

!!!!! ALE KONIEC Z TYM !!!!!

Od kilku miesięcy czytam forum i wreszcie się odważyłam i stwierdziłąm że czas wszystko zmienić. Od dzisiaj przechodzę na dietę 1200 i duuuuuzo cwiczeń przynajmniej 1 godzine dziennie (brzuszki, skakanka, bieganie, ćwiczenia rozciągającę, ciężarki).

KONIEC Z LENISTWEM, KONIEC Z OBIJANIEM, KONIEC Z OBŻERANIEM, KONIEC ZE SŁODYCZAMI!!!!!

Nie zakładam narazie żadnych celów, bo znając siebie wiem, że kiedy nie uda mi się zrzucić tyle ile chciałam to rzucę dietę i tyle z tego będzię.
POPROSTU MUSI MI SIĘ UDAĆ !!!!!! MUSZĘ W TO WIERZYĆ!!!!!!

Kochane dziewczyny jeśli miałybyście dla mnie jakies rady albo wskazówki to proszę o to i o wsparcie w tych trudnych pierwszych tygodniach.

(Mam nadzieję że ktoś coś zrozumiał)