Wersja do druku
Kochanie spóźnione życzonka urodzinowe przesyłam. Przepraszam, że tak późno ale przez moje choróbsko zaniedbałam forum.
A co do tego faceta to cieszę sie bardzo, że się z nim spotykasz, myślę że powinnaś lepiej o sobie mysleć bo przecież mu się podobasz! (nie mam co do tego żadnych wątpliwości).
A chyba chłopak ejst nieśmiały, więc niestety pozostaje albo czekać albo wziąść sprawy w swoje ręcę, ja wybrałam tą druga opcję i nie żałuję :)
Po pierwsze to najlepsiejsze życzenia urodzinowe, żeby udało Ci się osiagnać wszystkie cele jaie sobie zaplanujesz i nie tylko te zwiazane z odchudzaniem ;)
Po drugie to
Doskonale wiem co czujesz, moje ostatnie dni też były bardzo złe. Nie dosć ze moj schudniety kilogram byl wymęczony wręcz to nie jestem pewna czy przypadkiem wszystkiego teraz nie zawaliłam przez kilka dni objadania się :(. Chwilami po prostu juz nie wiem co robic :(, i tez chwilami tak bardzo nienawidze tego ciała, jakby nie moje było :roll:Cytat:
o co zobaczylam dzisiaj na wadze przerazilo mnie calkowicie..69.9 !! poczulam sie jak w jakims strasznym koszmarze ...powrocila nienawisc i obrydzenie do samej siebie a przede wszystkim swojego ciala Sad
wiem ze ostatnio mialam ciezkie dni i malo cwiczylam ale zeby az tak ???? w glowie sie nie miesci...czuje sie jak na poczatku mojej drogi z odchudzaniem ...nie wlasciwie nie tak bo jest znacznie znacznie gorzej...tak jakby ostatni 3 miesiace nic nie wniosly do mojego zycia..i czuje ze to juz ostatni raz kiedy zaczynam od nowa jezeli teraz mi sie nie uda to juz wogule nic z tego nie bedzie...bo jestem uparta ale wszystko ma swoje granice a jestem bezsilna ...
Ale cóż... trzeba zyc dalej.
I dokladnie zyje dalej...no bo co moge zrobic innego ...dzisiaj mialam dosc aktywny dzien, z dietka tak srednio no ale co ja zrobie...hmmm jak patrze ile moja rodzinka je to naprawde twierdze ze ja przy nich jadam malutko !!
no ale nie chce mi sie po raz X-ty pisac jakie to zycie jest niesprawiedliwe bo wiem ze jestem nudna z tym ;) ale taka juz jestem ;)
Oh tak, życie jest cholernie niesprawiedliwe ale coż zrobić.... :roll:
cześć fatti :wink:
wylukałam Cię, u Ninti...
widzę, że też masz problemy z kompulsami :(
ja też :cry:
będę Cię wpierać, bo doskonale rozumiem co czujesz i wiem, jak Ci z tym źle, i wiem, jak jest trudno :(
ALE NIE WOLNO NAM SIę PODDAWAĆ
musimy być silne i walczyc
______________
”Świadomość, że nie jest godzien ideału, który dręczy jego duszę. Oto zbrodnia i kara.”
F.Dostojewski
http://obrazki1989.blog4u.pl/upload/...ta%20laska.jpg
Tu walczę z kompulsmami.
ehhh apropo kompulsow ;( zawalilam dzisiaj na calej linii ...nie wiem co sie ze mna ostatnio dzieje ...ehhh a najgorsze ze to tak wlasciwie bez zadnej konkretnej przyczyny...no poza tym ze dostalam @ :/
i teraz nie dosc ze boli mnie brzuch z przejedzenia to jeszcze ten okres :/
nie wiem juz sama co ja mam ze soba zrobic ;(
Istnieją dwie możliwości
1) pogodzić się z istniejącym stanem rzeczy i przestać się odchudzać, a nawet troche przytyć no bo w koncu nie będziesz się juz teraz z zarciem ograniczać
2) brac się w garsć i odchudzać dalej
Wybór należy do Ciebie ;), ja jak na razie ciąle obstaje przy pkt 2 :P
ale mialam dzisiaj zabiegany dzien...najpierw poszlam na uczelnie hmmm a swoja droga to po 3 miesiacach tak jakos dziwnie sie czulam ;) pozniej stalam 1,5 h w kolejce do dziekanuty zeby oddac indeks !! koszmar ale wreszcie dostalam sie ale juz myslalam ze mi zamkna przed nosem ;)
pozniej poszlam do szkoly jezykowej zeby napisac test zeby mnie zakwalifikowali do jakiejs grupy ehhh stresowalam sie zeby nie dali mnie do calkiem poczatkujace grupy tym bardziej po 2 latach nauki...a tu okazalo sie ze ten test napisalam bardzo dobrze!! az kobietki byly w szoku ze w ciagu 2 lat mozna sie tak duzo nauczyc ..hehe no niezle wreszcie mam jakies efekty jak nie w odchudzaniu to przynajmniej edukacyjne...ale i tak marne to dla mnie pocieszenie :/
Ale robisz sobie kurs normalnie w szkole językowej czy jako lektorat na uczelni? Kurde też muszę się zmotywować i zpaisać na jakiś kurs niby angielski znam całkiem, całkiem ale na studiach się uwsteczniłam niestety:( Mieliśmy szajbnięta babkę, 30 l niezamężna i do tego dziewica (kazała mi zostawać po zajęciach i potrafiła godzinę nawijać o jej życiu :shock:). Niezłe miała urojenia, uwierzcie mi :shock:
No jakie to niby marne pocieszenie? To bardzo duze pocieszenie, wolisz być szczupłą i głupią :P . Łammy stereotypy!
Ja np będę bardzo mądrą szczupłą blondynką :D :D