Wersja do druku
Emilko to przypomnę Ci te słowa, gdy też będziesz już w ciąży.
Nie jest łatwo. Naprawdę. Cały urok ciąży oszedł gdzieś daleko. Póki co marzę, żeby to się skończyło. Wyglądam jak zombi:-)
Aneczko no ja mam tylko nadzieję, że to nie będzie trwało do 3 miesiąca ... Tego bym chyba nie zniosła ... Choć w sumie nie mam wyjśćia :-)
Aniu, no właśnie ... nie masz wyjścia :wink:
Strasznie mi przykro, że tak cierpisz ... wiem, że to żadne pocieszenie, ale najważniejsze, żeby ciąża była zdrowa i prawidłowa .... zobacz, ile kobiet musi leżeć całą ciążę! bo mają zagrożoną? ... wyobrażasz sobie leżeć 7-8 miesięcy? nie móc prawie wcale wstawać? ... a tak niektóre kobieta mają ....
Jak leżałam na patologii ciąży (poród miałam wywoływany, bo ciąża przenoszona), to się napatrzyłam na takie kobiety, koszmar! ciągły strach o dziecko i to leżenie plackiem ...
Musisz wierzyć, że mdłości w w końcu miną i będziesz mogła cieszyć się dzieciątkiem, które w sobie nosisz :P :P
Moja koleżanka właśnie tak lezy. :( No może nie całą ciąże, ale od 4 miesiąca.Cytat:
zobacz, ile kobiet musi leżeć całą ciążę! bo mają zagrożoną? ... wyobrażasz sobie leżeć 7-8 miesięcy?
Ma jakieś problemy z woreczkiem, ciągle kolki, ścisłą dietę, chudnie i lezy. Z tych woreczkowych ataków dostaje skurczy. Bierze leki i leży odliczając tylko dni, żeby jak najdłużej dzieciątko ponosić. :roll:
Aniu, na pocieszenie mogę Ci tylko powiedzieć, że takie mdłości dobrze wróża: i dla ciąży i dla dziecka, bo oznaczają, że dużo ciążowych hormonów jest. Więc wszystko jest ok.
Ostatnio naukowcy dowiedli też, że i dla matek: bo bardzo zmniejsza się zagrożenie rakiem piersi :D
Emilko wszystko wiem i nawet to mniejsze ryzyko zachorowania na raka jakoś mnie podniosło na duchu.Tylko cholera gdy człowieka mdli non stop to naprawdę zaczynasz widzieć wszystko w czarnych barwach. Muszę się po prostu wyżalić bo naprawdę mam dość, czuję się jak flak. Bez życia, bez energii, bez chęci.
Kasieńko patologia brrrrrrrrr ja nawet o tym nie myślę.
Udało mi się wziąć kąpiel. Mąż mi nalał wody i walnęłam się do wanny. Troszkę mi lepiej bo się odświeżyłam.
Ale gdy leżałam sama w domu bo mąż poszedł na imieniny do brata i potem zadzwoniła moja mama że wszyscy mnie pozdrawiają na urodzinkach Karolka to się poryczałam. Bo było mi strasznie źle. Ryczałam i modliłam się żeby wreszcie to się skończyło.
Najmaluszku jak ja Cie rozumiem. Tez juz ryczalam z bezsilnosci. Chyba nie chodzisz do pracy w tym stanie, co?? Bo cos pisalas, ze musisz chodzic, ale nie wyobrazam sobie tego jak sie zle czujesz. Duzo zdrowka Ci zycze. :D
Danik w piątek nie byłam bo nie byłam w stanie wstać. A co dalej zobaczymy. Póki co mam tak serdecznie dość, ale Ty to rozumiesz doskonale.
Anusia witaj kochana w niedzielę.
Jak co dzień wpadam z nadzieję ze moze dziś już poczujesz się lepiej...
Aneczko trzymaj się. Wiem ze Ci bardzo ciezko.. ale musisz niestety to przetrwać dla Maluszka.. Anuś trzymam kciuki i jestem z Toba myslami od samego rana..
tak chętnie oddałabym Ci choć troszkę mojego apetytu hehe.. choć i tak juz jest ciut mniejszy.. ale i tak za duzy.. a Ty w ogóle prawie nie jesz, bo nie mozesz.. Anusia ale jakoś musisz jesc.. kurcze.. naprawdę Ci współczuje..
buziaczki kochana..
:) DZIEKI ZA ODWIEDZINKI :) MYSLALAM ,ZE NASZA PACZKA SIE ROZLECIALA :!:
WSZYSTKIE TAKIE ZABIEGANE A MNIE OGARNIA LENISTWO :( POZDRAWIAM CIEPLUTKO :)
http://th.interia.pl/20,g095d8a302298888/i682007.jpg
Aneczko dziękuję, że do mnie wpadasz... U mnie chyba ciut lepiej. Nie chcę zapeszyć. Ale mogę przynajmniej na chwilę usiąść do kompa a nie z laptopem na leżąco więc to już jakiś postęp.
Rano przez jakieś 10 min poczułam się jak w raju. Nic mi nie dolegało. Czułam się NORMALNIE.Wyobrażacie sobie. I delektowałam się tym stanem. Od razu w głowie układałam plan co ja dzisiaj zrobię. Nie będę leżeć, pójdę na spacer, posprzątam trochę. Byłam przeszczęśliwa. Niestety po 10 min najpierw przelewanie się w brzuchu a potem mdłości. I znów się rozryczałam bo myślałam, że to naprawdę już się skończyło.
Ale zjadłam w łóżku sucharka i na chwile opanowałam ten stan. Na tyle, że zdążyłam umyć głowę. To sukces bo nie myłam jej od 3 dni... a zawsze myję codziennie więc możecie sobie wyobrazić jak wyglądałam. Jak zombi :-) Umyłam głowę i już schodząc do kuchni poczułam nawrót. Myslałam, że zwymiotuję na miejscu.
Zrobiłam szybko śniadanie mimo braku zupełnie ochoty na jedzenie. Na szczęście na biały ser mogę patrzeć więc kawałek bułki z serem zjadłam i popiłam kakao za którym nie przepadam ale już żywcem nie mam co pić bo od kawy mnie odrzuca, od herbaty też.
I położyłam się na chwilę.
Teraz udało mi się ubrać to też cud bo od piątku chodzę w piżamie. Ale przyjeżdża po mnie siostra i zabiera mnie do mamy, żeby sama w domu nie leżała bo mąż w pracy dziś.
I tak to się toczy.
Mam wrażenie, że jest ciut lepiej ale jak tylko poczuję się lepiej to zaraz z powrotem przychodzą mdłości i tak w kółko. Ale chyba momentów kiedy mi jest lepiej jest więcej.
Psoteczko ja cię pamiętam :-) Nie zaglądam bo sama widzisz jak się czuję. Póki co jak wrak.
Aniu kochana, mam nadzieję, że tych lepszych momentów będzie coraz więcej!
Bardzo Ci tego życzę, z całego serca :D :D
Spokojnej niedzieli u Mamy :) :)
http://s3.amazonaws.com/luckyoliver/...me-1873961.jpg