Szukam osób które ważyły 100 kg i więcej

Hej. Sam kiedyś ważyłem 156kg i też do odchudzenia zmotywowało mnie posiadanie dwójki dzieci. Tez się bałem co to będzie jak nie będę się mógł z nimi bawić. Wcześniej próbowałem dużo różnych diet łącznie z tymi oficjalnie zalecanymi typu "zero tłuszczu", "tylko chude" ect. Pomogła jedna, bardzo wyśmiewana dieta, która to niby niszczy zdrowie.... Obecnie ważę 114kg. Schudłem w 1,5 roku 42kg. Pozbyłem się cukrzycy i nadciśnienia. Odzyskałem swoje życie a mój synek i córka odzyskały ojca. Zacząłem jeździć na rowerze, biegać, pływać... żyć. Tyle i aż tyle...

Hej. Pierwszy raz jestem w takim miejscu, choć zrzucić zbędne kilogramy próbuję już któryś raz z kolei. Raz nawet miałam moment, że dobrze mi szło, ale się wykruszylam... No i teraz wyglądam jak wyglądam. To znaczy jak? Osobiście nie umiem bez wstretu patrzeć na swoje odbicie w witrynach sklepowych, zresztą nawet w domu wolę tego unikać jak tylko się da. Pierwszy raz się do tego przyznam- mam 25 lat, waze około 112 kg przy równie imponującym wzroście 180 cm. Mało kobieco, co nie? :P

W zasadzie zawsze byłam pulchna, ale od końcowego momentu burzy hormonów zaczelo się strasznie pogarszac, a od ponad roku, gdy przez miesiące mialy miejsce staszne problemy emocjonalne, z którymi wciąż się borykam- to juz szczegolnie. Przy normalnie wyglądających dziewczynach czułam się jak wielki, niezgrabny niedźwiedź :(. Nie mówiąc już o tym, że zwyczajnie nikomu sie nie podobam. No bo jak?

Czas wolny spędzam na czytaniu, a stresy zajadam niezdrowymi pysznosciami. Nie muszę być głodna - wystarczy sama perspektywa chrupiących frytek czy innego fast foodu, bym sobie poprawiła humor. A niestety charakter mam niełatwy, ciągle się czymś smuce i martwię. Nie wspominając już o tym, ze od ponad roku coraz rzadziej się uśmiecham, a znajomi namawiają mnie na psychologa obawiając się, że mam depresję (tak, jest ku temu przyczyna, niestety nic z tym nie mogę zrobić ). Niezawodne, łatwe lekarstwo na to wszystko? Jedzenie. Żeby to chociaż owoce jakieś były. A gdzie tam...

Teraz znowu zaczynam. Ale nie chcę, by moją motywacją było po prostu - schudnąć, żeby być ładna, żeby wreszcie się komuś spodobać. Podobno to najsłabszy rodzaj... Także tego... Trzymajcie kciuki, ja za was trzymać je na pewno będę :)

Jak postępy? Ja mam dwójkę małych dzieci i zaczęłam ćwiczyć w domu. Jeden 45 minutowy trening trwa około 1-1,5h, ale nie odpuszczam.Co prawda dopiero zacznę 3 tydzień, ale już widzę zmiany. Najgorszy jest słomiany zapał, ale lato za oknem a to mobilizuje do ruchu :)

Ja startuję ze 132,6. Witam w gronie powyżej 100. Oby nam się je szybko udało opuścić ;)

Cytat:

---

Zamieszczone przez halfling

Ale nie chcę, by moją motywacją było po prostu - schudnąć, żeby być ładna, żeby wreszcie się komuś spodobać. Podobno to najsłabszy rodzaj

---

to był mój powod :D Skutecznie mnie zdyscyplinowalo ;)

Ja się też kiedyś przeraziłam liczbą trzycyfrową po czasie, gdy byłam chyba 2 lata obrażona na wagę. I w te 2 lata poszłam w górę baaardzo. Potem w dół i znowu trochę w górę teraz znowu w dół. Na razie na liczniku 92. Ale mój niechlubny rekord życiowy to 106

Cytat:

---

Zamieszczone przez halfling

Teraz znowu zaczynam. Ale nie chcę, by moją motywacją było po prostu - schudnąć, żeby być ładna, żeby wreszcie się komuś spodobać. Podobno to najsłabszy rodzaj... Także tego... Trzymajcie kciuki, ja za was trzymać je na pewno będę :)

---

Wg mnie to najlepsza motywacja! Mnie kiedyś dopędziła az do 65 kilo, a tez mam 180 cm wzrostu i zaczynałam od prawie setki. Wiesz jak fajnie jest, kiedy nagle faceci zaczynają się oglądac za Tobą, koledzy komplementują, a koleżanki patrzą z zazdroscią? Niech to będzie Twoją motywacją, oby skuteczną. :)

Dobry wieczór. Mam nadzieję, że wątek żyje, bo potrzebuję motywacji...

Chyba wszyscy uciekli z forum :( .............................

Cześć,

ja zaczynałam od 121 kg. Mam nadzieje, że forum ożyje! :)