I nic mnie nie powstrzyma!!!!!!!!!!!!!!!!!

Jestem jestem :)

Takie sobie wolne zrobiłam :) :!:, ale już sumiennie wracam do pisania :) U mnie no nic nowego, choc coraz lepiej trzymam sie dietki, ale co ciekawe (a zarazem cudowne) od wczoraj mam jakis jadłowstręt, co pomyslę o jedzeniu to aż mi niedobrze. nawet sobie wyobrażam różne pyszności, ale to nic nie pomaga :) Okropnie sie z tego cieszę, bo może oznacza to, że zaczęłam już traktować jedzenie jako środek do zdobywania innych celów, czyli dostawcę energii, a nie jako cel sam w sobie. Wiceie, ja do tej pory żyłam by jeść, większość czasu byłam albo przed, albo w trakcie, albo po jedzeniu :). No mam nadzieję, ze to podejście się nie zmieni.
Lecę do Was, więc buziaczki

Hej Kochana p;)
Cieszę się razem z tobą - tym bardziej że u siebie obserwuję podobne zjawisko. Jak pomyślę o jedzeniu w takiej postaci jak kiedyś - to mnie totalnie odrzuca. Z czego bardzo się cieszę ;)
Przesyłam uściski i dietkuj dalej dzielnie.

No dziewczyny, czyżbyśmy w końcu dojrzały do odchudzania?:)

Jak pomyślę ile razy zaczynałam i jak szybko kończyłam....echhh :twisted:

Ważne żeby w końcu się opamiętać i znaleźć dietę właściwą dla siebie :D

Oj Glimmy mam nadzieję ze tak :)
Zreszta coraz mniej uwagi poświęcam odchudzaniu, tzn. nie wpadam w panikę jak zjem czekoladkę, ale również nie tykam się tłustych rzeczy. Wczoraj robiłam obiad dla znajomych i faszerowałam warzywa - część serem, a część mięsem, gdyby im moje nowości nie smakowały :) i jak smażyłam to mięso to mnie takie obrzydzenie wzięło, ze długo juz nie zjem mięsa mielonego. Z 5 razy odlewałam tłuszcz jaki sie wytopił, a i tak było okropne :? innymi słowy bleeeeeeee. Zresztą staram się zyć "normalnie" :) ale niskokalorycznie. Jak mi zaproponuja wyjście na piwo to idę, na pizzę również, ale zjadam wtedy połowę tego co zawsze :). A na codzień jem waqrzywka i inne pyszności :)
Nie mam teraz wagi, ale jeżeli się okaże że przez ten czas schudłam to będę najszczęśliwsza na swiecie, bo oznaczało to by, ze schudłam bez wyrzeczeń :)

Fajnie masz - ja niestety narazie żadnego obrzydzenia nie mam - za to jak coś szykuję to nie umiem się opanować by choć trochę nie spróbować

Ty jestem: TAKIJA z 116 chcę mieć 64
36 lat – 164 cm wzrostu
Start 03.07.2006 – 116 kg – BMI 43,13 – otyłość
Planowana meta 03.09.2007 – 64 kg
Ostatnie ważenie: 16.08.2006 – 109 kg – BMI 40,53

POWOLI, POWOLI NAWET SŁOŃ DOJDZIE NA METĘ

no coś podobnego mam ostatnio, jak robię obiadki mężowi - on, człowiek pracujący fizycznie, wymaga troszkę tłuszczu, więc dziś do pierogów z kapustą i grzybami (kupne) robiłam zasmażkę ze smażonej cebuli, kiełbasy i boczku... niedobrze mi było, jak to obrabiałam... sama zjadłam 4 pierożki na sucho z ogórkiem gruntowym, a całą zasmażkę polałam tylko mężowi...nawet wiórka cebulki nie chciało mi się wziąć do buzi..

na tym polega też sukces - umieć "odchudzić" codzienne potrawy, a nie jeść inne dziwolągi niż inny, gotować po dwa obiady - dla siebie i innych, bo na dłuższą metę się nie uda - w ten sposób zawsze można jeść to co inni, ale bez dodatków w postaci sosów, chlebów, ziemniaków - no bo tak naprawdę to one były sprawcami naszej udręki obecnej... :wink:

Cytat:

---

Zamieszczone przez magpru

na tym polega też sukces - umieć "odchudzić" codzienne potrawy, a nie jeść inne dziwolągi niż inny, gotować po dwa obiady - dla siebie i innych, bo na dłuższą metę się nie uda

---

Dać jej wódki, dobrze gada ;)

To w takim razie Magpru nie pozstaje mi nic innego jak zaprosić Cie na wódkę ;) - termin i miejsce do uzgodnienia:!:
Tak sobie pomyslałam, że może jak się juz odchudzimy i będziemy slicznymi szczuplaczkami :) to może gdzieś spotkamy się na wódkę :) albo jakiś inny napój :) Wiem, że łatwe to nie będzie bo rozsiane jesteśmy po całym kraju, ba po całym swiecie nawet, ale może kiedyś się uda - byłoby extra!!!! :)
U mnie lipa trochę - wczoreaj strasznie późno wróciłam do domu i byłam strasznie głodna i zaczęłam jeść i przeraził mnie sposób w jaki to robiłam - strasznie szybko jakby miałmi ktoś wyjąć z gardła to jedzenie, normalnie sama się przestraszyłam. To tak jakby mnie jakas czarownica w prosie zmieniła :) Później oczywiście ból brzucha z przejedzenia i wyrzutów sumienia.
Ach ciężkie to życie odchudzaczki..... :)
Buziaczki :)

Oj ciężkie - skąd ja to znam :?: - na szczęście teraz mam trochę unormowany dzień, ale pamietam czasy jak wracałam z pracy o 19.00 i rzucałam sie na jedzenie :oops: straszne to było. Mam jedną nadzieję że już we wrześniu jak będę mieć wiecej obowiazków - bedę już nie robiła takich błędów.

Ty jestem: TAKIJA z 116 chcę mieć 64
36 lat – 164 cm wzrostu
Start 03.07.2006 – 116 kg – BMI 43,13 – otyłość
Planowana meta 03.09.2007 – 64 kg
Ostatnie ważenie: 16.08.2006 – 109 kg – BMI 40,53

POWOLI, POWOLI NAWET SŁOŃ DOJDZIE NA METĘ

Widze że wódeczka Ci w głowie.
Troche jednak będziemy musiały poczekac :lol:
Na suwaczku w tej chwili mam y taka samą wagę, szykujemy sie powoli do 7.
Oj oby to już nastąpiło szybciutko

a do tej lodówki taka głodna nie sięgaj :twisted: bo :twisted: tam kusi