Wątek: To tylko (aż) 6 kg

Nie ma się co nad sobą użalać, więc dlaczego to robię? Nie mam już siły walczyć sama ze sobą. Jestem totalnie rozmemłana. Chcę-nie chcę, tak-nie, mam już tego dość. Dlatego postanowiłam się do Was przyłączyć.

Mój pamiętnik, moja zmiana, zaczyna się dziś, teraz, natychmiast. Jeżeli się nie zmienię, skończę gruba i zdołowana. A z taka babą nikt nie wytrzyma.

Haniu, czy mamy już gratulować - usłyszałam te słowa wczoraj w przedszkolu. Tak mi się zrobiło przykro, byłam i jestem zła nie na tę osobę tylko na siebie. Na swoją własną osobę, która doprowadziła się do takiego stanu. Szczupła z wielkim brzuchem, ciąża jak nic, ale tym razem tak mnie to zdołowało, że postanowiłam coś zrobić - 100-tny raz, ale może się uda. Może tym razem będzie inaczej.

Przepłakałam pół dnia, jest mi smutno, a to nie rokuje dobrze. Ostatnie tygodnie są wyczerpujące, dwoje dzieci, praca, mąż, który wiecznie pracuje i nie ma go w domu do wieczora. Natłok zajęć szkoła, przedszkole, praca, zakupy, dom, pranie, spacery, zabawa z dziećmi..... widzicie tu czas dla mnie? Ja niestety nie

Muszę choć 10 minut znaleźć dla siebie, inaczej skończę jako stara zgorzkniała i gruba BABA

Jedyne co ostatnio zmieniłam, to ogarniam przestrzeń wokół siebie. Mieszkanie lśni. Może przyjdzie czas na porządki w głowie.

Nie rzucam się od razu na głęboką wodę. Zacznę od regularnych spacerów i koła hula-hoop. Kupiłam je jakiś czas temu i jeszcze nie rozpakowałam. Słomiany zapał, prawda? Ale koniec z tym. Dziś przynajmniej zrobię sobie plan działania.

Nie poddawaj się. W życiu tak już bywa, ciężko jest wprowadzić zmiany, jeszcze ciężej je utrzymać. Jednak warto! Wystarczy mocno uwierzyć w siebie.