Wersja do druku
Ja przerabiam rózne warianty sosów na bazie soku pomidorowego :D do papryki jak znalazł :wink: przyprawiam wg humoru i stanu posiadania :D
Roztocze powiadasz - też nie byłam :oops: trzeba cos znależć mniej więcej w równej odległości od każdej z nas :D
Pomyślę
***
Grażyna
Na przykład tu: wszystkie mamy ok.185 km :D
http://www.baltowskipark.pl/
***G
oj, zabrzmiało to dość enigmatycznie :roll: :wink: i tak do końca nie wiem, czy nie było tam jakiejś nutki przekąsu :wink:Cytat:
Zamieszczone przez DAGMARA7
Dagmarko, szykuje się fajny wyjazd, chyba trójosobowy z tego co udało mi się wysztyrlicować :?: :) liczę już teraz na jakieś foty po Waszym powrocie :)
oj, takie tu piękne cele wypisujecie, a ja po głębszym zastanowieniu doszłam do wniosku, że jestem chyba jakaś dziwna, bo nie lubię planować, zakładać jakichś celów... żyję chwilą, staram się oczywiście coś tam sobie poukładać pobieżnie, ale nie znoszę planowania długoterminowego :roll:
zwykle człowiek sobie planuje, a Pan Bóg skreśla i koryguje :wink:
pozdrawiam dietkowo Gaździnkę i wszystkich Przytulniaków :D
http://www.susiec.com.pl/picsus22.jpg
Tam byłam, bo moja teściowa mieszka bliziutko. Wcale nie jest fajnie i dojazd nieciekawy - wyłącznie autobusem. W tym tygodniu nie dam rady, ale w przyszłym poszukam. Roztocze brzmi cudnie. A może Jura Krakowsko-Częstochowska? Zawsze mi się chciało zobaczyć, a nigdy nie byłam.
Kaszaniu
ja się dostosuję, gdziekolwiek :D zreszta jeszcze mozemy obgadać 26 w Wawie....
Bike
wcale lista jeszcze nie została zamknieta i chętnych zapraszamy serdecznie :D
***G
Gayga jak przeczytałam 185 km to w pierwszej chwili pomyślałam , że taką trasę pieszą zaplanowałaś :D Potem się kapnęłam :D Ja na razie nt trasy konkretów nie zaproponuję bo się teraz za szukanie wziąć nie mogę .
Bike ! Jak już parę miesięcy konsekwentnie , ładnie dietkujesz i ćwiczysz , to co mam pomyśleć ? Solennie deklaruję , że nie umieszczam nic między wierszami ! Wszelkie takie działania są wbrew temu co uważam . :D A planowac lubię :D
Anikasku na 2 tygodnie wyjechać to bym chciała ... Pięknie by było . A na 3 to chyba nierealne .
Kaszaniu ja już w akademii sukcesu przerobiłam pierwszą lekcję o celach i zaraz zrobię drugą :D Bo je w mailu dostaję w odcinkach :D
W temacie dietkowym przypomniałam sobie dziś na wieczór , że powinnam z góry jadłospis zaplanować . Nie zrobiłam tego i wyszła mi liczba tucząca 2100 - niechcący :evil:
"Jak zostałem superbohaterem"
Tym razem zupełnie nie dietkowo, ale muszę się z Wami podzielić, bo uczucie wspaniałe.
Wczoraj zostałem superbohaterem. Chodziło to za mną od dłuższego czasu - przynajmniej 2 lata, ale myślę, że dłużej. Ot, taka harcerska potrzeba zrobienia czegoś dobrego. Tyle, że tym razem nie "czegoś", a czegoś bardzo konkretnego. Aż wreszcie dojrzałem. Czy to specjalna data (w końcu 1 sierpnia dla wielu Polaków był pierwszym dniem wspaniałej walki, a szczerze mówiąc nie wyobrażam sobie, że mógłbym ich pamięć lepiej uhonorować, choć wyszło prawdę mówiąc przypadkiem), czy apele, które od dłuższego czasu trafiają do nas z różnych stron (ale te z kolei powtarzają się regularnie, zwłaszcza latem), czy może (chyba przede wszystkim) wreszcie wewnętrzna potrzeba przerosła strach (tak, tak!) i lenistwo... Dość, że wczoraj pojechałem na Franciszkańską. Zarejestrowałem się w recepcji, dostałem długą lekturę, a następnie niewiele krótszą ankietę. Potem badania - krew, ciśnienie, osłuch serca i takie ogólne, czy dobrze się czuję. Szczerze mówiąc przed nimi przyszedł kolejny raz strach, ale tym razem, że się nie zakwalifikuję. Wreszcie idę na salę. Przed wejściem obowiązkowo - fartuch, ochraniacze na obuwie. Siadam na fotelu, całkiem wygodnie, choć może trochę za leżąco. Podchodzi pielęgniarka, sprawdza czy wszystko w porządku i podłącza mnie do aparatury, dostaję jakiś płyn do picia (niesmaczny, ale trzeba). Mija parę minut (zaskakujące jak szybko, naprawdę), w tym czasie pielęgniarki kilka razy sprawdzają, czy wszystko w porządku. Potem odłączają mnie i jeszcze dwa razy sprawdzają, czy ze mną ok. Wreszcie pozwalają mi wstać z fotela, odbieram należny mi przydział i wychodzę z sali (do czekającej na mnie TŻ, której bardzo dziękuję za wsparcie). Zjadam kanapkę i tabliczkę czekolady (!!!), ale należy mi się. A przy tym po prostu rozpiera mnie uczucie dumy i świadomość, że być może dzięki temu co zrobiłem komuś, kogo nigdy nie poznam, uda się uratować życie. Właśnie zostałem superbohaterem... Wolnym krokiem wyszedłem z Regionalnego Centrum Krwiodastwa i Krwiolecznictwa ze świadomością, że jeszcze nie raz tam wrócę i kolejny raz oddam krew.
PS
Tu miejsce na odpowiedzi :wink:
DAGMARKO: zdarzają mi się wpadki, z których najczęstsza to późne jedzenie kolacji. Zwłaszcza jak od klienta wracam po 20 (ostatnio nawet 23). Ale za to słodycze eliminuję skutecznie (nie licząc niedziel i tego, co napisałem powyżej - po oddaniu krwi należy się posiłek o wartości energetycznej 4500 kcal! - 1000 kcal za każde 100 ml oddanej krwi, więc i tak zjadłem dużo poniżej tej wartości. Ale 8 czekolad nie zmogę choćbym chciał :D ). Za to kiepsko z ćwiczeniem - dopadł mnie jakiś stan zapalny ścięgna (pod kolanem) i nie mogę go obciążać - tak więc siatkówkę muszę odłożyć do czasu wyleczenia tego draństwa. A teksty wpisuję, bo... tak jakoś pasują mi do tego schroniska Przytuliska :) .
kaszanna: cieszę się, że pomysł celów Ci się podoba. Ale muszę Ci tak delikatnie pogrozić palcem - na necie byłaś, dzień minął, a celów nie widzę ;)
bike: po części masz rację, ale tylko po części. Trzeba mieć jakieś marzenia i to takie wybiegające daleko w przyszłość. Inaczej brakuje nam motywacji do codziennej pracy. Zarówno nad sobą, jak i tej, która przynajmniej w teorii ma nam przynosić środki na realizację choć części z tych marzeń ;) . 2 z 3 moich celów długoterminowych to jednocześnie moje wielkie marzenia. Z drugiej strony są rzeczy, które musimy zrobić, choć wcale nie chcemy. Jeśli będziemy je odkładać i nie powiemy sobie - na to mam czas do tego-i-tego momentu to nie zrealizujemy tego nigdy. I tak brzuchy nam rosną, gnuśniejemy i do tego zadowalamy się tym co mamy, zamiast zdobyć coś lepszego, na co nas stać. Stąd moje cele krótkoterminowe - nie wierzę, że też takich nie masz. Tylko najczęściej wygląda to mniej więcej tak, że mówimy sobie "muszę o to zrobić", ale potem dodajemy "to zacznę od jutra". Dlatego przedstawiłem konkretne cele i konkretne terminy realizacji. Tylko dla marzeń nie muszę podawać terminów, bo to po prostu zrobię w momencie kiedy będę w stanie (pieniądze...). A że Pan Bóg kule nosi, to i czasem coś nie wyjdzie. Ale od razu trzeba nanieść poprawkę i dalej robić swoje. Ot tak na przykład mnie się siatkówka opóźni, ale termin wydłużam tylko o tyle, ile to będzie niezbędne, żeby sobie nie zaszkodzić.
Roztocze... Hmmm, pięknie tam jest. Raz byłem. Przyroda po prostu cudna. Aż szkoda, że się z Wami nie wybiorę. Ale za nieco ponad tydzień jadę na dwa tygodnie nad morze (na bardzo już zasłużony urlop), więc na pewno nie znajdę jeszcze czasu na kolejne wyprawy. No i co by moja TŻ powiedziała ;)
Pozdrawiam serdecznie
Wchodzę rano do schroniska, a tu pusto :( A ja chciałem stanąć przed wszystkimi i pochwalić się, że ruszam wreszcie na trudniejszy szlak. Wczoraj byłem, ustaliłem i od poniedziałku siatkóweczka 2-3 razy w tygodniu (no, z przerwą na urlop). Tyle, że w przyszłym tygodniu będę się jeszcze oszczędzał, bo mi się jakieś paskudztwo wdało i ścięgno boli :(
Ale będzie dobrze. Tyle, że w przyszłym tygodniu nie będę skakał i w bandażu elastycznym. :D
No nic, napaliłem, herbaty uwarzyłem, kubek wypiłem, sięgam do apteczki po bandaż i idę na szlak...
Wpadam na herbatke i po inspirację :wink:
reszta u mnie - dzięki Dagmarka za linka :DCytat:
Zamieszczone przez gayga678
Pozdrawiam wszystkich na szlaku - dzisiaj dostłam piękne zdjęcia od znajomych,którzy spędzją wakacje w Tatrach - piekny widok jest ze szczytu :D
***
Grazyna
http://www.luckyoliver.com/photos/de...rs-1963886.jpg
Jak tu cieplutko, to chyba zasługa Istera, napalił w kominku i drewno wesoło trzaska teraz, a radosne refleksy biegają po ścianach Przytulni :D :D
Dagmarko, mnie dziś od rana taka energia rozpiera, że jeśli nic nie wyjdzie z moich wieczornych planów ( wybieramy się z dziewczynami z pracki potańczyć gdzieś ), to mnie chyba rozerwie od środka :lol:
nie no, dam sobie radę, jakby co, zawsze mogę potańczyć w pokoju młodego :wink:
jestem dziś radosna jak szczygiełek bo: młody młodszy wraca z Grecji jutro, ja zaczynam od dziś urlopowanie, dzwonił przed chwilką starszy młody i sobie tak fajnie porozmawialiśmy, a wieczorem jw :wink: :lol:
zaparzyłam wszystkim herbatkę z rumem, zapraszam :D
Ister, masz rację :) nie jest tak, że nie mam marzeń, plany też czasem robię :wink: jak tak się głębiej zastanowiłam, to stwierdziłam że tam wcześniej jakieś ambaje plotłam :lol: :wink: każdy ma marzenia, a jeśli ktoś ich nie ma, to ubogi jest i biedny...
pozdrawiam ciepło naszą Gaździnkę i wszystkich Przytulniaków :D
Jak zwykle rano zaglądam i zabieram się do rozpalania. Jak pierwsi goście przyjdą będzie ciepło i wrzątek wesoło będzie bulgotał...
Ja niestety dziś nie w nastroju. Okazało się, że ta kontuzja kolana to jednak nie kontuzja, tylko zrobiła mi się jakaś torbiel. Jutro idę na USG kolana i być może od razu mi to świństwo będą usuwać, ale do tego czasu nie pogram sobie, a i potem może się okazać, że jeszcze 2-3 tygodnie będę musiał nogę oszczędzać. Widzę, że czeka mnie wyjątkowo leniwy urlop :( Najgorzej, że od kiedy nie gram w siatkówkę waga stanęła. To jest dokładnie ta ilość energii, której potrzebuję do zmniejszania wagi :wink: Dobrze chociaż, że nie rośnie, czyli i tak dietka daje efekty, bo chciałbym docelowo właśnie przy takiej diecie zostać i nie martwić się, że mi tu czy tam coś przybędzie.
bike: też uważam, że każdy ma marzenia, choć czasem wręcz boimy się je realizować. Każdy też ma obowiązki, które musi realizować - i dobrze. A z marzeniami to jest tak, że często uważamy, że zrealizować je trudno, że drogo, że sił nie starczy, że tylko inni to mogą. Tymczasem boimy się, że jak już je zrealizujemy, to po pierwsze zabraknie nam celu w życiu, a po drugie okaże się, że te marzenia w efekcie nie dały tak pięknych wyników jak planowaliśmy. Osobiście uważam, że jedno i drugie podejście jest błędne. Jeśli ktoś lubi nowe rzeczy to i nowe marzenia się znajdą. Jeśli Twoim marzeniem jest Mont Blanc - i to się uda zrealizować, to potem będziesz chciała więcej - Mount Everest, Kilimandżaro. A może się okazać, że coś zupełnie innego. Z drugiej strony choć faktycznie realizacja niektórych marzeń nie daje tego, czego się po nich spodziewaliśmy, to zawsze jesteśmy bogatsi, mamy więcej siły na zdobywanie kolejnych szczytów (tych z naszych marzeń, niekoniecznie górskich), bo już jeden czy drugi zdobyliśmy, a często w wyniku dostajemy coś zupełnie niezwykłego i niespodziewanego.
Jednym z moich wielkich marzeń z dzieciństwa było pójść za słowami "Remedium":
"... Wsiąść do pociągu
Byle jakiego,
Nie dbać o bagaż,
Nie dbać o bilet.
Ściskając w ręku,
Kamyk zielony
Patrzeć jak wszystko zostaje w tyle..."
Miałem jedną przewagę - moja mama pracowała (nadal pracuje) na kolei, dzięki czemu miałem prawo do bezpłatnych przejazdów. Jeden wers piosenki z głowy :lol: . Wreszcie przyszedł czas, kiedy poczułem, że jak tego nie zrobię, to mogę nie mieć okazji. No i wziąłem saszetkę (taką na pasku), zapakowałem tam wszystko, co było mi potrzebne do przeżycia (100 zł, szczoteczkę, pastę, mydło i takie tam... :wink: ) i... wsiadłem w pierwszy z brzegu pociąg.
Robiłem takie 2-3 dniowe kursy. Coś pięknego. Podobał mi się widok za oknem - wysiadałem. Zwiedziłem w ten sposób kilkanaście miast (zdarzało mi się 3 jednego dnia). Wakacje niesamowite. A do tego wszystkiego przekonałem się z bliska jak wygląda powódź. Choć było to samo w sobie niezbyt przyjemne, to z perspektywy czasu doświadczenie niesamowite.
Także marzenia trzeba mieć, ale też trzeba mieć odwagę je realizować. A planować zawsze coś planujemy, choć często po cichu i częściowo. Czasem jak plan nabierze bardziej konkretnego kształtu, to i nam łatwiej się zmobilizować...
No koniec ględzenia na dzisiaj. Muszę w tym tygodniu muszę dużo drewna narąbać, bo zapas na kolejne dwa tygodnie będzie Wam musiał wystarczyć. Więc idę...
Cześć , dawno nie pisałam ...
Bikuś bardzo podoba mi się nowopoznane słowo : AMBAJE :D
I chciałam dokończyć rozpoczęty wierszyk :
Jak tu cieplutko, to chyba zasługa Istera, napalił w kominku i drewno wesoło trzaska teraz
... ale sie nie dokończyłam , jakoś wena na mnie nie spadła ... Ach , za dużo obowiązków , muszę się z nimi ścigać , a póki co , one mnie wyprzedzają :twisted: :twisted:
Gayga widzę że poszukujesz ... Ja tez poszukuję ... Podobnie jak Ty , naprawdę ! Zmiany metody , gdzie poszła inspiracja , czytam , ciekawostki , nowości , ebooki guru ' ów od motywacji , co jeszcze , co jeszcze , co jeszcze pomóc nam może ? Wróciłam do ananasów i grejpfrutów - to coś musiało miec do rzeczy w pięknym roku 2004 . Czy myslisz , że w najbliższej przyszłości coś nowego mogłybyśmy odkryć ?
Ponieważ nie spodziewam się ujrzeć takiej gwiazdy świetlanej jak w 2004 ( raz mi się przytrafiło i nie zdarzy więcej ) , więc sobie tłumaczę , że konsekwencja i dyscyplina też daje satysfakcję . I spoglądanie za siebie : w tym roku zrobiłam to . A w tym to . I tych lat nie wspominam jako pustych - gdy działałam . Gdy realizowałam SWOJE plany . A miejsca , w których mnie inni umieścili - szkoła np. - nie dały mi tyle radości . Najbardziej mi teraz trzeba konsekwencji .
Tak miałam . Nic dodać . Wiem , że to czego mi brakło na końcu , to cieszyć się małymi codziennymi radościami : że dobrze wykonałam cos w pracy i ludzie zauważyli , że jest szansa na stopniowo lepszą pracę , że za jakiś czas mogę mieć wreszcie czas wolny ...Cytat:
Zamieszczone przez Ister
Czułam się jak w niebie i nawet nie mam wątpliwości , że tak właśnie jest w niebie . A ja chciałam słodkich cudów nie wiadomo jakich , po prostu za dużo i za szybko . Winię się o tyle , że wypuściłam sukces z ręki - wiedziałam dokładnie , co mam robić .
Ister więc Ci życzę - niech Ci motywacja nigdy nie zgaśnie , a Ty ją umacniaj przy każdej okazji . Zrobić coś dużego - własnymi siłami - przez kilka miesięcy - to jest naprawdę niebiańskie uczucie . Taka dłużej trwająca euforia .
A tu świetna rzecz wyszukana przez Triskell . Naiwnie napisana , bo chyba dla dzieci , ale tak prawdziwa , już półtora roku jestem pod wrażeniem . Dla Istera , bo chyba jeszcze nie zna :)
Pewnego wieczoru stary Indianin z plemienia Cherokee opowiadał swojemu wnukowi o walce, która toczy się w jego wnętrzu. Powiedział: "To walka pomiędzy dwoma wilkami. Jeden z nich jest zły: złość, żal, pretensje, pazerność, arogancja, poczucie winy, kłamstwa, zawiść, nieuczciwość, rozczulanie się nad sobą, pycha, wygórowane lub zbyt niskie poczucie własnej wartości, ego... Drugi jest dobry: radość, pokój, tolerancja, miłość, nadzieja, troska o innych, życzliwość, empatia, hojność, prawda, współczucie i wiara" Wnuk chwilę się nad tym zastanawiał, w końcu zapytał "Który wilk wygrywa?" Stary Indianin odpowiedział po prostu: "Ten, którego karmię".
Wpadam jak co dzień rano i rozpalam kominek. Mam nadzieję, że jego ciepło przyciągnie starych bywalców, a może i kto nowy zajrzy.
http://www.sharewareplaza.com/images...shot/25834.gif
Dagmara: o tym Indianinie jest świetne. I ma w sobie dużo prawdy o której zapominamy. To jak widzimy świat zależy od tego, jak na niego patrzymy.
Zapraszam Cię (i każdego kto kiedyś wpadnie do Łodzi) na mały spacer. Zacznij od Piotrkowskiej - pooglądaj jakie ładne zrobiły się te kamienice. Takie kolorowe, przyciągają wzrok. Niektóre oświetlone. Pięknie prawda?
A teraz dojdź do Placu Wolności i skręć w Pomorską, dojdź do przystanku (tego w stronę Strykowskiej). Spójrz na kamienicę po przeciwnej stronie ulicy. Szara, brzydka... Spójrz jeszcze raz, ale podnieś głowę. Przyjrzyj się rzeźbieniom, balkonikom, wszystkim tym szczegółom. A w wyobraźni dołóż do tego wszystkiego kolor - może słoneczny żółty, a może bardziej odważnie - czerwień, czy nawet fiolet. Albo dowolny inny, który tam będzie Ci pasował. Jak teraz wygląda? Równie piękna jak te na Piotrkowskiej, prawda? Dla mnie - nawet piękniejsza. Rozejrzyj się po pozostałych kamienicach, również w innych miejscach - mam kilka wspaniałych na Więckowskiego - to niedaleko (zaraz za Wólczańską, na pewno dasz radę).
Na koniec spaceru podejdź (a jak nie masz siły to podjedź) na róg Sienkiewicza i Nawrot. Dokładnie ten, który dalej biegnie do straży pożarnej i kościoła Jezuitów. Spójrz na tą narożną kamienicę (to jest Sienkiewicza 52) - i znów dołóż swoje kolory. Co widzisz?
A jeśli jeszcze starczy sił na marsz, ale chcesz dać odpocząć wyobraźni (a już bliziutko, nie nachodzisz się) - to przejdź na Pilsudskiego - do Kilińskiego. Wsiądź w tramwaj w stronę Piotrkowskiej i usiądź po prawej stronie przy oknie. I patrz na ten niebieski biurowiec (pamiętasz jak on kiedyś wyglądał?) i czekaj... aż zobaczysz przeglądające się w nim wieże kościoła...
A teraz spróbuj powtórzyć jeszcze raz, że Łódź jest szara, nudna i brzydka... Ciekawe, czy Ci się uda...
Czasem wydaje nam się, że wokół nie ma nic ładnego, otacza nas beznadzieja. Jeśli nauczymy się dostrzegać piękno w tym co nas otacza - od razu będzie nam łatwiej. A z czasem okaże się, że nie tylko dostrzegamy piękno, ale je tworzymy. Nie zawsze fizyczne - czasem będzie to coś dobrego, co zrobimy, kiedy indziej jakiś nasz drobny sukces. Zawsze wtedy poczujemy się lepsi i staniemy się lepsi niż byliśmy...
Jeszcze jedno - możesz czytać książki i szukać motywacji u kogoś. Ale ona jest w Tobie. Zacznij od tego, że kiedy już zrobi się ciemno wyjdź przed dom lub blok i spójrz na niebo. I zobacz jakie jest piękne.
Dobra, uciekam drwa rąbać, bo nie starczy :wink:
PS.
Masz kota?
http://www.luckyoliver.com/photos/de...in-1976227.jpg
Dagmarko, podoba Ci się to słowo? to się cieszę, z moją Przyjaciółką w czasach liceum miałyśmy taki zwyczaj, żeby brać słownik wyrazów obcych i układać historyjki z nowo poznanych słów:) z tamtych czasów zostało mi upodobanie do słów typu 'ablucja' :wink:
Ister, życzę Ci szybkiego powrotu do zdrowia :)
poczytałam sobie to wszystko co tak pięknie napisałeś, i poza wszystkim pozazdrościłam lekkości pióra :wink: ja nigdy nie miałam zdolności do takich dłuuugich, kwiecistych pisemnych wypowiedzi :roll: wszystko w pigułce, nie lubię i nie potrafię przelewać tak zgrabnie myśli kłębiących się w mojej głowie :wink: ... wycieczki pociągiem w stylu "... wsiąść do pociągu byle jakiego..." to pewnie niezwykle fajna rzecz, pod warunkiem, że ma się darmowy bilet i wystarczy kamyk zielony :)
pozdrawiam Gaździnkę i wszystkich Przytulniaków :D
Ależ dziś zaspałem... Ale szybciutko biorę się do rozpalania, żeby pierwsi wędrowcy choć ogrzać się mogli, jeśli jeszcze woda nie zdąży się zagotować...
Bike: Byłem wczoraj na USG, które nie wykazało torbieli. Wygląda na to, że poprostu nadwyrężyłem ścięgno. Od tygodnia chodzę w bandażu elastycznym i w tej chwili mogę już chodzić bez niego, ale wolę jeszcze parę dni nogę pooszczędzać. Dziś jeszcze idę do ortopedy (wcześniej oglądał mnie chirurg). Krótko mówiąc do urlopu z siatkówki nici. Ale po powrocie nie odpuszczę :wink:
Co do lekkości pisania, to nie do końca tak jest. Staram sie pisać to co myślę i to co czuję. I wtedy czasem wychodzi fajnie, a czasem nie całkiem. Generalnie moje wypracowania pisemne nigdy nie chciały przekroczyć 3 stron :wink:
A podróż pociągiem daje niesamowite wrażenia. Choć czasem są niespodzianki miłe, a czasem wręcz przeciwnie. Podam po jednym przykładzie:
Szukałem kursu na nocleg (wybierałem pociąg, który jedzie przynajmniej 5-6 godzin, czasem musiałem podjechać gdzieś, żeby taki złapać). No i wyszło mi, że jak pojadę do Tczewa to tam będę mógł sie przesiąść na pośpiech do Jeleniej Góry. W Tczewie godzinka, akurat żeby znaleźć jakąś kolacyjkę na mieście i zameldować się telefonicznie do domu (komórki jeszcze nie miałem). Z jedzeniem to w sumie największy problem, bo nigdy nie wiadomo na co się trafi.
No więc jadę do tego Tczewa (swoją drogą przepiękne miasteczko, choć nieduże). Wysiadam i widzę jakąś knajpę dworcową. Zwykle takie knajpy nie są najlepsze, ale stwierdziłem że wejdę i zobaczę co jest. A tam ceny, które mnie powaliły... pozytywnie (rok 1997, ale to i tak niewiele zmienia): Spaghetti 3,50, zupa pomidorowa 1,20, zupa ogórkowa 0,80 (!!!). No, wziąłem spaghetti. Było naprawdę pyszne. Ale wygląda, że najlepsze to były te zupy. Co ciekawe były w takich pojemnikach jak lody do gałek i cały czas były ciepłe, więc zupę dostawało się od ręki. Z KAŻDEGO pociągu wysiadał w czasie jak tam byłem skład konduktorski i wchodził zjeść zupę :wink: A mieli jakieś 20 minut, bo w Tczewie łączonych jest kilka składów zawsze :)
Rok później kiedy tak wojażowałem, pojechałem do Tczewa tylko po to, żeby tej zupy spróbować (wziąłem pomidorówkę). I też była pyszna :D
W drugą stronę - jechałem pociągiem z Lublina do Łodzi, kiedy zorientowałem się, że wjechaliśmy do Nałęczowa. "Nałęczów piękne miasto" myślę sobie. Więc szybko do drzwi pociągu (a miałem już do domciu jechać ;) ), wysiadłem. Pociąg odjechał. Patrzę sobie - ładny dworze, całkiem ładny... Podszedłem i sprawdziłem - mam następny pociąg do Warszawy za niecałe 3 godziny. Akurat, żeby miasto obejrzeć (zwłaszcza, że w Nałęczowie jest głównie park uzdrowiskowy). No więc wchodzę do budynku dworca, wychodzę z drugiej strony i...
I mam wrażenie że mnie przeniosło do innego świata. Zupełnie jak w filmie "Zakochany anioł" ten facet wchodzi do łazienki, a jak wychodzi to ląduje gdzieś w Bieszczadach :)
Patrzę, a tam mały parking, ze dwie taksówki. Poza tym pusto, pole jak okiem sięgnąć, a gdzieś na horyzoncie majaczy droga otoczona szpalerem drzew...
Okazało się, że do Nałęczowa ze stacji jest jakieś 4 km, czyli prawie godzinka marszu. Na miejscu nawet godziny nie miałem, akurat tyle, żeby napisać kartkę do dziewczyny :) . Ale i tak było przyjemnie :D
No dobra, ogień wesoło już trzaska pod wodą, więc ja idę nowych drew narąbać ;)
Jak co dzień rano, na posterunku, rozpalam ogień. Przyjdzie Gaździnka albo któryś z Przytulniaków to wrzątek będzie gotowy. Ale wczoraj to widzę nie tylko ja zaspałem ;)
Ze dwa dni temu lekko się zdziwiłem. Zawsze (ostatnio ;) ) do pracy biorę 3 kromki chleba. A przedwczoraj coś mnie podkusiło, wziąłem cztery i... jedna mi została :D
Pozdrawiam
http://www.luckyoliver.com/photos/de...in-2533668.jpg
Wpadam do Przytulni na herbatkę :D
Gaździnko, gdzie jesteś :?:
ależ niezwykłe zjawisko przed chwilką zobaczyłam, zobaczyłam jak deszcz idzie :shock: usłyszałam ogromny szum i wyszłam na balkon zobaczyć co to... nie padał deszcz, ale nagle z prawej strony zobaczyłam jak zbliża się ściana deszczu :shock: i tak ładnie doszła do mojego balkonu, drugi raz widzę takie coś, pierwszy raz widziałam to w dzieciństwie, kiedy byłam u Babci :D
pozdrawiam wszystkich Przytulniaków :D
Jak zwykle ogień podkładam i staram się go z rana podtrzymać...
Jakoś już będzie z miesiąc temu przez Łódź przetaczała się fala ulew połączonych z burzami. Najbardziej fantastyczna była jedna z nich - akurat wchodziłem do Manufaktury, odwracam się i widzę... statek kosmiczny :) Chmura miała niemal idealny okrągły kształt, była bardzo ciemna przez co wyraźnie odcinała się od reszty nieba i bardzo gruba. Wyglądało to tak niesamowicie, że nie da się opisać. Wiele osób porównywało to właśnie do statku kosmicznego dostojnie nadlatującego nad Biały Dom w "The Independence Day", także rozmiarami :)
A dziś za oknem jakoś szaro i smutno. Muszę dobrze napalić, żeby choć w Przytulni było miło i cieplutko.
Gaździnko, HOP! HOP!
PS.
Kto Wam będzie rozpalał z rana jak mnie przez najbliższe dwa tygodnie nie będzie? :?:
http://www.luckyoliver.com/photos/de...re-1456146.jpg
Wpadam do ognia parę drewek dorzucić, bo jakoś wygasało już :wink: :roll:
Gaździnka gdzieś się zapodziała nam...
herbata stoi stara w czajniczku, nie ma komu świeżej zaparzyć, no to przyszłam :wink:
jakby kto pytał, herbatka miętowa dziś jest zapodawana w Przytulni :)
Ister, będzie ciężko z rąbaniem drewna ( bo to taka raczej ciężka praca, dla chłopów ), ale postaramy się i może przez te dwa tygodnie wytrzymamy :roll:
pozdrawiam Gaździnkę i wszystkich Przytulniaków :D
Cześć
Bardzo lubię rąbać drewno . Jak mam wakacje na prywatnych kwaterach to mi się czasami udaje . Ale dziękuję Isterowi że przygotowane .
Samowar jest stale na ogniu . Przygotowałam w zapasie opuncję figową bo ładnie pachnie . Ale i tak najlepsza jest Herbatka marki Beatka .
PRZEKAZUJĘ POZDROWIENIA OD JUSTYNY ZNAD SOLINY DLA WSZYSTKICH PRZYTULNIAKÓW . Na pewnio dzielnie odchudza się w tych Bieszczadach .
Ja sobie znikłam na trochę i byłam w pracy , ale co gorsza nie dietkowałam konsekwentnie , tylko od przypadku do przypadku ...
Na szczęście są pewne pozytywne i trwałe juz zmiany :
- jem warzywka - a wcale nie jadłam ich kiedyś
- smażę na teflonie na łyżeczce oliwy , albo nalewam na patelnię trochę wody , dopóki zawartość patelni nie ma własnego soku
- nie jem rzeczy panierowanych
- nie jem słodyczy aż tyle ( bo było 70 % w ciągu dnia )
- nie jem pizzy
Ister na plan spaceru po Łodzi popatrzyłam jak na bieg na orientację . Lubię tę zabawę , choć dotychczas miałam mało okazji .
Bike dzięki Tobie zrozumiałam jakie znaczenie ma w piosence Wsiąść do pociągu ten kamyk zielony . Bo ja prawą półkulę to mam w ogóle nierozwiniętą .
Przerobiłam wczoraj 7mą lekcję z akademii i muszę powiedzieć, że jestem zmotywowana. Najbardziej zaskoczyła mnie lekcja 6ta. Okazało się, że prawie wszystko to o czym marzę jest w zasięgu ręki. Wystarczy ją wyciągnąć i sobie wziąć. No bo przecież nikt mi nie zabroni schudnąć. jedyną rzeczą która stoi na przeszkodzie jestem ja sama.
Zawsze marzyłam o wczasach odchudzających, ale z góry skreślałam to marzenie - bo za drogo. Bzdura. wystarczy, że będę sobie płacić za ćwiczenia, naukę angielskiego i dni bez słodyczy i co miesiąc odłozę jakąś kwotę, a za rok pojadę na te wczasy.
Nie mogę co prawda jechać w tym roku do Australii, albo Meksyku ale mogę czytać na ten temat, zbierać zdjęcia i informacje. Jak już mnie będzie stać na ten wyjazd to będę dobrze do niego przygotowana.
Fajne to opowiadanie o wilkach. Szkoda, że nie usłyszałam go 10 lat temu jak byłam nieszczęśliwa i żałosna (chociaż chuda) bo karmiłam nie tego wilka co potrzeba. Teraz biduś gdzieś tam dogorywa i gdyby nie ogromna miłość do zwierząt to dawno kopnęłabym go w doopę( :wink: ) i wygoniła za drzwi.
Bardzo mocne były dla mnie też słowa, że tylko kobiety leniwe są zaniedbane. Jakby mi kto w mordę przyłożył i strzelił prawdą prosto w zęby. Duuużo przemyśleń ostatnio i 90% z nich to dzięki Tobie i temu co gdzieś wyszperałaś. Wiszę Ci lody, ale bez bitej śmietany :wink:
Pozdrawiam wszystkich przytulniaków i zaraz przyprowadzę nowego mieszkańca, niejakiego Alfreda Chrupka miłość moją i radość wielką.
ALFRED CHRUPEK Z KTÓRYM MAM PRZYJEMNOŚĆ PRACOWAĆ.
jEST CUDNY I MNIE BUZIA (to tłumaczy czemu tak lubię moją pracę :wink: )
http://images29.fotosik.pl/57/e428cf15a5b81d30med.jpg
KaszAniu witam Cię serdecznie wraz z Alfredem . Dla Ciebie fotel bujany , kanapa i stepper bo nie wiem , co byś wolała , a dla Alfreda fotel pluszowy . W razie jeśli nie trafiłam to się zamieńcie .
Cieszę się że Ci się podobają pomysły Wandy Łoskot i też uważam , że ona z takich porządniejszych .
W jednym z jej linków na tej stronie tak się zwraca do czytelnika :
Dziękuję Ci za zainteresowanie i gwarantuję , że niedługo Ty mi będziesz dziękować .
Napisała także , że wśród motywatorów należy do czołówki w USA a w Polsce nie ma sobie równych . Ja bym się cieszyła , gdyby przede mną ktoś szedł , taki niewątpiący . Bardzo potrzebuję ideałów .
Tak tu sobie poszukuję , ale mój zapał krótkotrwały i wirtualny - no i teraz kubeł zimnej wody - poszukiwania słaby efekt u mnie dały . Ważyłam dziś rano 82 kilo . Niechybnie zobaczysz zmianę .
Komentarza nie sugeruję - ciekawa jestem , czy czytający wiedzą , co mnie motywuje ?
O a to coś jak dla mnie napisane :idea:
"Zatrzyj rece i wez sie do roboty. Krew zacznie ci lepiej
krazyc, a umysl lepiej pracowac. Przeplyw zycia w tkankach
szybko wypedzi z twojego umyslu zmartwienia. To najtansze
lekarstwo jakie istnieje na ziemi - i jedno z najlepszych."
Bernard Shaw
Znał mnie :?: :?: :?:
Mnie też chyba znał :roll:
Przelotem, ze zbiorem przemysleń, po których chyba boli mnie głowa :shock: coraz bardziej świadoma
Pozdrawiam
***
Grażyna
Cześć
Gayga co Cię tak do przemyśleń skłoniło . Gdzie tak myślisz ? Czyżby joga ?
Napisz te przemyślenia . I czego jesteś świadoma . Bo nie zrozumiałam skrótów .
Napisz :!: Bo mnie to bardzo interesuje :!: :!:
Dagmara
przerabiam ebooki KAIZEN :roll: Świadoma jestem tego,ze mam parę szufladek w swojej podświadomości zatrzasniętych juz dawno na głucho i dopóki sobie z nimi nie poradzę - nie ruszę naprzód. Trzeba się najpierw rozliczyć się ze sobą,zeby mieć wolne ręce :roll: moze nie do końca rozliczyć, a wybaczyć sobie.....Joga nie do końca, nie miesci mi sie ostatnio w rozkładzie dnia - wolę pospać 15 minut dłużej :twisted: a że boli głowa - juz tak miałam :( dopiero konkretne rozwiązania usuną fizyczne objawy :cry: Dużo chodzę, źle sypiam,więc czasu na przemyslenia pod dostatkiem :roll: tyle...reszta nie na forum :?
papatki
***
Grażyna
Mnie się tez na końcu odchudzania świadomość poszerzyła . Wiedziałam , co będzie jutro i za tydzień . Jasno widziałam powiązanie tego jak działam i skutków . Zobaczyłam , że wystarczy działać , żeby wszystko toczyło się o wiele szybciej . Nasz rozwój , własna organizacja , inne rzeczy też . Zobaczyłam , że ludzie , którzy nie starają się robić wszystkiego najlepiej , z własnego wyboru szybko zostają w tyle . Nie wiem , czy mówimy o tym samym ...
Poza tym , kto nie chce niech nie wierzy , byłam na początku jasnowidzenia .
Komentarz do ostatniego : tak to prawda że jestem przemęczona ale uważam , że jednak na razie zdrowa .
Gayga a które te ebooki czytałaś ? Jak trochę streścisz to juz czytać nie będę :D
http://www.luckyoliver.com/photos/de...es-2745380.jpg
Dagmarko, wiruski już poleciały do Ciebie priorytetem :wink:
pozdrawiam expresowo Gaździnkę i Przytulniaków :D
Cytat:
Zamieszczone przez DAGMARA7
Dagmarko dobrze ze zdrowa, ale moze czas pomysleć o chociaż tygodniu wolnego? :D
Wiem, ze na kilka dni jedziecie w góry z dziewczynami, ale to tylko dłuższy weekend! A Ty cały czas pracujesz na wysokich obrotach... pomyśl o tym.. zrób coś dla siebie, dla swojego organizmu, daj sobie troszkę czasu i luzu :) dbaj o siebie..
Dagmarko pozdrawiam Cię gorąco. Przypominam sobie nas 2 lata temu i teraz aż się wierzyć nie chce jak patrzę na swój :roll: i Twój suwaczek. Biedrona i Rybka zbłądziły... :(
Miłego weekendu :D
Cytat:
Zamieszczone przez Kasia Cz.
Cześć
Ja na chwilkę
Bike dzięki za wiruski . Troszkę działają .
Gayga gdy napisałaś pierwszy raz o ebookach Kaizen to trafiłam tam , jest z czego wybierać i bardzo fajne . Podaj link jeszcze raz to pozgrywam wszystko !!
Anikasku jesteśmy teraz trochę podobne i Kaszania też jest do nas podobna . Ale ja już w najbliższym tygodniu chyba przeniosę się z Krainy Bałwanków do Krainy Szczęśliwych Siódemek . Dziś rano na wadze widziałam 80,5 . Wielkim moim marzeniem jest Kraina Silnych Szóstek . Właśnie sprawdziłam w numerologii znaczenie 6 : silne ego .
Kasiu dzięki , chyba jeszcze długo bym nie znalazła .
W zamian wklejam ok. 1 minutowy filmik na nasze bunki - śmieszny jest :lol: :lol: :lol:
http://www.wrzuta.pl/film/vj3af3qoQM
Coby nie przygnębiać , głównie otoczenia , wstawiam trochę optymistycznych wieści :
1. Wypiłam dziś przed południem ponad litr minerałki ( to co , że gazowana , od czegooś trzeba zacząć )
2. Załadowałam witaminę B w postaci 10 dag drożdży
3. Nie najadłam się dziś słodyczy
4. Wymyśliłam , żeby zamiast porcji słodyczy iść na spacer - też bardzo to lubię . Tylko na razie nie byłam , robię co innego .
5. Coś jeszcze robiłam , jak mi się przypomni to dopiszę. :D :D :D
Filmik rewelacja :lol: :lol: :lol: :lol:
Muszę spróbować, choć szczerze wątpię w powodzenie :lol: :lol: :lol: :lol:
Kasiu jak się przymierzyłam do tego ćwiczenia , to ja się w ogóle w przód pochylić nie mogę , tak mnie coś ciągnie od tyłu . Nie widzę tego za sobą , ale jestem mocno przekonana , że to diabeł .
Jak nie liczę kalorii to nic nie wychodzi . Dziś myślałam , jakże naiwnie , że jem niskokalorycznie i nie za dużo . Po podliczeniu wyszło 2044 kcal !
A moja waga elektroniczna jest niestety niedokładna . W odstępie kilku godzin pokazuje różnice np. 1,5 kg , chociaż nic nie jem wtedy i także jej nie przestawiam . Przy pomiarze tłuszczu i wody jest jeszcze większy rozrzut . No i nie wiem , ile ważę ...
Dagmara - DZIĘKUJĘ :D Zupełnie niechcący pewnie - dałaś mi kopa w doopę. Baardzo mi to pomogło.
Szkoda, że Cię z nami dzisiaj nie będzie. Zapowiada się kameralne spotkanko. Najgorsze, że ja wina wczoraj popiłam i dzisiaj na samą myśl boli mnie głowa i żłądek protestuje.
http://www.luckyoliver.com/photos/de...gs-1209634.jpg
Dagmarko, ja dziś znów wpadam przed pracą, moment wyjścia z domu zbliża się nieuchronnie a ja jeszcze w koszuli nocnej :roll: :wink:
taka jestem ostatnio zmęczona, że czuję, jakbym miała zresetowany mózg, więc po mnie raczej filozoficznych wynurzeń się nie spodziewaj :wink:
ale za to wkleję Ci nietypowego Aniołka :lol: to Anioł miłości :D
pozdrawiam wszystkich Przytulniaków na czele z Gaździnką :D
"Każdy ma swojego Anioła"
http://th.interia.pl/10,g3de49b612196790/i518629.jpg
Już wróciłem i od razu biorę się do rąbania drewna, bo widzę, że tu głównie wióry... Morale leży. Czy mam każdemu z osobna kopa dać, czy wszystkim wspólnie. Coby wszystkie rybki, baloniki i inne biedronki zaczęły wędrować tam, gdzie powinny a nie tam, gdzie im się chce?
Jak widać mi urlop pomógł. Wczoraj nieco niepewnie wszedłem na wagę, bo w wakacje nawet sobie za dużo pozwalałem i... No, sami oceńcie 8)
Czas na drugi etap. Szkoda tylko, że jeszcze mi się o tydzień może siatkówka obsunąć, bo ojciec Kazimierz, który to organizuje też na wywczasie. Ale zorientuję się, może i bez niego parafianie grają ;)
Dobra, drewno narąbane, w kominku napalone. Ja uciekam. Ale jak jeszcze raz usłyszę, że komuś rybka czy inny kwiatek skręcił nie w tą stronę to osobiście wręczę siekierkę i najgrubszy pieniek i do porąbania na wykałaczki :evil:
Ister to będzie mój ulubiony obrazek teraz :lol: :lol: :lol: :D
Ale o żabkach nic nie wspominałeś :wink:
Cześć
Ja w skrócie
Czy mamy trasę / miejsce na nasz wspaniały wyjazd ?
Pozdrawiam