Wersja do druku
Korni WITAJ!!!!
Miło, że wróciłaś ale następnym razem nie znikaj tak bez pożegnainia ... wystarczy napisac pa znikam nie będzie mnie ... to lepsze nić ucieczka...
Mam nadzieję, ze tym razem naprawde poszłaś po rozum do głowy :-) I twoja walka nie skończy się po tygodniu...
Muisisz walczyć, żeby schudnąć!!!Czasem aż do bólu walczyć!!!
zyczę wytrwałości !!!
Buźka. Acha jak sięma Madzia???:-)
Korni kochana, NAJWAŻNIEJSZE, ŻE JESTEŚ, ŻE WRÓCIŁAŚ :!:
Tylko to się teraz liczy i mocne postanowienie, które w sobie nosisz. Nie ma co rozdrapywać ran, bo po co? Co to da? Nic.
Liczy się TERAZ! A widzę, że masz wiarę i zaczynasz od początku, więc musi się udać :D
Wierzę w to! Trzymam kciuki!
WITAJ KORNI.
CIESZĘ SIĘ ZE JESTEŚ ZMOBILIZOWANA DO PODJĘCIA WALKI O LEPSZĄ SIEBIE. ŻYCZĘ CI WYTRWAŁOŚCI I OBYŚ ZNOWU NIE UCIEKAŁA. NIE POPEŁNIJ TAKIEGO BŁEDU BO NAPEWNO Z NAMI BYS NIE NADROBIŁA ZA DUŻO.
TO WSZYSTKO ZALEŻY OD CIEBIE SAMEJ .
FORUM POMAGA WSPARCIEM ALE TY MUSISZ CHCIEĆ ZWALIUĆ NADBAGAŻ KTÓRY DŻWIGASZ NA PLECACH.
http://gloubiweb.free.fr/gifsA7/nature25.gif
Czesc Korni, nareszcie jesteś...
Wiesz potyka się każdy, nie ma co wtedt tchórzyć tylko tym bardziej trzeba się przyznać do błędu i szybko go naprawić...
Będe tu zerkać i pilnować Cię!
Miłego dnia!!!
WSZELKI DUCH..:!: :!: :!: ;)
No nareszcie .. Korni nie wstyd upadać - to ludzkie. Ale wstyd się nie podnieść i tego udało Ci się uniknąć :) Już samo to jest krokiem w dobrym kierunku :) Jeśli ZAKŁADASZ (nie wiem czemu), żeś słaba i wiotka istotka - nie zadawaj sobie za dużego ciężaru. Chudnięcie nie musi być wyczerpującą siły i wiarę WALKĄ. Im większe ograniczenia, tym szybciej jest ten moment załamania, niecierpliwości, chęci rzucenia wszystkiego w diabły. Spokojnie. Popatrz w lusterko i powiedz z miłym uśmiechem do tego ślicznego pyszczka: "Lubię Cię :) RAZEM zdołamy wszystko :!:" Taka jest prawda. Za każdym razem jak Cię dopadnie głupawka idź porozmawiać ze swoją drugą stroną. W końcu nie ma nic przyjemniejszego jak rozmowa z inteligentną osobą :)
Najbardziej u Ciebie podobało mi się to, że miałam wrażenie, że do diety podchodzisz tańcząc :) Że jak fryga kręcisz się pełna zapału i energii :) Odkop ten nastrój :) Zapal iskierki w oczach, głęboki oddech i .. bawimy się :!:
Ściskam serdecznie :)
eeeech, już mi dużo lepiej... :D
nie mam wszak tyle czasu na buszowanie po forum co kiedyś (hm...sama się w to wkopałam, robię w pracy wszystko i podobno od tego zależy moja premia, zobaczymy czy opłaci się ta pogoń za marchewką). W domu to tradycyjnie nie mam czasu na net...hm...a płacić trzeba...po co sobie go zakładałam...ale jak w pracy nie dam rady to w domu się postaram :wink:
dietkowo dzielnie mi idzie...jak zjem to co zaplanowałam to będzie 1000kcal...zobaczymy, wczoraj powiedziałam D. że on samą swoją osobą mnie odciąga od diety, jak tylko go widzę to mam ochotę pochłonąć pół lodówki, ale dzielnie wczoraj to przezwyciężyłam i było dobrze :wink:
myślę nad przenosinami na XXL ale na razie to tylko myśli, bo tam dziewczyny mają jednak podobny nadbagaż, hm...ale i tak czy tu czy tam... tu jakoś jestem u siebie :wink:
mirielko: eeehhhh, WIELKA JESTEŚ, ja cię namawiam na książkę i namawiam, ale wymyśliłam coś innego: powycinam twoje przemyślenia z forum, sklecę to jakoś i napiszę książkę: "świat wg mirielki" kasą podzielimy się pół na pół :wink: ale tak serio to masz w sobie tyle energii, że aż się udziela :wink:
Forma: dzięki wielkie, masz rację z tym przyznawaniem się, od razu doceniłam swoją decyzję :wink: oby tak dalej :D i dzięki z góry za pilnowanie :!:
hiii: DZIĘKI, wiesz co zawsze wiedziałam że człowiek uczy się na błędach, nieobecność na forum kosztowała mnie kilka kilosków, których może by nie było, ale jestem, zmotywowana i co raz silniejsza :wink:
Kasiu: masz świętą rację!!! koniec z gdybaniem co by było jakbym była na forum, co by było jakbym od tego listopada czy października wzieła się za siebie, będę po malutku brnęła do celu i tyle :wink:
najmaluch: straszne...faktycznie moge znów dać dupki za parę dni, ale wybij mi to z głowy :!: hehe, może sama świadomość mnie odstraszy :wink: i postaram się nie znikać więcej bez uprzedzenia :wink:
TRZEBA ŻYĆ JAK SIĘ MYŚLI, BO PRĘDZEJ CZY PÓŹNIEJ ZACZNIE SIĘ MYŚLEĆ TAK JAK SIĘ ŻYJE
Korni no to mam nadzieję, że naprawdę jesteś porządnie zmotywowana :-)
A to troche motywacji ode mnie :-) Kiedyś to na Ciebie działało:-) Dobrze pamiętam???
Buźka.
http://img147.imageshack.us/img147/6805/s300maingh1.jpg
Korni, świetne podejście, podoba mi się, tak trzymaj!
Jesteś mocna babka :lol: :D
Buziaki 8)
Witaj Korni :)
Nawet nie wiesz jak się cieszę,ze wróciłas :) ale i ja dołączam do słów przedmówczyń - nie znikaj juz tak więcej bez pozegnania....
buziaczki do Chorzowa śle :) tym bardziej, ze juz znam troszkę Twoje miasto, bo 3 tyg temu w weekend byłam u Asi :) miłego dnia :)
Korni, jak mija weekend?
Wszystko w porządku?
Buziaki 8)
KORNI WSZYSTKO CO NAPISAŁY KOLEŻANKI TO SZCZERA PRAWDA NIC DODAĆ NIC UJĄĆ.WIEM ŻE JAK BARDZO SIĘ CHCE TO MOŻNA DUŻO ZROBIĆ DLA SIEBIE.
PRAWIE WSZYSTKIE MAMY RÓŻNE DOŚWIADCZENIA.
TERAZ LATEM JEST DUŻO WIĘCEJ POKUS NIŻ W INNYCH OKRESACH ROKU.
MUSIMY CZUWAĆ NAD SOBĄ I ZA BARDZO SIĘ NIE PODDAWAĆ POKUSOM.
JA KOCHAM SŁODKOŚCI I WCIĄŻ WALCZE, NIE ZAWSZE MI SIĘ TO UDAJE.
ŻYCZĘ CI SYSTEMATYCZNEGO POKONYWANIA PŁOTKÓW I BRNIJ POWOLI DO PRZODU.
TAK JAK PISZE NA TYM WIDOCZKU MAMY BLASKI I CIENIE.
SAMO ŻYCIE.http://www.edycja.pl/upload/kartki/382.jpeg
wiecie co?....
...dobrze się sklada że jadę na parę dni do rodziców (przedszkole zamknięte, urlop skończony)...tam jest mój kuzyn, psychiatra i psycholog kliniczny, mądry gość, kupe lat starszy ode mnie ale mnie zna od "pieluch" i o to chodzi...
...kiedyś byłam u psychologa z kliniki leczenia otyłości w Katowicach-Ligocie, no i wypłakałam się babce do rękawa, byla spoko, ale tak naprawdę ile ona o mnie wie gadając 45 minut?? Kiedyś gadałam z tym kuzynem jak mocno schudłam i byłam zdziwiona ze mi tak gładko poszło...a ten że motywacja jaką miałam wynika z mojego dzieciństwa...(freud się odzywa...coś w tym jest) i że to było do przewidzenia że się zawezmę w sobie...i faktycznie...
...innym razem skorzystałam z porady psycholożki z forum i w sumie też babka mi powiedziała mądrze i na temat...ale jak tu poradzić komuś mailem?? więc ja po tym mailu święcie przekonana o racjach z listu przystąpiłam do dzieła i poległam...
...suma sumarum...muszę iść do tego mojego kuzyna i poprosić o godzinę rozmowy, godzina z nim to jak 10 z kimś innym, i wiem że mi trochę rozjaśni burzę w mojej głowie...
...na pewno powiecie ze mogłabym się wygadać na forum...ano mogłabym, ale nie chcę i boję się napisać wszystkiego wprost, bo może to dostać się w niepowołane ręce i będę miała z tego same kłopoty (chyba że w privie...) ...z drugiej strony czasem patrząc jak wam świetnie idzie zaczynam coraz bardziej wpadać w obsesję że jestem dupsko wołowe i to na dodatek nie wiem ani ja ani inni dlaczego...wszak jak mirielka napisała mam "inteligentny" pyszczek i wiem o tym...ja coraz bardziej myślę że po prostu jestem bulimiczką bez odruchu zwaracania...nie potrafię, brzydzę się, mam świadomość że zniszczę przewód pokarmowy i zęby...więc tego nie robię, ale motywacja do jedzenia i amok w jaki wpadam jedząc jest podobny...z tym ze bulimiczka wszystko zwróci a ja leżę i stękam z przejedzenia...
...więc weekend minął miło...ale znikła czekolada mleczna (magda mi pomogła) i znikły 4 kajzerki i normalny obiad i mnóstwo innych rzeczy....które miały nie znikać...ale nowy tydzień jest...dziś znów były na śniadanie płatki a w pracy owoce...zobaczymy...
Hiiii, KasiaCz, Anikas, Najmaluch...dzięki :wink:
:D UDANEGO TYGODNIA ZYCZE :D
http://imagecache2.allposters.com/im...D06/112802.jpg
BARDZO SIE CIESZE ,ZE WROCILAS :D MAM NADZIEJE ,ZE 2 WRZESNIA SIE SPOTKAMY :!:
Czesc Korni, musisz sie uzbroic w cierpliwość, nie schudniesz z dnia na dzień, ani nie bedzie chcialo Ci sie mniej jesc... Muszisz po mału zmniejszac ilości jedzenia, a jak skurczy Ci się żołądek to będzie już łatwiej.
Miłego dnia!
Korni, w całej rozciągłości popieram rozmowę z kuzynem-fachowcem :D
Porozmawiaj z nim koniecznie.
Korni, piszesz, że nam świetnie idzie, wcale nie wszystkim i wcale nie tak łatwo i lekko.
Zobacz, ja mimo, że dietowałam i jeździłam na rowerze miałam zastój w chudnięciu trwający ok. 3 m-cy!
Nie dałam się jednak i waga zaczęła spadać, ale zobacz: od lutego do sierpnia, czyli przez 1/2 roku schudłam tylko trochę ponad 7 kg!!!!!
Powodzenia w rozmowie z kuzynem, spędź miło czas u rodziców :)
Kasiu: masz rację, na forum można spotkać osoby które chudną 30 kg w pół roku i są dla mnie wzorem niedoścignionym jak triskell, do których pamiętników wracam, przeglądam widzę wpadki, ale one i tak nie liczą się w całokształcie sukcesu, i nachodzi mnie myśl że czemu ja tak nie potrafię, jeśli jedna, druga, piąta osoba schudła to czemu nie ja...i wiem że takich jak triss można szukać z ogarkiem, na jedną triss przypada sto dziewczyn które schudły parę kilo i dalej nic, lub schudły parę kilo i przytyły dwa razy tyle (np ja) i takie które chudną pięć razy wolniej ale coś tam się na tej ich wadze dzieje... i takie osoby tez podziwiam. Jesteś osobą konsekwentną i za to cię cenię, podobnie widzę Hanę80, ona też dzielnie zmaga się z kiloskami i nie oczekuje szybkich rezultatów...
...najgorsze że ja czasem mam nadzieję że się pewnego dnia obudzę i będę ważyć 67 kg jak kiedyś, a to co jest teraz okaże się po prostu koszmarem sennym, mającym być swego rodzaju przestrogą i że tą przestroge uszanuję i będę pielęgnować te swoje 67 żeby sen nie przeszedł w jawę...ale z każdym dniem tracę nadzieję i to jest najgorsze w tym wszystkim...i może to wygląda czasem że szukam pretekstu zeby jeść, ale częściej myślę że po prostu jestem alkoholikiem żywieniowym, który tak jak w teorii potrzeb, stracił gdzieś potrzebę a została otoczka, która powoduje że się je, bez konieczności zaspokojenia głodu...
Forma również ma rację że może wystarczy zacząć oszukiwać i sabotować swój głód...dawać mniejsze porcje...i potem jakoś wyjdzie... może i wyjdzie, tylko jak spojrzę wstecz to widzę parę przypadków zmniejszonego żołądka (np po zapaleniu jamy ustnej, nie jadłam prawie tydzień) a potem wystarczyło parę dni żeby wrócił do poprzednich rozmiarów...
hm...
mam wrażenie jakbym próbowała wszystkiego z miernym efektem, czuję się jak na równi pochyłej...
oj wiem że marudzę, ale może przez takie marudzenie coś mi w głowie zaświta :?:
Korni, uwierz mi: rozumiem Cię doskonale!
A ja to co? Ze dwa razy w życiu schudłam do 56-57 kg, czułam się wtedy rewelacyjnie!
I zaprzepaściłam to objadając się, ja już nie mam czasu na takie tycie i chudnięcie, jestem coraz starsza, jak teraz nie schudnę do tych 55-57 kg, to już chyba nigdy tego nie zrobię.
Im człowiek starszy, tym trudniej, dlatego teraz bardzo się staram, jeżdżę na rowerku, dietuję, czasami zjem coś "zabronionego", ale się tym nie przejmuję.
Myślę, że dobre nastawienie psychiczne to 80 % sukcesu!
Wszak odchudzanie tkwi w naszych głowach a nie w żołądkach :)
Wróciłaś na forum z mocnym postanowieniem schudnięcia, CHCESZ schudnąć, więc do dzieła!!!!!!!
no właśnie kasiu, nastawienie psychiczne, mam tego świadomość w 100% wiem, że mój problem to głowa... i dlatego wróciłam na forum, żeby sobie z tym poradzić, żeby znaleźć sposób, żeby te 80% sukcesu jakoś aktywizować, żeby zaskoczyć i chudnąć... może potrwa to jeszcze trochę, ale ciągle mam nadzieję że znajdę na siebie sposób :!: dlatego szukam i nie dałam za wygraną i wiem też że nie schudnę może to tych 67, czy 65 ale że przynajmniej zobaczę 7 na przedzie i będę szczęśliwa...faktycznie lata robią swoje, lata i nieudane diety... ale dam radę, nie będę wiecznie gruba :!: DZIĘKI :wink:
Acha i cieszę się że są osoby które rozumieją problem z głową...jak ty właśnie... bo czasem wydaje mi się ze niektórzy myślą że odchudzanie jest proste - wystarczy mniej jeść...
Korni, we mnie zawsze znajdziesz oparcie!
Wierzę w Ciebie i w to, że jak nie 6 to 7 na pewno zobaczysz :D
Nie będzie to za miesiąc czy dwa, ale będzie!!!!
KASIU WIEM I DZIĘKUJĘ :wink:
Korni weź się w garść i tyle...mocne postanowienie i naprawdę dobre chęci a będzie dobrze.
Wczorajsze jedzenie beznadziejne :-(
WITAM SERDECZNIE.
POZDRAWIAM SERDECZNIE.ŻYCZĘ DUŻO RADOŚCI I UŚMIECHU NA TWARZY.NIE UMIEM NAPISAĆ KIEDY SIĘ POJAWIĘ . WYJEŻDŻAM JUTRO RANO.
MYŚLĘ O DIETKOWICZKACH CAŁY CZAS.
DIETKUJCIE W MIARĘ DIETETYCZNIE,A KILOSKI SAME SPADNĄ.
ŚLĘ BUZIACZKIhttp://www.edycja.pl/upload/kartki/416.jpeg
hiii: mam nadzieję że wrócisz szybciutko :wink:
najmaluszku to nie jest tak prosto, teraz to widzę, ja po prostu nie potrafię oddzielić jedzenia od stresów życia codziennego, nie potrafię i tyle, najgorsze że nie potrafię rozładować się w inny sposób, nie działa na mnie sprzątanie, ćwiczenia, medytacje czy inne takie próbowałam wszystkiego... Jak jestem bardzo zdenerwowana to po prostu jem, wyłącza mi się świadomość i jem jak pijak do lustra, jem co popadnie, byle dużo i byle szybko...straszne...
i żadne mocne postanowienie tego nie zmieni, niestety...muszę znaleźć sposób na stres a wtedy waga poleci w dół...
to chyba wiąże się z tym, że do tej pory (z jakieś parę lat wstecz) wszystko jakoś układało się po mojej myśli, a nawet jak coś się nieudawało to było to jakoś bezbolesne, teraz natomiast mam nadzieję jakby ktoś z góry rzucał mi kłody pod nogi, jakby się cieszył z tego że raz nie mam nic, a potem miotam się jak koń któremu w żłoby dano, przy czym ani jedno ani drugie rozwiązanie nie jest do końca dobre... a miało być tak prosto... najgorsze że mało z tych rzeczy zależy ode mnie, część może i zależy ale nie do końca, bo wymagałoby ode mnie poświęceń na które mnie nie stać...albo które wydaja mi się niewspółmierne z efektem...no cóż...
...dużo mi daje takie filozofowanie, może uda mi się siebie zrozumieć... :wink:
Korni, ja Ciebie rozumiem (po raz który już ja to mówię? :lol: ).
To nie jest takie proste: to tak jakby mówić do alkoholika (Korni, przepraszam, ja Ciebie nie porównuję do alkoholika, ale chodzi mi o podkreślenie, że coś jest poza Twoją kontrolą) : "no co Ty?! weź się w garść, nie pij" albo do człowieka pogrążonego w depresji: "przestań się nad sobą użalać, wstawaj, biegaj, ciesz się życiem"....
A ci ludzie sami z siebie nie mogą, nie dają rady, ani alkoholik sam sobie nie poradzi ani człowiek w depresji (wiem, bo 2 lata się z niej leczyłam farmakologicznie i u psychoterapeuty).
Jakaś część ich "jestestwa" jest poza ich kontrolą, nie mają nad nią władzy i zwykłe, rzucone oczywiście w dobrej wierze "weź się w garść!" nie wystarczy!!!
Korni, ja to tak widzę właśnie u Ciebie: chęć zażerania (znowu sorki za to określenie) stresów dnia codziennego jest u Ciebie tak silna, że tracisz nad nią zwykłą ludzką kontrolę, prawda?
Wydaje mi się, ża ta rozmowa z kuzynem mogłaby sporo wnieść do Twojej psychiki :D
Pozdrowionka i dziekuje za odwiedzinki!!!!!!!!!! :D :D :D
Danik: a ja właśnie byłam u ciebie :wink:
kasiu: ja ci jutro wyślę dłuuugaśnego priva, dziś już mnie oczy bolą od kompa 8)
Korni, czekam :D i pozdrawiam gorąco :!:
:D NIE WIEM CZY SIE U MNIE DOCZYTALAS :!: SPOTYKAMY SIE U MNIE 2 WRZESNIA MIEDZY 10 - 11 . MAM NADZIEJE ,ZE WPADNIESZ Z DZIEWCZYNAMI :D
MNIE PRZYBYLO ZNOWU 2 KG :(
KOLOROWYCH SNOW :D
http://imagecache2.allposters.com/im.../136-16116.jpg
najpierw odpowiedzi, bo potem może być przydługawo :wink:
psotka: dzięki za zaproszenie, ale 1go września mój chłop idzie na wycięcie migdałków, tzn musi zrobić wszystkie badania, bo egzekucja zacznie się 4go rano...więc będzie nerwowo, ktoś go musi trzymać za rękę :wink:
kasiu: wyprodukuję go na pewno :wink:
więc, dietkowo no comments, było normalnie, codziennie, jakby niedietkowo, ale też bez zbędnych wyskoków.
BYŁAM U KUZYNA...
...i mam kilka wniosków z przeprowadzonej z nim rozmowy, napiszę je w pewnym uporządkwaniu. Część z nich to rady, które mi dał, a część wynika pośrednio z rozmowy z nim i są konsekwencją siedzenia pół godziny w wannie :wink:
1. NIKT NIE MUSI MNIE LUBIĆ
Prawda jest taka, że za wszelką cenę stara(łam) się zyskać akceptację innych, najpierw rodziców, potem kolegów w szkole itd, nawet nieznajomy na ulicy MUSIAŁ uznać mnie za miłą i sympatyczną osobę, a nie broń boże fuknąć na mnie bez powodu. I w momencie kiedy okazywało się, że ktoś mnie nie lubi na tyle ile ja bym sobie tego życzyła była klapa, rozpacz i zdziwienie: dlaczego? co ja mu takiego zrobiłam? Jest to konsekwencją też tej mojej nieszczęsnej "drabinki", dzięki której na dzień dobry jesteś u góry, a potem jeśli mi podpadniesz spadasz w dół, nigdy odwrotnie...
...a powinno być inaczej, NIKT MNIE NIE MUSI LUBIEĆ, co więcej, JA TEŻ NIE MUSZĘ LUBIEĆ WSZYSTKICH, i jeszcze więcej, TO INNI MUSZĄ ZASŁUŻYĆ NA TO ŻEBYM ICH LUBIŁA, i to oni powinni się starać, bo przecież jestem tego warta, jak już ktoś zdobędzie moje zaufanie to potrafię być wierna jak psina, przyjść na każde żądanie. Więc dlaczego mam to rozdawać na prawo i lewo ot tak, dla zasady.
Konsekwencją tego podejścia jest rada nr 2.
2. BĄDŹ EGOISTKĄ
Jestem stworzona po to aby to mi było dobrze, jak mi będzie dobrze, to może ciut tego dobrobytu spadnie na innych. NIE MUSZĘ być na zawołanie każdego, NIE MUSZĘ być dyspozycyjna, NIE MUSZĘ robić niczego dla innych. Jeśli zrobię coś dla innych, będzie to wynikać z mojej dobrej woli i stanie się tak dlatego, że JA tak CHCĘ, a nie dlatego że ktoś mnie o to prosi, czy każe. Można zawsze znaleźć w swoim otoczeniu osobę, która nie ma z tym problemu i po prostu zacząć ją naśladować.
3. ŚWIAT JEST Z NATURY ZŁY
Druga konsekwencja rady nr 1. Przyrównam to do szklanki do pół pełnej/próżnej. Zawsze byłam idealistką, niepoprawnie optymistyczną i teraz ponoszę tego konsekwencje. A rozwiązanie jest tak proste. Po prostu jeśli z góry założymy że coś jest dobre, to każda anomalia nas dołuje, bo jest zła. A wystarczy uznać, że świat jest zły - to każda rzecz dobra będzie nas cieszyć. Konsekwencje dla naszej psychiki są olbrzymie. Niby proste to porównanie ze szklanką, do tej pory jakby ktoś dał mi wypełnioną do połowy szklankę wody to powiedziałabym ze jest w połowie pełna...tylko dlaczego nie potrafiłam tego uogólnić?
4. JEŚLI SIĘ DZIEJE ŹLE - WYRZUĆ TO Z SIEBIE
Tłumię w sobie wszystko. Czasem jak mi się nazbiera za dużo to wyrzucam w krzyku, złości, kopnę w drzwi, trzasnę nimi itd. Ale dzieje się to rzadko, a dlatego że nie jestem ASERTYWNA, mam wrażenie że nie panuję nad sobą, bo inni mnie kontrolują i wymuszają na mnie różne działania. Tu mam duże pole do popisu, do pracy. I jeszcze ważna rzecz:
Pamiętam jak dziś. Kuzyn właśnie studiował medycynę, ja byłam w LO. Ból brzucha. Nie wiem co mi jest, mama wysyła mnie do niego, a ten że mam wyrostek i w try miga mam się znaleźć na pogotowiu. Wracam do domu i w ryk. Tata wywalił mnie do swojego pokoju, żebym się uspokoiła. Uspokoiłam... wracam, otwieram usta... i w ryk... i znów do pokoju. Trwało to z 40 minut zanim wydusiłam co mi jest. Nie wolno mi było płakać. Skrajne emocje zabronione. Ostatnio zrobiłam podobnie z magdą. Hukła się w stół, i w ryk, a ja jeszcze z ryjem na małą gdzie ma oczy...straszne...jestem jak kserokopiarka...
5. LECZ PRZYCZYNY, NIE OBJAWY.
Spytałam się go o jeszcze jedną rzecz. Skoro emocje zagryzam, czy nie ma prostego rozwiązania aby wyładować się inaczej, np ćwiczenia, sprzątanie. Trzeba leczyć przyczyny, czyli wyeliminować lub po prostu nauczyć się radzić z sytuacjami stresogennymi, właśnie przez ASERTYWNOŚĆ, czy EGOIZM. Dla mnie oba te wyrazy mają na razie pejoratywne znaczenie, ale popracuję nad tym, bo to dobre postawy.
6. PRIORYTETY.
Czasem czuję się jak koń któremu w żłoby dano...miotam się nie wiem czego chcę, a dokładniej chcę wszystkiego i zaczynam gonić te sroki i łapać je za ogon, a jedna za drugą mi gdzieś umyka... Muszę znaleźć priorytet i ten cel realizować, z pełną konsekwencją, zaangażowaniem i skutkami ubocznymi. A nie rozmieniać się na drobne. I tak zrobię!
i teraz moje przemyślenia...
...najgorsze z tego wszystkiego jest to, że po raz kolejny mój kuzyn uświadomił mi że to co się dzieje w mojej głowie to tylko i wyłącznie zasługa moich rodziców. Najgorsze jest to że pochodzę z normalnej, kochającej się rodziny, ani nadopiekuńczej...takiej przeciętnej, normalnej pod każdym względem...tylko... okazuje się że jednak spaczonej psychicznie. Moj brat to samotnik, miłośnik komputerów, prawie 40letni kawaler, bez ambicji w moim tego słowa znaczeniu, swego rodzaju dziwak, dużo by pisać. Ja sami widzicie, 10 lat młodsza a też stuknięta... Więc mimo całej miłości i opieki, rodzice w pewnym sensie nas skrzywdzili, nieświadomie, ale jednak, dlatego chcę zadać mojemu kuzynowi jeszcze jedno pytanie: co zrobić żeby tak nie sfatygować madzi, żeby za lat dwadzieścia nie miała do mnie pretensji.
i jeszcze jedno...zaproponował mi sanatorium lub wizytę na dziennym odziale dla bulimiczek i anorektyczek, żebym sobie potrenowała...ale chyba z tego nici, bo trwało by to miesiąc co najmniej...ALE... poszukam normalnego psychologa, a na teraz dostanę proszki podnoszące poziom serotoniny, żebym się tak nie dołowała... kuzyn dobierze mi jakieś odpowiednie, i będę szczęśliwa :wink:
:D WITAJ :D
CO JA TU CZYTAM :?:
Cytat:
Prawda jest taka, że za wszelką cenę stara(łam) się zyskać akceptację innych.
PO CO :!: NAJPIERW MUSISZ SIEBIE ZAAKCEPTOWAC :!: JESTES WSPANIALA,LADNA I ZGRABNA DZIEWCZYNA :!: PAMIETAJ O TYM
I TAK TRZYMAJ :!: NIC NA SILE :!:Cytat:
NIE MUSZĘ być na zawołanie każdego, NIE MUSZĘ być dyspozycyjna, NIE MUSZĘ robić niczego dla innych. Jeśli zrobię coś dla innych, będzie to wynikać z mojej dobrej woli.
NIE WIEM JAK TY ALE JA BYLAM I BEDE :!: A JAK COS NIE WYCHODZI TO JESZCZE NIE TRAGEDIA.ZAWSZE JEST JAKIES WYJSCIE :DCytat:
Zawsze byłam idealistką, niepoprawnie optymistyczną i teraz ponoszę tego konsekwencje.
BARDZO ZLE :!: EMOCJE TRZEBA ROZLADOWAC :!: POMYSL JAK :!: WYKRZYCZ SIE ,POPLACZ, WYGADAJ SIE - ALE TAK BY BLISCY NIE CIERPIELI.JA PISZE PAMIETNIK.PRZELEWAM SWOJE PROBLEMY NA PAPIER I JUZ PO CHWILI JEST MI LEPIEJ.Cytat:
Tłumię w sobie wszystko.
TAK TO BARDZO WAZNE :!: W MYSL ZASADY-NIGDY NIE WCHODZI SIE DO TEJ SAMEJ WODY :!:Cytat:
LECZ PRZYCZYNY
TO OSTATECZNOSC :!: SAMA MUSISZ SOBIE Z TYM PORADZIC :!: DROGA DO SZCZESCIA NIE PROWADZI PRZEZ LEKI :!:Cytat:
dostanę proszki... żebym się tak nie dołowała... i będę szczęśliwa
ZYCZE UDANEGO DNIA-BUZIAKI :D
http://imagecache2.allposters.com/im...OS/SPS7049.jpg
Korni, ja już kiedyś pisałam o sobie, o psychoterapii, jaką przechodziłam, więc nie będę się powtarzać.
Moja psychoterapeutka uświadomiła mi podobne stwierdzenia, jakie Ty wymieniasz.
Jeśli mnie ktoś, nie lubi, to jest JEGO problem, nie mój!
Liczę się JA, MOJE potrzeby są tak samo ważne, jak potrzeby rodziny.
Nauczyłam się być asertywna, potrafię powiedzieć NIE!
Nie można być całe życie "małą, grzeczną dziewczynką" - jesteśmy dorosłymi kobietami.
Nie można żyć tylko i wyłącznie życiem innych, życiem męża, dziecka, MAMY PRAWO do własnych marzeń i ich realizacji.
Korni, ja też pochodzę z normalnej, kochającej się rodziny, ale mama zawsze była bardzo uległa wobec taty, a tata ma charakter dyktatora. Często nie zdajemy sobie sprawy, jak wiele nasza podświadomość zapamiętuje z lat dziecięcych i jak duży to ma wpływ na nasze dorosłe życie.
Zgadzam się z Psotulką, że leki nikogo jeszcze nie uszczęśliwiły, potrafią jednak wspomóc naszą psychoterapię. Wymyślono je po to, żeby służył ludziom i ich leczyły.
Ktoś kto nie miał np. depresji, nie zrozumie. Leki w depresji leczą, przywracają chorych do świata żywych, mądrze stosowane, pod stałą kontrolą lekarską, potrafią zdziałać cuda!
Niestety w naszym społeczeństwie pokutuje przeświadczenie, że jak ktoś zażywa takie leki, na pewno idzie na łatwiznę, przecież można obejść się bez nich!
Otóż czasami nie można i żaden to wstyd!!!!!!!!!!!!!!
Korni, zrobisz, co uznasz za stosowne, pamiętaj, że możesz na mnie liczyć :P
to nie prawda, że można obejść się bez leków w glębokiej depresji - wiem na pewno.
Tęsnię za wami dziewczyny
i przytulam hucułka
http://strony.aster.pl/rcudnok/kroni.../XP1010635.JPG
...dzięki za komentarze...
i znów biorę to do siebie, czy aby na pewno muszę sięgać po leki, nie wiem, nie jestem w stanie tego sama ocenić, ale myślę że nie zaszkodzi, oddam się w ręce specjalisty, oczyma wyobraźni widzę efekty :wink:
waszko: autopsja? ślicznie wyglądasz i wracaj na dłużej!
Kasiu: dostałaś privy :wink:
psotko: dzięki :!: Problem w tym, że ja siebie akceptuję, ale nie potrafię zaakceptować rzeczywistości wokół mnie i to jest moim problemem. Wiem, że nigdy nie będzie wszystko po mojej myśli, ale wkurzają mnie drobne rzeczy, które mogłyby być pozytywnie załatwione a z różnych, niezależnych ode mnie przyczyn nie się. A optymistką mam zamiar być nadal, ale cieszyć się z każdej drobej rzeczy, nawet oczywistej :wink:
Korni, BARDZO PODOBA MI SIĘ NOWY TYTUŁ TWOJEGO WĄTKU :wink: :D :P
:D KOCHANIE :D
Cytat:
nie potrafię zaakceptować rzeczywistości wokół mnie
JA TEZ NIE :!: MYSLE ,ZE TO NIE MOJA BAJKA :!: STARAM SIE ODNAJDYWAC TO CO MOGE ZAAKCEPTOWAC. MOWIE CORAZ CZESCIEJ...NIE...
:D POZDRAWIAM Z RANA, BUZIACZKI , MIŁEGO DNIA! :D
http://imagecache2.allposters.com/images/GLX/11416.jpg
leje jak z cebra, jest brzydko i ogólnie fuj...
...mieszkając u rodziców mam prawie 20kilosków do pracy i się kijowo jeździ bryką, od razu mi się przypomniała zima i jazda jak na szpilkach...eh... już niedługo...
wczoraj spotkałam się z dwoma koleżankami z podstawówki, miałyśmy iść na piwko pod chmurkę, żeby dzieciarnia szalała w piasku (sztuk dwie, jedno moje, jedno kumpeli) ale oczywiście padało... i najgorsze, że nie potrafiłyśmy wymyśleć gdzie iść, bo nigdzie w pobliżu nie ma miejsca takiego żeby zostawić bachorki np w piaskownicy z piłkami, czy jakimś torze przeszkód, a same obok posiedzieć przy kawce i pogadać... więc w końcu pojechałyśmy (więc piwka nie było) do cukierni, i tam posiedziałyśmy...trzy godzniny...dzieciarnia pupami pościerała wodę z placu zabaw...oby się nie pochorowały maluchy...ale bylo miło;D
co do treningu mentalnego, to odkryłam wczoraj jeszcze jedną rzecz: w tym roku miałam ogromnego pecha jeśli chodzi o pogodę na urlop...non stop mżyło i padało...straszne, a jak wróciłam do domu to oczywiście słońce w pełni... więc wczoraj jak zobaczyłam tą pogodę to od razu myśl, że jestem jakimś fatum, które ściąga złą pogodę, bo normalnie zaczęło lać na pół godziny przed spotkaniem... ale zaraz przegoniłam te głupie myśli z głowy i powiedziałam sobie że NIE MAM WPŁYWU NA POGODĘ...i że to po prostu zbieg okoliczności i że trudno, żeby mi pogoda celowo płatała figla,... hehehe... taka jestem zakręcona :wink:
psotko: masz rację...ja się uczę, ale też będę coraz częściej mówić nie, i przestanę walczyć z wiatrakami, po prostu je ominę :!:
Kasiu: to twoja zasługa :wink: pozwoliłam sobie Cię zacytować :wink:
Hej Korni :)
dzis zaglądam tylko szybko z pozdrowionkami, bo zaraz muszę lecieć do pracy, ale wieczorkiem planuję się bardo dokładnie wczytać w to co napisałaś........ Korni jestem z Tobą... cieszę sie, ze szukasz, ze chcesz coś zrobić, ze się starasz.... trzymaj się Słonko.. buziaczki, miłego dnia :)
Korni, świetnie!
Oczywiście, że nie masz wpływu na pogodę! To nie Twoje wina, że pada deszcz.
Cieszę się, że od razu sobie to uzmysłowiłaś.
Nie mamy wpływu na tysiące spraw i wydarzeń, które się wokół nas dzieją, gdybyśmy chcieli się nimi wszystkimi zamartwiać, szybko umarlibyśmy z żalu :roll: :wink:
Jesteś na dobrej drodze :D :P
No i bardzo dobrze zrobiłaś a deszcz niech sobie pada, a co tam....