Witajcie kochane dietowiczki

Jestem tu bo mam problem. Od lat walcze z nadwaga, raz wygrywam, piecdziesiat razy przegrywam I caly czas wspominam tych kilka wygranych, kiedy osiagalam wymarzona wage. Ja w glebi serca caly czas jestem szczupla, moja dusza jest szczupla, kiedy mysle o sobie, widze szczupla, wesola, ladna dziewczyne. Tylko spojrzenie w lustro za kazdym razem sprowadza mnie na ziemie Nie wiem czemu, ale za kazdym razem tracilam ta wygrana, wracalo jedzenie i wracala waga z nawiazka. Nie rozumiem sama siebie, bycie szczupla jest moim najwiekszym marzeniem w zyciu, niczego tak bardzo nie pragne jak tego! Wiec czemu nie moge wytrwac w diecie??? Wytrwac to za duze slowo, ja nie moge nawet zaczac!

Zanim zaczne zwierzac sie dalej, moze podam troche faktow Mam 25 lat, waze prawie 80kg, a marze o 57, pracuje w fajnej firmie, mam kochanego meza.

Nadwaga niszczy moje zycie. Patrze na siebie i jestem przerazona, zamknelam sie w sobie, nie spotykam sie ze znajomymi, ani swoimi ani meza, nie chodze na zakupy choc maz chcialby mi nakupic siatki ciuchow. Jestem humorzasta, nerwowa, placze z byle powodu. Mnoza sie klotnie miedzy nami. Widze ze naprawde mam problem ze soba. Stracilam poczucie wlasnej wartosci Wiem, ze jesli czegos z tym nie zrobie, jesli nie schudne i nie odzyskam radosci zycia, to strace ostatecznie nie tylko figure ale moze nawet malzenstwo!

Musze sie wziac za siebie i to ostro. Zawsze dobrze chudlam na 1000kcal w polaczeniu z duza dawka ruchu. Tylko nie moge sie zebrac, ciagle odkladam rozpoczecie diety "na jutro". To "jutro" trwa od miesiecy, jesli nie od paru lat! "Jutro" musi w koncu nadejsc!!! Jestem tu bo licze, ze mi pomozecie, ze znajde tu osoby podobne do mnie. Licze ze znajde tu przyjaciol. Pomozecie?

Od jutra postaram sie zaczac! Mam nadzieje, wierze ze mi sie uda, a to podobno polowa sukcesu!