Czytam niektóre listy na forum i na czacie że ludzie zaczynają chudnąc i jak widza że po jakimś czasie nic sie nie udaje to rezygnują z diety i od nowa zaczynają się objadac. Wieżcie miałem te same problemy ale nie warto rezygnować bo po ciężkiej pracy i wytrwałości i dopiero wtedy zobaczysz oszałąmiające efekty. Ja od lat najmłodszych miałem problemy z otyłością już w podstawuwce byłem gruby. W ostatniej klasie podstawówki miałem wypadek i spędziłem prawie 6 miesięcy w szpitalu wtedy po raz pierwszy kiedy byłem już w domu zobaczyłem jak to jest być szczupłym młodym chłopakiem ale to nie trwało długo bo domowe posiłki oraz siedzacy tryb życia dał mi tylko ponowną otryłość. Ale jeszcze to do mnie nie docierało kiedy ponownie musiałem iść do szpitala i przy rejestracji zobaczylem na wadze wage 150kilo powiedziałem tak nie moge żyć po wyjściu że szpitala. W internecie poszukałem najplizszego dietetyka i umówiłem sie na wizytę. I to była moja tratwa ratunkowa bo dzieki temu zaczołem ostro się odchudzać. Na początek zaczołem od diety 1500 kalorii cwiczeń w postaci jazdy na rowerku ok 40 minut dziennie i spacerów i dzięki temu już po pierwszym tygodniu było widać rużnice ponieważ w ciuągu tygonia schudłem 2 kilogramy potem muślałem że pujdzie jak z górki ale przez następne 2 tygodnie nie mogłem zrzucić ani jednego kilograma miałem już jak każdy wątpliwości że jeżeli dieta nie przynosi efekty to po co to robić ale wiedziałem że nie moge się poddać i odchudzałęm się dalej i dziś wiem że to dzięki temu dziś po 5 miesjącach kuracji schudłęm 30 kilogramy i chudne dalej. I mam nadzieje że jeżeli ktoś przeczyta ten list to moze uwieży że można schudnąc jeżeli tylko będzie się wieżyło w swoje siły i że nie można się poddawać.