POWRÓT GOSIKA na forum i do dietki!!!

Witam ... ja też się przyłączę na chwilkę.
Mój mężuś też mi nigdy nie wypominał mojej wagi. Poznaliśmy się i zaczęliśmy sympatyzować jak miałam 12 lat, on 13.
Po 10 latach chodzenia ze sobą pobraliśmy się i za pół roku będzie nasza 10-ta rocznica ślubu.
Wcześniej nie byłam taka gruba, chociaż zawsze byłam pełniejsza i bardziej zaokrąglona niż moi rówieśnicy. Ale on lubił mnie jako taką normalną, niewychudzoną kobietkę... Szczyt osiągnęłam w styczniu tego roku - 97 kg!
Ale na 10-tą rocznicę będę znów miała wagę z dnia ślubu - 62 kg! (chociaż w biodrach będę miała sporo ponad 100 cm, bo to moja taka uroda)
Planujemy dzidziusia. Pierwszego.
Ja też się boję przytycia w czasie ciąży.
Ale wiecie co mnie utwierdziło w przekonaniu, że nie będzie tak strasznie?
Czytałam o dziewczynie, która zaszła w ciążę ważąc ponad 115 kg i lekarz jej powiedział, że nie może przytyć w czasie ciąży, bo to zagrozi jej dziecku. Trzymała zdrową dietkę przez całą ciążę, bez słodyczy i tuczących potraw, same zdrowe rzeczy i rodząc dziecko ważyła 105. Urodziła śliczną zdrową córkę ważącą 5 kg. Po porodzie schudła jeszcze ładniej. ..... więc można. Tylko nie wolno sobie popuścić i jeść za dwóch. Bo ciężarna ma jeść tylko 300 kcal więcej niż norma, a karmiąca 500.
Coś czuję, że jako odchudzone ciężarne będziemy też tu zaglądać na forum i gadać ze sobą, no nie? :wink:

Powodzenia, przyszłe mamy!
Necik

Witaj Gosiu widzę że zrobił się tu taki mały kącik ślubny :lol: :lol: :lol:
Więc ja też coś napiszę jeśli mogę.
Jak poznałam męża 10 lat temu to ważyłam ok 65.
Później troszkę rosłam (początek studiów) i malałam (rok przed i okolice ślubu) i właśnie w dniu ślubu to ważyłam 69-70 dokładnie nie pamiętam. A potem to już raczej rosłam i czasami malałam. Jak zaszłam w ciąże to ważyłam 79-80. No a potem już rosłam.
Niby w poradnikach piszą żeby nie jeść za dwóch, ale hormonów nie oszukasz :cry: i tak mi się tyło. Na sam koniec ciązy było 100. Kilka tygodni po 87. A potem już tylko rosło :cry:
Z własnej i nie przymuszonej głupoty :twisted:
Moja 5ta rocznic ślubu wypada 7 października, później 20tego urodziny, a 22 10ta rocznica poznania. Mam nadzieję że w październiku będe miała dużo mniej na suwaczku...
Niezłe sparowzdanie ci przedstawiłam...
Acha mój mąż ma 177 cm i waży ok 84. Obiecał mi że jak do niego dobiję z wagą to też zacznie ze mną ćwiczyć (brzuszki, pompki). Ale wiecie co jak na razie nie powiedziałam mu z jakiej wagi startowałam to wiecie tylko wy i ja...
Buziaki

Eh to widze ze tylko ja poznałam mojego mężusia niemal w maksymalnej wadze :?
Ale tym bardziej się cieszę że taką mnie pokochał :)
Moj mąż jest raczej szczupły - ale od ślubu (2 lata - eh jak to mało przy waszym stażu - my znamy się zaledwie 4 lata) troszkę urósł mu brzuszek - mamy więc umowę, że on chydnie 1 kg na każde moje 4 :lol: i jak na razie się zgadza :) Ale mam nadzieje że nie schudnie 10 kg bo znowu bedzie mu żebra widać :? Na razie waży 85 kg przy 188 cm wzrostu.

A co do wizyt na forum w ciąży i po ciąży - jestem jak najbardziej za! :)

Buziaki

Cytat:

---

Zamieszczone przez Anikas9

W sumie W. też mnie wspiera i czasem aż się na niego złoszczę.. gdy jem słodycze a on do mnie - a Twoje dietka Aniu... cieszę się, ze go mam.. cieszę się, ze wzielismy ślub, bo on zmotywował mnie na tyle, ze schudłam 15 kg..... I raz w życiu! :)

---

A wiesz co Aniu, a mojemu męzowi to się nawet szkoda robi, ze muszę się tak poświęcać. Jak byliśmy na urlopie to nawet na siłę chciał kupić mi loda. Wszyscy mnie namawiali a ja twardo mówię, że nie. Mój mąż stwierdził"Małgosiu nie możesz się tak znowusz katować". Ale ja i tak nie dałam się namówić. Dla mnie już nie jest to wielkim cierpieniem. przechodzę obok takich smakołyków obojętnie. No czasami mam kryzys, ze mi szkoda, ze nie mogę. Ale co tam pilniej mi do 8 z przodu niż do słodkości. Jednak najważniejsze, ze widzi moje poświęcenia i wyrzeczenia, ze czasami chce mi to wynagrodzić. Ale jak umiem panować nad tymi pokusami to po co mam się na nie decydować.

A po tych naszych dzisiejszych małżeńskich zwierzeniach niech mi ktoś powie, że grubaski nie mogą liczyć na szczęście w znalezieniu faceta. A to również dobrze świadczy o naszych mężusiach, dla których nie tylko liczy się uroda, ale wnętrze człowieka.
POZDROWIENIA DLA WASZYCH WSZYSTKICH KOCHANYCH MĘŻÓW

jak mogę to pociągnę wątek mężulkowy:)
ja mojego męża znam od wczesnych lat dzieciństwa więc był na bieżąco z moją ewolucją kilogramową :wink: apogeum mojej wagi było właśnie w czasie ciąży-115,8 tak dokładnie wiem ponieważ miałam stałą kontrolę wagi przez zatrucie ciążowe. przed ciążą ważyłam 69 kg więc łatwo policzyć ile przybrałam(i punkt końcowy na moim suwaczku 8) ) mały ważył 5,100 i miał 63 cm więc do małych nie należał. w ciągu kilku mieś ubyło mi kilosków do 91 i tak się trzymało ok 2 lata ale rok temu przytyłam bardzo jak widac do 105 w styczniu tego roku(podobno przez tabletki jak stwierdził ginekolog) i teraz walczę by tej wagi wreszcie się pozbyć, bo dokucza mi boleśnie:)fajnie,że znalazłam to forum z tak ciekawymi i różnymi kobietkami
cmokasy

Jejku dziewczyny mamy wspaniałych mężusiów!!!!!

Z rumieńcami na twarzy czytałam Wasze wpisy o mężusiach. Naprawdę bardzo dobrze ulokowałyśmy nasze uczucia. A i same im mnóstwo od siebie dajemy, chocby tym, że piękniejemy z godzinki na godzinkę.

Ja swojego mężusia poznałam 20 lat temu i od razu mnie ujął, ale wtedy choć byłam szczupła, wydawało mi się, że "nie zasługuję" na niego . Taki przystojny dwumetrowy facet nawet nie spojrzy na mnie, a tu ... odwrócił się, spojrzał w moje oczy i ... przegadaliśmy całą noć. Najbardziej się śmiejemy, że poznaliśmy się na dyskotece, na które ani on ani ja prawie wcale nie chodziliśmy. Los tak pokierował, ze właśnie tam się spotkaliśmy.

Do ślubu poszłam w miarę szczupła, ale po ślubie ... byłam coraz pulchniejsza. Ale też nidy nie usłyszałam, że mu się nie podobam, czy że przytyłam, czasami jak się go wprost pytałam, czy jestem gruba, albo czy mu się dalej podobam, on mi zawsze powtarzał "ktoś kto kocha takiego brzydala jak ja jest właśnie najpiękniejszy". Ostatnio jak wskoczyłam w te 115 i powiedziałam, że chcę się odchudzać, stwierdził, że to bardzo dobrze, bo już zaczynał się bać o moje zdrowie.

Dziewczyny, nie bójcie się, że przytyjecie w ciąży, przecież jak zachowanie umiar, to te kilka kilosków które wrzucicie będziecie spokojnie zrzucać. Ja nie przytyłam w czasie ciąż, ja przytyłam w trakcie 10 lat, kiedy staraliśmy się o dziecko. I to jest cała ironia mojego tycia. Prawdopodobnie będę tu, jak Wy już dzieciaszki porodzicie i razem będziemy zrzucały te kilka nadprogramowych kilosków.

Witam cieplutko :D :!:

Dalszy ciąg mężulkowego wątku :wink: :lol: :!:

Ja znam swojego męża już 24 lata :shock: :P :!: Z tego 22 lata jesteśmy małżeństwem!!!Kiedy poznaliśmy się ważyłam 67 kilo i uważałam się za grubaska!!!Ależ byłam wtedy głupiutka,no nie????Zresztą w liceum z taką wagą byłam nią :roll: W dniu ślubu ważyłam 60 kilo i chciałabym teraz osiągnąć wlaśnie taka wagę!!!Po urodzeniu córki zostało mi 18 kilo,a potem dochodziły następne kiloski.Zajadałam każdy stres!!!Mój mąż też nie robił mi nigdy wymówek!Wprost przeciwnie-bronił jak mi ktoś dogadywał,mówiąc np. że widać jak dobrze mi przy mężu i jak to o mnie dba :wink: :lol: Teraz cieszy się ze mną z tego co osiągnęłam chociaż....twierdzi,że chyba będzie mnie niedługo musiał.....szukać w łóżku hihihihihih.Cięzko mu się przyzwyczaić do szczuplejszej żonki :lol: :lol: :lol: :!:

Pozdrawiam Was...i Waszych mężulków :wink: :!:

witam!ja tez sie pochwale moim ukochanym, co prawda mamy krotki staz w porownaniu z niektorymi parami bo 4letni,ale nawet kilka dni temu zastanawialam sie co on we mnie widzial, bo poznalismy sie w apogeum mojej wagi ,czyli w postaci wieloryba ktorym nadal jestem, 2 lata temu schudlam z 10kg ale znowu wrocilam do "normy".
w sobote dowiedzial sie o moich zmaganiach i wspiera mnie jak moze, bardzo by chcial zeby mi sie udalo ze wzgledu na moje zdrowie, samopoczucie i wyglad.jest naprawde kochany, powiedzial ze oddalby wszystko zebym byla zdrowa i szczesliwa :)

Jedno jest pewne. Z takim wsparciem ze strony naszych mężów i forum nic nie jest w stanie stanać nam na drodze do wymarzonej wagi.

Witaj Gosik :)


Wpadłam w odwiedzinki :) :) :) Staram się nadrobić zaległości... od kilku dni nie miałam czasu zajrzeć na forum :( i straszni mi was brakowało :(
Widzę, ze sporo naszy forumowiczek ma to szczęście i posiada swoją drugą połowę. To jest strasznie ważne :) Ja też jestem szczęściarą - Moje Kochanie jest przy mnie już 6 lat. Poznał mnie jak ważyłam około 90 kilosków ( laska byłam ;) ) Wiem, że akceptuje mnie taka jaką jestem, ale wspiera z całych sił w mojej wojnie :) Jestem mu bardzo wdzięczna...podobnie jak wam :)

Czytając twój wątek Gosik pomyslałam sobie, że wśród moich znajomych jest dużo szczupłych dziewczyn i wiele z nich jest samotnych. Nie potrafią znaleźć swojej drugiej połowy. A tutaj na forum tyle szczęśliwych grubasków. Może jednak faceci lubia takie fajne dziewczynki jak my???? A nie tylko chude "wieszak"i? Hmmm... jakoś tak się zadumałam :) :) :)

Życzę miłego dzionka i przyjemnego dietkowania :)

Pozdrawiam


http://tickers.TickerFactory.com/ezt...755/weight.png