Pregoreksja to duże zagrożenie
Według brytyjskich lekarzy jedna na dwadzieścia kobiet w ciąży boryka się z zaburzeniami odżywiania. Niestety w Polsce nikt nie badał skali tego problemu.
Pregoreksja to forma zaburzeń odżywiania występująca u kobiet w ciąży. Objawia się podobnie jak anoreksja. Przyszłe mamy zaczynają obsesyjnie ograniczać jedzenie, prowokować wymioty, stosować środki przeczyszczające i zwiększać niebezpiecznie aktywność fizyczną. Tłumaczą to zachowanie chęcią bycia szczupłą również w czasie ciąży.
Dość często ciąża zmienia ciało kobiety w sposób bardzo znaczny, czasem nieodwracalny. Kult szczupłej ciężarnej popularyzują media. Wiele kobiet poddaje się tej modzie – i zamiast skupić się na zdrowym odżywianiu zapewniającym optymalny rozwój płodu, obsesyjnie liczą kalorie, spalają każdą „zbędną” kalorie katorżniczymi ćwiczeniami.
Jakie mogą być konsekwencje obsesyjnego odchudzania?
Chorobliwa obsesja na punkcie szczupłej sylwetki ma swoje konsekwencje przede wszystkim dla dziecka – częste są wcześniactwo, niska waga urodzeniowa, zwiększone ryzyko poronienia. W późniejszym wieku mogą pojawiać się choroby serca, depresja i problemy z koncentracją i uczeniem się. Pregoreksja niesie za sobą również zagrożenie dla przyszłych nawyków żywieniowych dziecka, problemy metaboliczne. Skutki dla matki są również opłakane. Często w takich przypadkach waga matki po porodzie jest znacznie niższa niż przed zapłodnieniem. Regeneracja organizmu po porodzie następuje bardzo wolno. Kobieta jest słaba fizycznie, bez pokarmu, często zapada na depresję.
Lekarze ginekolodzy najczęściej zwracają uwagę na negatywne skutki palenia i picia podczas ciąży. Mało który specjalista bada nawyki żywieniowe i analizuje dokładnie przyrost masy ciała przyszłej mamy. A to błąd! Ciąża to nie czas na głodzenie się. Żywność musi dostarczać mamie i dziecku wszystkich składników odżywczych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania. Pregoreksja jest więc też zagrożeniem dla zbilansowanych składników diety.
Pregoreksja – strach przed zbytnim przytyciem
Prawidłowy przyrost wagi u ciężarnej zależy od jej wagi wyjściowej. W pojedynczej ciąży to średnio 12–13 kg, ale nie u wszystkich. Punktem odniesienia będzie waga przed zajściem w ciążę. Przy niedowadze (BMI poniżej 18,5) można przytyć 14–20 kg. Jeśli waga jest w normie (BMI 18,5–24,9), do końca ciąży kobieta przybrać na wadze 12–17 kg. Natomiast przy nadwadze (BMI 25–29,9) ideałem będzie wzrost wagi o 7–10 kg. Otyłe kobiety (BMI powyżej 30) mogą zwiększyć swoją wagę podczas ciąży maksymalnie o 7 kg. (oblicz swoje bmi)
Dla dobra swojego i dziecka nie dajmy się zwariować – zdrowe odżywianie i ruch – tak! Ale głodzenie się i ćwiczenia w pocie czoła – nie!
Komentarze