zaczelam sie odchudzac jak mialam 16 lat, wlasciwie bardziej ulegajac presji niz z koniecznosci, bo teraz tamta waga jest moja wymarzona.

przez rozne diety i nastepujace po nich efekty jo-jo doprowadzilam sie do wagi 66kg przy 164cm wzrostu i mowiac krotko - obrastalam w tluszcz.

az do pazdziernika 2006 kiedy postanowilam wreszcie cos z tym zrobic i..
po pierwsze zadnej diety.
to musi byc styl zycia,
porzadne sniadanie (weglowodany, jem kanapki z miodem, a co)
a potem posilki co 3, gora 4 godziny, nawet jesli mialoby to byc jablko, ale nigdy 6 godzinnego glodzenia sie (co bylo moim nawykiem)
porzadny obiad, ale.. zawsze zostawiam cos na talerzu, nie zmiatam juz do czysta jak to robilam kiedys, ale 1/3 zostawiam.
lekka kolacja.

kluczem do sukcesu jest dobry metabolizm, a to mozna osiagnac tylko jedzac regularnie i zdrowo..
aha. no i slodycze, w porzadku, jem miod i owoce, ale desery dla mnie nie istnieja,
ogolnie postanowilam jesc deser 12 razy w roku, bo nie bede sie oszukiwac, ze nie bedzie mi sie chcialo mazurka na Wielkanoc sprobowac,
stad ten limit, 12 i koniec.

i najwazniejsze...
nie da sie nic osiagnac bez cwiczen.
cwicze, cwicze, ja ktora zawsze unikalam w-fu, zostalam wrecz porwana przez cwiczenia,

czasem jak nie ma strajku (a zyje w kraju gdzie strajkuja non-stop) ide na aerobik,
ale ogolnie - silownia, trening cardio co najmniej 5 razy w tygodniu i.. troche body building
nie bojcie sie troche powyciskac, wiecej miesni, to wiecej spalonych kalorii, komorki miesniowe potrzebuja najwiecej paliwa..

wiec.. jest styczen, czyli 3 miesiace mojego nowego stylu zycia.
czy mam sie czym chwalic?
schudlam "tylko" cztery kilogramy, ale moje cialo jest jedrne i coraz mniej "zwisa".

widze ogromna poprawe ksztaltu, sylwetki.
wiem, ze na rezultaty trzeba bedzie czekac jeszcze troche,
ale wole powoli a trwale.

podsumowujac moje przydlugie wywody,
pelnowartosciowe posilki sa bardzo, bardzo wazne, usprawniaja metabolizm,
ale nic bez cwiczen.
to jest klucz do sukcesu