Wersja do druku
Już namówiłam na dietę mamę i koleżankę... :D
tylko ta moja koleżanka coś oszukuje :wink: , a ma problem z wagą i to poważny, przy wzroscie 175cm, waży ...112kg :cry: a ma 20 lat -szok!
Na sniadanie było:
mleczko+fitness+otręby
nastepny posiłek 11:30
do obiadu trzymam się idealnie, gorzej jest później :wink:
znowu w kuchni stoja truskawki :twisted:
pewnie jak zaczne podjadać , to nie skończe, aż nie zobacze dna... :wink:
ja właśnie ugotowałam obiadek :)
i lane ciasto do zupy ogórkowej :) (oj ale ja kocham lane ciasto.... mmmmm :twisted: )
no i trochę popodjadałam :/ grrrr :evil:
ps. laluniaa może lepiej tą koleżankę skierować do dietetyka...???
pps. zajrzyj też do mnie ;)
Nadzieja (jeszcze trochę...)
zjadłam na drugie śniadanko serek wiejski z rzoddkiewką, no mówie Wam, normalnie pycha :D
a zaraz idę robic sałatkę na obiad
-sałata
-rzodkiewka
-ogórek
-czerwona papryka
-szczypior
i to wszystko polane jogurtem naturalnym :) to będzie dzis mój obiad :D
mój i mamy :wink:
Asinka3, wiesz u Nas nie ma dietetyków, ja kiedyś poszłam, skierowali mnie ze szkoły, bo wazyłam 96kg :oops: i dostałam kartkę, (wielkością ze srodka zeszytu a4) i przykladowe menu na 1000kcal, 1200kcal i ileś jeszcze... tak jakby menu na jeden dzień. Tam były takie produkty, ze sobie darowałam i tyle dał mi ten niby "dietetyk".
A ta moja kumpela jest bardzo wstydliwa, i raczej cieżko byłoby ją namówić, zeby poszła porozmawiać z kimś kompetentnym...
Pozatym zaproponowałam jej 1000kcal, bo je co chce, a u nich w domu się nie przelewa i nie moze sobie kupować np, codziennie jogurtu, czy wafli ryżowych, choć to grosze, ich poprostu nie stać... :cry:
Jedzą bardzo duzo i bardzo tłusto, a wszystko pływa w tłuszczu, gdy juz byłam na diecie i zaszłam do nich i zobaczyłam jak jedzą, to sie wystraszyłam :shock:
Moja kumpela o godz. 22,30 zrobiła sobie 4 pajdy (nie mylić z kromkami) chleba z masłem i jakąś kiełbasą kanapkową... :?
Jedzą mało warzyw i owoców :cry:
Chciałabym Jej pomóc, ale jednak wątpię, ze mi sie uda :cry: Ona musi sama chcieć, zrozumieć...
Hej Laluniaa :) oj...mam nadzieję, że uda Ci się namówić koleżankę, ale tak naprawdę. Wierzę w Ciebie ;) Ja też muszę się przekonać :( Ale mnie już dużo nie brakuje ;) zresztą znalazłam wsparcie swojego chłopaka :) Powiedziałam mu, że ma mnie gonić do ćwiczeń ;) co prawda narazie jest problem bo może to robić przez gg albo telefon, ale niedługo przyjedzie, więc będzie ok :)
Pozdrawiam :)
kurde to rzeczywiście niemiła sprawa :| ale "dietetyk" no to trochę zmienia postać rzeczy, to już lepiej jak będzie się z toba odchudzała- razem zawsze raźniej :)Cytat:
Zamieszczone przez laluniaa
powinna znaleźć motywację...Cytat:
Zamieszczone przez laluniaa
a tak swoją drogą ważąc aż tyle ona hmm... nie widzi tego ile waży i jak to jest niezdrowe???
(ps. piszesz że jej cała rodzina tak je, a czy oni też hmm jak to delikatnie napisać... czy oni też mają "takie rozmiary"?? może cała rodzina powinna zmienić styl odżywiania? )
chciałabym pomóc ale też nie iwem jak :(
noemcia, dzięki za wsparcie :D
ja tam się odchudzam przedewszytskim dla siebie :D
gdyby ktoś mnie gonił do tego, czułabym presje, a pozatym ja jestem strasznie samokrytyczna, i kazda negatywna uwaga na mój temat (szczególnie kogoś ważnego dla mnie) raczej by mnie zdołowała :cry:
a tak sama sobie jestem sterem, okrętem i żeglarzem :wink:
Mam nadzieję, ze Twoje bejbe szybko wróci i że bedzie oczarowany :D
Asinka3,
wiesz jak jest ze zbednymi kg, to sie widzi, ale jezeli nie ma diety cud, która z dnia na dzień nie odejmie 10kg, to już sie robi problem. Ja też nigdy w życiu nie warzyłam 70kg, a mam szansę na 60kg, to dla mnie kosmos :lol:
Ona widzi, ale załamuje ręcę, problem w tym, ze nie ma wagi w domu, ani do ważenia siebie, ani do ważenia jedzenia... Jak nie bedzie widzieć efektów z tygodnia na tydzień, może się zniechecić... Mówiłam, ze zawsze moze przyjsć do mnie, ale jak bedzie ? zobaczymy.
Jeżeli chodzi o rodzinę, to ojciec - szkielet, jakiś nie od parady :wink:, siostra tyka, dwóch braci w granicach normy... zostaje Ona i Jej mama...
Przecież nie namówie całej rodziny :wink:
Jezeli chodzi o mnie, to na obiad była sałatka, jeszcze teraz dojadałam i zjadłam jabłko i wafla ryżowego przed chwilą, wypiję kawę i pójdę spać :)
w oczekiwaniu na kolejny kg... gdyby było normalnie jutro wazyłabym 69kg :!: :evil:
a tak pewnie przyjdzie mi poczekać :cry:
--- fajne stwierdzenie ;) hihiCytat:
Zamieszczone przez laluniaa
dla mnie 56 to kosmos ;) ale co tam kosmos jak ludzie kroki na księżycu stawiają :D
hmmm... skłonności do tycia po mamie pewnie w takim razie..Cytat:
Zamieszczone przez laluniaa
możesz tylko spróbować "przegadać jej do rozumu"
może wtedy znajdzie motywacje?
albo puść ją na neta u ciebie i niech poczyta forum!!!!!!!!
jak mam "doła odchudzającego" to na forum się motywuję!
powodzenia paaa:*
Ja tez się odchudzam dla siebie, ale On jest motywacją ;) A co do jego powrotu...mieszka 450 km ode mnie i mogę go widywać tylko w wakacje... :( Teraz do mnie przyjedzie...w sierpniu dopiero :( i już tak ponad rok się męczymy :( no ale cóż, trudno :(
Też taka krytyczna jestem i bardzo łatwo ulegam komentarzom innych...jak ktoś mi powie, że jestem gruba, brzydka itd to sie przez tydzień łamię :( jak ktoś mi powie, że ładnie wyglądam to uważam, że sie zbija albo to tak z litości... :( dziwna jestem...ale taka moja natura...
fajnie ze już za tydzień wakacje...ale w sumie...tęsknię za łyżwami!! w tym roku ani razu nie byłam :( dzisiaj próbowałam na rolki, ale krzywe ulice i chodniki są...mało co się nie zabiłam...i ten wiatr...nie to co ładna prościutka tafla...:) w następnym sezonie na pewno nie raz będzie mnie widać na Słowiance :] Teraz bym sobie chętnie pojeździła...ale cóż...zamkniete... :( A póki co to muszę uważać coby sobie do listopada zębów nie powybijać :lol:
Pozdrawiam :)
:shock: :shock: :shock: !!!!!Cytat:
Zamieszczone przez noemcia
jeja! 450km i rok bez widzenia się ze swoim facetem!!!!!!
podziwiam Cię noemcia na pewno łatwo Ci nie jest!!!!!!
jezu ja bym chyba umarła z tęsknoty!
grrr ja jak się tydzień z moim nie widziałam to już dostawałam fioła a rok :shock: podziwiam
i gratuluję takiego uczucia... :roll: ehhh :roll: ...:)
Jest ciężko...baaardzo...:( Jak mi smutno to mam taką ogromną ochotę Go przytulić i zapomnieć o całym świecie...ale nie mogę :( Ale rozmawiamy codziennie przez GG albo przez telefon...ale to nie to samo..:( jak z nim rozmawiałam w środę i czwartek to się poryczałam :( A On biedny nie wiedział co zrobić... :( Ale musimy się trzymać...Bardzo Go kocham i On mnie też, dlatego jakoś wytrzymujemy :) Czasami to nawet śmieszne jest...jak rozmawiam z Nim leżąc w łóżku ;) pare razy już mi się przysnęło - rekord 45 minut :] (jak to dobrze, że nie chrapię ;P) Obudziłam się a On sobie mruczał i coś tam mi szeptał :)ehh...BYLE DO SIERPNIA :)
Pozdrawiam :)