Wątek: Już nie wiem co mam robić. :(

ja też chce jeść normalnie...

dwie damy rade będziemy się wspierac

są różne rodzaje bulimii, nie tylko wymioty.

ja mam te same objawy.
wybieram się do psychologa od zaburzeń żywienia od pół roku i dojść do niego nie mogę:/

musimy dać radę, u mnie właśnie jest ten dzień,że jem wszystko.
a jutro pewnie głodówka, nie wiem jak z tego wybrnąć..

ja próbuję od pół roku przestać i mi nie wychodzi

ja też sobie próbuje poradzić ale nic z tego ;/ zobaczę jeszcze może się uda

Dziewczyny, idźcie do lekarza albo do psychologa!

Jak się wstydzicie powiedzieć rodzicom, to idźcie same, nikt nie musi wiedzieć. Ja chodziłam sama do sychologa a póżniej do psychiatry, jak miałam problemy z depresją i teraz jak na to patrzę z perspektywy czasu, to wiem że sama bym sobie nie poradziła.

I powiem wam jedno:

nie ma co myśleć: może sama sobie poradzę. A co, jak sie stanie tak, że sobie nie poradzisz? Nie ma co oglądać się na znajomych, nauczycieli w szkole, czasami nawet na rodzicow. Jedyne, co się liczy, to jesteś Ty. I Ty zasługujesz na wszystko, co najlepsze. Dlatego nie ma co się męczyć z jakimiś kompleksami, niewyleczomymi chorobami, stanami, w ktorych tkwimy bo wstydzimy się sobie pomoc.

Dlatego idzcie i poproście o pomoc. Lekarze czy psycholodzy są właśnie po to, by pomagać ludziom. Co lepszego można zrobić zamiast wybrania się do nich?

Myslę, że wiem, co nas blokuje: strach. Ze trzeba sie będzie zmierzyć z emocjami, dojrzeć do zobaczenia prawdy, przestać się okłamywać, że jest wszystko w porządku. Sama czulam taki strach przed wybraniem sie na terapię dla Dorosłych Dzieci Alkocholikow. Ale naprawdę bylo warto. Wybrałam siebie. Zrobiłam to, co było dla mnie najważniejsze.

Trzymam kciuki za Was. I przytulam mocno.

dzieki