Wątek: Powoli zmieniam podejście do jedzenia

Przeraziłam się nie na żarty, kiedy przekroczyłam setkę. Nie to, że pierwszy raz w życiu, bo w ciąży z czwartym dzieckiem ważyłam 106, ale - to było w ciąży. Teraz w ciąży NA PEWNO nie jestem, a tu taki numer!
Odchudzałam się już różnymi sposobami tysiące razy (kilka razy nawet skutecznie), ale na krótko. Potem wracałam do dawnej wagi... i dalej rosło. Pomyślałam, że właśnie kończę 53 lata, pora na jakieś zmiany w podejściu do jedzenia. Przemiana materii u mnie zawsze pozostawiała wiele do życzenia, ale - poza nadciśnieniem i drobnymi przypadłościami sercowymi - jestem zupełnie zdrowa. Naczytałam się, że w tym wieku trzeba już mniej jeść, bo przemiana jest coraz wolniejsza. Wydawało mi się, że jem mało, a i tak tyję.
Wzięłam się za siebie tydzień temu. Najpierw zastosowałam drakońską dietę pięciodniową (żeby poruszyć organizmem). Dieta prosta jak cep: 1 dzień - 1 kg gotowanych ziemniaków, 2 dzień - 1 kg gotowanej marchwii, 3 dzień - 1 kg twarogu chudego, 4 dzień - 1 kg gotowanych piersi kurzych, 5 dzień - 1 kg owoców (bez bananów i bardzo słodkich). Do tego bez ograniczeń herbata bez cukru i woda - oczywiście. Zjechałam 3 kg i doszłam do wniosku, że rzecz polega na ważeniu tego, co się je i liczeniu kalorii. No i jako następna poszła oczywiście w ruch dieta 1000 kalorii, którą sama komponuję sobie z produktów z lodówki. Wszystko skrupulatnie ważę, wpisuję i podliczam. No i staram się pić więcej, jak najwięcej wody. Mam nadzieję, że mi to wejdzie w krew (i tak już do końca życia!).
Prowadzę bardzo mało ruchliwy tryb życia - praktycznie cały dzień do wieczora praca i to siedząca. Później komputer i maszyna do szycia. Mobilizacji do ćwiczeń żadnej nie przewiduję. chociaż wiem, że to byłoby super.
Pozostanę więc chociaż na "mądrym" jedzeniu. I zobaczymy, co wyjdzie.

witaj

bardzo dobrze ze do Nas dołaczyłas bo naparwde na forum idzie łatwiej...
aleeee
aleee
jakos nie podoba mi sie Twoja 5 dniowa dietka...a nie jestem jeasc co sie chce tylko stosowac 1400 kcal na poczatek??

Jest dobrze i czuję się świetnie. Dieta nie sprawia mi problemów. Liczę kalorie, ważę produkty. Dużo gotuję na parze, nie podjadam. Jestem uparta. Mieszczę się w zakresie 1050 - 1200 kcal. No i chudnę. Codziennie zjeżdżam 20 - 30 dkg - i niech tak będzie. Myślę, że to chudnięcie w jakimś momencie się zatrzyma, ale to będę się wtedy martwić. Teraz jest dobrze.

Ja bym nie radzila jesc tysiaka, to za malo zwlaszcza przy twojej wyjsciowej wadze. Ja rok temu na tysiaku zjechalam z 73kg do 53 i sie zaglodzilam a na dodatek spalilam miesnie a nie tluszcz. Efekt- masywne jojo, z ktorym walcze do dzis. Lepiej jesc 1200- 1400 i cwiczyc troszku.

Zrobisz co zechcesz, nie mniej jednak zycze powodznia :*

O ćwiczeniach (jak już pisałam) nie ma mowy. A tysiąca kalorii nie trzymam się zbyt rygorystycznie (często jest to 1200), no i nie głoduję. Po prostu starannie dobieram potrawy (planuję jadłospis na cały dzień z ołówkiem w ręku), a gdy chwyci mnie "mały głód" dopycham sałatą, jabłkiem, wodą. Najważniejsze jest jednak to, że nie podjadam niekontrolowanie.
Kiedyś zjechałam 14 kg w dwa tygodnie (na diecie kapuścianej) i przez dwa następne było fajnie, ale potem brak kontroli i wszystko wróciło. Teraz nie mówię, że jestem na diecie - staram się po prostu inaczej jeść, kontrolować to, co jem i ile jem. I nie mam zamiaru przestać. A po dojściu do przyzwoitej wagi po prostu podniosę sobie dzienną ilość spożywanych kalorii i tego się będę trzymać.
Dzięki odwiedzającym za życzenia!

Trzymam kciuki i życzę powodzenia! I mimo wszystko zachęcam do ćwiczeń! Najtrudniej się przełamać, potem już jest łatwiej

no ale czemu lekkie cwiczenia nie?
nie bo nie czy nie bo sie nie chce?:P:P

no kochana 14 kilo w 2 tygodnie..hmmm niezbyt madrze...dietka powinna byc zdrowa i wolna..a skuteczna ;*

dobrej nocki

Nie lubię robić z gęby cholewy i obiecywać sobie rzeczy nierealnych. Wiem, że ćwiczyć nie będę, bo cały dzień jestem na chodzie i na takie bzdety nie mam czasu. Tutaj piszę między jedną pracą a drugą i to pisanie mnie tylko dopinguje, żeby liczyć kalorie i nie żreć nic ponadto. Jestem realistką.
Skąd to oburzenie na drakońskie diety? Nie wierzę, że żadna z was nie próbowała. Próbowałam i ja. I teraz wiem, że niepotrzebnie. Ale człowiek uczy się na błędach.

ale bez cwiczen Twoja skora bedzie w brzydkim stanie jak schudniesz.... dla mnie ćwiczenia ,ruch przy diecie sa obowiazkowe ...

milego dnia

Gdybym miała 25 lat, to martwiłabym się stanem skóry po schudnięciu. Dzisiaj skończyłam 53, mam ukochanego męża 16 lat starszego ode mnie i jestem otyła. Schudnąć chcę nie po to, żeby pięknie wyglądać, ale dla zdrowia, więc tak naprawdę wisi mi stan skóry. Najwyżej się nie będę rozbierać, a skórę będę rolować w majty. Priorytetem jest w ogóle schudnięcie.