Wątek: i znów od poniedziałku...

Dobrze Purpurko,że wszystko w porządku, czytając ostatnią wiadomość ,czuję ,że jesteś w lepszej formie psychicznej, zaczynasz planować swoje życie,to ważne, chcesz walczyć ,cieszę się ,będę zaglądać do Ciebie .
Ja teraz mam kryzys i ciągnie mnie do jedzenia,muszę sprzątnąć kuchnię i powiesić pranie ,a póżniej jak najszybciej spać ,żeby nie wyjeść lodówki.PA!!!

Czesc wczoraj czy nawet dzisiaj opowiedzialas u mnie o swojej chorobie ,przedewszystkim chce napisac ze i tak masz szczescie ze wiesz ze bylas lub jestes chora inne dziewczyny nie dopuszczaja mysli ze moga byc chore....tak bylo ze mna ,az do czasu kiedy w szkole byly badania wazenie,mierzenie ,cisnienie, sprawdzenie wzroku,w wadze w domu dochodzilam do 40 kilo jak wzrostu mam 168,a wszkole warzylam 44czy 45 nawet tak dobrze nie pamietam,cisnienie mialam tak niskie ze ,ta pani co mi sprawdzala pytala czy zyje,juz nie mowiac o tym ze okresu ie mialam przez 6 miesiecy i balam sie ze nigdy nie bede miec dzieci ,pamietam ze jak wrocilam ze szkoly poraz pierwszy raz od chyba roku ,albo i wiecej zjadlam ziemniaki i mieso z cebulka .
Ja przez dluzszy czas od kad jem i jem to sie nie waze i czuje sie swietnie bo niewywiera to namnie presji tobie tez radze,wczoraj od nie pamietnych czasow zjadlam ok.1000kcal,a nie 2500-5000(bo tak sie zdazalo)i zaczynam powoli sie przestawiac moze co miesiac lub co tydzien w jakims tam dniu zrobie sobie dzien kiedy pozwole sobie na lakomstwo tobie tez radze myslec ze jedzenie nie jest grzechem ,trzeba poprostu jesc zdrowo i wtedy poczujesz sie swietnie mam nadzieje ze kiedys napiszesz do mnie ze tak sie czujesz ,zycze ci tego z calego serca ....