Wątek: ..Jeść żeby żyć, a nie żyć żeby jeść

no to zaczynamy od nowa

kilogramy wróciły. można powiedzieć, że znowu znalazłam się w punkcie wyjścia. chociaż.. nie do końca.
nie muszę już chudnąć. to nie o to chodzi. tyć oczywiście też nie chcę
jedno czego bym chciała to nauczyć się jeść normalnie. jak każdy zdrowy człowiek. nie popadać ciągle ze skrajności w skrajność.
mam dość napadów obżarstwa, kiedy siedzę, patrzę w sufit, o niczym nie myślę, na niczym mi nie zależy. tylko jeść jeść i jeść. a jeśli nie jeść to spać. wyspać się, przetrawić, a potem znowu wstać i rzucać się na żarcie.
oczywiście po jednym albo kilku dniach przychodzi moment opamiętania. ale co z tego? już dawno zdałam sobie sprawę że to nie jest normalne.


oj smęcę, smęcę, tymczasem może napiszę parę konkretów:
wzrost: 169cm
waga:56 kg
wiek:17,5

tak, wiem, 56 kg to naprawdę nie dużo. rozchodzi się jednak o to, żeby nie było więcej.

wiele zawdzięczam temu forum. wiele razy dawałyście mi sily i nowe motywacje. dlatego tu piszę. bo to pomaga.
dalej mam zamiar spowiadać się tutaj z tego, co jadłam i ile się ruszałam. i może w końcu nauczę się rozsądku i nie będę musiała do końca życia się kontrolować

właściwie to do końca się jeszcze nie podniosłam. ale jest lepiej niż gorzej jak Marteczka napisała: jeszcze kuleję na obie nogi ale IDĘ!!


pozdrawiam i dziękuję :*

czesc

witam Cie jako pierwsza i mam nadzieje pozegnam jako ostatnia
ciesze sie ze jestes i masz jakies madre zapatrywania na te nasze zycie
bo jak sie czlowiek czegos nie nauczy to nie ma zbytnio szans utrzymac sie w racjonalnej egzystencji........chodzi oczywiscie o zycie zdrowe wygodne i NORMALNE
wolne od jakis obsesyjnych zbytecznych pochlaniajacych czas mysli.......
mam nadzieje ze razem sie tego nauczymy
madre zdanie Cie przewodzi znane niejednemu a jak czesto przeslaniane innym myslom.....myslom samolubstwa egoizmu i chocby tych mowiacych o kozystaniu ze swiata raz kozie smierc...itd....oczywiscie mam na mysli jedzenie.........

racienko zycze sukcesu sukcesu obcowania z sama soba i co za soba idzie obcowanie z otoczeniem

IDZIEMY!!!!!! kulejace ale im dluzej bedziemy szly czasem......sie tym meczyly.....to szybciej swoje nozki rozchodzimy i beda na wszystko gotowe

pozdrawiam pa

witam
napisałaś u kremufki że ma przyjemny nick...a Ty masz bardzo oryginalny avatar...chyba go wytestuję na swojej lodówce
pozdrawiam goraco
Marta

Cześć, Raci. Cieszę się że jesteś, bo mnie nastraszyłaś tą swoją ucieczką ostatnio i stwierdzeniem "nie nadaję..."

No. Ale byle do przodu.

Sama znam problem z powracającymi kilogramami. Oj, uwierz, znam cholera na pamięć :/

Jak sobie przypomnę jaką byłam cudną jak ważyłam 58 kilo... Miałam wtedy 16-17 lat.
Potem waga poszła do 60. Ciągle wyglądałam super.
Następnie nadszedł okres stabilizacji między 62 a 64 kilo. Wyglądałam wciąż conajmniej ponętnie.
A co się działo później... Masakra. 74- 67- 75- 66- 77-67 i tak w kółko... Beznadzieja.

Też w sumie bardziej zależy mi na tym, żeby utrzymać chociaż to, co już osiągnęła. Ale jakoś opornie mi idzie. No. Staram się przynajmniej.

Pozdrawiam. I ściskam. Papa

czesc raci kochana!
ciesze sie ze jestes... nie chcialam tracic z Toba kontaktu... moze podasz mi swojego maila...
oto moj: [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników]
i ja mam nadzieje, ze naucze sie jesc zeby zyc a nie na odwrot!
damy rade:D

hej dziewczynki :]

dziękuję za to że pamiętacie o mnie to naprawdę duuużo dla mnie znaczy. za każdym razem jak tu wchodzę i widzę jakiś nowy post to uśmiecham się do monitora jak głupia ;P bo też się cieszę że jesteście

Julcyś, oto mail : [link widoczny dla zalogowanych Użytkowników] pisz jak tylko nabierzesz ochoty możesz przekazać ten adres swoim znajomym i znajomym znajomych, płci obojga jestem otwarta na propozycje (żart)


byłam wczoraj na apelu o 21:00, potem było czuwanie młodziezy do ok. 23:00. było bardzo miło..
chodziłam sporo, bo jakoś tak mi wyszło że 12 km lubię chodzić tylko wiatr straszny..
ogólnie dzień był udany. nawet trochę poćwiczyłam nad brzuchem ;P (no przecież nie mogę pozwolić żeby ludzie doznawali szoku estetycznego na widok czegoś co przypomina koło ratunkowe)

dziś zjadłam już jakoś tak na oko 800 kcal, w tym:
bułka z margaryną i białym serem
2 małe kromki z masłem
talerz zupy jarzynowej

jest nieźle miałam iść do siostry (5km w jedną stronę) ale okazuje się że ona do nas przyjeżdża, więc sobie dziś nie pochodzę. bu ;P
za to wczoraj doznałam miłego zaskoczenia przyjechała z krakowa moja druga siostra i zostanie do niedzieli :]]]]]]]

idę zobaczyć do was dzięki i pa :*

Gratuluje pomyslu na temat forum..temacik pierwsza klasa Teraz niestey nie mam czasu wiec odezwe sie niebawem ale naprawde teat forum to za..... stwierdzenie. POzdrawiam

Wierszyk……

Pan w Białej Szacie ruszył już w drogę
W sobotni wieczór pożegnał tłum
Szedł w stronę źródła, czując na twarzy
Powiew halnego i jego szum

Po drodze mijał cichych, klaszczących
W oknach rozniecał płomienie świec
Kirem ozdabiał sztandary płaczące
Młodych jednoczył w rytm bicia serc

I szedł powoli w niemałym trudzie
Dłonią zaś kreślił zbawienia znak
Jedni mówili o jakimś cudzie
Inni, że już nadziei brak

Szedł szlakiem w góry, wsparty na krzyżu,
W ostatniej drodze był całkiem sam
Na szczycie z kluczem Piotrowym w dłoniach
Witał Go uśmiechnięty, Niebieski Starszy Pan

Jak ojciec syna wziął Go w ramiona
I razem przeszli przez Niebios próg
Jestem zmęczony, ale już w domu
Tak Synu-szepnął Mu Ojciec, Bóg.

Gdy Go miniemy na ścieżce życia
Bo nie po drodze będzie z Nim iść
Krzyż nas przygniecie, smutek i łzy
To spójrzmy w to okienko małe
Przy Franciszkańskiej, w Krakowie, trzy

Poczujesz ulgę, żeś nie jest sam
Będzie tam czekał, dłoń ci podając
W białej sutannie, z jasnym obliczem
Ojciec, Dobry Starszy Pan.

Anonim….

uffff kamien z serca jak widze ze znowu jestes

Tak, to wlasnie najtrudniejsze- normalnie odzywanie sie, ja tez mam takie dolki ze skrajnosci w skrajnosc i to ustabilizowanie sie sklonnosci wymaga chyba czasu.. ;]

No to jedziemy na podobnym wozku ja zjadlam mniej wiecej tyle samo kcal i nawet podobne rzeczy hyhy ser bialy i zupke..

pozdroofki 3maj sie

NO fakt, ze zes nastraszyla ))

Ale wazne ze jestes, ze sie nie poddajesz. Bo nie wolno.

POwodzonki:***