Wersja do druku
No nie moja kochana... Ty się nie leń i wrzuć kilka słów na wątek, bo zanotowałam spadek na czwartą stronę. Lepiej trenuj spadek wagi :) Angina anginą (zdrowiej szybciutko), ale paluszkom nic nie jest a i krzyczeć tu nie musisz .. :twisted:
O ile nie masz gorączki skrobnij jak postępy, bo nie mam wątpliwości, że są .. :)
witam i pozdrawiam serdecznie
Lenię się... i zupełnie wybiłam się z rytmu. Teraz gorączki nie mam, alem słaba cholernie i jeszcze mocno otumaniona. O ile dobrze sobie przypominam, to wczoraj chyba jakies brednie w sms'ach do Miriel wypisywałam, ale niech będzie potraktowany jako okoliczność łagodząca fakt, że miałam ponad 38 stopni gorączki :(
Ale mimo choroby - odżywam. Może to nie fair tak mówić, ale od tygodnie powoli schodzą ze mnie te dwumiesięczne stresy i zmęczenie i czuję się prawie tak, jakbym wyłaziła z jakiejś skorupy. Żyłam jak żyłam i robiłam to, co robiłam, bo taka była potrzeba chwili - ale teraz - cóż, zamknął się pewien etap. Parę dni temu przyjaciółka podesłała mi na gg pewnien cytat:
Niby ja to wiem, ale czasami tej prostej prawdy sobie nie uzmysławiam. A powinnam. To pomaga żyć i nie zwariować w konfrontacji z własnymi wspomnieniami.Cytat:
Nie rezygnuj z nadziei, nie daj się ponieść rozpaczy z powodu tego, co się stało. Opłakiwanie tego, co nie wróci, co zostało stracone bezpowrotnie, jest najgorszą z ludzkich słabości."
Dieta idzie sobie powoli. Czekam, aż małż przywiezie mi steperek - ma zamiar odebrać go osobiście - więc za parę dni, jak mi sie trochę poprawi, zamierzam wypróbować dziada... tzn. steperek, nie małża ;) Na razie ważę równiutko 75 kg i to ani chyby efekt weekendu, który dietetyczny to może i był, ale trafiło się dość nieplanowane piwo, które już nie dało rady zmieścić się w limicie, więc zostało potraktowane jako niegroźne urozmaicenie ;) zresztą właśnie tym zimnym piwem, w zimny wieczór tak się załatwiłam... ale wierzcie mi - warto było :twisted:
Ważę sobie teraz spokojnie 75,0 kg, więc do celu pozostało mi jeszcze równiutko 13. Mam nadzieję, że szczęśliwe... 13 zawsze mi sprzyjała. Zresztą trzynastki, wróżby, koincydencje to jedno, a ja po prostu chcę być szczęśliwa. Postanowiłam: jestem i będę. Koniec z zamartwianiem się, z czekaniem, z zadręczaniem. Drugiego życia nie dostanę w prezencie, drugiej młodości (no dobra, jakiej takiej młodości, licealistką już nie jestem ;) ) tym bardziej, jeśli nie wykorzystam tego, co mam: tu i teraz - będę potem starą zgorzkniałą kokotą butwiejącą z żalu, że za długo czekała na bóg wie co. Za żadne skarby nie zrobię sobie takiego świństwa. Nie, nie w tym życiu.
Katsonku widzę, że kiciulka szturmem zdobywa Twoj dom i Twoje serce :) Nie mówiąc już o tym, że kocidła Twojej sąsiadki cholerne szczęście mają, że to właśnie Ty im pomagasz. Moja szwagierka zaproponowała mi ostatnio, że ona mi znajdzie kolejnego kotka... zawyłam. Nie, nie chcę w tej chwili! Jeśli znajdzie się jakieś nieszczęście, które będzie potrzebowało opieki - na pewno nie przejdę obojetnie, ale kolejna świadoma adopcja - nie wcześniej, niż za parę miesięcy. Muszę odpocząc.
Rewolucjo zdziwię Cię - nie mam żadnych zdjęć z okresu skrajnego upasienia i nawet się z tego cieszę. Nie chcę pamietać siebie z tamtego okresu. Za to porównuję siebie obecną ze zdjęciami sprzed 5 lat - tymi, które kiedyś były punktem odniesienia, zwłaszcza na poczatku odchudzania. I wiesz co? Jestem już prawie taka sama. Może jeszcze nie jak na najszczuplejszym zdjęciu, kiedy moje diagnostyczne spodnie wiszą na mnie popisowo, ale za jakiś miesiąc, z wydatną pomoca steperka, zamierzam i ten efekt osiagnąć. Cieszę się i z tego, że moi znajomi, których nie widziałam od 2-3 lat komplementuja mnie, że nie zmieniłam się wcale - dla nich epizod mojej otyłości nie istnieje. Wspaniałe uczucie.
Rozumiem natomiast, że Tobie takie porównanie może poprawić nastrój - i szczerze się z tego cieszę. U mnie niestety widok "tamtej" mnie budzi rozdrażnienie, irytację, złość - więc nie chcę do tego wracać. Może to objaw tchórzostwa? Sama nie wiem. Wolę się cieszyć moim tu i teraz.
Stelko, jak zacina się klawisz spacji, to trzeba oddać klawiaturę do oczyszczenia/zrobić to samodzielnie i przestać (za przeproszeniem) żreć przy monitorze :lol: Nie, to nie mój odkrywczy wywód - taką dokładnie radę dostałam od małża, zgłaszając zresztą podobna usterkę ;)
Stelluniu, gonić to ja Cię może gonię, ale z energią ślimaka winniczka ;) Chudnę powolutku, ale nawet się tym nie przejmuję - albo inaczej - przejmuję się, ale nie na tyle, żeby miało mi to popsuć nastrój, za to na tyle, żebym podjęła działania taktyczne prowadzące do usprawnienia procesu. Stąd pomysł steperkowy - naprawdę w tej chwili mam kupę zapału, zobaczymy, czy mi za szybko nie przejdzie ;) Mam nadzieję, ze nie.
Dorciu - miło mi, że się odezwałaś :) Czytanie moich bredni od deski do deski naprawdę sobie odpuść, bo ja cały czas bredzę mniej więcej o tym samym, będąc przy tym w pelszym lub gorszym nastroju - więc tak naprawdę moje wpisy to jedno wielkie wodolejstwo - bo ja po prostu lubię gadać i nic na to nie poradzę. Takie filologiczne zboczenie ;)
Gratuluję Ci ładnego startu. Słuchaj - każda z nas to zaczyna od 1, 2, 3 kg i cały cyrk polega na tym, żeby na mniejszym sukcesie budować coraz większy i większy i większy - wystarczy chcieć, zaciąć się w sobie i wierzyć w to - uda się ;)
Z tym strojem kąpielowym - nie przesadzaj i nie bądź taka siostrą miłosierdzia: to TY masz się w nim sobie podobać, a otoczenie chrzań - przecież i tak nigdy nie uda Ci się całemu światu dogodzić. To Ty masz spojrzeć w lustro, obejrzeć swój brzuch, ramiona, tyłek i powiedzieć sobie z pełnym przekonaniem: "niezła ze mnie laska" ;) Jakoś to mi się wydaje najlepszą motywacją - a przynajmniej wybitnie praktyczną - sama się właśnie do tego stosuję ;)
I oczywiście - zaglądaj jak najczęściej - bardzo to miłe :)
Miriel, leń mnie ogarnął totalny, ale nawet nie mam w tej chwili specjalnie ochoty nic z nim robić ;)
Średnio mi się podobaja zmiany na forum po przenosinach - tzn. mniejsza ilość postów stronach wątku i wątków na stronach forum - cały czas trzeba tylko klikać myszą - nudne to. Może się wdrożę na nowo, ale jak na razie folguję leniowi. Kiedyś, choc na chwilkę, trzeba się wyłączyć.
Ale ja tu jeszcze wrócę... :twisted:
Hybrisku Kochany!
Twoje stronki to już dla mnie prawie książka do nadrobienia :wink: . Na razie tylko przeleciałam je ogólnie aby zorientować się co słychać. Widzę ,że smutek pomieszał się z radością.... no cóż samo życie. Wiem jednak , że sobie poradzisz.
Twoja waga po prostu mnie zrzuciła z nóg. Wspaniale Ci poszło - aż nie do uwierzenia.
Poza tym - przyjmij moje najlepsze życzenia z okazji ślubu -
Spełnienia wszystkich marzeń -
tych wielkich i tych mniejszych,
a przede wszystkim tego abyście nigdy nie byli samotni!
Pozdrawiam gorąco!
To jakieś cuda, czary, albo inne niesamowitości, w każdym razie dużym zdziwieniem zareagowałam ta fakt, że dziś rano waga była łaskawa pokazać mi 74,5 kg :lol: Toć już od dawna nie robiła mi takich niespodzianek! Fakt faktem - byłam grzeczna, jem też niewiele, bo po prostu mi nie wchodzi, ale prezentu w postaci półkilogramowego spadku się nie spodziewałam. Ale oczywyście przyjmuję do wiadomości bez jednego słowa sprzeciwu i cieszę się przeokrutnie, że padł kolejny bastion na mojej drodze do wymarzonych 62 kg :)
Nagroda? Zaskoczę Was - tym razem nawet nie przewidywałam ;) Już wprawdzie od jakichś 2 tygodni czekam, aż koleżanka z Monachium pójdzie na pocztę i wyśle mi perfumy, które dla mnie kupiła, ale jakoś nie mogę się doczekać. Mogę też jako nagrodę potraktować kolejne przeszklone oprawki - tzn. poczekam na nie jeszcze kilka dni, bo eksperymentalnie skorzystałam z Allegrzanej oferty dziewczyny wykonującej usługi montażu szkieł do opraw właśnie, więc siłą rzeczy proces wysłanie nieprzeszklonych - montaż szkieł - odesłanie mi gotowych musi parę dni potrwać. Zrobiłam to zupełnie w ciemno.. choć może nie: dziewczyna ma już na koncie pozytywy za bardzo porządne i profesjonalne wykonanie usługi, ale oczywiście - moich najlepszych jej nie posłałam. Zobaczymy, jak sobie poradzi, jeśli dobrze, już następne czekają w kolejce. Korzystając z jej usług "tracę" najwyżej parę dni czekania, a zyskuję ok. 55 zł na przeszklonej parze... oby tylko okazała się solidna :roll:
Dziś czuję się już lepiej. Gardło boli mnie nadal, ale temperatura już aż tak mnie nie męczy, nawet bez protestu dałam się kocicom z łóżka wyciągnąć - może jakoś w końcu wrócę do siebie. Bardzo chciałabym, bo chorowac nie lubię - zresztą - kto lubi???
Balbinko, dzięki za owiedziny i zyczenia :)
Ale to Twój suwaczek zasługuje na wyrazy uznania i zachwyty: zobacz, już jesteś za połową :lol: ściskam i gratuluję :D
Hybris, jak Ty już masz blisko do celu!!!!! Czytam, że chora jesteś :cry: . Co prawda u mnie też nie najlepiej bo kaszel mnie męczy taki, że wyrywa mi płuca na zewnątrz :? . Boję się pić syropy, choć dziś znalazłam w aptece taki nie na cukrze, ale na sacharozie. Tyle, że nie mam gorączki, więc nie czuję się jak wyjęta z pralki. W okolicach 26-27 lipca będę w Warszawie służbowo i około godziny 16 skończę zajęcia. Tak bardzo chciałabym się w końcu z Tobą spotkać, choćby na chwilkę. Mam nadzieję, że uda nam się zobaczyć.
ech nowe okularki... pomarzyć.....
perfumy mam od roku te same i na długo mi jeszcze starczą ;)
pozdrawiam letnio- nie dawaj się złym myślom, wredne dni niedługo przejdą i bedzie znowu fajnie ;)
pozdrawiam!!!!
Nowe okulary .. eh .. no składam składam.
A perfumy - czy wy wiecie, że po zarażeniu przez Hybris psikaniem nie wychodzę już z domu "goła" czyli bez zapachu?! JA?! :shock: I już wypsikałam 1/4 buteleczki?! Ja, która nie zużyła tyle przez całe swoje dotychczasowe życie?! :shock: :lol:
hybris zdrówka życzę!!
I absolutnie nie pozwalam nazywać bzdurami zawartych w tym wątku wpisów. Wciąż jeszcze nie wzięłam się za jego przeczytanie ale mam taki zamiar i nic mnie nie powstrzyma - no może brak czasu.
Odnośnie perfumek to u mnie absotutnym hitem jest Hugo Boss Woman White - kocham je miłością absolutną i bezwarunkową a że wierna ze mnie istotka to muszę jakiś pretekst znaleźć co by mi mąż zafundował nową fiolkę ;)
Pozdrawiam serdecznie i przesyłam mnóstwo pozytywnej energii ;)
Dobra, podrzemałam trochę, to teraz mogę spróbować trochę normalnie pofunkcjonowac :)
Agulko, czy to jest już tak blisko? Hmmm... pewnie tak, ale z mojego punktu siedzenia wcale o tym w taki sposób nie myślę ;) Tzn. sama pamietam, jak jakieś 3-4 miesiące temu dziko zazdrościłam bodajże Gosikmt, że jej na suwaczku zostało tylko 11 kg z małym ogonkiem do celu, kiedy ja po stronie "do zbicia" miałam jeszcze 30. W tej chwili to 12,5 tez jest dla mnie niemałym wyzwaniem, ale jestem zwarta, gotowa i zdeterminowana poradzić sobie z nimi jak najszybciej i najsprawniej.
Słonko, do połowy sierpnia jestem w Warszawie, więc myślę, że przyszłotygodniowe spotkanie jest jak najbardziej realne ;) Tylko napisz gdzie i kiedy mam się po Ciebie zgłosić i będe. Już się cieszę ;)
I bardzo Cię proszę, nie lekcewaz tego kaszlu, bo z tego może się naprawde jakieś paskudztwo wykluć - syrop z cukrem nawet - nie zabije i nie utuczy. Mówi to ta, która dziś wtrąbiła na śniadanie ciacho owsiane hand-made, z PRAWDZIWYM cukrem (brązowym), za to sztuk jeden. I absolutnie nie ma ochoty na następne. Uczenie się jedzenia na nowo idzie mi tymczasem całkiem przyzwoicie ;)
Sandra, Allegro, Allegro, polecam Allegro :) Tam i oprawy kupujesz za ułamek ceny i - jak widać - nawet szklenie można za pół ceny salonowej załatwić. Chociaz to ostatnie to jak narazie sfera poboznych życzeń, ale jesli wypali - będę bardzo szczęśliwa. Właściwie z lekkim przerażeniem zauważyłam ostatnio, że ja jestem mistrzem nieplanowanych wydatków, natomiast te zaplanowene realizuję przeważnie z duzym opóźnieniem. A to kurcze chyba powinno być odwrotnie ;) może resocjalizacja jest jeszcze możliwa ;)
I dzięki za zyczenia. Ale to już się zmieniło. Teraz tylko musze jeszcze się doleczyc - natomiast wszelkie cienie, chmury i demony w moim zyciu traktuję aktualnie czasem przeszłym dokonanym. Dostałam po tyłku/głowie/nosie, lub innej dowolnie wybranej części ciała - wyciągnęłam wnioski z tego, co było ode mnie zależne, z tym, co nie ode mnie załeżało się pogodziłam - zyję dalej. I chcę być w tym zyciu szczęśliwa. I głeboko wierzę, że będę.
Miriel, kochana, w Twoim wypadku koszty okularowe to będą przede wszystkim szkła - niestety. Natomiast opraw jest teraz na szczęście taki wybór, że w każdym przedziale cenowym można coś sobie znaleźć... tylko uchowaj boże przed Vision Express, bo tam są ceny z księżyca mnożone dodatkowo przez wiek prababci ;)
A co do perfum hmmm... ja wiedziałam, że tak będzie :D Tyle ci tylko powiem :) a jak jeszcze dorwiesz te fiołeczki parmeńskie :twisted:
Dorciu - życzenia zdrowia przyjmuje teraz w ilościach hurtowych i przedstawiam matce fortunie do jak najszybszej realizacji :)
Co d mojego bzdurzenia, to jak przemęczysz te 1300 postów, to się przekonasz, ale cóż - ostrzegałam lojalnie :)
A Bossa, o którym mówisz, używała kiedyś moja współlokatorka - sama się do niego przymierzałam, bo zapach ładny i ciekawy, ale za bardzo mi się z nią kojarzył... zresztą ja bardzo wiele osób pamiętam właśnie przez zapachy, jakich używały ;)
cały czas pamiętam, żeby odpisać Kefie odnośnie mojego znudzenia odchudzaniem i cały czas coś mnie odrywa. Postaram się później.