Moje odchudzanie

devoree gdzie się podziewasz??
skrobnij nam tu coś..
ja muszę nieskromnie przyznać, że zawsze widziałam siebie szczupłą.. :oops: a raczej wyobrażałam sobie że taka jestem... jak szłam po ulicy to nie schylałam głowy widząc ładne dziewczyny czy też przystojnych mężczyzn.. ale mysląc że jestem piekna z dumą podnosiłam ją do góry i uśmiechalam się do przechodzących obok mnie ludzi.. czułam sie piękna i atrakcyjna.. chociaż tak prawdę mówiąc wiele brakuje mi do ideału... ale nigdy za bardzo nie zamartwiałam sie z tego powodu..
uświadomił mnie mój tatuś.. :shock: .
tak wiercił mi dziurę w brzuchu, że powinnam cos ze sobą zrobić aż będzie za późno.. i w końcu przejrzałam na oczy...
i chudnę!
i czuje się coraz piękniejsza! 8)

Juz jestem. :D
Samochod zostal zreperowany i w piatek wieczorem pojechalismy jednakdo tej Austrii na wystawe.
To bylo istne wariactwo - 2 tys. km - 41 godz. jazdy. Cud, ze w ogole zyjemy. Ze stresu, zmeczenia, a przede wszystkim z powodu wielokrotnego wyskakiwania z nagrzanego samochodu w arktyczne powietrze przeziebilam sie, przez co czuje sie i wygladam jak zombi.
Tak wiec z cwiczen przez najblizszy tydzien nici. Generalnie ten miesiac nie wyszedl mi specjalnie sportowo. Ciekawe, jakie to bedzie mialo przelozenie na wage :?:
Nie mam w tej chwili czasu na dluzsze pisanie (czuje oddech corki na plecach), ale obiecuje szybko odrobic zaleglosci.
Strasznie sie juz za Wami stesknilam. Caluski. :D

Mnie tu jeszcze nie było :)
Witam :D
Jestem pod ogromnym wrażeniem :)
Serdecznie gratuluje :shock: :shock: dokonałas cudu :wink:
Życze zdrówka i miłego wieczorku :)

To nie żaden cud ale uparta, ogromna praca :)

Witaj Devoree!
często tu zaglądam rzadko pozostawiam jakiś ślad, tyle ciekawych rzeczy się można dowiedzieć .Nie wiem czy otyłośc wynika z chęci odsunięcia od siebie problemów, ponoć tak właśnie jest. Myśle nad tym , bo zastanawiam się cały czas co mie doprowadziło do wagi 90 kg.
Nigdy nie byłam takim grubasen tzn aż takim, co się stało,że tak przytayłam dlaczego ?
W pewnym momencie swojego życia postawiłam chyba na sobie krzyżyk i machnęłam na siebie ręką , wiele rzeczy zbiegło się wówczas takie pasmo niszczęść, śmierć mojego dziadka z którym byłam bardzo związana, zakończenie studiów i pójcie do pracy , a studia były przypadkowe, nie znosiłam wtedy swojego zawodu a musiałam go wykonywać bo nic innego nie potrafiłam , pożegnanie z moim najlepszym przyjacielem ,i parę innych rzeczy i tak poszło.
Ja po prostu przestałam dbać o siebie,jadłam i jadłam w dzień i w nocy bo to była moja zmora i próbowałam coś z tym zrobić ale nie potrafiłam uwu\ierzyć w swój własny sukces, że ja jeszcze mogę coś ze sobą zrobić. No i tyłam i nawet tego nie widziałam , w lustrze to byłam niby ja ale nie ja, rzadko w nie spoglądałam, bo niby po co.
Ciuch robiły się coraz mniejsze , w końcu nie miałam co na siebie ubrać, kupowałam nowe, coraz to większe i większe.
Z osoby dość atrakcyjnej fizycznie zrobiłam totalnego potwora, dokonałam tego na swoje własne życzenie..............................
W końcu dostrzegłam , a właściwie uświadomiłam sobie co ja ze sobą zrobiłam, i co najważniejsze dostrzegłam "światełko" przecież ja mogę to zmienić, dam radę, przecież ubranie spódniczki a nie długiej lejbowatej kiecki nie musi pozostać marzeniem , można to urzeczywistnić!!!!!!!!!!!!!!!!
Nie wiem po co ja to piszę ale zrobiło mi się lżej na serduchu.
Dzięki Bogu,że jest to forum i mam się przed kim wygadać,
Devoree, przepraszam,że u ciebie na wątku ale jakoś tak mnie naszło, może ta wasza dyskusja o spojrzeniu na siebie tak mnie sprowokowała, a zresztą czy to ważne.
Przepraszamże cię źle oceniłam Devoree, chodzi mi o tem mój pierwszy wpis.
Buziaczki wysyłam i pozdrowionka.
P.S. Jak ty to robisz Devoree, że tyle czsu jesteś w stanie sobie narzucić taki reżim?
Podziwiam cię i gratuluje wyniku.
Odchudzanie to bardzo ciężka robota, każdy stracony kilogram oznacza tyle wysiłku z naszej strony, że się nie dziwię że sobie robimy nagrody

Devoree - wracaj do nas koniecznie. Bardzo brakuje Ciebie na forum, Twoich postów chyba jeszcze bardziej. Strasznie lubie Cię czytać, a Ty dawkujesz nam swoją obecność w ilościach wręcz aptekarskich, hihi :)
Cieszę się, że wróciłaś szczęśliwie, przykre, żeś się przeziębiła. Czy wybierasz się na wystawę do Warszawy, jak planowałaś? Bo to, o ile dobrze pamiętam, juz ten weekend? Wieczorkiem napiszę do Ciebie na priv w tej sprawie.
Trzymaj się ciepło i zdrowiej szybko!
ściskam!

Morningrise Masz racje. Najpierw to myslalam, ze ktos nas przeklal z ta wystawa - nic nam nie szlo :!: Awaria samochodu byla kropka nad i. Tymczasem teraz widze, ze lepiej byc nie moglo. A gdyby doszlo do tego podczas podrozy, gdzies na pustkowiu, w nocy i na mrozie :?: Nawet nie chce myslec, co by sie moglo stac z nami i z kotami... Opatrznosc czuwala...

Xxxonko Bo jak sie patrzy na siebie w lustrze, to sie zawsze widzi tylko jakis fragment siebie - wlosy, kolor bluzki, oczy. Nieswiadomie przyjmuje sie atrakcyjniejsza poze, rejestruje najmniejszy ruch - wszystko to zakloca prawdziwy obraz. Zdjecie czy film oddaja caloksztalt w sposob obiektywny. Przygladamy sie sobie z dystansu, nie mozemy nic poprawic. No i wychodzi ta okrutna prawda.

Boksita Rzeczywiscie odrealniona rodzina grubasa to chyba jeszcze gorsze niz sam grubas. Tym bardziej, ze do pewnego momentu jest sie w jej rekach zupelnie bezwolnym. Mam tego przyklad w pracy. Jedna z kolezanek - szczupla i bardzo atrakcyjna ma dwoje monstrualnie otylych dzieci. Syn ma otluszczone narzady, corka wyglada jak beczka. Ale ona nie widzi w tym problemu. Upominana przez swoja matke pyta: mam glodzic wlasne dzieci :?: :?: :?:
Dzieci cale dnie jedza, cale dnie zagladaja do lodowki, nie wychodza na dwor, nie bawia sie z innymi dziecmi. Ich swiat to jedzenie. :cry:
Sniadania jadam przewaznie klasyczne - kanapki, zupy mleczne z platkami, co tam sie uda. Kolacji niestety nie jem. Nie jem ich od co najmniej 20 lat i w zaden sposob nie moge sie do tego zmusic.

Hybris Zgadzam sie z kazdym Twoim slowem. :D To chyba warunek konieczny - osiagnac dno, uswiadomic to sobie a potem albo na nim pozostac, albo sie odbic.
Jojownicy robia cos jeszcze innego - odbijaja sie i opadaja, odbijaja i opadaja. Tyle, ze trzeba wiedziec - te dna beda zawsze coraz nizej, wiec i odbicia coraz trudniejsze do wykonania...
Takie slodzenie jak to od Ciebie akurat bardzo mi odpowiada. Jest zdrowsze i duzo smaczniejsze niz to konwencjonalne. :D

Mirielko Jestes najmilsza na swiecie. :D

Peszymistin Tak czy owak zycie grubasa nie jest bajka, choc on sam zachowuje sie czasem tak, jakby mocno mu zalezalo, zeby bylo. Taki rodzaj schizofrenii - swoja szczupla dusza (piekne okreslenie Hybrisku) i obcy tlusty wizerunek.

Asiulko Zycze Ci, zebys piekniala z kazdym dniem i kazdego dnia byla z siebie bardziej dumna. :D

Kasiu Serdeczne dzieki za tego posta. :D Tak sobie mysle, ze dokopanie sie przyczyn otylosci daje ogromna szanse na wyjscie z tego problemu. Bo rzeczywiscie cos sie stalo, ze znalazlysmy sie po drugiej stronie lustra i jesli uswiadomimy sobie CO, moze uda nam sie znalezc na TO sposob.
Zgadzam sie, forum oddaje nam nieoceniona przysluge. Mozna wygadac sie przed kims, kto dokladnie rozumie o czym mowisz, dla ktorego Twoj wyglad to nie skutek porazki a przyczyna zrozumienia. To daje sile. Nie rozumialam tego az do dnia, kiedy zdecydowalam sie na pierwsz wpis. Myslalam - po co mi wsparcie, umiem chudnac sama. Tymczasem teraz wiem, ze nie bylam sama, a raczej wyobcowana.
Alez naprawde nie ma sprawy - ludzie odchudzajacy sie maja sklonnosc do irytacji. Odebralam to tak, ze NAPRAWDE chudniesz i tyle. :D

Gosienko, Kubusiu, Katson, Milkus, Chybaty Dzieki za wizyty, wszystkie mile slowa i piekne graficzne prezenty. :D

Tak piszecie o cudzie i w ogole :oops: , ze az mnie to zastanowilo. Bo ja zupelnie nie czuje sie wyjatkowa. Wydaje mi sie po prostu, ze wypracowalam sobie sposob, ktory mi idealnie lezy. Dlatego NAPRAWDE nie cierpie i NAPRAWDE sie nie poswiecam. W mojej postawie nie znajduje absolutnie NIC heroicznego. I pisze to calkiem SZCZERZE.

Hybrisku Jestes niemozliwa. :D Wybieram sie jak najbardziej. :D Dlatego jestem dzisiaj w domu i biore antybiotyk.
Oto informacja w sprawie wystawy, dla tych, ktorzy lubia koty, dla tych, ktorzy mieszkaja w Warszawie lub okolicach, dla tych, ktorym wydaje sie, ze kotow nie lubia, dla tych, ktorym grozi przeszamany weekend i dla wszystkich tych, ktorych nie wymienilam:

Wszystkie osoby chętne do odwiedzenia naszych miedzynarodowych wystaw, które odbędą się w dniach - 18-19.III.2006 r. - serdecznie zapraszamy.

Wystawy odbędą się w Hali Sportowej DOSiR w Warszawie przy ul. Szanajcy 17/19, w pobliżu basenów przy ul. Namysłowskiej
Wystawy będą czynne dla publiczności od godziny 10.00 do godziny 18.00

Jak trafić na wystawę? -
- MAPA!!! ........ :arrow: http://strony.koty.pl/pzfkotyrasowe/.../mapa-wyst.JPG

devoree widzisz dla nas jest to cud :) zrzucialas 2 razy tyle ile ja potrzebuje,,a ja nawet polowy tego co chce zrzucic..i skoro myslimy o tym jak o cudzie widocznie sa powody,,,, dla mnie nieosiagalne jest zrzucenie tych 25 kg..a Ty zrobilas znacznie wiecej i nadal walczysz..wiesz nawet to chyba sie troche wstydze :oops: ..
PoZdRaWiaM mocccccno buzzzzzzziak caluujeeeeeee
Ps.wyobrazam sobie jak musisz sie czuc po przejechaniu tylu km,,,ja mam dosc po 100 km,,,i sie mecze a co dopiero pisac o tysiacach :)
http://www.fotoplatforma.pl/foto_gal...810_kwiaty.jpg

Gosiu - Devoree napisała wyraźnie:

Cytat:

---

wypracowalam sobie sposob, ktory mi idealnie lezy. Dlatego NAPRAWDE nie cierpie i NAPRAWDE sie nie poswiecam

---

JEJ metoda okazała się DLA NIEJ skuteczna :) Póki nie znajdziesz SWOJEJ metody (a każdy ma inną) to rzeczywiście zrzucenie kilograma graniczy z cudem.
Poszukaj :)