Wątek: brak motywacji, podejście "prima baleriny" nr 3

Witam wszystkich , jak sam tytuł wskazuje od dłuższego czasu nie mogę znaleźć motywacji i czuje się źle we własnej skórze. Myślę, że jak większość ludzi, którzy mają problemy z wagą i ja mam wrażenie jakbym była uwięziona w innym ciele, które do nas mnie pasuje i którego najzwyczajniej nie mogę zaakceptować, a jako, że tańczę to jest to element, który znacznie utrudnia mi dalszy rozwój i ciągnie w dół. Jako, żeby wszystkich nie zdołować i twierdzić, że wszystko jest okropne paskudne i ogółem to mogę się pochwalić, że od 3 lat walki z hormonami tarczycy, mam najlepsze wyniki i powoli wychodzę na prosto, ale jak każda osoba, która ma ten sam problem co ja wie, że nasz metabolizm jest niczym niedźwiedź, który bardzo, ale to naprawdę bardzo powoli, wybudza się ze snu zimowego ;P, w dodatku często sobie robi dodatkowe drzemki i nie chce współpracować. Czy znacie jakiś dobry sposób na rozbudzenie mojej wewnętrznej bestii i chcielibyście pomóc mi wrócić na stare dobre tory Mam nadzieję, że znajdę tu chociaż jedną dobrą duszyczkę, z którą będę mogła się nawzajem wspierać

Szczerze boję się wejść na wagę, bo mój metabolizm przez tarczycę jest tak minimalny, że przy samej wodzie by nic nie drgnęło, tak wiem, że za chwilkę ktoś powie, iż w ten sposób nie będę znała wyników swoich i w ogóle ale dla mnie nie jest motywujący fakt, że zrzucę prawie nic, gdzie na przykład mojej siostrze waga leci momentalnie ( myślę, że mam po prostu teraz za dużo ważnych rzeczy do zrobienie i wszystkie chcę wykonać ,perfekcyjnie przez co chcę je zrobić wszystkie na raz, nie chcę żeby to było odebrane jako tłumaczenie się ale najzwyczajniej mam wielki problem z organizacją i np w momencie jednej porażki wszytko się sypie, a chciałabym się w końcu odbić od tego głębokiego i mrocznego dna