Hej Oliska20 przeczytałam od poczatku do konca Twoj temat, posty.....i jestem nieco zaniepokojona cieszę się ogromnie ze dbasz o swój wyglad, ale boję się nieco ze serio mozesz wpaść w B. (znasz juz ten skrót). Fakt jestem stara d... w stosunku do Ciebie ale temat odchudzania i wygladu modelek, misek, który kiedyś porównywałam do siebie, bardzo mi ciebie przypomina z przed lat. Nigdy nie zaliczałam się do szczupłych, ale tez nigdy nie byłam bardzo gruba. Po wyborach mis zawsze stawał w lustrze i głosno krytykowałam swoje ciało, ze uda za grube, ze tu i tam za duzo. Nie podobałam się sobie, choć podobałam się płci przeciwnej. Duzo nie brakowało bym wpadła w B.
Kolezanki moje wpadały. Wyladowały w szpitalu. Wygladały przerazliwie, ja dzięki Bogu pomimo iz miałam ta swoja niewielka nadwagę(57kg) duzo lepiej od nich. Uswiadomiłam to sobie dopiero gdy juz było widać co z nimi się dzieje. Przepraszam ze tyle na ten temat się rozpisałam....matkuję :/......usprawiedliwić się nie umię. Chciałabym poprostu powiedzieć nie tylko Tobie ze nie wazne ile waga wskazuje, wazne jak Ty się czujesz....a przede wszystkim psychicznie.Wazne by ćwiczyć(j ostatnio mam z tym problemy - lenistwo) Chcecie to wierzcie, lub nie ale samo myslenie ze się schudnie powoduje spadek wagi, od kogoś to słyszałam i na sobie tez zaobserwowałam . Jem wszystko na co mam ochotę, oczywiście z umiarem, niekiedy z duzym umiarem, ale nie odmawiam sobie jeśli bardzo na coś mam ochotę, by nie tęsknić za ulubionymi potrawami, i by pozniej nie było szybkiego powrotu do wagi wyjściowej. Wiecie co? waze teraz 70kg przy wzroście 165 cm,mam 100 w biodrach, 76 w pasie, i az 60 w udzie, i wcale nie czuję się gruba. wygladam dobrze,a te 5kg chce schudnac by wejsć w rozmiar 38 i zeby było co przybierać bez większej rozpaczy.
Pozdrawiam...i sorki za moje gadanie, napisałam to jakby do ciebie, ale w sumie do wszystkich - nie powinnam moralizować, i pomimo,ze wiem ze przegiełam, wysyłam ten list.
Powodzenia dziewczyny.