A ja niepopularnie jak na tutaj i dziś powiem, że wolę prozę, ale gdyby mnie ktoś w środku nocy zapytał o poetę, który robi na mnie wrażenie, to byłby to Krzysztof Kamil Baczyński.
Tym się zachwycałam słuchając jako młodsze dziewczę Grzegorza Turnaua :

Hymn wieczorów miejskich
Miasto tańczy drżącego kankana
w barwnym mleku świateł rozproszone
dyszy niebo jak zgaszony dywan
namarszczony z flandryjskich koronek
asfalt ślisko ucieka przed światłem
w łuk
w umarłym kadłubie ulicy
można bardzo głośno mówić
można... bardzo cicho krzyczeć.
Latarniami miasto zgasi gwiazdy
i dźwięk zacznie w banię nieba wnikać
sam zostanę na czarnym asfalcie
balansując krawędzią chodnika.
II.39r.