Koniec przyjaźni z nadwagą !

byłaś, widziałam :wink:
dzięki i dzięki za słowa wsparcia, serio dużo mi to daje, jak mój całkiem przemyślany czyn - przeniesienie wątku - został pozytywnie zauważony :wink: i faktycznie mam wrażenie że z każdym takim krokiem jestem bliżej celu, którym nie jest super szczupła sylwetka, ale osiągnięcie pewnego spokoju w odchudzaniu...tak żeby jak to napisałaś...było "zabawnie" :wink:

a co do ciebie...no to widzę że książka się jednak szykuje :wink: sorki za porównanie - ale to prawie tak jak w serialowym "KLANIE" :wink: :lol:

trochę mi tam smutno na xxl...ale coś ruszyło z dietką :wink:
pozdrawiam :D

Korni słonko - czemu smutno? Nie jesteś tam sama, wpadają przecież do Ciebie, ja Cię mam też pod kontrolą - a że nie zawsze piszę to już inna sprawa.
U siebie nie zawsze piszę. I tak za dużo czasu zabiera mi pecet w ciągu całego dnia. Wczoraj zamiast sprzątnąć papierzyska ze stołu chciałam tylko na MINUTĘ usiąść przy pececie, by nauczyć się obsługi nowego skanera. No i się nauczyłam. Wskanowałam cały jeden cały film, kilka starych klisz, jeden slajd i kilka zdjęć. Czyli cały wieczór z głowy :oops: Ale zakochałam się w skanerze :) Mądra bezkurcyja ten Canon 4200F :)
A dziś zdycham na ból głowy. Za dużo siedzenia, za dużo peceta. Chyba muszę się przeprosić z kołnierzem ortopedycznym na jakiś czas. Albo wreszcie trafić do lekarza .. BRRRRR .. Ale miałoby to jedną zaletę - od dwóch tygodni jestem bez leków, bo mi wyszły, ale co pomyślę o przychodni .. No nie mogę iść do lekarza, bo źle się czuję - więc nie idę :)
Z dietką u mnie gorzej - chyba będzie bałwan miał radochę. Raczej ten tydzień będzie do góry :(

hmmm...nie dobrze że cię boli...nie dobrze, lepiej weź od razu ten kołnierz :!:
co do nowinek techniki, to faktycznie jak się uda nam je oswoić to przyjaźń na długie lata gotowa :wink: ja ostatnio oswoiłam nowy aparat cyfrowy o którym marzyłam od paru latek...no i pstrykam na prawo i lewo i szczęście rośnie :wink: :D

a smutek poszedł w siną dal...już się oswoiłam z nowym forum...i o dziwo dietkowanie mi idzie super...jestem pod wrażeniem tym bardziej że dziś dostałam @ i obyło się bez plądrowania lodówki, w której jak nie ma D. jest i tak mało :wink: wolę nie kusić losu...swoją drogą jak mnie nie ma to D. też ma pusto, a jak jesteśmy oboje to jest lodówka pełna :lol: :lol: :lol:
Dzięki że czuwasz nade mną, wiesz co, dobrze jest miec właśnie kogoś, kto zerknie i obiektywnie oceni działanie, a nie jak mówisz wpada się przywitać...przyjmuję zatem że skoro nic nie wpisujesz to jest ok :wink:

pozdrawiam gorąco :D

Czy jest ok czy nie jest - Korni Ty sama wiesz najlepiej :) Niepotrzebni Ci żadni dźgacze_palcem i oceniacze_wyrazowi. Naprostuję Ci ścieżkę, jak zbłądzisz, podając więcej wiedzy, ale nie będę stać na straży Twej lodówki.

Byłam wczoraj z Mamą u Alzheimerowców - zgłosiłyśmy się do Towarzystwa, opłaciłam składki, jesteśmy umówione na grupę wsparcia na 16-tego. Dziś Mama walczy o skierowanie do lekarza od Alzheimera w szpitalu - Tatko od 5 lat nie chce chodzić do lekarza tylko bierze wciąż te same leki, które i tak mu nie pomagają. Będzie fajna zabawa, bo już raz Mamie uciekł spod drzwi gabinetu, bo czekać trzeba było. Teraz ja mam być ochroniarzem .. ;)
Ja jeszcze dość spokojnie do tego wszystkiego podchodzę .. to wciąż gdzieś OBOK mnie, nie bezpośrednio. Bardziej niż zachowania Ojca martwi mnie Mama - jest agresywna i niereformowalna. Liczę na grupę wsparcia i psychologa, że pomogą jej zrozumieć. Mówiła, że czytała poradnik, ale z rozmów (sonduję) wynika, że nie wie, co tam było napisane. Więc jej dokuczam czasem mówiąc z naciskiem "gdybyś rzeczywiście czytała wiedziałabyś, że ..". Ja wiem i rozumiem, że ona wolałaby, żeby ojciec zrozumiał i żeby się to odwróciło wszystko jakoś .. Każdy by wolał .. A jak się nie daje to się Mama wścieka i usiłuje WALCZYĆ z chorobą .. a to bez sensu - ją trzeba zaakceptować, leczyć owszem .. ale nauczyć się z nią żyć przede wszystkim. To oznacza zmiany a nikt zmian nie lubi.

Dietetycznie gleba. Świeże pieczywo, parówki, kopytka - nie za dużo, ale jednak. Bałwan zaciera pulchne łapki. Nie będąc w euforii (jak na początku) i na fali nie chudnę, bo i jadłospis ciut nie taki, i porcje się powiększyły. Nie ma reżimu i nie ma efektów. Nie ma emocji i nie ma spadku wagi. Sprawy domowe odciągają mnie od celu, pozwalam im na to w depresji lekkiej, w jaką wpadłam. Przeprowadzka, Ojca choroba, mój kryzys zdrowotny - to wszystko powoduje, że ogarniają mnie myśli typu "zacznę na poważnie ZNOWU po przeprowadzce czyli już na swoim". Dobrze, że waga właściwie stoi w okolicach 89-91 kg, a nie grubnę.
Wiem, że smutnie to brzmi wszystko. Ale proszę mnie jeszcze nie skreślać - znajdę siły na wszystko. Jutro lekarz - wrócą leki, których nie biorę już 2 tygodnie. Skierowanie do neurologa i może coś poradzi na moje obolałe kości, drętwiejące łapy, sztywniejący kark.
Po południu kawa z Hybris i Jeni16 :) Z pewnością to ostatnie postawi mnie do pionu :lol:

mirielko nikt cię skreślać nie ma zamiaru, tak jak ty napisałaś, sama wiesz na co cię jeszcze stać i jak to zrobić :wink: a wiedzę na ten temat już masz więc jak podejmniesz decyzję że to już jest ten moment topienia bałwanka to pierwsza o tym będziesz wiedzieć :wink:

co do twojego taty i mamy i ciebie...to faktycznie z tą chorobą nie wygrasz, niestety, moja koleżanka też miała w rodzinie dziadka na to chorego i ojciec zaczyna mieć pierwsze oznaki...jest trochę przerażona i trochę zła...no cóż...podobno to dziedziczy się w genach :roll:

ty jesteś dzielna, wiesz że trzeba się z tą chorobą pogodzić i starasz się to wziąć jako coś normalnego, mam tylko nadzieję - znając siebie - że tak naprawdę myślisz a nie tylko sobie tak tłumaczysz...ale to są obawy dotyczące mnie a nie ciebie...więc może faktycznie sobie to poukładałaś jakoś...

...choć z drugiej strony rozumiem twoją mamę...na pewno wymarzyła sobie spokojną starość iście z reklamy apapu...a tu...za pare lat, miesięcy będzie miała kolejne "dziecko" w rodzinie i to potrzebujące więcej uwagi i zainteresowania niż moja trzyletnia madzia...więc ma prawo być zła, ale też wy macie prawo sprawić aby odnalazła się w tej sytuacji i myślę że grupa wsparcia jest genialnym pomysłem...

pozdrawiam mirielko i czuwaj nade mną a nie nad moją lodówką :wink: :lol:

CMOK Korni ;)

Lekarza odfajkowałam. Piguły wykupiłam. Rehabilitanta mam już w .. październiku. Neurolga mam już w .. listopadzie. Mnóstwo czasu :)

18:30 pod palmą. Zjawia się Jeni16 - wysoka, elegancka czarnula, śliczny drobny pyszczek na długaaaśnych nogach :) Początkowe skrępowanie szybko mija i po chwili już pytlujemy jedna przez drugą ;) Czytaj: głównie JA ;) Nagle pojawia się spóźniona lekko Hybris i rzutem na szyję zaskakuje mnie w pół zdania. CHUDZIELEC :!: Obłędne okularki: czerwona góra i czarny dół oprawki idealnie harmonizują z czarno-czerwonym strojem :) Połowę tyłka zgubiła na steperku, wagę trzyma ładnie, grzeczne dziecko ;)
Po 10 minutach jesteśmy już w CoffeHeaven. Co chcę? Nooo .. panika w głowie .. Ja człowieka dzika, w kawiarniach nieobyta. Nie wiem zupełnie co tu dają, harmonogramu nie ma na ścianie, w końcu to kawiarnia, więc nie zastanawiając się, że to już późnawa jak na mnie (odnośnie picia kawy) godzina rzucam rozpaczliwe: kawę! Bez cukru! Pakują mnie w przepastny fotel, znikają po napoje. Wracają z kawą - no jak ja to wypiję, to tydzień spanie z głowy. Sobie wzięły koktaile jagodowe, tak gęste, że łyżka staje. No i się zaczęło pytlowanie. Siorbanie i mlaskanie. Przymierzanie okularków. Porównywanie zdjęć z dowodów osobistych. Postraszyłam je moim NAJGORSZYM na świecie zdjęciem z prawa jazdy, ale na szczęście były już PO konsumpcji. Nie zemdlały ;) Nawet nie wiem kiedy minęły te trzy godziny :) A dopiero liznęłyśmy niektóre z interesujących tematów :) Umawiamy się więc na następny weekend u mnie na placki cukiniowo-ziemniaczano-sojowe :) Pod warunkiem, że nie przypalę, zaznacza Hybris .. Ciężkie wyzwanie .. no nie wiem, czy dam radę .. :( ;)

mirielko
ale musiało być fajnie :wink:
(dziewczyno jak ty książki nie napiszesz w stylu grocholi, to serio powycinam twój wątek i sklecę coś z niego :wink: :lol: :lol: :lol: )

Cytat:

---

Zamieszczone przez Mirielka

Obłędne okularki: czerwona góra i czarny dół oprawki idealnie harmonizują z czarno-czerwonym strojem :)

---

Sprostowanie: okularki są oczywiście obłędne, ale Mir źle zapamiętała kolejność - góra czarna, dół czerwony ;) Chociaż znając Mir podejrzewam, że była to mała prowokacja... (przeczyta? zauważy? zareaguje? :twisted: ) No więc zauważyła :lol:

A już poważnie[j] - spotkanie było bardzo udane i właściwie aż żałuję, że musiałam dać sygnał do odmarszu, ale mam nadzieję, że na plackach u Mir będzie więcej czasu na pytlowanie - bo kilka wątków - uważam - trzeba by było pociągnąć ;)

A Jeni jest uroczym kompanem do takich pogaduch... :)

Coffeheaven :D
Ja na spotkaniu z Zosią -Wkrą piłam koktail ananasowo-guaranowy, też nam czas zleciał i nie słyszłyśmy telefonu :roll: świetne miejsce na pytlowanie :wink: fajnie,ze forumowe spotkania rozwijają się w przyjaźnie w realu :wink: i szkoda,że mieszkasz tak daleko, bo podesłałabym Ci mojego Wojtka-Masażystę :cry:

Miłego weekendu
***
Grażyna