W wieku 25lat urodzilam synka. Bylo to ponad 20miesiecy temu. Przez okres ciazy (9miesiecyprzytylam +30!!!kilogramow. Gdy "szlam"rodzic wazylam 80 kilo Byla to moja druga ciaza,choc pierwsz,ktora zakonczyla sie sukcesem.
Wiec DBALAM przez ten czas blogoslawiony o siebie i o Malenstwodbali tez wszyscy dookola mnie,a objawialo sie to niesamowitymi ilosciami czekolady(dostarczjacej hormon szczesciai innymi niesamowitymi pysznosciami oraz fast foodami, ktore pochlanialam w ogromnych ilosciach "dla dobra Dziecka", nie zastanawiajac sie nawet nad tym jaka krzywde wyrzadzam sobie.
Gdy Malenstwo przyszlo na swiat zaczelam podchodzic do siebie bardziej rygorystycznie. Odstawilam cukier i wszelkie slodycze, jak i potrawy smazone i z glebokiego oleju, a mleko krowie zastapilam sojowym. Nie bylo mi specjalnie ciezko, bo mialam swiadomosc, ze robie to nie tylko dla siebie, ale takze dla mojego Synka, ktorego karmilam wlasnym mlekiem. Po 10miesiacach "odstawilam" okruszka od piersi i ...stanelam na wage i... chcialo mi sie plakac. Moja waga w dalszym ciagu wachala sie pomiedzy 65-67kg. Postanowilam to zmienic.
Ze strony meza nie mialam specjalnego dopingu, poniewaz on nie potrafi spojrzec na mnie obiektywnie i przez caly cas powtarza "dla mnie jestes piekna, Twoje cialo jest idealne...itp"
I jest to bez watpienia mile, ale na dluzsza mete utwierdza czlowieka w tym przekonaniu i sprawia, ze spoczywamy na laurach.
Ograniczylam sporzywane posilki -tzn podzielilam je. Jadlam polowe porcji, ktora sporzywalam dotychczas. Przestalam podjadac miedzy posilkami-pilam wode-duuzo wody W miedzyczasie zaczelam biegac. 3 razy w tygodniu po ok45min. Zaczelam czuc sie lepij, pewniej, poprostu zdrowiej. 3miesiace temu pojechalam do Polski (mieszkam w Holandii) na ponad 2 miesiace,aby dziadkowie nacieszyli sie wnukiem, ktorego nie widzieli pol roku, i nie zobacza przez nastepne 8 miesiecy. Byl to idealny czas aby zrobic cos dla siebie. Chodzilam wiec na cwiczenia- na bieznie i rowerek -pod cisnieniem (przez 2 miesiace praktycznie 3 razy w tygodniu po 30min). Ubylo mi pare centymetrow w biodrach, pasie i brzuchu. Przed Swietami Bozego Narodzenia po raz pierwszy uslyszalam o diecie kopenhaskiej. Do Wigilii pozostalo jednak tylko 11 dni,wiec nie moglam jej zaczac, poniewaz ma ona trwac nie mniej nie wiecej jak 13 dni. Po swietach wrocilismy z mezem do domu (do Holandii) i zrobilam sobie po raz pierwszy w zyciu tak swiadome postanowienie :"ODZYSKAM SWOJA WAGE" w 2007roku. To znaczy strace 10 kilo Sprawdzilam w kalendarzy urodziny, imieniny i ewentualne imprezy na najblizszy czas i najidelnieszymi okazalo sie 13dni od 22.01.07 do 3.02.07. Zaczelam w poniedzialek