Wątek: Moje nowe JA

Witam wszystkich którzy tu zabłądzili

Forum czytałam już od jakiegoś czasu i nastawiałam sie psychicznie do zrzucenia moich kochanych kilogramków. W końcu nadszedł dzień w którym podjęłam decyzję rozpoczęciu nowego rozdziału w moim życiu. Nie chodzi tylko o zrzucenie wagi. Moim głównym problemem jest brak systematyczności i "słomiany zapał". I właśnie tego chcę sie pozbyć .

Moje JA do dziś:
29 lipca skończę 23 lata, mam 180 cm wzrostu i ważę 74 kg. Wiem, że większość z Was powie mi, że moja waga jest prawidłowa i nie mam z czego się odchudzać, ale prawda jest troszkę inna. Mam taką dziwną budowę. Byłam rok temu u dietetyka i ważąc mnie na wszystkie możliwe sposoby stwierdził, że moja prawidłowa waga to 57-58 kg. Zawsze ważyłam 64 kg i mialam troszke tłuszczyku tu i tam, ale mi za bardzo nie przeszkadzał bo przy takim wzroście prawie nie był widoczny. No może w kostium kąpielowy ciężko było mi wejść :P .
Kiedyś wszystko było inne.Miałam poukładane życie.Wszystko było na swoim miejscu. Po prostu pełny porządek. Od jakiegoś czasu mam straszny bałagan w główce i w życiu. Ciężko jest mi się zmobilizować do czegokolwiek. A wiem że potrafię, wiec...

Moje JA od dziś:
- zmiana nastawienia psychicznego do życia
- systematyczność
- wytrwałość
- nowe nawyki żywieniowe
- zdrowe i wysportowane ciało

Zaliczę część egzaminów szybciej, żeby móc wyjechać za granicę wcześniej i zgubię moje kochane kilogramki . To moje dwa pierwsze cele. Potem będą następne... i tak, mam nadzieję, znów będę sobą...

Zapraszam wszystkich do udziału w tym przedsięwzięciu. Czytając forum zauważyłam jak baaardzo dużo znaczą wasze uwagi, krytyki, pochwały. Jak trzeba to krzyczcie, jak nie to pocieszcie, a jak zasłużę to chwalcie. Od dziś zaczynam nowe życie

Co do dietki to planuję tysiączek + gimnastyka lub bieganie + zabiegi kosmetyczne, bo na siłownie mnie nie stać na razie
Trzymajcie kciuki

Fajnie.
Ja też nie jest tu po to ,zeby tylko schudnąć.
Chcę zmienić swoje podejście do jedzenia.
Nauczyc sie jeść normalnie i zdrowo.
Bo u mnie zawsze albo tylko dieta albo totalne obżarstwo ze czekolada uszami wyciekała.
A to nie o to chodzi.
Nie sprawdza sie "wszystko albo nic"
Walczę z tym.
Staram się.
Myślę ze powinnam co jakiś czas pozwalać sobie na coś słodkiego...i gdy tylko włączy sie myslenie:... "a i tak juz do bani..to nażre sie dzis jak głupia a od jutra znów dieta."
...zacząć walczyc ze soba i własnie sobie odmówic...
W ten sposób byc moze naucze sie ze jak zjadłam dziś 3 cukierki, to poprzestane na tym i bedzie ok. A nie wsypywać w siebie co pod rękę wpadnie.

Walczmy. Bedzie ok.

Aniu myślę, że najpierw musimy nastawić sie psychicznie i wszystko będzie łatwiejsze.
Wczoraj byłamna chrzcinach. Siedziałam przy stole całe 5 godzinek. Stawiali mi pod nos wszelakie pyszności, od nadziewanych pieczarek poprzez 4 dania na obiad do ciast, deserów, lodów. I wyobraź sobie, że zjadłam tylko 20 plasterków pomidora posypanego solą i pieprzem i wypiłam chyba z 6 szklanek wody. Wcale mi nie było z tym źle, wręcz sie cieszyłam że oparcie się temu nie sprawia mi problemu :P. Byłam z siebie dumna :P. Wróciłam, do domu i zjadlam ugotowany kalafior i było ok .
Także wierzę że Ci się uda zmienić nastawienie do jedzenia . Trzymam mocno kciuki .

silne samozaparcie masz
mi jest o wiele łatwiej sie oprzec jedzonku gdy siedze w domu- najlepiej sama.
kiedy jest rodzina w komplecie na obiedzie czy kolacji...duzo trudniej jest mi sie uplinowac...takze najgorsze sa dla mnie weekendy
i do tego sobotnie lub niedzielne wyjazdy w gory lub nad morze...i lody...no jak mam odmowic? patrzą sie jak na chorą...
Niech zyja dni powszednie! Vivat poniedzialek!

Nie wiem troche co to za przyjemnosc byc na imprezie i nic nie zjesc...
nie chodzi o to zeby sie obzerac, ale dieta nie bedzie trwala wiecznie a chodzi o zmanie nawykow zywieniowych i nie o to zeby do konca zycia jesc bardzo malo albo sam pomidor na imprezie :P
Powodzenia .....

Pozdrawiam

No widze wysoka panne ...mowie tak bo sama mam 185 cm wzrostu a waga na suwaczku
Nio i chciałam ci zyczyc wytrwałosci w dazeniu do celu ...i moim zdaniem to co ci powiedział dietytk..bzdura...57 kilo...to chyba jak anorektyczka bys wyglladała...ja daze do 70 a pozniej pomysle jeszcze nad 2 kilogramami
I polecam bieganie...mniami sport...fakt nie lepszy od sexiku...ale jak sie jest samotynm to musi wystraczyc jogginkowanie:P hihih

Pozdrawiam i sle buziaki:****

Zaczelam od kopenhaskiej i stad te pomidorki MILAK Skurczyl mi sie juz troszke zoladek i przechodze na 1000czek :P Nie zamierzam nie jesc wogole, bo to bez sensu.
Nie wiem komu wierzyc czy dla dietetyka czy normom panujacym w kolorowych gazetach i ksiazkach co do mojej prawidlowej wagi. Chyba po prosty przestane chudnac jak mi bedzie juz z moim cialkeim dobrze. Wroce do mojej starej wagi 64 i zobaczymy co i jak dalej. No ale jednak te 60 korci... No ale zamiast marzyc trzeba brac sie do roboty .

Dzis szukalam biletu lotniczego na wakacje.Caly dzien lazenia po biurach podrozy - troszke kalorii zniknelo :P.Zastanawiam sie czy wybrac tansze polaczenie i transport na lotnisko we wlasnym zakresie czy drozsze i transport gratis . Do jutra musze przemyslec sprawe .

MALINSIU mam nadzieje ze dojdziemy do takiej wagi zeby czuc sie z nia ok, a nie zeby wygladac jak szkielety. Jaki facet chcialby sie tulic do kosciotrupa :P:P:P

Dzieki za wsparcie
Buziaki

Malinsiu gratuluje zrzuconych kiloskow. Zajrze pozniej na Twoj watek, moze cos ciekawego i pouczajacego sie dowiem

Zdecydowanie albo dietetyk sie pomylil albo....
nie jest to mozliwe kompletnie , nie rozumiem jak to sie moze odnosic do jakies budowy ciala innej , jest to fizycznie nie mozliwe, a diety kopenhaskiej juz nie bede komentowac ....
takie moje zdanie .
Pozdrawiam