Wątek: Kochane, nie czekajcie z odchudzaniem - reaktywacja:)

Kochane - wracam ja, córa marnotrawna Kiedyś wątek, który załozyłam, o tytule jak w tytule (sic!) pomógł mi bardzo i zgromadził bardzo sympatyczną grupę współodchudzaczek w doli i niedloli

Więc - reaktywacja!!!

Wracam po okresie niebytności dość długim... Zbyt chyba długim Jakiś czas temu to forum - a raczej forumowiczki - bardzo mi pomogły. 3 lata temu zaczęłam walkę ze zbędnościami wszelkimi. Startowałam z pułapu 70 kilogramów (ujrzenie owej 7 z przodu było przeżyciem dość traumatycznym jak na istostę mego wzrostu), a skończyłam na okolicach 56-57. Trwało to trochę, ale sie uparłam. I rzeczywiście zmieniłam na trwałe nawyki, ruszam się - wiec jako tako wagę trzymam. Teraz jest jakieś 58 kilo. No a że apetyt, także apetyt na odchudzanie, rośnie w miarę jedzenia - chyba dojrzałam do kolejnego etapu. I wiem już, że potrafię zdrowo funkcjonować - bez przegięć w żadną strone i co wiecej - lubię to swoje nowe-stare zycie
I tak - po analizach wszelakich (łącznie z pogodą i temperaturą na zewnątrz - doszłam do wniosku, że czas na krótki cambridge. Wiem, wiem, ze nie jest to sposób najzdrowszy i może najrozsądniejszy przy mojej wadze, ALE - potrzebuje kopa małego do dalszych bojów, więc 10-12 dni ścisłej jakoś mam nadzieję zniosę - bo to już dzień 7 - hip hip Generalnie jestem zwolenniczką 1000-1200 kalorii + ruch.

Docelowo chcę zobaczyć na wadze 50 kilogramów - przy takich krasnalach jak ja (160 cm) - każdy kilogram widać od razu niestety.

A was Moje Drogie proszę o wsparcie, czasem tez sama pewnie będe musiała na siebie pokrzyczeć publicznie, w chwilach trudniejszych...

Kasia Chwilowo na Cambridge'u

Dzielna jestem i puchnę z dumy z powodu tejże dzielności - medal za wytrwałość mnie się należy, a co Bo ile to juz lat zmagam się ze słabościami różniastymi i wciąż walczę o pięknięjszą siebie? Wiem też, że to walka permanentna i taka już zostanie. Ot, uroki życia. Albo on mnie, albo ja jego... Chichichi...

Goraco na szczęście tak przeokropnie, że jedzenie zajmuje końcową pozycję na liście rzeczy wymarzony i pożądanych. Wykorzystujmy ten upał. Grunt to widzieć, że szklanka jest do połowy pełna

Uciekam na razie, biorę wodę mineralną pod pachę i ide zmierzyć się z rzeczywistością na zewnatrz. Oj, nie bedzie łatwo...

Kasia

Jeszcze będe musiała odszczekać to, co rano wyrwało mnie się na temat upału i jego wykorzystywania. Ojojojojo, oby do wieczora...

Jeść nadal nie chce mnie się wcale, ale boję się, że zemści się to na mnie podwójnie lub poczwórnie, gdy temperatura trochę spadnie i te wiecznie nie-na-żarte komórki tłuszczowe - co to je sobie niefrasobliwie wyhodowałam w ilościach ogromnych kiedyś - zakrzykną zgodnym chórem "JEŚĆ"!!! Wizja tychże, co to już ze mną wszystkie do grobowej deski, czasem mniejsze, czasem większe - nie napawa optymizmem. Cóż - teraz jedynie napawa wizja zimnego czegoś (na przykład wody) z zimniejszym czymś w środku (na przykład lodem). Idę poszukać wobec powyższego.
Kasia Ufff Jak Gorąco

Jeszcze będe musiała odszczekać to, co rano wyrwało mnie się na temat upału i jego wykorzystywania. Ojojojojo, oby do wieczora...

Jeść nadal nie chce mnie się wcale, ale boję się, że zemści się to na mnie podwójnie lub poczwórnie, gdy temperatura trochę spadnie i te wiecznie nie-na-żarte komórki tłuszczowe - co to je sobie niefrasobliwie wyhodowałam w ilościach ogromnych kiedyś - zakrzykną zgodnym chórem "JEŚĆ"!!! Wizja tychże, co to już ze mną wszystkie do grobowej deski, czasem mniejsze, czasem większe - nie napawa optymizmem. Cóż - teraz jedynie napawa wizja zimnego czegoś (na przykład wody) z zimniejszym czymś w środku (na przykład lodem). Idę poszukać wobec powyższego.
Kasia Ufff Jak Gorąco

Jeszcze będe musiała odszczekać to, co rano wyrwało mnie się na temat upału i jego wykorzystywania. Ojojojojo, oby do wieczora...

Jeść nadal nie chce mnie się wcale, ale boję się, że zemści się to na mnie podwójnie lub poczwórnie, gdy temperatura trochę spadnie i te wiecznie nie-na-żarte komórki tłuszczowe - co to je sobie niefrasobliwie wyhodowałam w ilościach ogromnych kiedyś - zakrzykną zgodnym chórem "JEŚĆ"!!! Wizja tychże, co to już ze mną wszystkie do grobowej deski, czasem mniejsze, czasem większe - nie napawa optymizmem. Cóż - teraz jedynie napawa wizja zimnego czegoś (na przykład wody) z zimniejszym czymś w środku (na przykład lodem). Idę poszukać wobec powyższego.
Kasia Ufff Jak Gorąco

Dziewczyny

Imprezka jest

Bierzemy ze sobą dobry humorek, szcoteczkę do zębów i wpadamy....







pozdrawiam Hyde

...coś zaświergotało na łączach i efekt jest taki, że mój poscik jest bogatszy o trzy te same wiadomości No wiem, ze ćwiczenie - nie tylko fizyczne - czyni mistrza, ale żeby tak zaraz powtarzac publicznie trzy razy? Może w celu zapamietania i przyswojenia łatwiejszego?
hehehe
Więc- uwaga - 1 2 3 start

Jestem piękna! Jestem szczupła! Jestem szczęśliwa! I wcale nie jest mi gorąco!

Jestem piękna! Jestem szczupła! Jestem szczęśliwa! I wcale nie jest mi gorąco!

Jestem piękna! Jestem szczupła! Jestem szczęśliwa! I wcale nie jest mi gorąco!

Jestem piękna! Jestem szczupła! Jestem szczęśliwa! I wcale nie jest mi gorąco!

Jestem piękna! Jestem szczupła! Jestem szczęśliwa! I wcale nie jest mi gorąco!

Powiem Wam czy pomogło

Haro - już do Ciebie pedzę z pozdrowieniami i czego tam dusza pragnie
Kasia (z butlą wody mineralnej pod pachom

więcej nic nie napiszę, bo tez sił brak, buuuuuuuuuu
K...

Ależ napisz, napisz...
rozumiem, że jesteś na diecie Cambridge?
stosowałam ją od 5 czerwca i jestem bardzo ciekawa twoich wrażeń

pozdrawiam i życzę wytrwałości jednocześnie zazdroszcząc nieco upału - u nas leje

))
Dzień 9 mija i jakoś to znoszę bardziej lub mnie dzielnie. Myslę, że przez te upały jest mi łatwiej, bo w dołku nie ssie, tylko pić, pić, pić... All the time. A wrażenia - widzę, że mi zeszło trochę, widze po policzkach na przykład, heheh - trochę mi sie pyzy zmniejszyły. Muszę przyznać, że nie do końca wierzę w to dietowanie - to znaczy nie wierzę w jego trwałość, ale efekt reklamowo-wizerunkowy jest niesamowity - to fakt Ja potrzebowałam kolejnego kopniaka, żeby skończyć moje wieczne odchudzanie (choć obawiam się, że sfromułowanie wiecznie odchudzanie pokochało mnie miłością dozgonną, kurcze). Podzieliłam je sobie kiedys na etapy. I tak się bujałam z 57-58 dosyć długo. Teraz jak mi zejdzie trochę - łatwiej bedzie dobić do tych wymarzonych-ustęsknionych 50 (tu fanfary zagrzmiały)

A Tobie - jak się podobało? Bo chyba juz nie jestes na cambridge'u? Nie na ścisłym?

Ja jutro przechodzę na mieszaną - to znaczy 2 saszetki + lekki posiłek. Oj bedzie sie działo...
K.